(notyfikowana jako dokument nr C(2000) 133)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2000/147/WE)
(Dz.U.UE L z dnia 23 lutego 2000 r.)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 89/106/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do wyrobów budowlanych(1), zmienioną dyrektywą 93/68/EWG(2), w szczególności jej art. 3, 6 i 20,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Art. 3 ust. 2 i 3 dyrektywy 89/106/EWG stanowi, iż w celu uwzględnienia zróżnicowanych poziomów zabezpieczenia obiektów budowlanych, mogących występować na poziomie krajowym, regionalnym lub lokalnym, dla każdego zasadniczego wymogu można ustalać klasy dokumentów interpretacyjnych 89/106/EWG. Dokumenty te zostały opublikowane jako "Komunikat Komisji w odniesieniu do dokumentów interpretacyjnych dyrektywy Rady 89/106/EWG(3)".
(2) Podpunkt 4.2.1 dokumentu interpretacyjnego nr 2 uzasadnia potrzebę ustalenia zróżnicowanych poziomów zasadniczego wymogu w zależności od rodzaju, wykorzystania i usytuowania obiektu budowlanego, jego rozkładu oraz dostępu do sprzętu ratowniczego.
(3) Podpunkt 2.2 dokumentu interpretacyjnego nr 2 wymienia kilka powiązanych z sobą środków mających na celu spełnienie zasadniczego wymogu "bezpieczeństwa pożarowego", przyczyniających się wspólnie do określenia strategii bezpieczeństwa pożarowego, która może być realizowana w zróżnicowany sposób w Państwach Członkowskich.
(4) Podpunkt 4.2.3.3 dokumentu interpretacyjnego nr 2 podaje, jako jeden ze środków rozpowszechnionych w Państwach Członkowskich, ograniczenie powstawania i rozprzestrzeniania się ognia i dymu w pomieszczeniu (lub na danym obszarze), w którym powstał, kiedy zostanie ograniczone pełne rozwinięcie się ognia w wyrobach budowlanych.
(5) Ustalenie klas wymogów zasadniczych zależy częściowo od poziomu takiego ograniczenia.
(6) Poziom tego ograniczenia może być wyrażony tylko przez zróżnicowane poziomy reakcji na ogień dotyczące wyrobów budowlanych w ich docelowym zastosowaniu.
(7) Zgodnie z ppkt. 4.3.1.1 dokumentu interpretacyjnego nr 2 dla umożliwienia oceny reakcji na ogień dotyczącej wyrobów budowlanych opracowane zostanie zharmonizowane rozwiązanie, które może stosować badania pełne lub prób laboratoryjnych, zestawione z odpowiednimi scenariuszami pożaru rzeczywistego.
(8) Zharmonizowane rozwiązanie znajduje się w systemie klas, które nie są zawarte w dokumencie interpretacyjnym.
(9) System klas określony w tym celu odnosi się do kilku procedur badawczych, znanych już europejskim organizacjom normalizacyjnym.
(10) Decyzja Komisji 94/611/WE z dnia 9 września 1994 r. wykonująca art. 20 dyrektywy 89/106/EWG w sprawie wyrobów budowlanych(4) określająca system klas, nie podaje progów klas B, C i D, ponieważ badanie pojedynczych płonących przedmiotów stanowiących jego pozycje nie było jeszcze wystarczająco opracowane w tym czasie.
(11) Ponieważ niezbędne dane są dostępne, decyzja 94/611/WE powinna być z tego powodu zastąpiona przez nową decyzję, zawierającą progi klas oraz pewne dostosowania do postępu technicznego; w przyszłości powinny być podane w normie europejskiej lub decyzji Komisji, w oparciu o porozumienie między Komisją a Państwami Członkowskimi i w konsultacji z CEN/CENELEC i EOTA alternatywne procedury badań.
(12) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Budownictwa,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 8 lutego 2000 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Erkki LIIKANEN |
|
Członek Komisji |
_________
(1) Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 12.
(2) Dz.U. L 220 z 30.8.1993, str. 1.
(3) Dz.U. C 62 z 28.2.1994, str. 1.
(4) Dz.U. L 241 z 16.9.1994, str. 25.