uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską;
uwzględniając dyrektywę Rady 89/107/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących dodatków do żywności dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi(1), zmienioną dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 94/34/WE(2), w szczególności jej art. 3 ust. 3 lit. a);
po konsultacji z Naukowym Komitetem ds. Żywności;
a także mając na uwadze, co następuje:
konieczne jest ustalenie kryteriów czystości dla wszystkich dodatków innych niż barwniki i słodziki, wymienione w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 95/2/WE z dnia 20 lutego 1995 r. w sprawie dodatków do żywności innych niż barwniki i substancje słodzące(3), ostatnio zmienione dyrektywą 98/72/WE(4);
konieczne jest zastąpienie kryteriów czystości określonych dyrektywą Rady 78/663/EWG z dnia 25 lipca 1978 r. ustanawiającą szczególne kryteria czystości środków emulgujących, stabilizujących, zagęszczających i żelujących, stosowanych w środkach spożywczych(5), ostatnio zmienionej dyrektywą Komisji 92/4/EWG(6);
dyrektywa Komisji 96/77/WE z dnia 2 grudnia 1996 r. ustanawiającą szczególne kryteria czystości dla dodatków do żywności innych niż barwniki i substancje słodzące(7) ustala pierwszy wykaz kryteriów czystości dla pewnej liczby dodatków do żywności. Wykaz ten powinien zostać uzupełniony o nowo ustanowione kryteria czystości dla pozostałych dodatków do żywności;
konieczne jest uwzględnienie specyfikacji i technik analitycznych dotyczących dodatków do żywności, wymienionych w Codex Alimentarius sporządzonym przez Wspólny Komitet Ekspertów FAO/WHO ds. Dodatków do Żywności;
dodatki do żywności, jeśli są przygotowane metodami produkcji lub z materiałów wyjściowych znacznie różniących się od tych, które uwzględniono w ocenie wydanej przez Naukowy Komitet ds. Żywności lub od tych, określonych w niniejszej dyrektywie, powinny zostać poddane ocenie Naukowego Komitetu ds. Żywności w celu dokonania ich pełnej oceny ze szczególnym naciskiem na kryteria czystości;
środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Środków Spożywczych,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
W dyrektywie 96/77/WE wprowadza się następujące zmiany:
1. Artykuł 2 otrzymuje brzmienie:
"Artykuł 2
Kryteria czystości określone w art. 1 zastąpią kryteria czystości wymienione w dyrektywach 65/66/EWG, 78/663/EWG i 78/664/EWG;"
2. w Załączniku dodaje się tekst Załącznika do niniejszej dyrektywy.
Wspomniane przepisy zawierają odniesienia do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.
W imieniu Komisji | |
Martin BANGEMANN | |
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 27.
(2) Dz.U. L 237 z 10.9.1994, str. 1.
(3) Dz.U. L 61 z 18.3.1995, str. 1.
(4) Dz.U. L 295 z 4.11.1998, str. 18.
(5) Dz.U. L 223 z 14.8.1978, str. 7.
(6) Dz.U. L 55 z 29.2.1992, str. 96.
(7) Dz.U. L 339 z 30.12.1996, str. 1.
E 400 KWAS ALGINOWY | |
Definicja | Prostołańcuchowy glikuronoglikan składający się przede wszystkim z jednostek kwasu D-mannurowego i L-gulurowego połączonych odpowiednio wiązaniami b(1-4) i a(1-4) w formie pierścieni piranozowych. Kwas alginowy jest hydrofilnym koloidalnym węglowodanem ekstrahowanym za pomocą rozcieńczonych zasad z plech różnych gatunków brunatnic (Phaeophyceae) |
Einecs | 232-680-1 |
Wzór chemiczny | (C6H8O6)n |
Masa cząsteczkowa | 10.000-600.000 (typowa średnia) |
Próba | Z kwasu alginowego otrzymuje się, obliczone dla bezwodnej substancji, nie mniej niż 20 % i nie więcej niż 23 % ditlenku węgla (CO2), będące odpowiednikiem dla nie mniej niż 91 % i nie więcej niż 104,5 % kwasu alginowego (C6H8O6)n (obliczone dla odpowiednika masy wynoszącej 200) |
Opis | Kwas alginowy występuje w postaci włókien, granulek, lub proszku. Jego barwa waha się od białej do żółtawobrązowej. Jest prawie bezwonny. |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w wodzie i rozpuszczalnikach organicznych. Powoli rozpuszcza się w roztworze węglanu sodu, wodorotlenku sodu i ortofosforanu sodu |
B. Test strąceniowy chlorkiem wapnia | Przygotować 0,5 % roztwór próbki w 1M roztworze wodorotlenku sodu. Dodać 2,5 % roztworu chlorku wapnia w ilości jednej piątej objętości próbki. Tworzy się galaretowaty osad o dużej objętości. Ten test pozwala na odróżnienie kwasu alginowego od gumy arabskiej, pochodnej sodowej karboksymetylocelulozy, karboksymetyloskrobi, karagenu, żelatyny, gumy ghatti, gumy karaja, mączki chleba świętojańskiego, metylocelulozy i tragakantu |
C. Test strąceniowy siarczanem amonu | Przygotować 0,5-procentowy roztwór próbki w 1M roztworze wodorotlenku sodu. Dodać nasyconego roztworu siarczanu amonu w ilości równej połowie objętości próbki. Nie tworzy się żaden osad. Ten test pozwala na odróżnienie kwasu alginowego od agaru, pochodnej sodowej karboksymetylocelulozy, karagenu, deestryfikowanej pektyny, żelatyny, mączki chleba świętojańskiego, metylocelulozy i skrobi |
D. Reakcja barwna | 0,01 g próbki doprowadzić do możliwie całkowitego rozpuszczenia, wytrząsając ją z 0,15 ml 0,1N roztworu wodorotlenku sodu. Dodać 1 ml roztworu w kwasie siarczanu żelaza (III). W ciągu pięciu minut pojawi się wiśniowo czerwone zabarwienie, przechodzące z czasem w głęboki fiolet |
Stopień czystości | |
pH 3 % zawiesiny | Pomiędzy 2,0 i 3,5 |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 15 % (105 °‹C, cztery godziny) |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 8 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Wodorotlenek sodu (roztwór 1M) | Nie więcej niż 2 % obliczone dla bezwodnej, nierozpuszczalnej substancji |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Liczba bakterii ogółem | Nie więcej niż 5.000kolonii na gram |
Drożdże i pleśnie | Nie więcej niż 500 kolonii na gram |
E. coli | Brak w 5 g |
Salmonella spp. | Brak w 10 g |
E 401 ALGINIAN SODU | |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Sól sodowa kwasu alginowego |
Wzór chemiczny | (C6H7NaO6)n |
Masa cząsteczkowa | 10.000-600.000 (typowa średnia) |
Próba | Z alginianu sodu otrzymuje się, obliczone dla bezwodnej substancji, nie mniej niż 18 % i nie więcej niż 21 % ditlenku węgla (CO2), będące odpowiednikiem dla nie mniej niż 90,8 % i nie więcej niż 106,0 % alginianu sodu (obliczone dla odpowiednika masy wynoszącej 222) |
Opis | Praktycznie bezwonny, biały do żółtawego, włóknisty lub ziarnisty proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność sodu i kwasu alginowego | |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 15 % (105 °‹C, cztery godziny) |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 2 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Liczba bakterii ogółem | Nie więcej niż 5.000kolonii na gram |
Drożdże i pleśnie | Nie więcej niż 500 kolonii na gram |
E. coli | Brak w 5 g |
Salmonella spp. | Brak w 10 g |
E 402 ALGINIAN POTASU | |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Sól potasowa kwasu alginowego |
Wzór chemiczny | (C6H7KO6)n |
Masa cząsteczkowa | 10.000-600.000 (typowa średnia) |
Próba | Z alginianu potasu otrzymuje się, obliczone dla bezwodnej substancji, nie mniej niż 16,5 % i nie więcej niż 19,5 % ditlenku węgla (CO2), będące odpowiednikiem dla nie mniej niż 89,2 % i nie więcej niż 105,5 % alginianu potasu (obliczone dla odpowiednika masy wynoszącej 238) |
Opis | Praktycznie bezwonny, biały do żółtawego, włóknisty lub ziarnisty proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność potasu i kwasu alginowego | |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 15 % (105 °‹C, cztery godziny) |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 2 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jako Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Liczba bakterii ogółem | Nie więcej niż 5.000kolonii na gram |
Drożdże i pleśnie | Nie więcej niż 500 kolonii na gram |
E. coli | Brak w 5 g |
Salmonella spp. | Brak w 10 g |
E 403 ALGINIAN AMONU | |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Sól amonowa kwasu alginowego |
Wzór chemiczny | (C6H11NO6)n |
Masa cząsteczkowa | 10.000-600.000 (typowa średnia) |
Próba | Z alginianu amonu otrzymuje się, obliczone dla bezwodnej substancji, nie mniej niż 18 % i nie więcej niż 21 % ditlenku węgla, będące odpowiednikiem dla nie mniej niż 88,7 % i nie więcej niż 103,6 % alginianu amonu (obliczone dla odpowiednika masy wynoszącej 217) |
Opis | Biały do żółtawego, włóknisty lub ziarnisty proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność amonu i kwasu alginowego | |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 15 % (105 °‹C, cztery godziny) |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 7 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 2 % obliczone dla bezwodnej substancji |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Liczba bakterii ogółem | Nie więcej niż 5000 kolonii na gram |
Drożdże i pleśnie | Nie więcej niż 500 kolonii na gram |
E. coli | Brak w 5 g |
Salmonella spp. | Brak w 10 g |
E 404 ALGINIAN WAPNIA | |
Synonimy | Sól wapniowa alginianu |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Sól wapniowa kwasu alginowego |
Wzór chemiczny | (C6H7Ca1/2O6)n |
Masa cząsteczkowa | 10.000-600.000 (typowa średnia) |
Próba | Z alginianu wapnia otrzymuje się, obliczone dla bezwodnej substancji, nie mniej niż 18 % i nie więcej niż 21 % ditlenku węgla będące odpowiednikiem dla nie mniej niż 89,6 % i nie więcej niż 104,5 % alginianu wapnia (obliczone dla odpowiednika masy wynoszącej 219) |
Opis | Praktycznie bezwonny, biały do żółtawego włóknisty lub ziarnisty proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność wapnia i kwasu alginowego | |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 15 % (105 °‹C, cztery godziny) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Liczba bakterii ogółem | Nie więcej niż 5.000 kolonii na gram |
Drożdże i pleśnie | Nie więcej niż 500 kolonii na gram |
E. coli | Brak w 5 g |
Salmonella spp. | Brak w 10 g |
E 405 ALGINIAN-1.2-PROPYLENOWO-GLIKOLOWY | |
Synonimy |
Alginian Hydroksypropylu 1,2-propanodiolowy ester kwasu alginowego Alginian glikolu propylenowego |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Alginian-1.2-propylenowo-glikolowy. Występują różnice w składzie, w zależności od stopnia estryfikacji i udziału procentowego wolnych i zobojętnionych grup karboksylowych w cząsteczce |
Wzór chemiczny | (C9H14O7)n (zestryfikowany) |
Masa cząsteczkowa | 10.000-600.000 (typowa średnia) |
Próba | Dostarcza, obliczone dla bezwodnej substancji, nie mniej niż 16 % i nie więcej niż 20 % ditlenku węgla. |
Opis | Praktycznie bezwonny, biały do żółtawobrązowego, włóknisty lub ziarnisty proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność glikolu propylenowego-1,2 i kwasu alginowego po hydrolizie | |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 20 % (105 °‹C, cztery godziny) |
Całkowita ilość propanodiolu-1,2 | Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 45 % |
Wolny propanodiol-1,2 | Nie więcej niż 15 % |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie Nie więcej niż 2 % obliczone dla bezwodnej substancji | |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Liczba bakterii ogółem | Nie więcej niż 5.000 kolonii na gram |
Drożdże i pleśnie | Nie więcej niż 500 kolonii na gram |
E. coli | Brak w 5 g |
Salmonella spp. | Brak w 10 g |
E 406 AGAR | |
Synonimy |
Geloza Japoński agar Bengalski, cejloński, chiński lub japoński karuk |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Agar to hydrofilny koloidalny polisacharyd mający w swoim składzie przede wszystkim jednostki D-galaktozy. Mniej więcej w co dziesiątej jednostce D-galaktopiranozowej jedna z grup hydroksylowych jest zestryfikowana kwasem siarkowym, który jest zobojętniony przez wapń, magnez, potas lub sód. Agar otrzymuje się z gatunków glonów morskich z rodziny Gelidiaceae i Sphaerococcaceae, spokrewnionych z nimi glonów należących do Rhodophyceae |
Einecs | 232-658-1 |
Próba | Progowe stężenie żelu nie powinno być wyższe niż 0,25 % |
Opis | Agar jest bezwonny lub posiada lekki, charakterystyczny zapach. W postaci niezmielonej występuje zwykle w formie pęków cienkich, błoniastych pozlepianych pasm lub też w formie pociętych pasków, płatków bądź granulek. Barwa: od lekko żółtawopomarańczowej, żółtawoszarej do jasnożółtej lub bezbarwny. Zwilżony, staje się elastyczny i odporny na rozerwanie. Wysuszony jest kruchy. Sproszkowany agar ma barwę białą, żółtawobiałą lub jasnożółtą. Agar w wodzie ma pod mikroskopem strukturę ziarnistą i nieco włóknistą. Mogą być w nim obecne nieliczne fragmenty szkieletów gąbek i pancerzyki okrzemek. W roztworze wodzianu chloralu sproszkowany agar wydaje się bardziej przejrzysty niż w wodzie. Ma bardziej lub mniej ziarnistą strukturę, bruzdkowany, graniasty. Może zawierać nieliczne fragmenty pancerzyków okrzemek. Odporność żelu na ścinanie może być standaryzowana przez dodanie dekstrozy, maltodekstryn lub sacharozy |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w zimnej wodzie. Rozpuszczalny we wrzącej wodzie |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 22 % (105 °‹C, pięć godzin) |
Popiół | Nie więcej niż 6,5 % obliczone dla bezwodnej substancji ustalone w temperaturze 550 °‹C |
Popiół nierozpuszczalny w kwasie (nierozpuszczalny w 3N kwasie solnym) | Nie więcej niż 0,5 % obliczone w temperaturze 550 °‹C dla bezwodnej substancji |
Substancje nierozpuszczalne (w gorącej wodzie) | Nie więcej niż 1,0 % |
Skrobia | Niewykrywalna za pomocą następującej metody: do roztworu próbki w stężeniu 1:10, dodać kilka kropel roztworu Lugola. Niebieskie zabarwienie się nie pojawi |
Żelatyna i inne białka | Rozpuścić około 1 g agaru w 100 ml wrzącej wody. Pozostawić, aż wystygnie do temperatury mniej więcej 50 °‹C. Do 5 ml próby dodać 5 ml roztworu trinitrofenolu (1 g bezwodnego trinitrofenolu rozpuścić w 100 ml gorącej wody). W ciągu 10 minut nie pojawi się zmętnienie. |
Pochłanianie wody | Umieścić 5 g agaru w cylindrze miarowym o pojemności 100 ml. Napełnić cylinder wodą, wymieszać i odstawić na 24 godziny w temperaturze 25 °‹C. Przelać zawartość cylindra przez zwilżoną watę szklaną, pozwalając wodzie spłynąć do drugiego cylindra o pojemności 100 ml. Nie powinno znaleźć się w nim więcej niż 75 ml wody |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
E 407 KARAGENIAN | |
Synonimy |
Produkt handlowy sprzedawany jest pod różnymi nazwami: karagen, - Eucheman (z Euchema spp.), - Iridophycan (z Irdidaea spp.), - Hypnean (Hypnea spp.), - Furcellaran lub duński agar (z Furcellaria fastigiata), - Karagenian (Chondrus i Gigartina) |
Definicja | Karagenian otrzymuje się poprzez wodną ekstrakcję z plech glonów morskich z rodziny Gigartinaceae, Solieriaceae, Hypneaceae i Furcellariaceae należących do klasy Rhodophyceae (glonów czerwonych). Nie można używać innych odczynników strącających niż metanol, etanol i 2-propanol. Karageniany składają się z soli potasowych, sodowych, magnezowych i wapniowych estrów siarczanowych polisacharydów, które, w czasie hydrolizy, rozpadają się, tworząc galaktozę i anhydro-3,6-galaktozę. Karagenian nie może być poddawany hydrolizie lub jakiejkolwiek innej degradacji chemicznej. |
Einecs | 232-524-2 |
Opis | Żółtawy do bezbarwnego, gruboziarnisty lub drobnoziarnisty proszek, praktycznie bezwonny |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność galaktozy, anhydroga-laktozy i jonów siarczanowych | |
Stopień czystości | |
Zawartość metanolu, etanolu i propanolu-2 | Nie więcej niż 0,1 % pojedynczo lub jako mieszanina składników |
Lepkość 1,5 % roztworu w temperaturze 75 °‹C | Nie mniej niż 5 mPa.s |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 12 % (105 °‹C, cztery godziny) |
Siarczany | Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 40 % obliczone dla bezwodnej substancji (jako SO4) |
Popiół | Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 40 % ustalone dla bezwodnej substancji w temperaturze 550 °‹C |
Popiół | nierozpuszczalny w kwasie Nie więcej niż 1 % obliczone dla bezwodnej substancji (nierozpuszczalne w 10 % kwasie solnym) |
Substancje nierozpuszczalne w kwasie | Nie więcej niż 2 % obliczone dla bezwodnej substancji (nierozpuszczalne w 1 % v/v kwasie siarkowym) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Liczba bakterii ogółem | Nie więcej niż 5.000kolonii na gram |
Drożdże i pleśnie | Nie więcej niż 300 kolonii na gram |
E. coli | Brak w 5 g |
Salmonella spp. | Brak w 10 g |
E 407a PRZETWARZANE GLONY EUCHEUMA | |
Synonimy | PES (angielski akronim nazwy przetwarzanych glonów euchema) |
Definicja | Przetwarzane glony eucheuma otrzymuje się przez traktowanie roztworem wodnym wodorotlenku potasu plech glonów Eucheuma cottonii i Eucheuma spinosum należących do klasy Rhodophyceae (glonów czerwonych), co pozwala na usunięcie zanieczyszczeń. Kolejnym etapem jest przemywanie słodką wodą, a następnie suszenie w celu otrzymania gotowego produktu. Dalsze oczyszczanie może być prowadzone z udziałem metanolu, etanolu i propanolu-2. Produkt składa się głównie z soli potasowych estrów siarczanowych polisacharydów, które w procesie hydrolizy rozpadają się na galaktozę i anhydro-3,6-galaktozę. Sole sodowe, wapniowe i magnezowe estrów siarczanowych polisacharydów występują w mniejszych ilościach. W produkcie obecna jest także celuloza pochodząca z glonów do 15 %. Karageniany w przetworzonych glonach eucheuma nie mogą być poddawane hydrolizie ani jakiemukolwiek innemu procesowi chemicznej degradacji |
Opis | Brązowy do żółtawego, gruboziarnisty lub drobnoziarnisty proszek, praktycznie bezwonny |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność galaktozy, anhydroga-laktozy i siarczanu | |
B. Rozpuszczalność | W wodzie tworzy lepką, mętną zawiesinę. Nierozpuszczalny w etanolu |
Stopień czystości | |
Zawartość metanolu, etanolu i propanolu-2 | Nie więcej niż 0,1 % pojedynczo lub jako mieszanina składników |
Lepkość 1,5 % roztworu w temperaturze 75 °‹C | Nie mniej niż 5 mPa.s |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 12 % (105 °‹C, cztery godziny) |
Siarczany | Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 40 % obliczone dla bezwodnej substancji (jako SO4) |
Popiół | Nie mniej niż 1 % i nie więcej niż 40 % ustalone dla bezwodnej substancji w temperaturze 550 °‹C |
Popiół nierozpuszczalny w kwasie | Nie więcej niż 1 % obliczone dla bezwodnej substancji (nierozpuszczalne w 10 % kwasie solnym) |
Substancje nierozpuszczalne w kwasie | Nie mniej niż 8 % i nie więcej niż 15 % obliczone dla bezwodnej substancji (nierozpuszczalne w 1 % ww. kwasie siarkowym) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Liczba bakterii ogółem | Nie więcej niż 5.000kolonii na gram |
Drożdże i pleśnie | Nie więcej niż 300 kolonii na gram |
E. coli | Brak w 5 g |
Salmonella spp. | Brak w 10 g |
E 410 MĄCZKA CHLEBA ŚWIĘTOJAŃSKIEGO | |
Synonimy |
Guma karoba Guma algaroba |
Definicja | Mączka chleba świętojańskiego to mielone bielmo nasion drzewa o nazwie szarańczyn strąkowy (Ceratonia siliqua) z rodziny motylkowych (Leguminosae). Mączka chleba świętojańskiego składa się głównie z hydrokoloidalnych polisacharydów o dużej masie cząsteczkowej, zbudowanych z jednostek galaktopiranozowych i mannopiranozowych, połączonych wiązaniami glikozydowymi, które mogą być opisane chemicznie jako galaktomannan |
Masa cząsteczkowa | 50.000-3.000.000 |
Einecs | 232-541-5 |
Próba | Zawartość galaktomannanu: nie mniej niż 75 % |
Opis | Biały do żółtobiałego, prawie bezwonny proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność galaktozy i mannozy | |
B. Badanie mikroskopowe | Umieścić na szkiełku mikroskopowym niewielką ilość zmielonej próbki zanurzonej w roztworze wodnym zawierającym 0,5 % jodu w 1 % jodku potasu. Mączka chleba świętojańskiego zawiera długie, rurkowate komórki, oddzielone od siebie lub w niewielkich odstępach. Mają one brązową zawartość i znacznie mniej regularne kształty niż w przypadku gumy guar, gdzie występują spójne grupy owalnych do gruszkowatych w kształcie komórek, a ich zawartość ma barwę żółtą do brązowej. |
C. Rozpuszczalność | Rozpuszczalna w gorącej wodzie, nierozpuszczalna w etanolu |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 15 % (105 °‹C, pięć godzin) |
Popiół | Nie więcej niż 1,2 % ustalone w temperaturze 800 °‹C |
Białka (N x 6,25) | Nie więcej niż 7 % |
Substancje nierozpuszczalne w kwasie | Nie więcej niż 4 % |
Skrobia | Niewykrywalna za pomocą następującej metody: do roztworu próbki w rozcieńczeniu 1:10, dodać kilka kropel roztworu Lugola. Niebieskie zabarwienie nie pojawi się |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Etanol i 2-propanol | Nie więcej niż 1 % oddzielnie lub jako mieszanina |
E 412 GUMA GUAR | |
Synonimy |
Guaran, Mączka guar |
Definicja | Guma guar to mielone bielmo nasion dzikich odmian rośliny guar Cyamopsis tetragonolobus (L.) Taub. z rodziny Leguminosae. Guma guar składa się głównie z hydrokoloidalnych polisacharydów o dużej masie cząsteczkowej, zbudowanych z jednostek galaktopiranozowych i mannopiranozowych, połączonych wiązaniami glikozydowymi, które mogą być opisane chemicznie jako galaktomannan |
Einecs | 232-536-0 |
Masa cząsteczkowa | 50.000-8.000.000 |
Próba | Zawartość galaktomannanu: nie mniej niż 75 % |
Opis | Biały do żółtobiałego, prawie bezwonny proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność galaktozy i mannozy | |
B. Rozpuszczalność | Rozpuszczalna w zimnej wodzie |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 15 % (105 °‹C, pięć godzin) |
Popiół | Nie więcej niż 1,5 % ustalone w temperaturze 800 °‹C |
Substancje nierozpuszczalne w kwasie | Nie więcej niż 7 % |
Białka (N x 6,25) | Nie więcej niż 10 % |
Skrobia | Niewykrywalna za pomocą następującej metody: do roztworu próbki rozcieńczonej 1:10 dodać kilka kropel roztworu Lugola. Niebieskie zabarwienie nie pojawi się |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
E 413 TRAGAKANT | |
Synonimy |
Guma tragakantowa Tragant |
Definicja | Tragakant to wysuszona wydzielina otrzymywana z pni i gałęzi dzikiej odmiany krzewu tragankagumodajnego Astragalus gummifer i innych azjatyckich gatunków traganka (rodzina Leguminosae). Tragakant składa się głównie z polisacharydów o dużej masie cząsteczkowej (arabinogalaktan i kwaśne polisacharydy), które w procesie hydrolizy rozpadają się na kwas galakturonowy, arabinozę, ksylozę i fukozę. Mogą być także obecne niewielkie ilości glukozy i ramnozy (pochodzące ze śladowych ilości skrobi i/lub celulozy) |
Masa cząsteczkowa | W przybliżeniu 800.000 |
Einecs | 232-252-5 |
Opis | Niezmielony tragakant występuje w postaci płaskich, blaszkowatych, prostych lub poskręcanych kawałków lub spiralnie skręconych fragmentów o grubości 0,5-2,5 mm i długości do 3 cm. Zabarwienie białe do jasnożółtego, niektóre kawałki mogą mieć czerwonawy odcień. Kawałki mają rogowatą strukturę, z krótkim pęknięciem. Tragakant jest bezwonny. Jego roztwór jest kleisty i ma mdły smak. Sproszkowany tragakant ma barwę białą do bladożółtej lub różowobrązowawej |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | 1 g próbki umieszczony w 50 ml wody pęcznieje, tworząc, gładką, sztywną, połyskliwą zawiesinę. Nierozpuszczalny w etanolu. Nie pęcznieje w 60-proc. wodnym roztworze etanolu |
Stopień czystości | |
Negatywny wynik testu na obecność gumy karaja | Zagotować 1 g próbki z 20 ml wody, aż pojawi się zawiesina. Dodać 5 ml kwasu solnego i powtórnie zagotować przez 5 minut. Nie pojawi się trwałe różowe lub czerwone zabarwienie. |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 16 % (105 °‹C, 5 godzin) |
Popiół całkowity | Nie więcej niż 4 % |
Popiół nierozpuszczalny w kwasie | Nie więcej niż 0,5 % |
Substancje nierozpuszczalne w kwasie | Nie więcej niż 2 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Salmonella spp. | Brak w 10 g |
E. coli | Brak w 5 g |
E 414 GUMA ARABSKA | |
Synonimy | Guma senegalska |
Definicja | Guma arabska to wysuszona wydzielina otrzymywana z pni i gałęzi dzikiej odmiany krzewu akacji senegalskiej (Acacia senegal (L.). Willdenow) lub blisko spokrewnionych gatunków z rodzaju Acacia (rodzina Leguminosae). Guma arabska składa się głównie z polisacharydów o dużej masie cząsteczkowej i ich soli wapniowych, magnezowych i potasowych, które w procesie hydrolizy rozpadają się na arabinozę, galaktozę, ramnozę i kwas glukuronowy |
Masa cząsteczkowa | W przybliżeniu 350.000 |
Einecs | 232-519-5 |
Opis | Niezmielona guma arabska występuje w postaci białych lub żółtawobiałych okrągławych łezek o różnej wielkości lub kanciastych kawałków. Czasem zmieszana jest z ciemniejszymi fragmentami. Dostępna jest także w formie białych lub żółtawobiałych płatków, granulek, proszku bądź natryśniętego i poddanego suszeniu materiału. |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | 1 g próbki rozpuszcza się w 2 ml zimnej wody, tworząc roztwór, który łatwo się leje, kwaśny w obecności lakmusu. Nierozpuszczalna w etanolu |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 17 % (105 °‹C, pięć godzin) dla postaci ziarnistej i nie więcej niż 10 % (105 °‹C, cztery godzin) dla natryśnietego i poddanego suszeniu materiału |
Popiół całkowity | Nie więcej niż 4 % |
Popiół nierozpuszczalny w kwasie | Nie więcej niż 0,5 % |
Substancje nierozpuszczalne w kwasie | Nie więcej niż 1 % |
Skrobia lub dekstryna | Przygotować wodny roztwór gumy arabskiej w stosunku 1:50, zagotować i odstawić do wystygnięcia. Do 5 ml dodać 1 kroplę roztworu Lugola. Nie pojawi się zabarwienie niebieskawe ani czerwonawe |
Tanina | Do 10 ml wodnego roztworu próby rozcieńczonej w stosunku 1:50 dodać około 0,1 ml chlorku żelaza (9 g FeCl3.6H2O rozpuścić w wodzie do objętości 100 ml). Nie pojawi się czarnawe zabarwienie ani czarnawy osad |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Produkty hydrolizy | Nieobecne: mannoza, ksyloza i kwas glukuronowy (próba chromatograficzna) |
Salmonella spp. | Brak w 10 g |
E. coli | Brak w 5 g |
E 415 GUMA KSANTANOWA | |
Definicja | Guma ksantanowa to polisacharyd o dużej masie cząsteczkowej wytwarzany na drodze fermentacji węglowodanów przez kultury bakterii Xanthomonas campestris. Produkt podlega oczyszczeniu przez odzyskiwanie z użyciem etanolu lub propanolu-2, a nastepnie suszeniu i mieleniu. Guma ksantanowa zawiera D-glukozę i D-mannozę, jako główne jednostki heksozy, a także kwas D-glukuronowy i kwas pirogronowy. Przygotowuje się ją w formie soli sodowych, potasowych lub wapniowych. Roztwory mają pH obojętny |
Masa cząsteczkowa | W przybliżeniu 1.000.000 |
Einecs | 234-394-2 |
Próba | Dostarcza dla bezwodnej substancji nie mniej niż 4,2 % i nie więcej niż 5 % CO2, co odpowiada wartości pomiędzy 91-108 % gumy ksantanowej |
Opis | Proszek o barwie kremowej |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalna w wodzie. Nierozpuszczalna w etanolu |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 15 % (105 °‹C, dwie i pół godziny) |
Popiół całkowity | Nie więcej niż 16 % ustalone dla bezwodnej substancji, spalenie w temperaturze 650 °‹C po uprzednim suszeniu przez 4 godziny w 105 °‹C |
Kwas pirogronowy | Nie mniej niż 1,5 % |
Azot | Nie więcej niż 1,5 % |
2-propanol | Nie więcej niż 500 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Liczba bakterii ogółem | Nie więcej niż 10.000 kolonii na gram |
Drożdże i pleśnie | Nie więcej niż 300 kolonii na gram |
E. coli | Brak w 5 g |
Salmonella spp. | Brak w 10 g |
Xanthomonas campestris | Nieobecne żywe komórki |
E 416 GUMA KARAJA | |
Synonimy |
Katilo, Kadaja, Kullo, Kuttera |
Definicja | Guma karaja to wysuszona wydzielina z pni i gałęzi dzikich odmian koli (Sterculia urens Roxburgh) oraz innych gatunków należących do Sterculia (rodzina Sterculiaceae), a także Cochlospermum gossypium A. P. De Candolle lub innych gatunków Cochlospermum (rodzina Bixaceae). Guma karaja składa się głównie z acetylowanych polisacharydów o dużej masie cząsteczkowej, które w procesie hydrolizy rozpadają się, dając galaktozę, ramnozę i kwas galakturonowy oraz niewielkie ilości kwasu glukuronowego |
Einecs | 232-539-4 |
Opis | Guma karaja występuje w postaci łezek różnej wielkości lub nieregularnych połamanych kawałków o charakterystycznym półkrystalicznym wyglądzie. Barwa: bladożółta do różowobrązowej, przeświecający i rogowaty. Sproszkowana guma karaja jest jasnoszara do różowobrązowej. Wydziela lekką woń kwasu octowego. |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalna w etanolu |
B. Pęcznienie w roztworze etanolu | Guma karaja pęcznieje w 60 % roztworze etanolu, co różni ją od innych gum |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 20 % (105 °‹C, 5 godzin) |
Popiół całkowity | Nie więcej niż 8 % |
Popiół nierozpuszczalny w kwasie | Nie więcej niż 1,0 % |
Substancje nierozpuszczalne w kwasie | Nie więcej niż 3,0 % |
Kwasy lotne | Nie więcej niż 10 % (jako kwas octowy) |
Skrobia | Niewykrywalna |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Salmonella spp. | Brak w 10 g |
E. coli | Brak w 5 g |
E 417 GUMA TARA | |
Definicja | Guma tara uzyskiwana jest przez mielenie bielma nasion dzikich odmian Caesalpinia spinosa (rodzina Leguminosae). Guma tara składa się z polisacharydów o wysokiej masie cząsteczkowej tworzących strukturę galaktomannanu. Główny składnik składa się z liniowego łańcucha jednostek (1-4)-b-Dmannopiranozy połączonych wiązaniami (1-6) z a-D-galaktopiranozą. Stosunek mannozy do galaktozy w gumie tara wynosi 3:1 (w mączce chleba świętojańskiego 4:1, a w gumie guar 2:1). |
Einecs | 254-409-6 |
Opis | Biały do białożółtego bezwonny proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalna w wodzie. Nierozpuszczalna w etanolu |
B. Tworzenie żelu | Do wodnego roztworu próbki dodać niewielką ilość boranu sodu. Tworzy się żel |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 15 % |
Popiół | Nie więcej niż 1,5 % |
Substancje rozpuszczalne w kwasie | Nie więcej niż 2,0 % |
Białka | Nie więcej niż 3,5 % (czynnik N x 5,7) |
Skrobia | Niewykrywalna |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
E 418 GUMA GELLAN | |
Definicja | Guma gellan to polisacharyd o dużej masie cząsteczkowej wytwarzany na drodze fermentacji węglowodanów przez kultury bakterii Pseudomonas elodea. Produkt podlega oczyszczeniu przez odzyskiwanie z użyciem alkoholu izopropylowego, a następnie suszeniu i mieleniu. Polisacharyd o wysokiej masie cząsteczkowej składa się przede wszystkim z powtarzających się jednostek tetrasacharydu (czterocukru), zbudowanych z jednej cząsteczki ramnozy, jednej cząsteczki kwasu glukuronowego i dwóch cząsteczek glukozy i podstawionych grupami acylowymi (glicerol i acetyl) jako estrami połączonymi wiązaniami O-glikozydowymi. Kwas glukuronowy jest zobojętniany do mieszanej soli potasowej, sodowej, wapniowej i magnezowej |
Einecs | 275-117-5 |
Masa cząsteczkowa | W przybliżeniu 500.000 |
Próba | Ma w swoim składzie nie mniej niż 3,3 % i nie więcej niż 6,8 % CO2 (obliczone dla suchej substancji) |
Opis | Białawy proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalna w wodzie, tworzy lepki roztwór. Nierozpuszczalna w etanolu |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 15 % (suszenie w temperaturze 105 °‹C, przez dwie i pół godziny) |
Azot | Nie więcej niż 3,0 % |
2-propanol | Nie więcej niż 750 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Liczba bakterii ogółem | Nie więcej niż 10.000kolonii na gram |
Drożdże i pleśnie | Nie więcej niż 400 kolonii na gram |
E. coli | Brak w 5 g |
Salmonella spp. | Brak w 10 g |
E 422 GLICEROL | |
Synonimy | Gliceryna |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | 1,2,3-propanotriol, glicerol, trihydroksypropan |
Einecs | 200-289-5 |
Wzór chemiczny | C3H8O3 |
Masa cząsteczkowa | 92,10 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 98 % glicerolu obliczone dla bezwodnej masy |
Opis | Przejrzysta, bezbarwna, higroskopijna, syropowata ciecz, o bardzo lekkim, charakterystycznym, dość przyjemnym, łagodnym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Powstawanie akryloaldehydu pod wpływem ogrzewania | W probówce podgrzać kilka kropel próbki z dodatkiem 0,5 g wodrosiarczanu potasu. Uwolnione zostaną charakterystyczne, duszące opary akryloaldehydu |
B. Ciężar właściwy (25/25 °‹C) | Nie mniej niż 1,257 |
C. Współczynnik załamania światła [n]D20 | Pomiędzy 1,471 a 1,474 |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 5 % (metoda Karla Fischera) |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,01 % ustalone w temperaturze 800 ±} 25 °‹C |
Butano-1,2,4-triol | Nie więcej niż 0,2 % |
Akryloaldehyd, glukoza i związki amonowe | Podgrzać przez pięć minut mieszaninę 5 ml glicerolu i 5 ml roztworu wodorotlenku potasu (1-10) w temperaturze 60 °‹C. Nie stanie się ona żółta, ani nie pojawi się zapach amoniaku |
Kwasy tłuszczowe i estry | Nie więcej niż 0,1 % obliczone jako kwas masłowy |
Związki chlorowane | Nie więcej niż 30 mg/kg (jako chlor) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 5 mg/kg |
E431 STEARYNIAN POLIOXYETYLENU (40) | |
Synonimy | Stearynian polioksylu (40), monostearynian polioksyetylenu (40) |
Definicja | Mieszanina mono- i diestrów spożywczego, dostępnego w handlu kwasu stearynowego i mieszanych dioli polioksyetylenowych (o średniej długości polimeru wynoszącej około 40 jednostek oksyetylenowych) oraz wolnych polioli |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 97,5 % obliczone dla bezwodnej masy |
Opis | Płatki o kremowej barwie lub woskowate ciało stałe w temperaturze 25 °‹C o lekkim zapachu |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie, etanolu, metanolu i octanie etylu. Nierozpuszczalny w olejach mineralnych |
B. Temperatura krzepnięcia | 39-44 °‹C |
C. Widmo absorpcji w podczerwieni | Charakterystyka częściowego estru polioksyetylowanego poliolu i kwasu tłuszczowego |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 3 % (metoda Karla Fischera) |
Liczba kwasowa | Nie wyższa niż 1 |
Liczba zmydlenia | Nie niższa niż 25 i nie wyższa niż 35 |
Liczba wodorotlenowa | Nie niższa niż 27 i nie wyższa niż 40 |
Dioksan-1,4 | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Wolny tlenek etylenu | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Glikole etylenowe (mono- i di-) | Nie więcej niż 0,25 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 432 ESTER POLIOKSYETYLENU SORBITANOWEGO KWASU TŁUSZCZOWEGO LAUROWEGO (POLISORBAT 20) | |
Synonimy |
Polisorbat 20 Monolaurynian sorbitanowy polioksyetylenu (20) |
Definicja | Mieszanina częściowych estrów sorbitolu i jego mono- i dibezwodników oraz dostępnego w handlu, spożywczego kwasu laurynowego, zagęszczona około dwudziestoma molami tlenku etylenu na mol sorbitolu i jego bezwodników |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 70 % grup oksyetylenowych, będących odpowiednikiem dla nie mniej niż 97,3 % monolaurynianu polioksyetylenu sorbitanowego (20), obliczone dla bezwodnej masy |
Opis | W temperaturze 25 °‹C - koloru cytrynowożółtego do bursztynowego, oleista ciecz o lekkim, charakterystycznym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie, etanolu, metanolu i octanie etylu i dioksanie. Nierozpuszczalny w olejach mineralnych i eterze naftowym |
B. Widmo absorpcji w podczerwieni | Charakterystyka częściowego estru polioksyetylowanego poliolu i kwasu tłuszczowego |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 3 % (metoda Karla Fischera) |
Liczba kwasowa | Nie wyższa niż 2 |
Liczba zmydlenia | Nie niższa niż 40 i nie wyższa niż 50 |
Liczba wodorotlenowa | Nie niższa niż 96 i nie wyższa niż 108 |
Dioksan-1,4 | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Wolny tlenek etylenu | Nie więcej niż 1,0 mg/kg |
Glikole etylenowe (mono- i di-) | Nie więcej niż 0,25 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 433 ESTER POLIOKSYETYLENU SORBITANOWEGO KWASU TŁUSZCZOWEGO OLEINOWEGO (POLISORBAT 80) | |
Synonimy |
Polisorbat 80 Ester polioksyetylenu (20) sorbitanowego kwasu oleinowego |
Definicja | Mieszanina częściowych estrów sorbitolu i jego mono- i dibezwodników oraz dostępnego w handlu, spożywczego kwasu oleinowego, zagęszczona około dwudziestoma molami tlenku etylenu na mol sorbitolu i jego bezwodników |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 65 % grup oksyetylenowych, będących odpowiednikiem dla nie mniej niż 96,5 % monooleinianu polioksyetylenu sorbitanowego (20), obliczone dla bezwodnej masy |
Opis | W temperaturze 25 °‹C - cytrynowożółta do bursztynowej, oleista ciecz o lekkim, charakterystycznym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie, etanolu, metanolu i octanie etylu i toluenie. Nierozpuszczalny w olejach mineralnych i eterze naftowym |
B. Widmo absorpcji w podczerwieni | Charakterystyka częściowego estru polioksyetylowanego poliolu i kwasu tłuszczowego |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 3 % (metoda Karla Fischera) |
Liczba kwasowa | Nie wyższa niż 2 |
Liczba zmydlenia | Nie niższa niż 45 i nie wyższa niż 55 |
Liczba wodorotlenowa | Nie niższa niż 65 i nie wyższa niż 80 |
Dioksan-1,4 | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Wolny tlenek etylenu | Nie więcej niż 1,0 mg/kg |
Glikole etylenowe (mono- i di-) | Nie więcej niż 0,25 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 434 ESTER POLIOKSYETYLENU SORBITANOWEGO KWASU TŁUSZCZOWEGO PALMITYNOWEGO (POLISORBAT 40) | |
Synonimy |
Monopalmitynian polioksyetylenu (20) Polisorbatu 40 sorbitanowego |
Definicja | Mieszanina częściowych estrów sorbitolu i jego mono- i dibezwodników oraz dostępnego w handlu, spożywczego kwasu palmitynowego, zagęszczona około 20 molami tlenku etylenu na mol sorbitolu i jego bezwodników |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 66 % grup oksyetylenowych, będących odpowiednikiem dla nie mniej niż 97,0 % monopalmitynianu polioksyetylenu sorbitanowego (20), obliczone dla bezwodnej masy |
Opis | W temperaturze 25 °‹C cytrynowożółta do pomarańczowej oleista lub żelowata ciecz o lekkim, charakterystycznym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie, etanolu, metanolu i octanie etylu i acetonie. Nierozpuszczalny w oleju mineralnym |
B. Widmo absorpcji w podczerwieni | Charakterystyka częściowego estru polioksyetylowanego poliolu i kwasu tłuszczowego |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 3 % (metoda Karla Fischera) |
Liczba kwasowa | Nie wyższa niż 2 |
Liczba zmydlenia | Nie niższa niż 41 i nie wyższa niż 52 |
Liczba wodorotlenowa | Nie niższa niż 90 i nie wyższa niż 107 |
Dioksan-1,4 | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Wolny tlenek etylenu | Nie więcej niż 1,0 mg/kg |
Glikole etylenowe (mono- i di-) | Nie więcej niż 0,25 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 435 ESTER POLIOKSYETYLENU SORBITANOWEGO KWASU TŁUSZCZOWEGO MONOSTERARYNOWEGO (POLISORBAT 60) | |
Synonimy | Monostearynian polioksyetylenu (20) polisorbatu 60-sorbitanowego |
Definicja | Mieszanina częściowych estrów sorbitolu i jego mono- i dibezwodników oraz dostępnego w handlu, spożywczego kwasu stearynowego, zagęszczona około dwudziestoma molami tlenku etylenu na mol sorbitolu i jego bezwodników |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 65 % grup oksyetylenowych, będących odpowiednikiem dla nie mniej niż 97,0 % monopalmitynianu polioksyetylenu sorbitanowego (20), obliczone dla bezwodnej masy |
Opis | W temperaturze 25 °‹C - cytrynowożółta do pomarańczowej, oleista lub żelowata ciecz o lekkim, charakterystycznym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie, octanie etylu i toluenie. Nierozpuszczalny w oleju mineralnym i olejach roślinnych |
B. Widmo absorpcji w podczerwieni | Charakterystyka częściowego estru polioksyetylowanego poliolu i kwasu tłuszczowego |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 3 % (metoda Karla Fischera) |
Liczba kwasowa | Nie wyższa niż 2 |
Liczba zmydlenia | Nie niższa niż 45 i nie wyższa niż 55 |
Liczba wodorotlenowa | Nie niższa niż 81 i nie wyższa niż 96 |
Dioksan-1,4 | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Wolny tlenek etylenu | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Glikole etylenowe (mono- i di-) | Nie więcej niż 0,25 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 436 ESTER POLIOKSYETYLENUSORBITANOWEGO KWASU TŁUSZCZOWEGO TRISTEARYNOWEGO (POLISORBAT 65) | |
Synonimy |
Tristearynian polioksyetylenu (20) polisorbatu 65 sorbitanowego Ester polioksyetylenu (20) sorbitanowego kwasu tristearynowego Polisorbat 65 |
Definicja | Mieszanina częściowych estrów sorbitolu i jego mono i dibezwodników oraz dostępnego w handlu, spożywczego kwasu stearynowego, zagęszczone około dwudziestoma molami tlenku etylenu na mol sorbitolu i jego bezwodników |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 46 % grup oksyetylenowych, będących odpowiednikiem dla nie mniej niż 96,0 % tristearynianu polioksyetylenu sorbitanowego (20), obliczone dla bezwodnej masy |
Opis | W temperaturze 25 °‹C - brązowe, woskowate ciało stałe o lekkim, charakterystycznym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | W wodzie ulega rozproszeniu. Rozpuszczalny w oleju mineralnym, olejach roślinnych, eterze naftowym, acetonie, eterze, dioksanie, etanolu i metanolu |
B. Widmo absorpcji w podczerwieni | Charakterystyka częściowego estru polioksyetylowanego poliolu i kwasu tłuszczowego |
C. Temperatura krzepnienia | 29-33 °‹C |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 3 % (metoda Karla Fischera) |
Liczba kwasowa | Nie wyższa niż 2 |
Liczba zmydlenia | Nie niższa niż 88 i nie wyższa niż 98 |
Liczba wodorotlenowa | Nie niższa niż 40 i nie wyższa niż 60 |
Dioksan-1,4 | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Wolny tlenek etylenu | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Glikole etylenowe (mono- i di-) | Nie więcej niż 0,25 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 440 (i) PEKTYNA | |
Definicja | Pektyna składa się głównie z częściowych estrów metylowych kwasu poligalakturonowego (pektowego) i jego soli amonowych, sodowych, potasowych i wapniowych. Uzyskuje się ją poprzez ekstrakcję w środowisku wodnym z materiału roślinnego (rośliny jadalne), zwykle owoców cytrusowych lub jabłek. Jako odczynników strąceniowych nie można używać innych substancji niż metanol, etanol i 2-propanol |
Einecs | 232-553-0 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 65 % kwasu galakturonowego, po przemyciu kwasem i alkoholem (obliczone dla bezwodnej i pozbawionej popiołów substancji) |
Opis | Biały, jasnożółty, jasnoszary lub jasnobrązowy proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalna w wodzie. Tworzy koloidalny, opalizujący roztwór. Nierozpuszczalna w etanolu |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 12 % (105 °‹C, dwie godziny) |
Popiół nierozpuszczalny w kwasie | Nie więcej niż 1 % (nierozpuszczalny w około 3N kwasie solnym) |
Ditlenek siarki | Nie więcej niż 50 mg/kg, obliczone dla bezwodnej substancji |
Zawartość azotu | Nie więcej niż 1,0 % po przemyciu kwasem i alkoholem etylowym |
Wolny metanol, etanol i 2-propanol | Nie więcej niż 1 % pojedynczo lub jako mieszanina, obliczone dla bezwodnej substancji |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
E 440 (ii) AMIDOWANA PEKTYNA | |
Definicja | Pektyna amidowana składa się głównie z częściowych estrów metylowych i amidów kwasu poligalakturonowego (pektowego) i jego soli amonowych, sodowych, potasowych i wapniowych. Uzyskuje się ją poprzez ekstrakcję w środowisku wodnym z materiału roślinnego (rośliny jadalne), zwykle owoców cytrusowych lub jabłek i poddaniu działaniu amoniaku w środowisku zasadowym. Jako odczynników strąceniowych nie można używać innych substancji niż metanol, etanol i 2-propanol |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 65 % kwasu galakturonowego, po przemyciu kwasem i alkoholem (obliczone dla bezwodnej i pozbawionej popiołów substancji) |
Opis | Biały, jasnożółty, jasnoszarawy lub jasnobrązowawy proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalna w wodzie. Tworzy koloidalny, opalizujący roztwór. Nierozpuszczalna w etanolu |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 12 % (105 °‹C, dwie godziny) |
Popiół nierozpuszczalny w kwasie | Nie więcej niż 1 % (nierozpuszczalny w około 3N kwasie solnym) |
Stopień amidowania | Nie więcej niż 25 % całkowitej ilości grup karboksylowych |
Pozostałości ditlenku siarki | Nie więcej niż 50 mg/kg, obliczone dla bezwodnej substancji |
Zawartość azotu | Nie więcej niż 2,5 % po przemyciu kwasem i alkoholem etylowym |
Wolny metanol, etanol i 2-propanol | Nie więcej niż 1 % pojedynczo lub jako mieszanina, obliczone dla substancji pozbawionej składników lotnych |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
E 442 FOSFOLIPIDY AMONOWE | |
Synonimy | Sole amonowe kwasu fosfatydowego, mieszane sole amonowe fosforylowanych glicerydów |
Definicja | Mieszanina amonowych związków kwasów fosfatydowych otrzymywana z jadalnych tłuszczy i olejów (zwykle z częściowo utwardzonego oleju rzepakowego). Jedna, dwie lub trzy reszty acylowe glicerolu mogą być połączone z fosforem. Co więcej, dwa estry fosforu mogą być połączone razem jako fosfatydylo fosfatydy |
Próba | Zawartość fosforu: nie mniej niż 3,0 % i nie więcej niż 3,4 %. Zawartość amonu: nie mniej niż 1,2 % i nie więcej niż 1,5 % (obliczone jako azot) |
Opis | Maziste ciało półstałe |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w tłuszczach. Nierozpuszczalny w wodzie. Częściowo rozpuszczalny w etanolu i acetonie |
B. Pozytywny wynik testów na obecność glicerolu, kwasów tłuszczowych i fosforanu | |
Stopień czystości | |
Substancja nierozpuszczalna we eterze naftowym | Nie więcej niż 2,5 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 444 IZOMAŚLAN OCTANU SACHAROZY | |
Synonimy | SAIB |
Definicja | Izomaślan octanu sacharozy octan jest mieszaniną produktów reakcji estryfikacji sacharozy spożywczej z bezwodnikiem kwasu octowego i bezwodnikiem izomasłowym, poddanych następnie destylacji. Mieszanina zawiera wszelkie możliwe kombinacje estrów, w których stosunek molarny octanu do maślanu wynosi 2:6 |
Einecs | 204-771-6 |
Nazwa chemiczna | Heksaizomaślan dioctanu sacharozy |
Wzór chemiczny | C40H62O19 |
Masa cząsteczkowa | 832-856 (przybliżenie), C40H62O19: 846,9 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 98,8 % i nie więcej niż 101,9 % C40H62O19 |
Opis | Ciecz o słabym słomkowym zabarwieniu, słodkim zapachu, przejrzysta i wolna od osadów |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w wodzie. Rozpuszczalny w większości rozpuszczalników organicznych |
B. Współczynnik załamania | [n]40D: 1,4492 - 1,4504 |
C. Ciężar właściwy | [d]25D: 1,141 - 1,151 |
Stopień czystości | |
Trioctan glicerolu Triacetyna | Nie więcej niż 0,1 % |
Liczba kwasowa | Nie wyższa niż 0,2 |
Liczba zmydlenia | Nie niższa niż 524 i nie wyższa niż 540 |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 5 mg/kg |
E 445 ESTRY GLICERYNY I KALAFONII | |
Synonimy | Żywica estrowa |
Definicja | Mieszanina estrów tri- i digliceroli i kwasów żywicznych z drzewa kalafonii. Żywica uzyskiwana jest przez ekstrakcję rozpuszczalnikami z wiekowych pni sosnowych, po której następuje proces oczyszczania rozpuszczalnikami metodą cieczowo-cieczową. Z tej charakterystyki wyłączone są substancje otrzymywane z kalafonii i uzyskiwane z pni żywych drzew oraz substancje otrzymywane z żywicy talowej będącej produktem ubocznym w czasie przetwarzania masy papierniczej. Ostateczny produkt składa się przeciętnie w 90 % z kwasów żywicznych i w 10 % ze składników obojętnych (nie kwasowych). Frakcja kwasów żywicznych to złożona mieszanina izomerycznych diterpenoidów kwasów monokarboksylowych, o empirycznym wzorze molekularnym C20H30O2 kwasu eikosanowego. Substancja jest oczyszczana w procesie odpędzania z parą wodną lub przeciwprądowej destylacji parowej |
Opis | Twarde, żółte lub jasnobursztynowe ciało stałe |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalne w wodzie. Rozpuszczalne acetonie |
B. Widmo absorpcji w podczerwieni | Charakterystyczne dla związku |
Stopień czystości | |
Ciężar właściwy roztworu | [d]2025 nie mniej niż 0,935, przy oznaczeniu dla 50 % roztworu w d-limonenie (97 %, temperatura wrzenia 175,5-176,0 °‹C, d204: 0,84) |
Temperatura mięknienia (metoda pierścienia i kuli) | Pomiędzy 82 a 90 °‹C |
Liczba kwasowa | Nie niższa niż 3 i nie wyższa niż 9 |
Liczba wodorotlenkowa | Nie niższa niż 15 i nie wyższa niż 45 |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Test na nieobecność żywicy talowej (test siarkowy) | Kiedy związki organiczne zawierające siarkę są podgrzewane w obecności mrówczanu sodu, siarka ulega przekształceniu w siarkowodór, który łatwo może być wykryty za pomocą papierka octanowego. Pozytywny wynik testu wskazuje na wykorzystanie żywicy talowej zamiast żywicy drzewnej |
E 450 (i) DIFOSFORAN DISODU | |
Synonimy |
Difosforan diwodorowy disodu Pirofosforan diwodorowy disodu Kwaśny pirofosforan sodu |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Difosforan diwodorowy disodu |
Einecs | 231-835-0 |
Wzór chemiczny | Na2H2P2O7 |
Masa cząsteczkowa | 221,94 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 95 % difosforanu disodowego i nie mniej niż 63 % oraz nie więcej niż 64,5 % wyrażone jako P2O5 |
Opis | Biały proszek lub ziarna |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność sodu i fosforanu | |
B. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie |
Stopień czystości | |
pH 1 % roztworu | Pomiędzy 3,7 a 5,0 |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 0,5 % (105 °‹C, cztery godziny) |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 1 % |
Fluorki | Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażone jako fluor) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
E 450 (ii) DIFOSFORAN TRISODU | |
Synonimy |
Kwas pirofosforanowy trisodowy Difosforan trisodowy monowodorowy |
Definicja | |
Einecs | 238-735-6 |
Wzór chemiczny |
Monohydrat: Na3HP2O7. H2O Bezwodny: Na3HP2O7 |
Masa cząsteczkowa |
Monohydrat: 261,95 Bezwodny: 243,93 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 95 % obliczone dla bezwodnej substancji i nie mniej niż 57 % oraz nie więcej niż 59 % wyrażone jako P2O5 |
Opis | Biały proszek lub ziarna, występuje w formie bezwodnej lub monohydratu |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność sodu i fosforanu | |
B. RozpuszczalnośćRozpuszczalny w wodzie | |
Stopień czystości | |
pH 1 % roztworu | Pomiędzy 6,7 a 7,3 |
Straty podczas spalania | Bezwodny: 4,5 % Monohydrat: 11,5 % |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 0,5 % (105 ˚ C, cztery godziny) |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % |
Fluorki | Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażone jako fluor) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jako Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
E 450 (iii) DIFOSFORAN CZTEROSODOWY | |
Synonimy |
Pirofosforan czterosodowy Pirofosforan sodowy |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Difosforan czterosodowy |
Einecs | 231-767-1 |
Wzór chemiczny |
Bezwodny: Na4P2O7 Dekahydrat: Na4P2O7.10H2O |
Masa cząsteczkowa |
Bezwodny: 265,94 Dekahydrat: 446,09 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 95 % Na4P2O7 obliczone dla substancji poddanej spaleniu i nie mniej niż 52,5 % oraz nie więcej niż 54 % wyrażone jako P2O5 |
Opis | Bezbarwne lub białe kryształy, także biały krystaliczny lub granulkowaty proszek. Dekahydrat w suchym powietrzu pokrywa się lekkim nalotem |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność i fosforanu | |
B. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu |
Stopień czystości | |
pH 1 % roztworu | Pomiędzy 9,8 a 10,8 |
Straty podczas spalania | Nie więcej niż 0,5 % dla bezwodnej soli, nie mniej niż 38 % i nie więcej niż 42 % dla dekahydratu. W obydwu przypadkach próba wykonano, susząc próbkę w temperaturze 105 °‹C przez cztery godziny, a następnie spalając przez 30 minut w temperaturze 550 °‹C |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % |
Fluorki | Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażone jako fluor) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
E 450 (v) DIFOSFORAN CZTEROPOTASOWY | |
Synonimy |
Pirofosforan potasowy Pirofosforan czteropotasowy |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Difosforan czteropotasowy |
Einecs | 230-785-7 |
Wzór chemiczny | K4P2O7 |
Masa cząsteczkowa | 330,34 (bezwodny) |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 95 % obliczone dla substancji poddanej spaleniu i nie mniej niż 42 % oraz nie więcej niż 43,7 % wyrażone jako P2O5 |
Opis | Bezbarwne kryształy, lub biały, bardzo higroskopijny proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność potasu i fosforanu | |
B. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu |
Stopień czystości | |
pH 1 % roztworu | Pomiędzy 10,0 a 10,8 |
Straty podczas spalania | Nie więcej niż 2 % po suszeniu w temperaturze 105 °‹C przez cztery godziny, a następnie spalaniu przez 30 minut w temperaturze 550 °‹C |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % |
Fluorki | Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażone jako fluor) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
E 450 (vi) DIFOSFORAN DIWAPNIOWY | |
Synonimy | Pirofosforan wapnia |
Definicja | |
Nazwa chemiczna |
Difosforan diwapniowy Pirofosforan diwapniowy |
Einecs | 232-221-5 |
Wzór chemiczny | Ca2P2O7 |
Masa cząsteczkowa | 254,12 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 96 % oraz nie mniej niż 55 % i nie więcej niż 56 % wyrażone jako P2O5 |
Opis | Drobny, biały, bezwonny proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność wapnia i fosforanu | |
B. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w wodzie. Rozpuszczalny w rozcieńczonym kwasie solnym i azotowym |
Stopień czystości | |
pH 10 % zawiesiny w wodzie | Pomiędzy 5,5 a 7,0 |
Straty podczas spalania | Nie więcej niż 1,5 % po spaleniu przez 30 minut w temperaturze 800±} 25 °‹C |
Fluorki | Nie więcej niż 50 mg/kg (wyrażone jako fluor) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
E 450 (vii) DIFOSFORAN DIWODORO WAPNIOWY | |
Syninimy |
Kwaśny pirofosforan wapnia Pirofosforan diwodoro monowapniowy |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Difosforan diwodoro wapniowy |
Einecs | 238-933-2 |
Wzór chemiczny | CaH2P2O7 |
Masa cząsteczkowa | 215,97 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 90 % obliczone dla bezwodnej substancji i nie mniej niż 61 % oraz nie więcej niż 64 % wyrażone jako P2O5 |
Opis | Białe kryształy lub proszek |
Identyfikacja | |
A. Pozytywny wynik testów na obecność wapnia i fosforanu | |
Stopień czystości | |
Substancje nierozpuszczalne w kwasie | Nie więcej niż 0,4 % |
Fluorki | Nie więcej niż 30 mg/kg (wyrażone jako fluor) |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
E 451 (i) TRIFOSFORAN PIĘCIOSODOWY | |
Synonimy |
Tripolifosforan pięciosodowy Tripolifosforan sodu |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Trifosforan pięciosodowy |
Einecs | 231-838-7 |
Wzór chemiczny | Na5 O10P3.xH2O (x = 0 lub 6) |
Masa cząsteczkowa | 367,86 |
Próba |
Zawartość: nie mniej niż 85 % Zawartość P2O5: nie mniej niż 56 % oraz nie więcej niż 58 % (bezwodny) lub nie mnie niż 43 % i nie więcej niż 45 % (heksahydrat) |
Opis | Białe, lekko higroskopijne granulki lub proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Dobrze rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu |
B. Pozytywny wynik testów na obecność sodu i fosforanu | |
C. pH 1 % roztworu | Pomiędzy 9,1 a 10,2 |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia |
Bezwodny: nie więcej niż 0,7 % (105 ˚ C, jedna godzina) Heksahydrat: nie więcej niż 23,5 % (60 °‹C przez godzinę, a następnie 105 °‹C przez cztery godziny) |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,1 % |
Wyższe polifosforany | Nie więcej niż 1 % |
Fluorki | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
E 451(ii) TRIFOSFORAN PIĘCIOPOTASOWY | |
Synonimy |
Tripolifosforan pięciopotasowy Trifosforan potasu Tripolifosforan potasu |
Definicja | |
Nazwa chemiczna |
Trifosforan pentapotasu Tripolifosforan potasu |
Einecs | 237-574-9 |
Wzór chemiczny | K5O10P3 |
Masa cząsteczkowa | 448,42 |
Próba |
Zawartość: nie mniej niż 85 % obliczone dla wysuszonej substancji Zawartość P2O5: nie mniej niż 46,5 % oraz nie więcej niż 48 % |
Opis | Białe, higroskopijne granulki lub proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Bardzo rozpuszczalny w wodzie |
B. Pozytywny wynik testów na obecność potasu i fosforanou | |
C. pH 1 % roztworu | Pomiędzy 9,2 a 10,5 |
Stopień czystości | |
Straty podczas spalania | Nie więcej niż 0,4 % (suszenie: 105 °‹C przez cztery godziny, a następnie spalenie w temperaturze 550 °‹C przez 30 minut) |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 2,0 % |
Fluorki | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
E 452 (i) POLIFOSFORAN SODU | |
1. ROZPUSZCZALNY POLIFOSFORAN | |
Synonimy |
Heksametafosforan sodu Tetrapolifosforan sodu Sól grahama Polifosforan sodu (szklisty) Polimetafosforan sodu Metafosforan sodu |
Definicja | Rozpuszczalne polifosforany sodu otrzymuje się poprzez stapianie i stopniowe ochładzanie ortofosforanów sodu. Związki te należą do klasy bezpostaciowych, rozpuszczalnych w wodzie polifosforanów, zbudowanych z liniowych łańcuchów jednostek metafosforanowych (NaPO3)x, gdzie x ≥ 2, zakończonych grupami Na2PO4. Substancje te są na ogół identyfikowane na podstawie stosunku Na2O/P2O5 lub zawartości P2O5. Stosunek Na2O/P2O5 waha się od 1,3 dla tetrapolifosforanu sodu, gdzie x wynosi około 4, do około 1,1 dla soli Grahama pospolicie nazywanego heksametafosforanu sodu, gdzie x wynosi od 13 do 18, i do około 1,0 dla polifosforanów sodu o wyższej masie cząsteczkowej, gdzie x wynosi od 20 do 100 lub więcej. pH ich roztworów waha się pomiędzy 3,0 a 9,0 |
Nazwa chemiczna | Polifosforan sodu |
Einecs | 272-808-3 |
Wzór chemiczny | Niejednorodna mieszanina soli sodowych liniowych kwasów polifosforowych poddanych kondensacji, o wzorze ogólnym H(n+2)PnO(3n+1), gdzie n wynosi nie mniej niż 2 |
Masa cząsteczkowa | (102)n |
Próba | Zawartość P2O5: nie mniej niż 60 % oraz nie więcej niż 71 %, obliczone dla substancji poddanej spaleniu |
Opis | Bezbarwne lub białe, przezroczyste płytki, granulki lub proszki |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Bardzo rozpuszczalny w wodzie |
B. Pozytywny wynik testów na obecność sodu i fosforanu | |
C. pH 1 % roztworu | Pomiędzy 3,0 a 9,0 |
Stopień czystości | |
Straty podczas spalania | Nie więcej niż 1,0 % |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,1 % |
Fluorki | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jakPb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
2. NIEROZPUSZCZALNY POLIFOSFORAN | |
Synonimy |
Nierozpuszczalny metafosforan sodu Sól Maddrella Nierozpuszczalny polifosforan sodu, IMP |
Definicja | Nierozpuszczalny metafosforan sodu to polifosforan sodu o wysokiej masie cząsteczkowej, składający się z dwóch długich łańcuchów metafosforanowych (NaPO3)x, skręconych w przeciwnych kierunkach wzdłuż wspólnej osi. Stosunek Na2O/P2O5 wynosi około 1. pH zawiesiny wodnej od 1 do 3 wynosi około 6,5 |
Nazwa chemiczna | Polifosforan sodu |
Einecs | 272-808-3 |
Wzór chemiczny | Niejednorodna mieszanina soli sodowych liniowych kwasów polifosforowych poddanych kondensacji, o wzorze ogólnym H(n+2)PnO(3n+1), gdzie n wynosi nie mniej niż 2 |
Masa cząsteczkowa | (102)n |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 68,7 % i nie więcej niż 70 % P2O5 |
Opis | Biały, krystaliczny proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w kwasach mineralnych i roztworach chlorku potasu oraz amonu (ale nie w chlorku sodu) |
B. Pozytywny wynik testów na obecność sodu i jonów fosforanowych | |
C. pH zawiesiny wodnej w stosunku od 1 do 3 | Około 6,5 |
Stopień czystości | |
Fluorki | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 452 (ii) POLIFOSFORAN POTASU | |
Synonimy |
Metafosforan potasu Polimetafosforan potasu Sól Kurrola |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Polifosforan potasu |
Einecs | 232-212-6 |
Wzór chemiczny |
(KPO3)n Niejednorodna mieszanina soli potasowych liniowych kwasów polifosforowych poddanych kondensacji, o wzorze ogólnym H(n+2)PnO(3n+1), gdzie n wynosi nie mniej niż 2 |
Masa cząsteczkowa | (134)n |
Próba | Zawartość P2O5: nie mniej niż 53,5 % oraz nie więcej niż 61,5 %, obliczone dla substancji poddanej spaleniu |
Opis | Delikatny biały proszek lub kryształy. Także bezbarwne, szkliste płytki |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | 1 g rozpuszcza się w 100 ml roztworu octanu sodu rozcieńczonego w stosunku 1:25 |
B. Pozytywny wynik testów na obecność potasu i jonów fosforanowych | |
C. pH 1 % roztworu | Nie wyższy niż 7,8 |
Stopień czystości | |
Straty podczas spalania | Nie więcej niż 2 % (suszenie przez cztery godziny w temperaturze 105 °‹C, a następnie spalanie przez 30 minut w temperaturze 550 °‹C) |
Substancje nierozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,2 % |
Fosforany cykliczne | Nie więcej niż 8 % obliczone dla zawartości P2O5 |
Fluorki | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
E 452 (iv) POLIFOSFORANY WAPNIOWY | |
Synonimy |
Metafosforan wapnia Polimetafosforan wapnia |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Polifosforany wapnia |
Einecs | 236-769-6 |
Wzór chemiczny | (CaP2O6)n Niejednorodna mieszanina soli wapniowych liniowych kwasów polifosforowych poddanych kondensacji, o wzorze ogólnym H(n+2)PnO(3n+1), gdzie n wynosi nie mniej niż 2 |
Masa cząsteczkowa | (198)n |
Próba | Zawartość P2O5: nie mniej niż 50 % oraz nie więcej niż 71 %, obliczone dla substancji poddanej spaleniu |
Opis | Bezwonne, bezbarwne kryształy lub biały proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Zwykle trudno rozpuszczalny w wodzie. Rozpuszczalny w środowisku kwaśnym |
B. Pozytywny wynik testów na obecność wapnia i jonów fosforanowych | |
C. Zawartość CaO | 27-29,5 % |
Stopień czystości | |
Straty podczas spalania | Nie więcej niż 2 % (suszenie przez cztery godziny w temperaturze 105 °‹C, a następnie spalanie przez 30 minut w temperaturze 550 °‹C) |
Fosforany cykliczne | Nie więcej niż 8,0 % obliczone dla zawartości P2O5 |
Fluorki | Nie więcej niż 30 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
E 460 (i) CELULOZA MIKROKRYSTALICZNA | |
Synonimy | Żel celulozowy |
Definicja | Celuloza mikrokrystaliczna to oczyszczona, częściowo zdepolimeryzowana celuloza uzyskiwana przez działanie kwasami mineralnymi na alfa-celulozę, otrzymywaną jako masa z substancji dzikich odmian roślin włóknistych. Stopień polimeryzacji jest zwykle niższy od 400 |
Nazwa chemiczna | Celuloza |
Einecs | 232-674-9 |
Wzór chemiczny | (C6H10O5)n |
Masa cząsteczkowa | Około 36.000 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 97 %, jako celuloza, obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Drobny, biały lub prawie biały, bezwonny proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalna w wodzie, etanolu, eterze i rozcieńczonych kwasach mineralnych. Słabo rozpuszczalna w roztworze wodorotlenku sodu |
B. Reakcja barwna | Do 1 mg próbki dodać 1ml kwasu ortofosforowego i podgrzewać w łaźni wodnej przez 30 minut. Dodać 4 ml roztworu pirokatechiny rozcieńczonej w kwasie fosforowym w stosunku 1:4 i ogrzewać przez następne 30 minut. Pojawi się czerwone zabarwienie. |
C. Można zidentyfikować metodą spektrometrii w podczerwieni | |
D. Test zawiesinowy | W mikserze wysokoobrotowym miksować przez pięć minut 30 g próbki z 270 ml wody (12.000 obrotów na minutę). Otrzymana mieszanina będzie albo luźną zawiesiną, albo ciężką, gęstą zawiesiną, praktycznie nielejącą się i tylko w niewielkim stopniu opadającą, zawierającą wiele uwięzionych pęcherzyków powietrza. Jeśli uzyska się luźną mieszaninę, 100 ml należy przenieść do cylindra miarowego o pojemności 100 ml i pozostawić na godzinę. Zawiesina opadnie, a nad nią pojawi się sklarowana ciecz. |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 7,0 % (suszenie przez trzy godziny w temperaturze 105 °‹C) |
Substancje rozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 0,24 % |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % ustalone w temperaturze 800 ±} 25 °‹C |
pH 10 % zawiesiny w wodzie | pH sklarowanej cieczy: pomiędzy 5,0 a 7,5 |
Skrobia | Niewykrywalna. Do 20 ml zawiesiny pobranej z próby z testu D dodać kilka kropli roztworu Lugola i wymieszać. Nie pojawi się zabarwienie niebieskie ani purpurowe |
Wielkość cząstek | Nie mniejsza niż 5 Ęm (nie więcej niż 10 % cząstek o wielkości mniejszej niż 5 Ęm) |
Grupy karboksylowe | Nie więcej niż 1 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 460 (ii) SPROSZKOWANA CELULOZA | |
Definicja | Sproszkowana, mechanicznie rozdrabniana celuloza jest uzyskiwana z alfa-celulozy, otrzymywanej jako masa z substancji dzikich odmian roślin włóknistych. |
Nazwa chemiczna | Celuloza. Liniowy polimer jednostek glukozowych połączonych wiązaniami 1:4 |
Einecs | 232-674-9 |
Wzór chemiczny | (C6H10O5)n |
Masa cząsteczkowa | (162)n (n wynosi z reguły 1.000lub więcej) |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 92 % |
Opis | Biały, bezwonny proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalna w wodzie, etanolu, eterze i rozcieńczonych kwasach mineralnych. Słabo rozpuszczalna w roztworze wodorotlenku sodu |
B. Test zawiesinowy | W mikserze wysokoobrotowym miksować przez pięć minut 30 g próbki z 270 ml wody (12.000 obrotów na minutę). Otrzymana mieszanina będzie albo luźno lejącą się zawiesiną, albo ciężką, gęstą zawiesiną, praktycznie nielejącą się i tylko w niewielkim stopniu opadającą, zawierającą wiele uwięzionych pęcherzyków powietrza. Jeśli uzyska się luźno lejącą się mieszaninę, 100 ml należy przenieść do cylindra miarowego o pojemności 100 ml i pozostawić na godzinę. Zawiesina opadnie, a nad nią pojawi się sklarowana ciecz. |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 7,0 % (suszenie przez trzy godziny w temperaturze 105 °‹C) |
Substancje rozpuszczalne w wodzie | Nie więcej niż 1,0 % |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,3 % ustalone w temperaturze 800 ±} 25 °‹C |
pH 10 % zawiesiny w wodzie | pH sklarowanej cieczy: pomiędzy 5,0 a 7,5 |
Skrobia |
Niewykrywalna. Do 20 ml zawiesiny pobranej z próby z testu B dodać kilka kropli roztworu Lugola i wymieszać. Nie pojawi się zabarwienie niebieskie do purpurowego, ani purpurowe |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Wielkość cząstek | Nie mniejsza niż 5 Ęm (nie więcej niż 10 % cząstek o wielkości mniejszej niż 5 Ęm) |
E 461 METYLOCELULOZA | |
Synonimy | Eter metylowy celulozy |
Definicja | Metyloceluloza to celuloza uzyskiwana bezpośrednio z substancji dzikich odmian roślin włóknistych i częściowo zeteryfikowana grupami metylowymi |
Nazwa chemiczna | Wzór chemiczny |
Eter metylowy celulozy |
Polimery zawierają jednostki glukozowe z różnymi podstawnikami o następującym wzorze ogólnym: C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3) gdzie R1, R2, R3 mogą być następujące: - H - CH3 lub - CH2CH3 |
Masa cząsteczkowa | Od około 20.000 do 380.000 |
Próba |
Zawartość: nie mniej niż 25 % i nie więcej niż 33 % grup metoksy (-OCH3) i nie więcej niż 5 % grup hydroksyetoksy (-OCH2CH2OH) |
Opis | Lekko higroskopijny, biały lub lekko żółtawy lub szarawy, bezwonny i pozbawiony smaku, granulkowaty lub włóknisty proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Pęcznieje w wodzie, tworząc przejrzysty lub lekko opalizujący, lepki, koloidalny roztwór. Nierozpuszczalny w etanolu, eterze i chloroformie. Rozpuszczalny w kwasie octowym lodowatym |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 10 % (suszenie przez trzy godziny w temperaturze 105 °‹C) |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 1,5 % (800±} 25 °‹C) |
pH 1 % roztworu koloidalnego w wodzie | Nie niższy niż 5,0 i nie wyższy niż 8,0 |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
E 463 HYDROKSYPROPYLOCELULOZA | |
Synonimy | Eter hydroksypropylowy celulozy |
Definicja | Hydroksypropyloceluloza to celuloza uzyskiwana bezpośrednio z substancji dzikich odmian roślin włóknistych i częściowo zeteryfikowana grupami hydroksypropylowymi |
Nazwa chemiczna | Eter hydroksypropylowy celulozy |
Wzór chemiczny |
Polimery zawierają jednostki glukozowe z różnymi podstawnikami o następującym wzorze ogólnym: C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3) gdzie R1, R2, R3 mogą być następujące: - H - CH2CHOHCH3 - CH2CHO(CH2CHOHCH3)CH3 - CH2CHO[CH2CHO(CH2CHOHCH3)CH3]CH3 |
Masa cząsteczkowa | Od około 30.000 do 1.000.000 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 80,5 % grup hydroksypropoksy (-CH2CHOHCH3), co stanowi odpowiednik nie więcej niż 4,6 grup hydroksypropylowych na jednostkę glukozy, obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Lekko higroskopijny, biały lub lekkożółtawy lub szarawy, bezwonny i pozbawiony smaku, granulkowaty lub włóknisty proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Pęcznieje w wodzie, tworząc przejrzysty lub lekko opalizujący, lepki, koloidalny roztwór. Rozpuszczalny w etanolu. Nierozpuszczalny w eterze |
B. Chromatografia gazowa | Oznaczanie podstawników za pomocą chromatografii gazowej |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 10,0 % (suszenie przez trzy godziny w temperaturze 105 °‹C) |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % ustalone w temperaturze 800±} 25 °‹C |
pH 1 % zawiesiny koloidalnej | Nie niższy niż 5,0 i nie wyższy niż 8,0 |
Chlorohydryny propylenowe | Nie więcej niż 0,1 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
E 464 HYDROKSYPROPYLO METYLOCELULOZA | |
Definicja | Hydroksypropylo metyloceluloza to celuloza uzyskiwana bezpośrednio z substancji dzikich odmian roślin włóknistych i częściowo zeteryfikowana grupami metylowymi oraz zawierająca niewielką ilość podstawników hydroksypropylowych |
Nazwa chemiczna | Eter 2-hydroksypropylowy metylocelulozy |
Wzór chemiczny |
Polimery zawierają jednostki glukozowe z różnymi podstawnikami o następującym wzorze ogólnym: C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3) gdzie R1, R2, R3 mogą być następujące: - H - CH3 - CH2CHOHCH3 - CH2CHO(CH2CHOHCH3)CH3 - CH2CHO[CH2CHO(CH2CHOHCH3)CH3]CH3 |
Masa cząsteczkowa | Od około 13.000 do 200.000 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 19 % i nie więcej niż 30 % grup metoksy (-OCH3) oraz nie mniej niż 3 % i nie więcej niż 12 % grup hydroksypropoksy (-CH2CHOHCH3), obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Lekko higroskopijny, biały lub lekko żółtawy lub szarawy, bezwonny i pozbawiony smaku, granulowaty lub włóknisty proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Pęcznieje w wodzie, tworząc przejrzysty lub lekko opalizujący, lepki, koloidalny roztwór. Nierozpuszczalny w etanolu. |
B. Chromatografia gazowa | Oznaczanie podstawników za pomocą chromatografii gazowej |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 10,0 % (suszenie przez trzy godziny w temperaturze 105 °‹C) |
Popiół siarczanowy |
Nie więcej niż 1,5 % dla produktów o lepkości 50 mPa.s i wyższej. Nie więcej niż 3 % dla produktów o lepkości niższej niż 50 mPa.s |
pH 1 % zawiesiny koloidalnej | Nie niższy niż 5,0 i nie wyższy niż 8,0 |
Chlorohydryny propylenowe | Nie więcej niż 0,1 mg/kg |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
E 465 ETYLO METYLOCELULOZA | |
Synonimy | Metyloetyloceluloza |
Definicja | Etylometyloceluloza to celuloza uzyskiwana bezpośrednio z substancji dzikich odmian roślin włóknistych i częściowo zeteryfikowana grupami metylowymi i etylowymi |
Nazwa chemiczna | Etylowo-metylowy eter celulozy |
Wzór chemiczny |
Polimery zawierają jednostki glukozowe z różnymi podstawnikami o następującym wzorze ogólnym: C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3) gdzie R1, R2, R3 mogą być następujące: - H - CH3 - CH2CH3 |
Masa cząsteczkowa | Od około 30.000 do 40.000 |
Próba | Zawartość obliczona dla bezwodnej substancji: nie mniej niż 3,5 % i nie więcej niż 6,5 % grup metoksy (-OCH3) oraz nie mniej niż 14,5 % i nie więcej niż 19 % grup etoksy (-OCH2CH3) oraz nie mniej niż 13,2 % i nie więcej niż 19,6 % ogólnej ilości grup alkoksy, obliczone jako grupa metoksy |
Opis | Lekko higroskopijny, biały lub lekko żółtawy lub szarawy, bezwonny i pozbawiony smaku, granulkowaty lub włóknisty proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Pęcznieje w wodzie, tworząc przejrzysty lub lekko opalizujący, lepki, koloidalny roztwór. Rozpuszczalny w etanolu. Nierozpuszczalny w eterze |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 15,0 % dla formy włóknistej i nie więcej niż 10 % dla formy sproszkowanej (suszenie do stałej wagi w temperaturze 105 °‹C) |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,6 % |
pH 1 % zawiesiny koloidalnej | Nie niższy niż 5,0 i nie wyższy niż 8,0 |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
E 466 SÓL SODOWA KARBOKSYMETYLOCELULOZY | |
Synonimy |
Karboksymetyloceluloza CMC NaCMC Sód CMC Guma cellulozy |
Definicja | CMC to częściowa sól sodowa eteru karboksymetylowego celulozy. Celuloza otrzymywana jest bezpośrednio z substancji dzikich odmian roślin włóknistych. |
Nazwa chemiczna | Sól sodowa eteru karboksymetylowego celulozy |
Wzór chemiczny |
Polimery zawierają jednostki glukozowe z różnymi podstawnikami o następującym wzorze ogólnym: C6H7O2(OR1)(OR2)(OR3) gdzie R1, R2, R3 mogą być następujące: - H - CH2COONa - CH2COOH |
Masa cząsteczkowa | Wyższa niż około 17.000(stopień polimeryzacji: około 100) |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99,5 %, obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Lekko higroskopijny, biały lub lekko żółtawy lub szarawy, bezwonny i pozbawiony smaku, granulowaty lub włóknisty proszek |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | W wodzie tworzy lepki, koloidalny roztwór. Nierozpuszczalna w etanolu |
B. Test na spienianie | Roztwór próbki o stężeniu 0,1 % intensywnie wytrząsać. Nie pojawi się warstwa piany. (Test ten pozwala na odróżnienie karboksymetylocelulozy od innych eterów celulozy) |
C. Formowanie osadu | Do 5 ml 0,5 % roztworu próbki dodać 5 ml 5 % roztworu siarczanu miedzi lub siarczanu glinu. Pojawi się osad. (Test ten pozwala na odróżnienie soli sodowej karboksymetylocelulozy od innych eterów celulozy oraz od żelatyny, mączki chleba świętojańskiego i tragakantu) |
D. Reakcja barwna | Do 50 ml wody dodawać 0,5 g sproszkowanej karboksymetylocelulozy, cały czas mieszając dla uzyskania jednorodnej zawiesiny. Kontynuować mieszanie, dopóki roztwór nie stanie się przezroczysty. Przeprowadzić następujący test: Do 1 mg próbki rozcieńczonej równą ilością wody w małej probówce, dodać 5 kropli roztworu 1-naftolu (hydroksynaftalenu). Pochylić probówkę i ostrożnie wlać po ściance 2 ml kwasu siarkowego, tak aby utworzył warstwę na dnie. W miejscu zetknięcia się obu warstw pojawi się czerwonopurpurowe zabarwienie |
Stopień czystości | |
Stopień podstawienia | Nie mniej niż 0,2 i nie więcej niż 1,5 grup karboksymetylowych (-CH2COOH) na jednostkę glukozy |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 12,0 % (suszenie do stałej wagi w temperaturze 105 °‹C) |
pH 1 % zawiesiny koloidalnej | Nie mniej niż 5,0 i nie więcej niż 8,5 |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 20 mg/kg |
Całkowite glikolany | Nie więcej niż 0,4 %, obliczone jako glikolan sodu, dla bezwodnej substancji |
Sód | Nie więcej niż 12,4 %, obliczone dla bezwodnej substancji |
E 470a SOLE SODOWE, POTASOWE I WAPNIOWE KWASÓW TŁUSZCZOWYCH | |
Definicja | Sole sodowe, potasowe i wapniowe kwasów tłuszczowych występują w jadalnych olejach i tłuszczach. Uzyskuje się je z jadalnych tłuszczów i olejów lub w procesie destylacji jadalnych kwasów tłuszczowych |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 95 %, obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Lekkie proszki, płatki lub ciała półstałe o barwie białej bądź kremowo-białej |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Sole sodowe i potasowe: rozpuszczalne w wodzie i etanolu; sole wapniowe: nierozpuszczalne w wodzie, etanolu i eterze |
B. Pozytywne wyniki testów na obecność kationów i kwasów tłuszczowych | |
Stopień czystości | |
Sód | Nie mniej niż 9 % i nie więcej niż 14 % wyrażone jako Na2O |
Potas | Nie mniej niż 13 % i nie więcej niż 21,5 % wyrażone jako K2O |
Wapń | Nie mniej niż 8,5 % i nie więcej niż 13 % wyrażone jak CaO |
Substancje niezmydlające | Nie więcej niż 2 % |
Wolne kwasy tłuszczowe | Nie więcej niż 3 % obliczone jako kwas oleinowy |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Wolne zasady | Nie więcej niż 0,1 %, obliczone jako NaOH |
Substancje nierozpuszczalne w alkoholu | Nie więcej niż 0,2 % (tylko sole potasu i sodu) |
E 470b SOLE MAGNEZOWE KWASÓW TŁUSZCZOWYCH | |
Definicja | Sole magnezowe kwasów tłuszczowych występują w jadalnych olejach i tłuszczach. Uzyskuje się je z jadalnych tłuszczów i olejów lub w procesie destylacji jadalnych kwasów tłuszczowych |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 95 %, obliczone dla bezwodnej substancji |
Opis | Lekkie proszki, płatki lub ciała półstałe o barwie białej bądź kremowobiałej |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalne w wodzie. Częściowo rozpuszczalne w etanolu i eterze |
B. Pozytywne wyniki testów na obecność magnezu i kwasów tłuszczowych | |
Stopień czystości | |
Magnez | Nie mniej niż 6,5 % i nie więcej niż 11 wyrażone jak MgO |
Wolne zasady | Nie więcej niż 0,1 %, obliczone jako MgO |
Substancje niezmydlające | Nie więcej niż 2 % |
Wolne kwasy tłuszczowe | Nie więcej niż 3 % obliczone jako kwas oleinowy |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jako Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 471 MONO- I DIGLICERYDY KWASÓW TŁUSZCZOWYCH | |
Synonimy |
Monostearynian glicerolu Monopalmitynian glicerolu Monooleinian glicerolu, itd. |
Definicja | Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych składają się z mieszaniny estrów glicerolu i kwasów tłuszczowych (mono-, di- i triestrów) występujących w jadalnych olejach i tłuszczach. Mogą zawierać niewielkie ilości wolnych kwasów tłuszczowych i glicerolu |
Próba | Zawartość mono- i diglicerydów: nie mniej niż 70 % |
Opis | Produkt występuje w różnych postaciach - jako jasnożółta do jasnobrązowej oleista ciecz do białawego lub lekko bezbarwnego, twardego, woskowatego ciała stałego. Ciało stałe może mieć postać płatków, proszku lub małych kuleczek |
Identyfikacja | |
A. Widmo w ultrafiolecie | Charakterystyczne dla częściowego estru kwasu tłuszczowego i poliolu |
B. Pozytywne wyniki testów na obecność glicerolu i kwasów tłuszczowych | |
C. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w etanolu i toluenie |
Stopień czystości | |
Zawartość wody | Nie więcej niż 2 % (metoda Karla Fischera) |
Liczba kwasowa | Nie wyższa niż 6 |
Wolny glicerol | Nie więcej niż 7 % |
Poliacyloglicerole | Nie więcej niż 4 % diglicerolu i nie więcej niż 1 % wyższych poligliceroli, obliczone dla ogólnej zawartości glicerolu |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Całkowity glicerol | Nie mniej niż 16 % i nie więcej niż 33 % |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % (800 ±} 25 °‹C) |
Kryteria czystości odnoszą się do dodatków wolnych od soli potasowych, sodowych i wapniowych kwasów tłuszczowych, które jednakże mogą być obecne na poziomie wynoszącym maksymalnie 6 % (wyrażone jako oleinian sodu) | |
E 472a MONO- I DIGLICERYDY KWASÓW TŁUSZCZOWYCH ESTRYFIKOWANE KWASEM OCTOWYM | |
Synonimy |
Estry kwasu octowego mono- i diglicerydów Acetoglicerydy Acetylowane mono- i diglicerydy Estry glicerolu kwasu octowego i kwasu tłuszczowego |
Definicja | Mono- i diaglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem octowym występują w jadalnych olejach i tłuszczach. Mogą zawierać niewielkie ilości wolnego glicerolu, wolnych kwasów tłuszczowych, wolnego kwasu octowego i wolnych glicerydów |
Opis | Klarowne, ciecze do ciał stałych, o barwie od białej do jasnożółtej |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność glicerolu i kwasów tłuszczowych i kwasu octowego | |
B. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalne w wodzie, rozpuszczalne w etanolu |
Stopień czystości | |
Kwasy inne niż kwasy tłuszczowe i kwas octowy | Niewykrywalne |
Wolny glicerol | Nie więcej niż 2 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Całkowity kwas octowy | Nie mniej niż 9 % i nie więcej niż 32 % |
Wolne kwasy tłuszczowe (i kwas octowy) | Nie więcej niż 3 % obliczone jako kwas oleinowy |
Całkowity glicerol | Nie mniej niż 14 % i nie więcej niż 31 % |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % (800±} 25 °‹C) |
Kryteria czystości odnoszą się do dodatków wolnych od soli potasowych, sodowych i wapniowych kwasów tłuszczowych, które jednakże mogą być obecne na poziomie wynoszącym maksymalnie 6 % (wyrażone jako oleinian sodu) | |
E 472b MONO- I DIGLICERYDY KWASÓW TŁUSZCZOWYCH ESTRYFIKOWANE KWASEM MLEKOWYM | |
Synonimy |
Estry kwasu mlekowego mono- i diglicerydów Laktoglicerydy Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem mlekowym |
Definicja | Mono- i diaglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem mlekowym występują w jadalnych olejach i tłuszczach. Mogą zawierać niewielkie ilości wolnego glicerolu, wolnych kwasów tłuszczowych, wolnego kwasu mlekowego i wolnych glicerydów |
Opis | Klarowne, ciecze do woskowych ciał stałych o zróżnicowanej konsystencji i o barwie od białej do jasnożółtej |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność glicerolu i kwasów tłuszczowych i kwasu mlekowego | |
B. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w zimnej wodzie, ale ulegający rozproszeniu w gorącej wodzie |
Stopień czystości | |
Kwasy inne niż kwasy tłuszczowe i kwas mlekowy | Niewykrywalne |
Wolny glicerol | Nie więcej niż 2 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Całkowity kwas mlekowy | Nie mniej niż 13 % i nie więcej niż 45 % |
Wolne kwasy tłuszczowe (i kwas mlekowy) | Nie więcej niż 3 % obliczone jako kwas oleinowy |
Całkowity glicerol | Nie mniej niż 13 % i nie więcej niż 30 % |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % (800 ±} 25 °‹C) |
Kryteria czystości odnoszą się do dodatków wolnych od soli potasowych, sodowych i wapniowych kwasów tłuszczowych, które jednakże mogą być obecne na poziomie wynoszącym maksymalnie 6 % (wyrażone jako oleinian sodu) | |
E 472c MONO- I DIGLICERYDY KWASÓW TŁUSZCZOWYCH ESTRYFIKOWANE KWASEM CYTRYNOWYM | |
Synonimy |
Estry kwasu cytrynowego mono- i diglicerydów Cytroglicerydy Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem cytrynowym |
Definicja | Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem cytrynowym występują w jadalnych olejach i tłuszczach. Mogą zawierać niewielkie ilości wolnego glicerolu, wolnych kwasów tłuszczowych, wolnego kwasu cytrynowego i wolnych glicerydów. Mogą być częściowo lub całkowicie zobojętnione wodorotlenkiem sodu lub wodorotlenkiem potasu |
Opis | Żółtawe lub jasnobrązowe ciecze do woskowych ciał stałych lub półstałych |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność glicerolu i kwasów tłuszczowych i kwasu cytrynowego | |
B. Rozpuszczalność |
Nierozpuszczalne w zimnej wodzie. Ulegający rozproszeniu w gorącej wodzie. Rozpuszczalne w olejach i tłuszczach. Nierozpuszczalne w zimnym etanolu |
Stopień czystości | |
Kwasy inne niż kwasy tłuszczowe i kwas cytrynowy | Niewykrywalne |
Wolny glicerol | Nie więcej niż 2 % |
Całkowity glicerol | Nie mniej niż 8 % i nie więcej niż 33 % |
Całkowity kwas cytrynowy | Nie mniej niż 13 % i nie więcej niż 50 % |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % ustalone w temperaturze 800 ±} 25 °‹C |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Wolne kwasy tłuszczowe | Nie więcej niż 3 % obliczone jako kwas oleinowy |
Kryteria czystości odnoszą się do dodatków wolnych od soli potasowych, sodowych i wapniowych kwasów tłuszczowych, które jednakże mogą być obecne na poziomie wynoszącym maksymalnie 6 % (wyrażone jako oleinian sodu) | |
E 472d MONO- I DIGLICERYDY KWASÓW TŁUSZCZOWYCH ESTRYFIKOWANE KWASEM WINOWYM | |
Synonimy |
Estry kwasu winowego mono- i diglicerydów Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem winowym |
Definicja | Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem winowym występują w jadalnych olejach i tłuszczach. Mogą zawierać niewielkie ilości wolnego glicerolu, wolnych kwasów tłuszczowych, wolnego kwasu winowego i wolnych glicerydów |
Opis | Lepkie, ciągnące się żółtawe ciecze do twardych, żółtych wosków |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność glicerolu i kwasów tłuszczowych i kwasu winowego | |
Stopień czystości | |
Kwasy inne niż kwasy tłuszczowe i kwas winowy | Niewykrywalne |
Wolny glicerol | Nie więcej niż 2 % |
Całkowity glicerol | Nie mniej niż 12 % i nie więcej niż 29 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jakPb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Całkowity kwas winowy | Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 50 % |
Wolne kwasy tłuszczowe | Nie więcej niż 3 % obliczone jako kwas oleinowy |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % ustalone w temperaturze 800 ±} 25 °‹C |
Kryteria czystości odnoszą się do dodatków wolnych od soli potasowych, sodowych i wapniowych kwasów tłuszczowych, które jednakże mogą być obecne na poziomie wynoszącym maksymalnie 6 % (wyrażone jako oleinian sodu) | |
E 472e MONO- I DIGLICERYDY KWASÓW TŁUSZCZOWYCH ESTRYFIKOWANE KWASEM MONOACETYLO- LUB DIACETYLOWINOWYM | |
Synonimy |
Estry kwasu diacetylowinowego mono- i diglicerydów Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem mono- i diacetylowinowym Estry kwasu diacetylowinowego i kwasu tłuszczowego glicerolu |
Definicja | Mieszane mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem acetylo- lub diacetylowinowym (otrzymywanym z kwasu winowego) występują w jadalnnych olejach i tłuszczach. Mogą zawierać niewielkie ilości wolnego glicerolu, wolnych kwasów tłuszczowych, wolnego kwasu octowego i winowego i ich mieszaniny i wolnych glicerydów. Zawierają też estry kwasu winowego, octowego i kwasów tłuszczowych |
Opis | Lepkie, ciągliwe ciecze poprzez substancje o konsystencji tłuszczu do żółtych wosków, hydrolizujące w wilgotnym powietrzu i uwalniające kwas octowy |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność glicerolu, kwasów tłuszczowych, kwasu winowego i kwasu octowego | |
Stopień czystości | |
Kwasy inne niż kwasy tłuszczowe, kwas winowy i kwas octowy | Niewykrywalne |
Wolny glicerol | Nie więcej niż 2 % |
Całkowity glicerol | Nie mniej niż 11 % i nie więcej niż 28 % |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % ustalone w temperaturze 800±} 25 °‹C |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Całkowity kwas winowy | Nie mniej niż 10 % i nie więcej niż 40 % |
Całkowity kwas octowy | Nie mniej niż 8 % i nie więcej niż 32 % |
Wolne kwasy tłuszczowe | Nie więcej niż 3 % obliczone jako kwas oleinowy |
Kryteria czystości odnoszą się do dodatków wolnych od soli potasowych, sodowych i wapniowych kwasów tłuszczowych, które jednakże mogą być obecne na poziomie wynoszącym maksymalnie 6 % (wyrażone jako oleinian sodu) | |
E 472f MONO- I DIGLICERYDY KWASÓW TŁUSZCZOWYCH ESTRYFIKOWANE MIESZANINĄ KWASÓW WINOWEGO I OCTOWEGO | |
Synonimy | Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasami octowym i winowym |
Definicja | Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem winowym i octowym występują w jadalnych olejach i tłuszczach. Mogą zawierać niewielkie ilości wolnego glicerolu, wolnych kwasów tłuszczowych, wolnego kwasu octowego i winowego i wolnych glicerydów. Zawierają też monoi diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem acetylo- lub diacetylowinowym |
Opis | Lepkie ciecze do ciał stałych, o barwie od białej do jasnożółtej |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność glicerolu, kwasów tłuszczowych, kwasu winowego i kwasu octowego | |
Stopień czystości | |
Kwasy inne niż kwasy tłuszczowe, kwas winowy i kwas octowy | Wolny glicerol |
Niewykrywalne | Nie więcej niż 2 % |
Całkowity glicerol | Nie mniej niż 12 % i nie więcej niż 27 % |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % ustalone w temperaturze 800±} 25 ˚ C |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Całkowity kwas octowy | Nie mniej niż 10 % i nie więcej niż 20 % |
Całkowity kwas winowy | Nie mniej niż 20 % i nie więcej niż 40 % |
Wolne kwasy tłuszczowe | Nie więcej niż 3 % obliczone jako kwas oleinowy |
Kryteria czystości odnoszą się do dodatków wolnych od soli potasowych, sodowych i wapniowych kwasów tłuszczowych, które jednakże mogą być obecne na poziomie wynoszącym maksymalnie 6 % (wyrażone jako oleinian sodu) | |
E 473 ESTRY SACHAROZY I KWASÓW TŁUSZCZOWYCH | |
Synonimy |
Sacharoestry Estry cukru |
Definicja | Estry sacharozy i kwasów tłuszczowych to przede wszystkim mono-, di- i triestry sacharozy i kwasów tłuszczowych występujące w jadalnych olejach i tłuszczach. Mogą być uzyskiwane z sacharozy i estrów metylowych i etylowych jadalnych kwasów tłuszczowych lub poprzez ekstrakcję z sacharoglicerydów. W procesie wytwarzania tych substancji mogą być używane wyłącznie następujące rozpuszczalniki organiczne: dimetylosulfotlenek, dimetyloformamid, octan etylu, 2-propanol, 2-metylo-1-propanol, glikol propylenowy i keton metylowo-etylowy. |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 80 % |
Opis | Sztywne żele, miękkie ciała stałe lub proszki o barwie od białej do białoszarej |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność kwasów tłuszczowych i sacharozy | |
B. Rozpuszczalność | Trudno rozpuszczalne w wodzie. Rozpuszczalne w etanolu |
Stopień czystości | |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 2,0 % ustalone w temperaturze 800 ±} 25 °‹C |
Wolny cukier | Nie więcej niż 5 % |
Wolne kwasy tłuszczowe | Nie więcej niż 3 %, obliczone jako kwas oleinowy |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Metanol | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Dimetylosulfotlenek | Nie więcej niż 2 mg/kg |
Dimetyloformamid | Nie więcej niż 1 mg/kg |
2-metylo-1-propanol | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Octan etylu ) | Nie więcej niż 350 mg/kg oddzielnie lub jako mieszanina |
2-propanodiol} | |
Glikol propylenowy | |
Keton metylowo-etylowy | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Kryteria czystości odnoszą się do dodatków wolnych od soli potasowych, sodowych i wapniowych kwasów tłuszczowych, które jednakże mogą być obecne na poziomie wynoszącym maksymalnie 6 % (wyrażone jako oleinian sodu) | |
E 474 SACHAROGLICERYDY | |
Synonimy | Glicerydy cukru |
Definicja | Sacharoglicerydy uzyskiwane są w procesie reakcji sacharozy z jadalnym olejem lub tłuszczem. W wyniku reakcji powstaje mieszanina składająca się głównie z estrów sacharozy i kwasów tłuszczowych, z niewielkim dodatkiem pozostałości mono-, di- i triglicerydów pochodzących z tłuszczu lub oleju. W procesie wytwarzania tych substancji mogą być używane wyłącznie następujące rozpuszczalniki organiczne: cykloheksan, dimetyloformamid, octan etylu, 2-propanol i 2-metylo-1-propanol |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 40 % i nie więcej niż 60 % estrów sacharozy i kwasów tłuszczowych |
Opis | Sztywne żele, miękkie masy lub proszki o barwie od białej do białoszarej |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność kwasów tłuszczowych i cukru | |
B. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalne w zimnej wodzie. Rozpuszczalne w etanolu |
Stopień czystości | |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 2,0 % ustalone w temperaturze 800 ±} 25 °‹C |
Wolne cukry | Nie więcej niż 5 % |
Wolne kwasy tłuszczowe | Nie więcej niż 3 %, obliczone jako kwas oleinowy |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Metanol | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Dimetyloformamid | Nie więcej niż 1 mg/kg |
2-metylo-1-propanol) | Nie więcej niż 10 mg/kg oddzielnie lub jako mieszanina |
Cykloheksan } | |
Octan etylu ) | Nie więcej niż 350 mg/kg oddzielnie lub jako mieszanina |
2-propanodiol } | |
Kryteria czystości odnoszą się do dodatków wolnych od soli potasowych, sodowych i wapniowych kwasów tłuszczowych, które jednakże mogą być obecne na poziomie wynoszącym maksymalnie 6 % (wyrażone jako oleinian sodu) | |
E 475 ESTRY KWASÓW TŁUSZCZOWYCH I ALKOHOLI WIELOWODOROTLENOWYCH | |
Synonimy |
Estry kwasów tłuszczowych poliglicerolu Estry kwasów tłuszczowych poliglicerynowych (polyglycerin) estrów |
Definicja | Estry kwasów tłuszczowych i alkoholi wielowodorotlenowych uzyskiwane są w procesie estryfikacji alkoholi wielowodorotlenowych jadalnym olejem lub tłuszczem lub kwasami tłuszczowymi występującymi w jadalnych olejach i tłuszczach. Obecne są głównie di-, tri- i tetraglicerole oraz nie więcej niż 10 % poligliceroli wyższych niż heptaglicerol |
Próba | Zawartość całkowitych estrów kwasów tłuszczowych: nie mniej niż 90 % |
Opis | Oleiste do bardzo lepkich cieczy, jasnożółte lub bursztynowe, także plastyczne lub miękkie ciała stałe o barwie od jasnobrązowej do brązowej oraz jasnobrązowe i brązowe, twarde, woskowe ciała stałe. |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność glicerolu, poligliceroli i kwasów tłuszczowych | |
B. Rozpuszczalność | Estry mają właściwości od bardzo hydrofilnych do bardzo lipofilnych, ale jako klasa związków tworzą w wodzie zawiesinę i są rozpuszczalne w olejach i rozpuszczalnikach organicznych |
Stopień czystości | |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % ustalone w temperaturze 800 ±} 25 ˚ C |
Kwasy inne niż kwasy tłuszczowe | Niewykrywalne |
Wolne kwasy tłuszczowe | Nie więcej niż 6 %, obliczone jako kwas oleinowy |
Całkowity glicerol i poliglicerol | Nie mniej niż 18 % i nie więcej niż 60 % |
Wolny glicerol i poliglicerol | Nie więcej niż 7 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Kryteria czystości odnoszą się do dodatków wolnych od soli potasowych, sodowych i wapniowych kwasów tłuszczowych, które jednakże mogą być obecne na poziomie wynoszącym maksymalnie 6 % (wyrażone jako oleinian sodu) | |
E 476 POLIRYCYNOLAN POLIGLICEROLU | |
Synonimy |
Estry glicerolu skondensowanych kwasów tłuszczowych oleju rycynowego Ester poliglicerydowy kwasu polirycynolowego z oleju rycynowego Estry poliglicerolu estryfikowane wewnątrzcząsteczkowo kwasem rycynolanowym |
Definicja | Polirycynolany poliglicerolu uzyskiwane są w procesie estryfikacji alkoholu wielowodorotlenowego zatężonymi kwasami tłuszczowymi pochodzącymi z oleju rycynowego |
Opis | Klarowna, bardzo lepka ciecz |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w wodzie i w etanolu. Rozpuszczalny w eterze, węglowodorach i fluorowcowanych węglowodorach |
B. Pozytywne wyniki testów na obecność glicerolu, poliglicerolu i kwasu rycynolowego | |
C. Współczynnik załamania światła [n]65 | Pomiędzy 1,4630 a 1,4665 |
Stopień czystości | |
Poliglicerole | Pozostałości poligliceroli mogą składać się z nie mniej niż 75 % di-, tri- i tetragliceroli i nie mogą zawierać więcej niż 10 % poligliceroli wyższych niż heptaglicerol |
Liczba wodorotlenkowa | Nie niższa niż 80 i nie wyższa niż 100 |
Liczba kwasowa | Nie wyższa niż 6 |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 477 ESTRY PROPANO-1,2-DIOLU I KWASÓW TŁUSZCZOWYCH | |
Synonimy | Estry kwasów tłuszczowych glikolu propylenowego |
Definicja | Estry kwasów tłuszczowych i glikolu propylenowego składają się z mieszaniny mono- i diestrów propano-1,2-diolu i kwasów tłuszczowych pochodzących z jadalnych olejów i tłuszczów. Pozostałości alkoholu to jedynie propano-1,2-diol oraz śladowe ilości dimerów i trimerów. Kwasy organiczne, inne niż kwasy tłuszczowe, są nieobecne |
Próba | Całkowita zawartość estrów kwasów tłuszczowych: nie mniej niż 85 % |
Opis | Klarowne ciecze lub woskowate białe płatki, kulki lub ciała stałe o słodkawym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność kwasów tłuszczowych i glikolu propylenowego | |
Stopień czystości | |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % ustalone w temperaturze 800 ±} 25 °‹C |
Kwasy inne niż kwasy tłuszczowe | Niewykrywalne |
Wolne kwasy tłuszczowe | Nie więcej niż 6 %, obliczone jako kwas oleinowy |
Całkowity propano-1,2-diol | Nie mniej niż 11 % i nie więcej niż 31 % |
Wolny propano-1,2-diol | Nie więcej niż 5 % |
Dimery i trimery glikolu propylenowego | Nie więcej niż 0,5 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Kryteria czystości odnoszą się do dodatków wolnych od soli potasowych, sodowych i wapniowych kwasów tłuszczowych, które jednakże mogą być obecne na poziomie wynoszącym maksymalnie 6 % (wyrażone jako oleinian sodu) | |
E 479 b TERMICZNIE UTLENIONY OLEJ SOJOWY PODDANY DZIAŁANIU MONO- I DIGLICERYDÓW KWASÓW TŁUSZCZOWYCH | |
Synonimy | TOSOM |
Definicja | Termicznie utleniany olej sojowy poddany działaniu monoacylo- i diacylogliceroli kwasów tłuszczowych to mieszanina estrów glicerolu i kwasów tłuszczowych występująca w jadalnych tłuszczach i kwasach tłuszczowych uzyskiwanych z termicznie utlenianego oleju z nasion soi. Uzyskiwany jest w procesie oddziaływania 10 % termicznie utlenionego oleju sojowego i 90 % mono- i diaglicerydów jadalnych kwasów tłuszczowych w próżni, w temperaturze 130 °‹C. Olej sojowy wytwarzany jest wyłącznie z nasion soi |
Opis | Konsystencja stała lub woskowa o barwie od bladożółtej do jasnobrązowej |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalne w wodzie, rozpuszczalne w gorącym oleju lub tłuszczu |
Stopień czystości | |
Temperatura topnienia | 55-65 °‹C |
Wolne kwasy tłuszczowe | Nie więcej niż 1,5 %, obliczone jako kwas oleinowy |
Wolny glicerol | Nie więcej niż 2 % |
Całkowite kwasy tłuszczowe | 83-90 % |
Całkowity glicerol | 16-22 % |
Estry metylowe kwasów tłuszczowych nietworzące związków addycyjnych z mocznikiem | Nie więcej niż 9 % całkowitych estrów metylowych kwasów tłuszczowych |
Kwasy tłuszczowe nierozpuszczalne w eterze naftowym | Nie więcej niż 2 % całkowitych kwasów tłuszczowych |
Liczba nadtlenkowa | Nie wyższa niż 3 |
Epoksydy | Nie więcej niż 0,03 % oksiranu |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 481 STEARYOILO-2-MLECZAN SODU | |
Synonimy |
Stearyoilomleczan sodu Sól sodowa mleczanu stearylowego |
Definicja | Mieszanina soli sodowych kwasu stearolowego, mlekowego i ich polimerów oraz niewielkich ilości soli sodowych innych podobnych kwasów, uzyskiwana w reakcji kwasu mlekowego i stearynowego. Mogą być także obecne inne jadalne kwasy tłuszczowe, w postaci wolnej lub zestryfikowanej, które są obecne w użytym w reakcji kwasie stearynowym |
Nazwa chemiczna | Sól sodowa mleczanu di-2-stearolowego |
Einecs | 246-929-7 |
Wzór chemiczny (główny składnik) |
C21H39O4Na C19H35O4Na |
Opis | Biały lub lekko żółtawy proszek albo kruche ciało stałe o charakterystycznym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność sodu, kwasów tłuszczowych i kwasu mlekowego | |
B. Rozpuszczalność | Nierozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w etanolu |
Stopień czystości | |
Sód | Nie mniej niż 2,5 % i nie więcej niż 5 % |
Liczba estrowa | Nie niższa niż 90 i nie wyższa niż 190 |
Liczba kwasowa | Nie niższa niż 60 i nie wyższa niż 130 |
Całkowity kwas mlekowy | Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 40 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 482 STEARYOILO-2-MLECZAN WAPNIA | |
Synonimy | Stearyoilomleczan wapnia |
Definicja | Mieszanina soli wapniowych kwasu stearolowego, mlekowego i ich polimerów oraz niewielkich ilości soli wapniowych innych podobnych kwasów, uzyskiwana w reakcji kwasu mlekowego i stearynowego. Mogą być także obecne inne jadalne kwasy tłuszczowe, w postaci wolnej lub zestryfikowanej, które są obecne w użytym w reakcji kwasie stearynowym |
Nazwa chemiczna | Sól wapniowa mleczanu di-2-stearolowego |
Einecs | 227-335-7 |
Wzór chemiczny |
C42H78O8Ca C38H70O8Ca |
Opis | Biały lub lekko żółtawy proszek albo kruche ciało stałe o charakterystycznym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność wapnia, kwasów tłuszczowych i kwasu mlekowego | |
B. Rozpuszczalność | Słabo rozpuszczalny w gorącej wodzie |
Stopień czystości | |
Wapń | Nie mniej niż 1 % i nie więcej niż 5,2 % |
Liczba estrowa | Nie niższa niż 125 i nie wyższa niż 190 |
Całkowity kwas mlekowy | Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 40 % |
Liczba kwasowa | Nie niższa niż 50 i nie wyższa niż 130 |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 483 WINIAN STEARYLU | |
Synonimy | Winian stearylu palmitylowego |
Definicja | Produkt esrtyfikacji kwasu winowego handlowym alkoholem stearylowym, który ma w swym składzie głównie alkohole stearylowy i palmitylowy. Gotowy produkt składa się głównie z diestrów oraz niewielkich ilości monoestrów i substratów, które nie uległy reakcji |
Nazwa chemiczna | Winian stearylu |
Wzór chemiczny |
C38H74O6 C40H78O8 |
Masa cząsteczkowa | 627-665 |
Próba | Zawartość całkowita estrów: nie mniej niż 90 %, co odpowiada liczbie estrowej nie niższej niż 163 i nie wyższej niż 180 |
Opis | W temperaturze 25 °‹C maziste ciało stałe o kremowej barwie |
Identyfikacja | |
A. Pozytywne wyniki testów na obecność winianu | |
B. Temperatura topnienia | Pomiędzy 67 a 77 °‹C. Po zmydleniu nasycone, długołańcuchowe alkohole tłuszczowe mają temperaturę topnienia wynoszącą od 49 do 55 °‹C |
Stopień czystości | |
Liczba wodorotlenowa | Nie niższa niż 200 i nie wyższa niż 220 |
Liczba kwasowa | Nie wyższa niż 5,6 |
Całkowity kwas winowy | Nie mniej niż 18 % i nie więcej niż 35 % |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % ustalone w temperaturze 800 ±} 25 ˚ C |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
Substancje niezmydlające | Nie mniej niż 77 % i nie więcej niż 83 % |
Liczba jodowa | Nie wyższa niż 4 (Wijs) |
E 491 MONOSTEARYNIAN SORBITANU | |
Definicja | Mieszanina częściowych estrów sorbitanu i jego bezwodników ze spożywczym, handlowym kwasem stearynowym |
Einecs | 215-664-9 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 95 % mieszaniny sorbitolu, sorbitanu i estrów izosorbidu |
Opis | Lekkie, kulki, płatki lub twarde, woskowate ciało stałe o barwie od kremowej do jasnobrązowej i charakterystycznym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Powyżej temperatury topnienia rozpuszczalny w toluenie, dioksanie, czterochlorku węgla, eterze, metanolu, etanolu i anilinie. Nierozpuszczalny w eterze naftowym i acetonie. Nierozpuszczalny w zimnej wodzie, ulegający rozproszeniu w gorącej wodzie. Rozpuszczalny z mgiełką w temperaturze powyżej 50 °‹C w oleju mineralnym i octanie etylu |
B. Temperatura krzepnięcia50-52 | 50-52 °‹C |
C. Widmo absorpcji w podczerwieni | Charakterystyczne dla częściowych estrów kwasów tłuszczowych i polioli |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 2 % (metoda Karla Fischera) |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % |
Liczba kwasowa | Nie wyższa niż 10 |
Liczba zmydlenia | Nie niższa niż 147 i nie wyższa niż 157 |
Liczba wodorotlenkowa | Nie niższa niż 235 i nie wyższa niż 260 |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 492 TRISTEARYNIAN SORBITANU | |
Definicja | Mieszanina częściowych estrów sorbitolu i jego bezwodników ze spożywczym, handlowym kwasem stearynowym |
Einecs | 247-891-4 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 95 % mieszaniny sorbitolu, sorbitanu i estrów izosorbidu |
Opis | Lekkie, kulki, płatki lub twarde, woskowate ciało stałe o barwie od kremowej do jasnobrązowej i słabym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Słabo rozpuszczalny w toluenie, eterze, czterochlorku węgla i octanie etylu. Ulega rozproszeniu w eterze naftowym oleju mineralnym, olejach roślinnych, acetonie i dioksanie. Nierozpuszczalny w wodzie, metanolu i etanolu |
B. Temperatura krzepnięcia | 47-50 °‹C |
C. Widmo absorpcji w podczerwieni | Charakterystyczne dla częściowych estrów kwasów tłuszczowych i polioli |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 2 % (metoda Karla Fischera) |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % |
Liczba kwasowa | Nie wyższa niż 15 |
Liczba zmydlenia | Nie niższa niż 176 i nie wyższa niż 188 |
Liczba wodorotlenkowa | Nie niższa niż 66 i nie wyższa niż 80 |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 493 MONOLAURYNIAN SORBITANU | |
Definicja | Mieszanina częściowych estrów sorbitolu i jego bezwodników ze spożywczym, handlowym kwasem laurynowym |
Einecs | 215-663-3 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 95 % mieszaniny sorbitolu, sorbitanu i estrów izosorbidu |
Opis | Bursztynowa, oleista, lepka ciecz, kulki lub płatki o barwie od kremowej do jasnobrązowej lub twarde, woskowate ciało stałe o lekkim zapachu |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Ulega rozproszeniu w gorącej i zimnej wodzie |
B. Widmo absorpcji w podczerwieni | Charakterystyczne dla częściowych estrów kwasów tłuszczowych i polioli |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 2 % (metoda Karla Fischera) |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % |
Liczba kwasowa | Nie wyższa niż 7 |
Liczba zmydlenia | Nie niższa niż 155 i nie wyższa niż 170 |
Liczba wodorotlenkowa | Nie niższa niż 330 i nie wyższa niż 358 |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 494 MONOOELINIAN SORBITANU | |
Definicja | Mieszanina częściowych estrów sorbitolu i jego bezwodników ze spożywczym, handlowym kwasem oleinowym. Głównym podstawnikiem jest monooleinian 1,4-sorbitanu. Oprócz niego występują także monooleinian izosorbidu, dioleinian sorbitanu i trioleinian sorbitanu |
Einecs | 215-665-4 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 95 % mieszaniny sorbitolu, sorbitanu i estrów izosorbidu |
Opis | Bursztynowa lepka ciecz, kulki lub płatki o barwie od kremowej do jasnobrązowej lub twarde, woskowate ciało stałe o lekkim, charakterystycznym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Powyżej temperatury topnienia rozpuszczalny w etanolu, eterze, octanie etylu, anilinie, toluenie, dioksanie, eterze naftowym i czterochlorku węgla. Nierozpuszczalny w zimnej wodzie, w ciepłej wodzie ulega rozproszeniu |
B. Liczba jodowa | Pozostałości kwasu oleinowego uzyskane w procesie zmydlania monooleinianu sorbitanu mają liczbę jodową pomiędzy 80 a 100 |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 2 % (metoda Karla Fischera) |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % |
Liczba kwasowa | Nie wyższa niż 8 |
Liczba zmydlenia | Nie niższa niż 145 i nie wyższa niż 160 |
Liczba wodorotlenkowa | Nie niższa niż 193 i nie wyższa niż 210 |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 495 MONOPALMITYNIAN SORBITANU | |
Synonimy | Palmitynian sorbitanu |
Definicja | Mieszanina częściowych estrów sorbitanu i jego bezwodników ze spożywczym, handlowym kwasem palmitynowym |
Einecs | 247-568-8 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 95 % mieszaniny sorbitolu, sorbitanu i estrów izosorbidu |
Opis | Jasnokremowe do jasnobrązowych kulek lub płatków lub twarde, woskowate ciało stałe o lekkim, charakterystycznym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Powyżej temperatury topnienia rozpuszczalny w etanolu, metanolu, eterze, octanie etylu, anilinie, toluenie, dioksanie, eterze naftowym i czterochlorku węgla. Nierozpuszczalny w zimnej wodzie, w ciepłej wodzie ulega rozproszeniu. |
B. Temperatura krzepnięcia | 45-47 ˚ C |
C. Widmo absorpcji w podczerwieni | Charakterystyczne dla częściowych estrów kwasów tłuszczowych polioli |
Stopień czystości | |
Woda | Nie więcej niż 2 % (metoda Karla Fischera) |
Popiół siarczanowy | Nie więcej niż 0,5 % |
Liczba kwasowa | Nie wyższa niż 7,5 |
Liczba zmydlenia | Nie niższa niż 140 i nie wyższa niż 150 |
Liczba wodorotlenkowa | Nie niższa niż 270 i nie wyższa niż 305 |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 508 CHLOREK POTASU | |
Synonimy |
Sylwin Sylvit |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Chlorek potasu |
Einecs | 231-211-8 |
Wzór chemiczny | KCl |
Masa cząsteczkowa | 74,56 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 99 %, obliczone dla suchej substancji |
Opis | Bezbarwne, wydłużone, pryzmatyczne lub sześcienne kryształy lub biały, ziarnisty proszek, pozbawiony zapachu. |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Dobrze rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu |
B. Pozytywny wynik testów na obecność potasu i chlorku | |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 1 % (105 °‹C, dwie godziny) |
Sód | Negatywny wynik testu |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Metale ciężkie (jak Pb) | Nie więcej niż 10 mg/kg |
E 579 GLUKONIAN ŻELAZA | |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | Dihydrat di-D- glukonianu żelaza |
Einecs | 206-076-3 |
Wzór chemiczny | C12H22O14Fe.2H2O |
Masa cząsteczkowa | 482,17 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 95 %, obliczone dla suchej substancji |
Opis | Blady żółtozielonkawy do szarożółtawego proszek albo granulki. Może wydzielać słabą woń spalonego cukru |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie. Praktycznie nierozpuszczalny w etanolu |
B. Pozytywny wynik testów na obecność jonów żelaza | |
C. Pozytywny wynik testu na formowanie fenylohydrazynowej pochodnej kwasu glukonowego | |
D. pH 10 % roztworu | Pomiędzy 4 a 5,5 |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 10 % (105 ˚ C, szesnaście godzin) |
Kwas szczawiowy | Niewykrywalny |
Żelazo (III) | Nie więcej niż 2 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Substancje redukujące | Nie więcej niż 0,5 % wyrażone jako glukoza |
E 585 MLECZAN ŻELAZA | |
Synonimy |
Mleczan żelaza (II) 2-wodoro-propanon żelaza (II) Kwas propanowy 2-wodorożelaza (2+) sól (2:1) |
Definicja | |
Nazwa chemiczna | 2- hydroksypropionian żelaza(II) |
Einecs | 227-608-0 |
Wzór chemiczny | C6H10FeO6. xH2O, gdzie x = 2 lub 3 |
Masa cząsteczkowa | Dihydrat: 270,02 |
Trihydrat: | 288,03 |
Próba | Zawartość: nie mniej niż 96 %, obliczone dla suchej substancji |
Opis | Zielonobiałe kryształy lub jasnozielony proszek o charakterystycznym zapachu |
Identyfikacja | |
A. Rozpuszczalność | Rozpuszczalny w wodzie. Praktycznie nierozpuszczalny w etanolu |
B. Pozytywny wynik testów na obecność jonów żelaza i mleczanu | |
C. pH 2 % roztworu | Pomiędzy 4 a 6 |
Stopień czystości | |
Straty podczas suszenia | Nie więcej niż 18 % (100 °‹C, w próżni pod ciśnieniem około 700 mm Hg) |
Żelazo (III) | Nie więcej niż 0,6 % |
Arsen | Nie więcej niż 3 mg/kg |
Ołów | Nie więcej niż 5 mg/kg |
Rtęć | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Kadm | Nie więcej niż 1 mg/kg |
Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
Grażyna J. Leśniak 11.03.2025Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
Grażyna J. Leśniak 27.02.2025Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
Grażyna J. Leśniak 25.02.2025500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
Robert Horbaczewski 20.01.20251 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
Monika Pogroszewska 02.01.2025W 2025 roku minimalne wynagrodzenie za pracę wzrośnie tylko raz. Obniżeniu ulegnie natomiast minimalna podstawa wymiaru składki zdrowotnej płaconej przez przedsiębiorców. Grozi nam za to podwyżka podatku od nieruchomości. Wzrosną wynagrodzenia nauczycieli, a prawnicy zaczną lepiej zarabiać na urzędówkach. Wchodzą w życie zmiany dotyczące segregacji odpadów i e-doręczeń. To jednak nie koniec zmian, jakie czekają nas w Nowym Roku.
Renata Krupa-Dąbrowska 31.12.2024Identyfikator: | Dz.U.UE.L.1998.334.1 |
Rodzaj: | Dyrektywa |
Tytuł: | Dyrektywa 98/86/WE zmieniająca dyrektywę 96/77/WE ustanawiającą szczególne kryteria czystości dla dodatków do żywności innych niż barwniki i substancje słodzące |
Data aktu: | 11/11/1998 |
Data ogłoszenia: | 09/12/1998 |
Data wejścia w życie: | 01/05/2004, 29/12/1998 |