(Tekst mający znaczenie dla EOG)(Dz.U.UE L z dnia 19 lipca 2000 r.)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 2232/96 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 października 1996 r. ustanawiające wspólnotową procedurę dla substancji aromatycznych używanych lub przeznaczonych do użycia w lub na środkach spożywczych(1), w szczególności jego art. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Decyzja Komisji 1999/217/WE(2) przyjęła rejestr substancji aromatycznych używanych w lub na środkach spożywczych, opracowany w zastosowaniu rozporządzenia (WE) nr 2232/96.
(2) Rozporządzenie (WE) nr 2232/96 ustanawia w swym załączniku ogólne kryteria użycia substancji aromatycznych. Przewiduje w szczególności, że nie stanowią one zagrożenia dla zdrowia konsumenta i że ich użycie nie wprowadza konsumenta w błąd.
(3) W celu sprawdzenia, czy substancje aromatyczne zawarte w rejestrze spełniają ogólne kryteria użycia, art. 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2232/96 przewiduje, że ma być przeprowadzony program oceny tych substancji aromatycznych. Zgodnie z art. 4 ust. 3 substancje skreśla się z rejestru, gdy po ocenie oczywistym jest, że nie spełniają ogólnych kryteriów użycia.
(4) Jako pierwszy krok programu oceny, substancje w rejestrze otrzymają numery FL zgodne z ich właściwościami chemicznymi i powinny zostać przydzielone do grup strukturalnie powiązanych związków, co do których spodziewane są pewne wspólne właściwości zachowania metabolicznego i biologicznego.
(5) W świetle wielkiej liczby substancji aromatycznych w rejestrze i terminu ustalonego przez rozporządzenie, w którym zostanie przyjęty wykaz dozwolonych substancji aromatycznych, program oceny nie powinien tracić zasobów naukowych i wobec tego, powinien wykorzystać oceny bezpieczeństwa przeprowadzone już przez Komitet Ekspertów ds. Substancji Aromatycznych Rady Europy (CEFS), Komitet Naukowy ds. Żywności Komisji Europejskiej (SCF) i Wspólny Komitet Ekspertów FAO/WHO ds. Dodatków do Żywności (JECFA).
(6) Przeprowadzono konsultacje z Komitetem Naukowym ds. Żywności, odnosząc się szczególnie do pytania, czy wyniki ocen innych komitetów naukowych mogą być akceptowane. W swoim wniosku wyrażonym dnia 2 grudnia 1999 r., SCF był zdania, że poza pewnymi wyjątkami, substancje aromatyczne uważane za dopuszczalne przez JECFA, w obecnie szacowanym zużyciu spełniają ogólne kryteria użycia i na określony czas mogą być dołączone do wykazu dozwolonych substancji bez przechodzenia dodatkowej oceny SCF. Podobnie, SCF stwierdził, że substancje aromatyczne poprzednio ocenione przez SCF i CEFS jako bezpieczne, nie muszą być ponownie oceniane, ponieważ poprzednio używane kryteria są wystarczająco surowe, aby uznać substancje za bezpieczne w obecnym użyciu.
(7) Komitet Naukowy ds. Żywności rozważał następnie, czy dla pozostałych substancji aromatycznych nie można uniknąć zbędnego powtarzania pracy, rozdzielając różne grupy substancji do oceny między JECFA i SCF.
(8) Art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2232/96 przewiduje, że osoba odpowiedzialna za wprowadzanie substancji do obrotu, przekazuje Komisji dane konieczne do oceny. Informacje o substancji dotyczące czystości, specyfikacji chemicznych, naturalnego występowania w żywności, łącznej ilości dodanej do żywności i wyników badań metabolicznych i toksykologicznych, uważane są za niezbędne dla dokonania oceny. Aby umożliwić stałą ocenę przez cały okres, informacje powinny zostać przedstawione możliwie najszybciej i być dostępne z odpowiednim wyprzedzeniem przed oceną określonej substancji. Informacja powinna być uaktualniana, gdy tylko dostępne są nowe dane.
(9) Jeżeli dostarczone dane o składzie chemicznym substancji i ilości dodanej do żywności lub badania toksykologiczne i metaboliczne substancji lub substancji blisko powiązanych okazują się niewystarczające, mogą być wymagane dalsze dane. Po wstępnej ocenie zagrożenia, która powinna być oparta o łączną ilość dodaną do żywności, do oceny niektórych substancji mogą być wymagane bardziej szczegółowe dane.
(10) W celu umożliwienia zakończenia programu oceny w ciągu pięciu lat, muszą być ustalone terminy złożenia informacji jak również minimalne liczby substancji, które zostaną ocenione w danym okresie czasu.
(11) Jeżeli nie dostarczono koniecznych informacji i w związku z tym nie może być podjęta ocena substancji aromatycznej, ta substancja nie może być umieszczona w ostatecznym wykazie substancji aromatycznych określonym w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 2232/96.
(12) Rejestr zawiera około 2800 substancji. Zgodnie z opinią SCF, można wyciągnąć wniosek, że około 800 substancji nie musi być ponownie ocenianych przez pewien czas. Opierając się na założeniu, że JECFA oceni znaczną liczbę substancji w ciągu najbliższych pięciu lat, około 1000-1250 substancji zostanie pozostawione do oceny SCF. Aby uczynić proces oceny możliwie wydajnym, należy zastosować podejście oparte na grupach, tj. substancje, co do których spodziewane są pewne wspólne właściwości metaboliczne i biologiczne powinny być oceniane razem.
(13) Decyzją Komisji 94/652/WE(3), ostatnio zmienionej decyzją 1999/634/WE(4), zadanie 1.1, w sprawie "substancji aromatycznych o zdefiniowanym składzie chemicznym", zostało określone jako podejmowane w ramach współpracy naukowej Państw Członkowskich w badaniu zagadnień związanych z żywnością (SCOOP). To zadanie pozwoliło na zbudowanie bazy danych Flavis, która zbiera informacje o naukowych ocenach substancji aromatycznych. Informacje dostarczane przez osobę odpowiedzialną za wprowadzenie substancji do obrotu powinny zostać dodane do bazy danych i poddane krytycznemu przeglądowi, aby ustalić, czy są wystarczająco kompletne do celów oceny.
(14) Zgodnie z opinią SCF, ocena substancji przez SCF powinna postępować według procedury stosowanej przez JECFA, która jest najbardziej aktualną i najbardziej systematyczną obecnie stosowaną procedurą. Po zatwierdzeniu przez SCF, wyniki przyszłych ocen substancji aromatycznych z rejestru, dokonywane przez JECFA, powinny także być akceptowane.
(15) Procedura JECFA jest podejściem krokowym, które integruje informacje dotyczące bieżącego zużycia, relacji struktura - aktywność, metabolizmu i toksyczności. Dodatkowo oceniane są informacje o czystości i specyfikacjach chemicznych. Jednym z kluczowych elementów procedury jest podział substancji aromatycznych na trzy klasy strukturalne, dla których zostały określone progi wrażliwości ludzi, co do których uważa się, że nie stanowią zagrożenia dla bezpieczeństwa. Badania toksykologiczne i metaboliczne wykonane w ramach grup chemicznie powiązanych substancji mogą zostać wykorzystane, aby wyciągnąć wnioski o możliwych wpływach toksykologicznych substancji, które nie były badane lub nie były badane dokładnie.
(16) Substancja powinna być oceniona ponownie, jeżeli w świetle nowych danych o wpływach toksykologicznych lub o przyjmowaniu przez człowieka powstają wątpliwości dotyczące ważności już wykonanych lub zaakceptowanych ocen.
(17) Decyzją Komisji 1999/217/WE niektóre substancje aromatyczne otrzymały priorytet w programie oceny, ponieważ niektóre Państwa Członkowskie wyraziły zaniepokojenie ich bezpieczeństwem dla zdrowia konsumentów. Program powinien być następnie kontynuowany według grup, przyznając priorytet grupom substancji, o których dostępnych jest najwięcej informacji. Jednakże, w przyszłości, dla niektórych substancji mogą być zgłoszone wnioski o nadanie wyższego priorytetu.
(18) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Środków Spożywczych,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 18 lipca 2000 r.
|
W imieniu Komisji |
|
David BYRNE |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 299 z 23.11.1996, str. 1.
(2) Dz.U. L 84 z 27.3.1999, str. 1.
(3) Dz.U. L 253 z 29.9.1994, str. 29.
(4) Dz.U. L 249 z 22.9.1999, str. 32.
(5) Załącznik 6 do sprawozdania z 98 spotkania Komitetu Naukowego ds. Żywności, 21 i 22 września 1995 r.
(6)Substancje aromatyczne i naturalne źródła substancji aromatycznych, tom I, Substancje aromatyczne o zdefiniowanym składzie chemicznym, wydanie czwarte. Rada Europy, Częściowe porozumienie w dziedzinie zdrowia społecznego i publicznego, Strasburg, 1992 r., włącznie z kolejnymi zmianami na luźnych kartkach, do 1999 r.
(7) Ocena niektórych dodatków do żywności oraz zanieczyszczeń, 46 sprawozdanie Wspólnego Komitetu Ekspertów FAO/WHO ds. Dodatków do Żywności, sprawozdanie techniczne WHO, seria 868, Genewa 1997 r.
Ocena niektórych dodatków do żywności i zanieczyszczeń, 49 sprawozdanie Wspólnego Komitetu Ekspertów FAO/WHO ds. dodatków do żywności, sprawozdanie techniczne WHO, seria 884, Genewa 1999 r.
51 sprawozdanie Wspólnego Komitetu Ekspertów FAO/WHO ds. Dodatków do Żywności, sprawozdanie techniczne WHO, seria zostanie dopiero opublikowana.
53 sprawozdanie Wspólnego Komitetu Ekspertów FAO/WHO ds. Dodatków do Żywności, sprawozdanie techniczne WHO, seria zostanie dopiero opublikowana.
ZAŁĄCZNIKI