Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Tekst niniejszego aktu prawnego nie uwzględnia wszystkich zmian. Niektóre akty zmieniające nie zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym, ponieważ instytucje UE uznały zmiany wynikające z nich za pochłonięte przez akty zmieniające opublikowane w kolejnych tomach tego wydawnictwa.
.................................................
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1493/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wina(1), w szczególności jego art. 7 ust. 2, art. 10, 15, 23 i 80,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie (WE) nr 1493/1999, które z mocą od dnia 1 sierpnia 2000 r. zastąpiło rozporządzenie Rady (EWG) nr 822/87(2), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1677/1999(3), zawiera, w tytule II, przepisy w sprawie potencjału produkcyjnego. Obecnie właściwe jest wypełnienie ustanowionych przez nie ram poprzez przyjęcie przepisów wykonawczych i uchylenie poprzednich rozporządzeń z tej dziedziny, mianowicie rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2314/72(4), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 2462/93(5), (EWG) nr 940/81(6), (EWG) nr 3800/81(7), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 2548/1999(8), (EWG) 2729/88(9), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) 2182/97(10), (EWG) nr 2741/89(11), oraz (EWG) nr 3302/90(12).
(2) Państwom Członkowskim, zgodnie z art. 22 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, zezwala się na nałożenie bardziej rygorystycznych zasad krajowych w odniesieniu do nowych nasadzeń lub przesadzania winorośli albo w odniesieniu do szczepienia, od przepisów wymienionych w tytule II tego rozporządzenia, co obejmuje nałożenie takich zasad w odniesieniu do przyznawania, przenoszenia i wykorzystywania praw sadzenia.
(3) Artykuł 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 przewiduje, że Państwa Członkowskie mogą w przypadkach określonych w lit. a)-d) tego przepisu udzielić zgody na produkcję wina, które może być wprowadzane do obrotu, z zastrzeżeniem kontroli. Konieczne jest ustanowienie szczegółowych zasad dotyczących wniosków i ostateczny termin uregulowania, w szczególności w celu zapewnienia skutecznego wprowadzenia w życie tych uregulowań tego porządkowania w uzasadnionych przypadkach, w szczególności poprzez wydanie zezwolenia od dnia złożenia wniosku, z jednoczesnym zapewnieniem, że producenci nie będą czerpać korzystać z nieuzasadnionych wniosków. Istnieje także potrzeba, aby wszelkie prawa sadzenia wykorzystane w procesie regulacji były ważne w dniu składania wniosku.
(4) Artykuł 2 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 przewiduje obowiązkowe karczowanie obszarów obsadzonych niezgodnie z ograniczeniami dotyczącymi sadzenia. Nie należy dopuścić do tego, aby produkty sektora winiarskiego wyprodukowane z winogron pochodzących z takich obszarów przed poddaniem ich karczowaniu powodowały zakłócenia równowagi rynkowej i w związku z tym należy poddać je destylacji.
(5) Artykuł 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 przewiduje przyznawanie nowych praw sadzenia w przypadku środków dotyczących scalania gruntów lub środków dotyczących obowiązkowych zakupów w interesie publicznym. Przyznanie nowych praw sadzenia nie powinno przekraczać praw niezbędnych do obsadzenia obszaru równoważnego 105 % obszaru utraconego przez producentów w wyniku zastosowania tych środków tak, aby uniknąć naruszenia zakazu sadzenia zawartego w art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999.
(6) Artykuł 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 przewiduje również przyznawanie nowych praw sadzenia w przypadku doświadczeń dotyczących upraw winorośli. Obszary obsadzone z wykorzystaniem takich przyznanych nowych praw sadzenia powinny być wykorzystywane jedynie do określonych celów, a produkty sektora winiarskiego wyprodukowane zarówno podczas, jak i po okresie doświadczalnym z winogron pochodzących z takich obszarów nie powinny powodować zakłócenia równowagi rynkowej. Odpowiednio, produkty winiarskie wytwarzane z winogron pochodzących z takich obszarów podczas okresu doświadczalnego nie powinny być wprowadzane do obrotu, bez uszczerbku dla ich spożycia w kontekście testowania. Po okresie doświadczalnym omawiane obszary powinny zostać wykarczowane albo należy wykorzystać prawa sadzenia w celu umożliwienia na tych obszarach normalnej produkcji. Należy zezwolić na kontynuację obecnie prowadzonych doświadczeń dotyczących uprawy winorośli, z zastrzeżeniem obowiązujących zasad.
(7) Artykuł 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 przewiduje również przyznawanie nowych praw sadzenia w przypadku szkółek szczepów. Obszary uprawiane stosownie do takich przyznanych nowych praw sadzenia powinny być wykorzystywane jedynie do określonych celów, a w stosunku do wyrobów winiarskich wyprodukowanych z winogron pochodzących z takich obszarów, zarówno podczas jak i po okresie produkcji szkółek szczepów, nie powinno się dopuścić do zakłócenia przez nie równowagi rynkowej. Zgodnie z tym, w okresie produkcji, winogrona pochodzące z takich obszarów nie powinny być zbierane, lub, jeżeli zostały zebrane, powinny być zniszczone. Po okresie produkcyjnym dane obszary powinny zostać wykarczowane albo należy wykorzystać prawa sadzenia w celu umożliwienia na tych obszarach normalnej produkcji. Należy zezwolić na kontynuację prowadzenia szkółek szczepów, z zastrzeżeniem obowiązujących zasad.
(8) Artykuł 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 przewiduje również przyznawanie nowych praw sadzenia w przypadku obszarów, z których wyprodukowane wino lub produkty winiarskie przeznaczone są wyłącznie do spożycia przez rodzinę plantatora winorośli. Jednakże, duża liczba takich przypadków w niektórych Państwach Członkowskich, mogłaby powodować nakładanie nadmiernych obciążeń administracyjnych. Państwom Członkowskim należy w związku z tym zezwolić na dopuszczenie istnienia takich obszarów nawet, jeżeli w odniesieniu do nich nie przyznano żadnych praw sadzenia, pod warunkiem, że w celu zapobieżenia zakłóceniom równowagi rynkowej obszary te będą niewielkie, a plantator winorośli nie będzie zajmował się produkcją wina na większą skalę. Omawiane obszary i producenci powinni podlegać odpowiedniemu nadzorowi i sankcjom, włączając wykarczowanie takich obszarów w przypadkach nieprzestrzegania przepisów.
(9) Artykuł 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 przewiduje przyznawanie nowych praw sadzenia w odniesieniu do produkcji wina gatunkowego produkowanego w określonym regionie geograficznym (psr) lub wina stołowego opisywanego za pomocą oznaczeń geograficznych. Przyznawanie praw w takim przypadku może mieć miejsce jedynie wówczas, gdy zostanie ustalone, że produkcja takiego wina jest dużo mniejsza w odniesieniu do popytu. Ustalenie takie powinno opierać się na obiektywnych kryteriach i danych.
(10) W celu zapewnienia równoważności i dokładności takich obiektywnych danych w całej Wspólnocie, powinny one obowiązkowo zawierać spis potencjału produkcyjnego przewidziany w art. 16 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 lub równoważną informację.
(11) Aby zapobiec zakłóceniom równowagi rynkowej, nie powinno się przyznawać żadnych praw do przesadzania w odniesieniu do obszarów, które zostały przymusowo wykarczowane z powodu naruszenia wymogów rozporządzenia (WE) nr 1493/1999. W tym samym celu nie należy przyznawać żadnych praw do przesadzenia w odniesieniu do wykarczowanych obszarów, w odniesieniu do których prawa sadzenia zostały przyznane na cele inne niż produkcja rynkowa.
(12) Artykuł 4 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 przewiduje przyznawanie praw do przesadzania producentom, którzy podjęli się wykarczowania obszaru obsadzonego winoroślą. W celu uniknięcia przyznawania praw do sadzenia niewspółmiernie w stosunku do rzeczywistych potrzeb producenta, prawa te powinny być przyznane tylko w ilości niezbędnej do obsadzenia całego obszaru, który ma być obsadzony, uwzględniając wszystkie prawa sadzenia będące już w posiadaniu producenta. Przyznawaniu praw do przesadzania na podstawie takiego zobowiązania powinno towarzyszyć złożenie zabezpieczenia, mającego na celu zapewnienie, że zobowiązanie jest wykonywane. W celu uniknięcia zakłóceń równowagi rynkowej, w okresie współistnienia obszaru nowo obsadzonego i obszaru, który ma zostać wykarczowany, jedynie jeden taki obszar powinien być dopuszczony do produkcji wina, które będzie wprowadzane do obrotu.
(13) Artykuł 5 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 przewiduje stworzenie krajowych i/lub regionalnych rezerw w celu usprawnienia zarządzania potencjałem produkcyjnym. W celu uniknięcia zakłóceń równowagi rynkowej, przenoszenie praw sadzenia za pośrednictwem systemu rezerw nie powinno prowadzić do ogólnego wzrostu potencjału produkcyjnego na terytorium Państw Członkowskich, jako że zapobieganie zakłóceniom równowagi rynkowej zostało już przewidziane w przypadku przenoszenia praw między gospodarstwami w art. 4 ust. 4 tego rozporządzenia. W tej sytuacji Państwom Członkowskim zezwala się na mocy art. 5 ust. 7 na zastosowanie współczynnika redukcji w odniesieniu do przenoszenia praw.
(14) Artykuł 5 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 przewiduje, że Państwa Członkowskie nie muszą wprowadzać systemu rezerw, jeżeli mogą wykazać, iż na całym ich terytorium istnieje skuteczny system zarządzania prawami sadzenia. W tej sytuacji Państwo Członkowskie może przewidzieć wprowadzenie systemu rezerw na części swego terytorium i innego skutecznego systemu w innych częściach swego terytorium. Państwa Członkowskie zamierzające skorzystać z możliwości zgodnie z art. 5 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 powinny być w stanie udowodnić, że taki system istnieje i powinny wyrazić potrzebę odstępstw od przepisów tytułu II rozdział I tego rozporządzenia.
(15) Komisja może zdecydować o przyznaniu ze wspólnotowej rezerwy praw sadzenia, określonych w art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, na podstawie wniosków z Państw Członkowskich.
(16) Tytuł II rozdział II rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 przewiduje przyznawanie premii w zamian za stałe zaniechanie uprawy winorośli na poszczególnych obszarach. Państwom Członkowskim zezwala się na podejmowanie decyzji, w stosunku do którego obszaru na ich terytorium, jeżeli w ogóle, należy przyznać premię. Niemniej jednak powinny zostać ustanowione wspólne szczegółowe zasady dotyczące wniosków, odpowiednich maksymalnych poziomów premii i odpowiednich terminów, jak określono w art. 10 tego rozporządzenia.
(17) We względu na potrzeby weryfikacji, wypłata premii powinna być zwykle dokonywana po wykarczowaniu. Jednakże płatność może być dokonana przed wykarczowaniem, pod warunkiem, że wniesiono zabezpieczenie w celu zapewnienia, że wykarczowanie się odbędzie.
(18) Zaprzestanie produkcji na obszarach uprawy winorośli przez producentów, którzy są członkami grup producentów, które wspólnie przetwarzają winogrona zbierane przez członków tych grup, może przyczynić się do ograniczenia ilości dostarczanych winogron i w ten sposób zwiększyć koszty przetwórstwa. W związku z tym uzasadniona jest możliwość zrekompensowania takich negatywnych skutków.
(19) Przy stosowaniu przepisów tytułu II rozdział III rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 Państwa Członkowskie posiadają duży margines uznaniowości przy podejmowaniu decyzji w sprawie dokładnego zakresu i poziomów wsparcia, włączając mianowicie płatność kwot zryczałtowanych, ustalanie maksymalnych poziomów wsparcia na hektar i kształtowanie wysokości wsparcia na podstawie obiektywnych kryteriów, w ramach ograniczeń ustanowionych w tym rozdziale oraz przepisów przyjętych na jego podstawie.
(20) Niemniej jednak należy ustanowić wspólne zasady. W tym celu Państwa Członkowskie powinny przyjąć przepisy dotyczące minimalnej wielkości danej działki w celu zapewnienia rzeczywistego wpływu na potencjał produkcyjny. W celu ich wykonania i odpowiedniego nadzoru należy zdefiniować środki oraz odpowiednie terminy. Zasady te powinny także obejmować korzystanie z praw do przesadzania, które powstają w związku z karczowaniem, jak przewidziano w planie, w celu uniknięcia zakłóceń równowagi rynkowej spowodowanych wzrostem plonów, jak również w celu możliwości przyznania odpowiednio wyższych poziomów wsparcia z uwagi na podwyższone koszty.
(21) Na mocy art. 12 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, Państwa Członkowskie mogą zdecydować, że nie będą same sporządzać planów restrukturyzacji i konwersji. Ponieważ Państwa Członkowskie są odpowiedzialne za zatwierdzenie planów, powinny one w tym przypadku ustanowić zasady w sprawie przedstawiania i zatwierdzania planów oraz minimalnej zawartości omawianych planów.
(22) Artykuł 11 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 przewiduje, że system restrukturyzacji i konwersji winnic nie obejmuje normalnego odnawiania winnic, które kończą swój normalny cykl produkcyjny. Wyrażenie to należy dokładnie wyjaśnić.
(23) We względu na potrzeby weryfikacji, wypłata wsparcia powinna być zwykle dokonywana po wykonaniu określonego środka. Jednakże płatność może być dokonana przed wykonaniem środka, pod warunkiem, że wniesiono zabezpieczenie w celu zapewnienia, że środek zostanie wykonany.
(24) Należy ustanowić szczegółowe przepisy w odniesieniu do planowania finansowego i w odniesieniu do uczestniczenia w finansowaniu systemu restrukturyzacji i konwersji. W związku z tym Państwa Członkowskie powinny regularnie przekazywać Komisji sprawozdania na temat stanu finansowania systemu.
(25) Należy podjąć środki w celu zapewnienia efektywnego wydawania funduszy przeznaczonych na ten system, przewidując w szczególności przepisy dotyczące zaliczek oraz niezbędnego dostosowania przydziałów zgodnie z potrzebami i doświadczeniami wyniesionymi z przeszłości.
(26) Ogólne zasady dotyczące dyscypliny budżetowej, w szczególności odnoszące się do niekompletnych lub nieprawidłowo wypełnionych deklaracji Państw Członkowskich, powinny znajdować zastosowanie jako uzupełnienie szczególnych zasad ustanowionych niniejszym rozporządzeniem.
(27) Dane szczegółowe dotyczące zarządzania finansami w ramach systemu uregulowane zostaną przepisami przyjętymi w celu wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1258/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej(13).
(28) Do celów monitorowania wykonywania przepisów tytułu II rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 oraz prawidłowego zarządzania rynkiem bezwzględnie konieczne jest, aby Komisja miała dostęp do stosownych danych dotyczących potencjału produkcyjnego, włączając prawa sadzenia, oraz szczegółów odnoszących się do środków podjętych przez Państwa Członkowskie w celu wykonania przepisów tego tytułu. W związku z tym istotne informacje wymagane do tych celów powinny być przesyłane Komisji w ustalonym formacie. Inne informacje niezbędne do weryfikacji i kontrolowania wykonywania przepisów tego tytułu powinny być przechowywane przez Państwa Członkowskie do celów przeprowadzenia inspekcji za właściwy okres.
(29) W tym kontekście konieczne jest ustanowienie szczegółów dotyczących informacji, które mają być zawarte w spisie, określonym w art. 16 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999. Państwa Członkowskie, które nie zamierzają uregulować kwestii nielegalnie obsadzonych obszarów, poszerzania praw sadzenia albo wsparcia na restrukturyzację i konwersję, nie mają obowiązku sporządzania spisu.
(30) Artykuł 19 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 przewiduje, że klasyfikowanie odmian winorośli powinno być przeniesione na Państwa Członkowskie. Należy przyjąć wspólne zasady dotyczące formatu klasyfikacji, zawartych w niej informacji oraz powiadamiania i publikowania klasyfikacji. System klasyfikacji nie powinien prowadzić do jakiegokolwiek wzrostu potencjału produkcyjnego.
(31) Zasadniczo, jedynie te odmiany, które mogą być wprowadzone do obrotu, w co najmniej jednym Państwie Członkowskim na mocy dyrektywy Rady 68/193/EWG z dnia 9 kwietnia 1968 r. w sprawie obrotu wegetatywnego materiałem rozmnożeniowym winorośli(14), ostatnio zmienionej Aktem Przystąpienia Austrii, Finlandii i Szwecji, powinny zostać włączone do klasyfikacji. Jednakże, w interesie zachowania dziedzictwa genetycznego, do zamieszczenia w tej klasyfikacji powinny być dopuszczone również inne odmiany uprawiane przed wejściem w życie tej dyrektywy.
(32) W przypadku, gdy producent zobowiązany jest do destylacji produktów z powodu naruszenia reguł wspólnotowych, nie należy przyznawać żadnego wspólnotowego wsparcia na destylację ani na destylat.
(33) Płatności dokonywane na mocy tytułu II rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 powinny być dokonane w całości na rzecz beneficjentów.
(34) Za pomocą środka przejściowego, prawa sadzenia, które regulowane były przepisami rozporządzenia (EWG) nr 822/87 i które były ważne do dnia późniejszego niż dzień 31 lipca 2000 r., powinny zachować ważność aż do tego późniejszego terminu w celu zapewnienia, że nie przepadną one przy przechodzeniu do systemu regulowanego rozporządzeniem (WE) nr 1493/1999. Z tych samych powodów prawa takie, jeżeli nie zostaną wykorzystane do tego późniejszego terminu, powinny zostać przeniesione do odpowiedniej rezerwy narodowej lub regionalnej, gdy takowa zostanie utworzona.
(35) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wina,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 31 maja 2000 r.
W imieniu Komisji | |
Franz FISCHLER | |
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 179 z 14.7.1999, str. 1.
(2) Dz.U. L 84 z 27.3.1999, str. 1.
(3) Dz.U. L 199 z 30.7.1999, str. 8.
(4) Dz.U. L 248 z 1.11.1972, str. 53.
(5) Dz.U. L 226 z 7.9.1993, str. 1.
(6) Dz.U. L 96 z 8.4.1981, str. 10.
(7) Dz.U. L 381 z 31.12.1981, str. 10.
(8) Dz.U. L 308 z 3.12.1999, str. 5.
(9) Dz.U. L 241 z 1.9.1988, str. 108.
(10) Dz.U. L 299 z 4.11.1997, str. 3.
(11) Dz.U. L 264 z 12.9.1989, str. 5.
(12) Dz.U. L 317 z 16.11.1990, str. 25.
(13) Dz.U. L 179 z 14.7.1999, str. 1.
(14) Dz.U. L 179 z 14.7.1999, str. 1.
(15) Dz.U. L 179 z 14.7.1999, str. 1.
(16) Dz.U. L 313 z 12.10.2004, str. 23.
- odnośne przepisy ustanowione w nin. rozporządzeniu stosuje się nadal o tyle, o ile środki kwalifikowalne zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1493/1999 zostały rozpoczęte lub podjęte przed dniem 1 sierpnia 2008 r.
- tabelę 10 załącznika nin. rozporządzenia stosuje się nadal, o ile rozporządzenie w sprawie wykonania rozporządzenia w sprawie oznaczeń na etykietach i prezentacji win przyjęte na podstawie art. 63 rozporządzenia (WE) nr 479/2008 nie stanowi inaczej.
- dodany przez art. 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia nr 1342/2002 z dnia 24 lipca 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.196.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 sierpnia 2002 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 571/2003 z dnia 28 marca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.82.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 2003 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1203/2003 z dnia 4 lipca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.168.9) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 2003 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1389/2004 z dnia 30 lipca 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.255.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 sierpnia 2004 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1216/2005 z dnia 28 lipca 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.199.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 sierpnia 2005 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia nr 1342/2002 z dnia 24 lipca 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.196.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 sierpnia 2002 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1841/2003 z dnia 17 października 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.268.58) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 października 2003 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 315/2003 z dnia 19 lutego 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.46.9) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 lutego 2003 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1841/2003 z dnia 17 października 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.268.58) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 października 2003 r.
-zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 784/2001 z dnia 23 kwietnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.113.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 kwietnia 2001 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 315/2003 z dnia 19 lutego 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.46.9) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 lutego 2003 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1841/2003 z dnia 17 października 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.268.58) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 października 2003 r.
Senat nie zgodził się w czwartek na zniesienie obowiązku zawierania umów o pracę z cudzoziemcami będącymi pracownikami tymczasowymi przez agencje pracy tymczasowej, ale umożliwił agencjom zawieranie umów cywilnoprawnych. Senatorowie zdecydowali natomiast o skreśleniu przepisu podnoszącego kary grzywny dla pracodawców przewidziane w kodeksie pracy. W głosowaniu przepadła też poprawka Lewicy podnosząca z 2 tys. zł do 10 tys. zł kary grzywny, jakie w postępowaniu mandatowym może nałożyć Państwowa Inspekcja Pracy.
13.03.2025Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
11.03.2025Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
27.02.2025Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
25.02.2025500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
20.01.20251 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
02.01.2025Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2000.143.1 |
Rodzaj: | Rozporządzenie |
Tytuł: | Rozporządzenie 1227/2000 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 w sprawie wspólnej organizacji rynku wina, w odniesieniu do potencjału produkcyjnego |
Data aktu: | 31/05/2000 |
Data ogłoszenia: | 16/06/2000 |
Data wejścia w życie: | 01/05/2004, 01/08/2000, 23/06/2000 |