KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 79/112/EWG z dnia 18 grudnia 1978 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do etykietowania, prezentacji i reklamowania środków spożywczych przeznaczonych na sprzedaż konsumentowi końcowemu(1), ostatnio zmienioną dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 97/4/WE(2), w szczególności jej art. 4 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia 1997 r. dotyczące nowej żywności i nowych składników żywności(3) nie odnosi się do dodatków oraz środków aromatyzujących przeznaczonych do użytku w środkach spożywczych, ponieważ w celu przetestowania tych substancji do oceny ich bezpieczeństwa zostały one objęte innymi przepisami wspólnotowymi, konkretnie dyrektywą Rady 89/107/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących dodatków do żywności dopuszczonych do użytku w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi(4), zmienionej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 94/34/EWG(5), oraz w dyrektywie Rady 88/388/EWG z dnia 22 czerwca 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do środków aromatyzujących przeznaczonych do użytku w środkach spożywczych i materiałów źródłowych służących do ich produkcji(6), zmienionej dyrektywą Komisji 91/71/EWG(7).
(2) Te dodatki oraz środki aromatyzujące są również wyłączone z zakresu rozporządzenia Rady (WE) nr 1139/98 z dnia 26 maja 1998 r. dotyczącego obowiązkowego oznaczania na etykietach umieszczonych na niektórych środkach spożywczych wyprodukowanych z organizmów zmodyfikowanych genetycznie innych danych niż przewidziane w dyrektywie 79/112/EWG(8).
(3) Konsekwencją tego wyłączenia jest fakt, że dodatki oraz środki aromatyzujące, które zostały zmodyfikowane genetycznie lub zostały wyprodukowane z organizmów zmodyfikowanych genetycznie i są używane jako składniki środków spożywczych, nie podlegają szczegółowym przepisom dotyczącym etykietowania ustanowionym w art. 8 rozporządzenia (WE) nr 258/97 ani przepisom dotyczącym etykietowania ustanowionym w art. 2 rozporządzenia (WE) nr 1139/98.
(4) Ważne jest, aby konsumenci byli także informowani o użyciu dodatków lub środków aromatyzujących, które zostały zmodyfikowane genetycznie lub zostały wyprodukowane przy użyciu inżynierii genetycznej, tak jak obecnie są już informowani o zawartości innych składników zawierających organizmy zmodyfikowane genetycznie lub wyprodukowane z organizmów zmodyfikowanych genetycznie.
(5) Niektóre Państwa Członkowskie podały do wiadomości swój zamiar ustanowienia wytycznych na szczeblu krajowym odnośnie do oznakowania na etykiecie informującego konsumentów o zastosowaniu dodatków i/lub środków aromatyzujących produkowanych z organizmów zmodyfikowanych genetycznie.
(6) Takie zasady prawdopodobnie spowodują powstanie nowych przeszkód w handlu wewnątrzwspólnotowym.
(7) Komisja w swojej decyzji 98/613/WE z dnia 21 października 1998 r. dotyczącej projektu dekretu Republiki Austrii dotyczącego identyfikacji zmodyfikowanych genetycznie dodatków oraz środków aromatyzujących(9) stwierdziła za zgodą Państw Członkowskich, że najbardziej zadowalającym rozwiązaniem będzie ustanowienie przepisów wspólnotowych dotyczących etykietowania.
(8) W związku z tym właściwe byłoby nałożenie obowiązku wskazania na etykiecie danego środka spożywczego, że zastosowane dodatki lub środki aromatyzujące są organizmami zmodyfikowanymi genetycznie, zawierają organizmy zmodyfikowane genetycznie lub zostały wyprodukowane z takich organizmów, zgodnie z takimi samymi zasadami jak te ustanowione w odniesieniu do etykietowania składników, które są, zawierają lub zostały wyprodukowane z organizmów zmodyfikowanych genetycznie.
(9) Przepisy niniejszego rozporządzenia nie mają zastosowania do dodatków oraz środków aromatyzujących sprzedawanych w takiej postaci konsumentom końcowym; w stosunku do dodatków oraz środków aromatyzujących powinno się wprowadzić oddzielne przepisy, nakładające podobne, obowiązkowe znakowanie.
(10) W szczególności, zgodnie z podejściem przyjętym w art. 8 rozporządzenia (WE) nr 258/97, konieczne jest zapewnienie, aby konsument końcowy był poinformowany o jakichkolwiek cechach lub właściwościach żywności, takich jak jej skład, wartość odżywcza, skutki odżywcze lub planowane wykorzystanie żywności, w wyniku czego żywność ta lub składniki żywności nie są już takie same jak dotychczasowa żywność lub jej składniki; w związku z tym dodatki oraz środki aromatyzujące, które zostały zmodyfikowane genetycznie lub które zostały wyprodukowane z organizmów zmodyfikowanych genetycznie i nie są równoważne ich tradycyjnym odpowiednikom, muszą podlegać wymogom etykietowania.
(11) Zgodnie z podejściem przyjętym w art. 8 rozporządzenia (WE) nr 258/97 wymogi odnośnie do etykietowania muszą być oparte na ocenie naukowej.
(12) Dla wspomnianych powyżej produktów powinny zostać sformułowane jasne zasady etykietowania, tak aby zapewnić, że można przeprowadzać oficjalne inspekcje na podstawie wiarygodnych, powtarzalnych i możliwych do zastosowania danych.
(13) Powinno się również zapewnić, aby wymogi dotyczące etykietowania nie były zbyt skomplikowane, jakkolwiek odpowiednio szczegółowe w celu zapewnienia konsumentom potrzebnych informacji.
(14) Rozporządzenie (WE) nr 1139/98 określa kryterium, zgodnie z którym obowiązek etykietowania ma zastosowanie do żywności wyprodukowanej z genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy lub soi.
(15) Obecność genetycznie zmodyfikowanego białka lub DNA w dodatkach oraz środkach aromatyzujących wchodzących w skład środków spożywczych również stanowi, zgodnie z przyjętymi zasadami, kryterium spełniające powyższe wymogi; takie podejście może być zbadane ponownie w świetle nowych osiągnięć naukowych.
(16) Uwzględniając zakres i konsekwencje proponowanych działań, środki wspólnotowe wprowadzone niniejszym rozporządzeniem są nie tylko konieczne, ale również niezwykle ważne dla osiągnięcia celów.
(17) Nie można wykluczyć przypadkowego zanieczyszczenia dodatków oraz środków aromatyzujących DNA lub białkiem uzyskanym w wyniku modyfikacji genetycznej; przydatne jest zbadanie możliwości ustalenia stopnia ich zawartości, tak aby można było uniknąć znakowania produktów w przypadkach takiego zanieczyszczenia.
(18) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Środków Spożywczych,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.Sporządzono w Brukseli, dnia 10 stycznia 2000 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Erkki LIIKANEN |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 33 z 8.2.1979, str. 1.
(2) Dz.U. L 43 z 14.2.1997, str. 21.
(3) Dz.U. L 43 z 14.2.1997, str. 1.
(4) Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 27.
(5) Dz.U. L 237 z 10.9.1994, str. 1.
(6) Dz.U. L 184 z 15.7.1988, str. 61.
(7) Dz.U. L 42 z 15.2.1991, str. 25.
(8) Dz.U. L 159 z 3.6.1998, str. 4.
(9) Dz.U. L 291 z 30.10.1998, str. 35.
(10) Dz.U. L 117 z 8.5.1990, str. 15.