KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 86 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dyrektywa Komisji 80/723/EWG(1), ostatnio zmieniona dyrektywą 93/84/EWG(2), wymaga od Państw Członkowskich zapewnienia przejrzystości stosunków finansowych między władzami publicznymi i przedsiębiorstwami publicznymi. Dyrektywa 80/723/EWG wymaga, aby niektóre informacje finansowe były zachowywane przez Państwa Członkowskie i udostępniane Komisji na jej wniosek, natomiast inne informacje muszą być udostępniane w formie sprawozdań rocznych.
(2) Wszelkie sektory gospodarki, które w przeszłości charakteryzowały się występowaniem w nich monopoli ogólnokrajowych, regionalnych lub lokalnych, zostały otwarte lub są w trakcie otwierania, częściowo lub w całości, na konkurencję, w wyniku zastosowania postanowień Traktatu bądź w wyniku przyjęcia odpowiednich przepisów przez Państwa Członkowskie oraz Wspólnotę. Proces ten podkreślił znaczenie zapewnienia, żeby reguły konkurencji zawarte w Traktacie były stosowane w tych sektorach w sposób rzetelny i efektywny, w szczególności, żeby nie dochodziło do nadużycia pozycji dominującej w rozumieniu art. 82 Traktatu oraz pomocy państwa w rozumieniu art. 87 Traktatu, chyba że pomoc taka jest zgodna ze wspólnym rynkiem i pozostaje z zastrzeżeniem dla ewentualnego stosowania postanowień art. 86 ust. 2 Traktatu.
(3) W tych sektorach Państwa Członkowskie często przyznają prawa specjalne lub wyłączne poszczególnym przedsiębiorstwom, dokonują wypłat pieniężnych lub innych świadczeń na rzecz poszczególnych przedsiębiorstw, zobowiązanych do zarządzania usługami świadczonymi w ogólnym interesie gospodarczym. Przedsiębiorstwa te często konkurują z innymi przedsiębiorstwami.
(4) Zgodnie z art. 86 ust. 2 i 3 Traktatu Państwa Członkowskie mogą w zasadzie powierzać niektórym przedsiębiorstwom zarządzanie określonymi przez nie usługami świadczonymi w ogólnym interesie gospodarczym, przy czym Komisja jest odpowiedzialna za zapewnienie właściwego zastosowania przepisów tegoż artykułu.
(5) Artykuł 86 ust. 1 Traktatu wymaga, żeby w przypadku przedsiębiorstw publicznych oraz przedsiębiorstw, którym Państwa Członkowskie przyznały prawa specjalne bądź wyłączne, Państwa Członkowskie nie wprowadzały ani nie utrzymywały żadnych środków sprzecznych z normami określonymi w Traktacie. Artykuł 86 ust. 2 Traktatu odnosi się do przedsiębiorstw, którym powierzono świadczenie usług o ogólnym interesie gospodarczym. Artykuł 86 ust. 3 Traktatu wymaga, aby Komisja zapewniła stosowanie postanowień art. 86 oraz skierowała właściwe dyrektywy lub decyzje do Państw Członkowskich. Postanowienia interpretujące załączone do Traktatu Protokołem w sprawie systemu radiofonii i telewizji publicznej w Państwach Członkowskich zastrzegają, że postanowienia Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską pozostają bez uszczerbku dla uprawnień Państw Członkowskich do finansowania publicznej radiofonii i telewizji, o ile takie finansowanie przyznawane jest instytucjom nadawczym na realizację powierzonego zakresu usług publicznych, określonych i zorganizowanych przez każde Państwo Członkowskie oraz o ile takie finansowanie nie ma wpływu na warunki obrotu i konkurencji we Wspólnocie w stopniu, w którym mogłoby to być sprzeczne ze wspólnym interesem, biorąc pod uwagę zakres danych usług publicznych. W celu zapewnienia, że postanowienia art. 86 Traktatu będą stosowane, Komisja musi dysponować niezbędnymi informacjami. To pociąga za sobą konieczność określenia warunków dla uzyskania przejrzystości.
(6) Złożona sytuacja związana z różnorodnością form publicznych i prywatnych przedsiębiorstw, którym przyznane zostały prawa specjalne lub wyłączne lub którym powierzone zostało świadczenie usług w ogólnym interesie gospodarczym, a także zakres działalności, którą może prowadzić pojedyncze przedsiębiorstwo oraz różny stopień liberalizacji rynku w różnych Państwach Członkowskich mogłyby skomplikować stosowanie zasad konkurencji, w szczególności art. 86 Traktatu. Dlatego niezbędne jest, aby Państwa Członkowskie oraz Komisja dysponowały szczegółowymi danymi na temat wewnętrznej struktury finansowej i organizacyjnej takich przedsiębiorstw, w szczególności oddzielnie i rzetelnie prowadzonymi księgami, odnoszącymi się do poszczególnych rodzajów działalności danego przedsiębiorstwa. Informacje takie nie są we wszystkich wypadkach dostępne lub też nie są wystarczająco szczegółowe lub rzetelne.
(7) Wymienione księgi powinny wskazywać rozróżnienie między poszczególnymi rodzajami działalności, koszty i dochody odnoszące się do każdego rodzaju działalności oraz metody przyporządkowania oraz rozliczania dochodów i kosztów. Oddzielne księgi powinny być dostępne, z jednej strony, w odniesieniu do produktów lub usług, co do których Państwo Członkowskie przyznało prawo specjalne lub wyłączne lub też powierzyło przedsiębiorstwu świadczenie usług w ogólnym interesie gospodarczym, a także, z drugiej strony, w odniesieniu do wszystkich innych produktów lub usług wytwarzanych lub świadczonych przez przedsiębiorstwo. Obowiązek dzielenia ksiąg nie powinien odnosić się do przedsiębiorstw, których działalność ogranicza się do świadczenia usług w ogólnym interesie gospodarczym i które nie prowadzą działalności poza świadczeniem danych usług w ogólnym interesie gospodarczym. Nie wydaje się konieczny wymóg dzielenia ksiąg w zakresie usług w ogólnym interesie gospodarczym lub w zakresie objętym prawami specjalnymi lub wyłącznymi, o ile nie jest to niezbędne do rozliczenia dochodów i kosztów między tymi usługami i produktami, i nie będącymi usługami w ogólnym interesie gospodarczym lub prawami specjalnymi lub wyłącznymi.
(8) Wymaganie od Państw Członkowskich zapewnienia prowadzenia oddzielnych ksiąg przez odpowiednie przedsiębiorstwa stanowi najbardziej skuteczny sposób efektywnego stosowania w takich przedsiębiorstwach zasad konkurencji. Komisja przyjęła komunikat w sprawie usług o ogólnym interesie gospodarczym w Europie(3), w którym podkreśla ich wagę. Należy koniecznie brać pod uwagę znaczenie danego sektora, który może obejmować usługi o ogólnym interesie gospodarczym, silną pozycję rynkową odpowiednich przedsiębiorstw oraz wrażliwość powstającej konkurencji w liberalizowanych sektorach. Zgodnie z zasadą proporcjonalności dla osiągnięcia podstawowego celu, jakim jest przejrzystość, słuszne i niezbędne jest ustanowienie zasad dotyczących takiego oddzielenia ksiąg. Niniejsza dyrektywa ogranicza się do tego, co jest niezbędne do osiągnięcia celów, do których dąży się zgodnie z art. 5 akapit trzeci Traktatu.
(9) W niektórych sektorach przepisy przyjęte przez Wspólnotę wymagają od Państw Członkowskich i niektórych przedsiębiorstw prowadzenia oddzielnych ksiąg. Niezbędne jest zapewnienie równego traktowania wszystkich rodzajów działalności gospodarczej we Wspólnocie i rozszerzenie wymogu prowadzenia oddzielnych ksiąg na wszystkie porównywalne sytuacje. Niniejsza dyrektywa nie powinna zmieniać szczególnych zasad ustanowionych w tym samym celu w innych przepisach wspólnotowych i nie powinna odnosić się do form działalności przedsiębiorstw objętych tymi przepisami.
(10) W obliczu ograniczonego potencjalnego wpływu na konkurencję, a także mając na celu uniknięcie nałożenia nadmiernych obciążeń administracyjnych, nie jest konieczne na obecnym etapie wprowadzenie wymogu prowadzenia oddzielnych ksiąg dla przedsiębiorstw o całkowitych obrotach rocznych netto o wartości poniżej 40 milionów EUR. W obliczu ograniczonych możliwości wpłynięcia na handel między Państwami Członkowskimi nie jest konieczne na obecnym etapie wprowadzenie wymogu prowadzenia oddzielnych ksiąg dla określonych kategorii przedsiębiorstw. Niniejsza dyrektywa powinna być stosowana bez uszczerbku dla jakichkolwiek innych zasad dotyczących dostarczania Komisji informacji przez Państwa Członkowskie.
(11) W przypadku gdy rekompensata za realizację usług w ogólnym interesie gospodarczym została ustalona na dany okres w wyniku zastosowania otwartych, przejrzystych i niedyskryminujących procedur, nie wydaje się konieczne, aby przedsiębiorstwa takie na obecnym etapie prowadziły oddzielne księgi.
(12) Artykuł 295 Traktatu przewiduje, że Traktat nie przesądza w niczym zasad prawa własności w Państwach Członkowskich. Nie powinna mieć miejsca nieuzasadniona dyskryminacja między przedsiębiorstwami sektora publicznego i przedsiębiorstwami sektora prywatnego w stosowaniu reguł konkurencji. Niniejsza dyrektywa powinna znaleźć zastosowanie zarówno do przedsiębiorstw publicznych, jak i prywatnych.
(13) Państwa Członkowskie mają różne struktury administracji terytorialnej. Niniejsza dyrektywa powinna stosować się do władz publicznych na wszystkich poziomach w każdym Państwie Członkowskim.
(14) W związku z powyższym powinna zostać odpowiednio zmieniona dyrektywa 80/723/EWG,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 26 lipca 2000 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Mario MONTI |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 195 z 29.7.1980, str. 35.
(2) Dz.U. L 254 z 12.10.1993, str. 16.
(3) Dz.U. C 281 z 26.9.1996, str. 3.