Rozporządzenie 2366/98 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania systemu pomocy produkcyjnej w odniesieniu do oliwy z oliwek w latach gospodarczych 1998/1999, 1999/2000 i 2000/2001

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 2366/98

z dnia 30 października 1998 r.

ustanawiające szczegółowe zasady stosowania systemu pomocy produkcyjnej w odniesieniu do oliwy z oliwek w latach gospodarczych 1998/1999, 1999/2000 i 2000/01, 2001/02, 2002/03 i 2004/2005 ¹

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady nr 136/66/EWG z dnia 22 września 1966 r. w sprawie ustanowienia wspólnej organizacji rynku olejów i tłuszczów⁽¹⁾, ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1638/98⁽²⁾, w szczególności jego art. 5,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1638/98 z dnia 20 lipca 1998 r. zmieniające rozporządzenie nr 136/66/EWG w sprawie ustanowienia wspólnej organizacji rynku olejów i tłuszczów, w szczególności jego art. 2 ust. 4 i art. 4,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2261/84 z dnia 17 lipca 1984 r. ustanawiające ogólne zasady przyznawania pomocy na produkcję oliwy z oliwek oraz organizacjom producentów⁽³⁾, zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1639/98⁽⁴⁾, w szczególności jego art. 19,

a także mając na uwadze, co następuje:

artykuł 3 rozporządzenia (EWG) nr 2261/84 przewiduje złożenie deklaracji upraw; niektóre pojęcia, tak jak "uprawianych drzew oliwnych", powinny być precyzyjnie określone, a treść i harmonogram powiadomień producentów powinny być ustanowione, aby zapewnić zaktualizowaną wiedzę na temat sektora produkcji oliwy i poprawić ją przed rozpoczęciem roku gospodarczego 2001/2002, kiedy zaplanowane jest wprowadzenie reformy;

w celu uniknięcia poważnego zagrożenia równowagi rynku art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1638/98 przewiduje, że żadna pomoc w ramach jakiegokolwiek programu funkcjonującego od dnia 1 listopada 2001 r. nie może być wypłacana w odniesieniu do drzew oliwnych nasadzonych po dniu 1 maja 1998 r., z wyjątkiem przekształcania starych plantacji oliwek lub programu zatwierdzonego przez Komisję; pojęcie "dodatkowych drzew oliwnych" i "nowych nasadzeń" wymaga zdefiniowania, jak również odpowiednich ustaleń w odniesieniu do deklaracji, identyfikacji i zatwierdzenia; programy w odniesieniu do dodatkowych nasadzeń powinny wyszczególniać liczbę obumarłych lub spalonych drzew oliwnych, które wolno zastąpić bez zwiększania całkowitej produkcji;

wnikliwe badania obecnie wykorzystywanych przez Państwa Członkowskie metod powodują konieczność odłożenia wprowadzenia do roku zbioru 1998/99 przepisów rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3061/84 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania systemu pomocy w przypadku produkcji oliwy z oliwek⁽⁵⁾, zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 2455/97⁽⁶⁾;

do celów zatwierdzenia art. 13 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2261/84 zobowiązuje właścicieli olejarni do zastosowania się do niektórych warunków; wprowadzone warunki do zatwierdzenia powinny zapewnić skuteczne mechanizmy kontrolne; olejarnie powinny mieć wyposażenie pozwalające na automatyczne ważenie partii oliwek dostarczanych do olejarni; rejestrowana informacja powinna zawierać szczegóły dotyczące miejsca przeznaczenia oliwy wychodzącej z olejarni;

zgodnie z art. 14 rozporządzenia (EWG) nr 2261/84 każde producenckie Państwo Członkowskie musi stosować system kontroli w celu zapewnienia, że produkt, na rzecz którego przyznano pomoc, kwalifikuje się do takiej pomocy; dlatego wnioski o pomoc muszą zawierać dane szczegółowe w celu stosowania takiego systemu; w związku z tym należy nałożyć na plantatorów oliwek, organizacje producentów i ich stowarzyszenia pewne zobowiązania;

plantatorzy oliwek mogą tłoczyć oliwki w Państwie Członkowskim innym niż Państwo Członkowskie, w którym je wyprodukowano; uwzględniając właściwe zastosowania systemu pomocy, należy ustanowić przepisy w odniesieniu do współpracy administracyjnej między Państwem Członkowskim, w którym otrzymuje się oliwę, a Państwem Członkowskim, z którego oliwki pochodzą;

należy uwzględnić czynniki ustalające ilość uprawnioną do pomocy; należy ustanowić zasady określania ilości uprawnionej do pomocy w przypadkach gdy ilość, w odniesieniu do której występuje się o pomoc, lub liczba drzew wymieniona w deklaracji upraw nie może być sprawdzona lub nie można jej przyjąć podczas przeprowadzania kontroli;

wnikliwe badania obecnie obowiązującego systemu wymagają przedłużenia stosowania przepisów rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3061/84 dotyczącego uznania organizacji producentów i ich stowarzyszeń oraz uzgodnień dotyczących finansowania ich na podstawie wstrzymanej pomocy zgodnie z art. 20d rozporządzenia nr 136/66/EWG;

artykuł 2 rozporządzenia (WE) nr 1638/98 przewiduje, że w latach gospodarczych od 1998/99 do 2000/2001 praca nad rejestrem upraw oliwek, jak przewidziano w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2276/79 z dnia 16 października 1979 r. ustanawiającym szczegółowe zasady ustanowienia rejestru upraw oliwek w Państwach Członkowskich produkujących oliwę z oliwek⁽⁷⁾, zmienionym rozporządzeniem (EWG) nr 1279/89⁽⁸⁾, powinna skoncentrować się na tworzeniu, uaktualnianiu i wykorzystaniu Systemu Informacji Geograficznej (GIS); w konsekwencji, w celu zapewnienia zgodności baz danych zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) 3508/92 z dnia 27 listopada 1992 r. ustanawiającym zintegrowany system zarządzania i kontroli niektórych wspólnotowych systemów pomocy⁽⁹⁾, zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 820/97⁽¹⁰⁾ i rozporządzeniem (EWG) nr 3887/92 z dnia 23 grudnia 1992 r. ustanawiającymi szczegółowe zasady stosowania zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli niektórych wspólnotowych systemów pomocy⁽¹¹⁾, zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1678/98⁽¹²⁾, informacje do GIS w odniesieniu do upraw oliwek powinny być wyszczególnione wraz z metodami centralizacji, ustaleniami, kryteriami i techniczną tolerancją; z uwagi na finansowanie przez Wspólnotę niezbędne jest ustalenie warunków, zgodnie z którymi GIS w odniesieniu do uprawy oliwek Państwa Członkowskiego lub regionu zostanie uznany za zakończony;

GIS w odniesieniu do upraw oliwek musi umożliwić weryfikację informacji zawartych w deklaracjach upraw; niezbędne jest ustalenie procedury badania niezgodności między deklaracjami i ocenami GIS w odniesieniu do upraw oliwek; w przypadku niemożności rozstrzygnięcia niezgodności należy ustalić ilość oliwy z oliwek, która kwalifikuje się do pomocy;

w przypadku gdy GIS w odniesieniu do uprawy oliwek nie został ukończony, należy założyć przeprowadzenie minimalnej liczby kontroli na miejscu dotyczących deklaracji upraw; w roku gospodarczym 1998/99 należy ustanowić GIS w odniesieniu do upraw oliwek we wszystkich Państwach Członkowskich i na tym zadaniu należy skoncentrować wysiłki;

należy ustanowić uzgodnienia w odniesieniu do kontroli na miejscu, określając w szczególności liczbę deklaracji do sprawdzenia na miejscu na obszarach, gdzie nie ukończono GIS w odniesieniu do upraw oliwek; w celu sprawdzenia zgodności między informacjami we wnioskach o pomoc a informacją w ewidencji zapasów w olejarniach należy przeprowadzić wnikliwe kontrole reprezentacyjnej partii olejarni, z karami dla odbiorców oliwy odmawiających poddaniu się kontroli lub nieumiejących wykazać, że przyjęli dostawę oliwy;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu powinny być uwzględnione w programie pracy agencji kontrolnych przewidzianych w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 27/85 z dnia 4 stycznia 1985 r. ustanawiającym szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia (EWG) nr 2262/84 wprowadzającego specjalne środki w sektorze oliwy z oliwek⁽¹³⁾, zmienionego rozporządzeniem (EWG) nr w 3602/92⁽¹⁴⁾;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Olejów i Tłuszczów,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Rozdział  1

Deklaracje upraw

Artykuł  1

1. 2 Do celów przyznania pomocy na produkcję oliwy z oliwek przewidzianą w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 136/66/EWG przed 1 grudnia każdego roku gospodarczego plantatorzy oliwek składają deklaracje o uprawach, podając liczbę drzew oliwnych w produkcji i szczegółowe dane dotyczące zarządzanych przez nich plantacji oliwek do dnia 1 listopada roku gospodarczego, którego deklaracja dotyczy. Jednakże w celu poprawy skuteczności kontroli w niektórych regionach Państwa Członkowskie mogą przedłużyć nieprzekraczalny termin na składanie deklaracji o maksymalnie trzy miesiące.

Przed dniem 1 stycznia danego roku gospodarczego Państwa Członkowskie powiadomią Komisję o regionach i powodach, dla których nieprzekraczalny termin na złożenie deklaracji został przedłużony, oraz o nowej ustanowionej dacie.

2. Do celów niniejszego rozporządzenia:

a) "uprawiane drzewo oliwne" oznacza żywe drzewo oliwne z gatunku zaklasyfikowanego jako krajowe, stale rosnące bez względu na wiek lub kondycję, posiadające ewentualnie kilka pni rozdzielonych u nasady nie szerzej niż na dwa metry;

b) "działka z drzewami oliwnymi" oznacza:

– działkę z drzewami oliwnymi, zgodnie z definicją danego Państwa Członkowskiego, lub, jeżeli taka definicja nie istnieje,

– nieprzerwany obszar gruntu obsadzony, na przestrzeni większej niż określona w art. 24 ust. 1 tiret drugie, uprawianymi drzewami oliwnymi, z czego każde znajduje się w odległości od kolejnego drzewa oliwnego nie dalej niż 20 metrów;

c) "rozproszone drzewa oliwne" to uprawiane drzewa oliwne, które nie spełniają warunków niezbędnych do utworzenia grupy drzew na działce z drzewami oliwnymi;

d) "obszar uprawy drzew oliwnych" oznacza powierzchnię działki z drzewami oliwnymi lub, w odniesieniu do każdego rozproszonego drzewa oliwnego, powierzchnię jednego ara;

e) "plantator" i "gospodarstwo" oznaczają pojęcia zdefiniowane w odniesieniu do zintegrowanego systemu, przewidzianego w art. 1 ust. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3508/92.

3. Deklaracje upraw są składane we właściwej agencji Państwa Członkowskiego lub, tam gdzie jest to stosowne, w organizacji producentów, do której należy plantator oliwek.

Artykuł  2

Od roku gospodarczego 1998/99 deklaracje upraw zawierają co najmniej:

a) nazwisko, imiona i adres plantatora oliwek;

b) dane o położeniu lub położeniach gospodarstwa;

c) całkowitą liczbę uprawianych drzew oliwnych, łącznie z rozproszonymi drzewami oliwnymi;

d) odesłanie do księgi wieczystej działki z drzewami oliwnymi gospodarstwa lub, jeżeli nie ma księgi wieczystej, pełen opis gospodarstwa i działki z drzewami oliwnymi;

e) w odniesieniu do każdej działki z drzewami oliwnymi: liczbę uprawianych drzew oliwnych, główną odmianę i dane szczegółowe dotyczące nawadniania lub obecności towarzyszących upraw.

Artykuł  3

1. Jeżeli deklaracja upraw została już przekazana właściwemu organowi, wówczas deklaracja upraw na bieżący rok zbioru zawiera jedynie odniesienia do poprzedniej deklaracji i zmian, które od tamtej pory nastąpiły. W odniesieniu do lat gospodarczych 1998/99 i 1999/2000 wszelkie zmiany uwzględnia się w odniesieniu do obowiązujących definicji i informacji niezbędnych w odniesieniu do deklaracji upraw zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 3061/84 w odniesieniu do roku 1997/98.

Jeżeli nie ma zmian w omawianej informacji, deklaracje upraw są składane w tym samym czasie, kiedy wnioski o pomoc, stwierdzając tylko, że nie ma zmian w stosunku do poprzedniej deklaracji.

2. 3 Deklaracje złożone zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 3061/84 zastępuje się pełną deklaracją upraw zgodnie z art. 1 i 2 nie później niż podczas lat gospodarczych 1999/2000 i 2000/2001.

Artykuł  4

1. 4 W celu stworzenia bazy dla płatności pomocy plantatorom oliwek w ramach wspólnej organizacji rynku olejów i tłuszczów, obowiązującego od 1 listopada 2001 r., dodatkowe drzewa oliwne nasadzone po 1 maja 1998 r., z wyjątkiem Cypru i Malty, dla których ustalonym terminem jest 31 grudnia 2001 r., muszą być zidentyfikowane geograficznie i włączone do krajowego czy regionalnego programu zatwierdzonego przez Komisję zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 38 rozporządzenia nr 136/66/EWG.

Drzewa oliwne uważa się za geograficznie zidentyfikowane tam, gdzie występują w bazie danych graficznych informacji przewidzianych w art. 24 lub, jeżeli to nie wystarczy, tam gdzie właściwa agencja Państwa Członkowskiego posiada informacje kartograficzne pozwalające na lokalizację drzew.

2. 5 Do celów art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1638/98, "dodatkowe drzewo oliwne" oznacza drzewo oliwne nasadzone po 1 maja 1998 r., z wyjątkiem Cypru i Malty, dla których ustalonym terminem jest 31 grudnia 2001 r., inne niż drzewo oliwne nasadzone na miejscu drzewa wyciętego po 1 maja 1998 r., z wyjątkiem Cypru i Malty, dla których ustalonym terminem jest 31 grudnia 2001 r.:

– na obszarze geograficznym objętym programem zmiany kierunku produkcji, lub

– jeżeli karczowanie i zastępowanie rejestruje się indywidualnie w gospodarstwie danego plantatora oliwek.

Wykarczowane drzewo oliwne wymienione w poprzednim akapicie nie może być tym, które już zarejestrowano jako zastąpione przez inne drzewo; musi być drzewem, które przed wycięciem było geograficznie zidentyfikowanym uprawianym drzewem oliwnym.

3. Programy obejmujące dodatkowe drzewa oliwne składane do zatwierdzenia przez Komisję muszą, w szczególności, zawierać następujące informacje:

a) całkowitą liczbę uprawianych drzew oliwnych i odpowiednie powierzchnie w danej strefie geograficznej w dniu przedstawienia programu;

b) liczbę drzew oliwnych nasadzonych i wyciętych, przewidzianych w programie i na odpowiednich powierzchniach;

c) tam gdzie to stosowne, liczbę obumarłych lub spalonych drzew oliwnych do wymiany wraz z opisem okoliczności;

d) geograficzne lokalizacje wykarczowanych, obumarłych lub spalonych drzew oliwnych.

Artykuł  5

1. 6 Nowe nasadzenia, od dnia 1 listopada 1995 r. do dnia 31 października 1998 r., objęte będą deklaracją sprzed dnia 1 kwietnia 1999 r., łącznie z informacją określoną w art. 2 lub, tam gdzie to stosowne, nawiązując do wcześniejszej deklaracji zawierającej tę samą informację. Deklaracji nowych nasadzeń towarzyszą dokumenty zgodne z wymogami Państwa Członkowskiego, potwierdzające, że:

– wszystkie lub niektóre drzewa zostały nasadzone przed dniem 1 maja 1998 r., lub:

– nasadzenia miały miejsce po dniu 1 maja 1998 r., a przed dniem 1 listopadem 1998 r., wraz z wycięciem w tym okresie określonej liczby (wymienionej) uprawianych drzew oliwnych.

Jednakże, dla Cypru, Malty i Słowenii, deklaracja określona w akapicie pierwszym ma zostać złożona przed 1 grudnia 2004 r. i dotyczy ona nowych nasadzeń, od 1 listopada 1999 r. do 31 października 2004 r. dla Cypru i Malty, oraz od 1 listopada 1995 r. do 31 października 2004 r. dla Słowenii. Deklaracji tej towarzyszą dokumenty zgodne z wymogami Państwa Członkowskiego, potwierdzające, że:

– wszystkie lub niektóre drzewa zostały nasadzone przed 31 grudnia 2001 r. dla Cypru i Malty, oraz przed 1 maja 1998 r. dla Słowenii,

– nasadzenia wraz wycięciem, określonym w akapicie pierwszym tiret drugie, miały miejsce po 31 grudnia 2001 r. i przed 1 listopada 2004 r. dla Cypru i Malty, oraz po 1 maja 1998 r. i przed 1 listopada 2004 r. dla Słowenii.

Dowód może mieć formę faktury sprzedaży ze szkółki, dokumentu dostawy młodych roślin lub innego dokumentu uznanego przez Państwo Członkowskie.

2. 7 Od 1 listopada 1998 r., odnośni plantatorzy oliwek składają najpierw deklarację zamiaru nasadzenia, podając liczbę i lokalizację drzew oliwnych oraz, w stosownych przypadkach, liczbę i lokalizację drzew oliwnych do wykarczowania lub wykarczowanych, ale nieuzupełnionych po 1 maja 1998 r., z wyjątkiem Cypru i Malty, dla których ustalonym terminem jest 31 grudnia 2001 r.

Nie później niż w końcu drugiego miesiąca, po złożeniu deklaracji wymienionych w pierwszym akapicie, Państwa Członkowskie informują danych plantatorów, czy:

– planowane nasadzenie wymaga zastąpienia wyciętych drzew, a więc nie może być uznane za wykorzystanie dodatkowych drzew oliwnych w znaczeniu art. 4 ust. 2,

– planowane posadzenie wymaga dodatkowych drzew oliwnych objętych programem zatwierdzonym zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1638/98 i z tego względu kwalifikuje się do przyznania pomocy po dniu 31 października 2001 r.

– planowane nasadzenie wymaga dodatkowych drzew oliwnych, niestanowiących podstawy do wypłacenia pomocy po dniu 31 października 2001 r.

3. W kontekście deklaracji upraw zgodnie z art. 2, wszelkie nasadzone drzewa oliwne muszą być wyszczególnione wraz z:

a) odniesieniem do wcześniejszej deklaracji określonej w ust. 2; i

b) tam, gdzie jest to właściwe:

– wskazaniem liczby uprawianych drzew oliwnych, które wykarczowano i które zastąpiono zostały nowymi drzewami, lub

– odniesieniem do programu zatwierdzonego przez Komisję, w ramach którego następuje zasadzenie.

4. 8 Państwa Członkowskie informują Komisję o środkach przyjętych celem kontroli stosowania przepisów ust. 2 i 3 oraz stosowania kar wobec osób naruszających przepisy do 31 października danego roku gospodarczego, z wyjątkiem Cypru, Malty i Słowenii, dla których ustalonym terminem jest 30 czerwca 2005 r.

5. 9 Przed dniem 31 października danego roku gospodarczego Państwa Członkowskie powiadomią Komisję o ilości drzew oliwnych, w odniesieniu do których, zgodnie z ust. 2:

– została złożona deklaracja o zamiarze sadzenia,

– Państwo Członkowskie uznaje, że są to sadzenia w celu zastąpieniu drzew wykarczowanych,

– Państwo Członkowskie uznaje, że są to sadzenia w ramach zatwierdzonego programu, zgodnie z art. 4,

– Państwo Członkowskie uznaje, że są to sadzenia dodatkowe, nieuprawnione do pomocy po dniu 31 października 2001 r.

Jednakże dla lat gospodarczych 2000/2001 i 2001/2002 informacja wskazana w akapicie pierwszym jest przekazywana Komisji przed dniem 28 lutego 2003 r.

ROZDZIAŁ  2

Plony

Artykuł  6 ¹⁰

1. Do celów ustalania plonów oliwek i uzysku oliwy z oliwek, określonych w art. 18 rozporządzenia (EWG) nr 2261/84, Państwa Członkowskie produkujące tę oliwę dostarczają Komisji, nie później niż w dniu 31 maja danego roku gospodarczego następujące informacje:

a) ¹¹ w odniesieniu do każdego z jednorodnych obszarów, określonych w ust. 3, zgodnie z metodą wskazaną w tym ustępie:

– średnie plony oliwek w kilogramach na jedno drzewo oliwne uzyskanych z przeznaczeniem na produkcję oliwy;

– elementy, które pozwalają na ocenę podziału próbki monitorowanej do celów oszacowania plonów oliwek według obszarów regionalnych;

– szacunkowa liczba uprawianych drzew oliwnych,

– szacunkowy obszar upraw oliwek,

– średni uzysk oliwy z oliwek pierwszego tłoczenia z jednego kilograma oliwek.

b) w odniesieniu do każdego z obszarów regionalnych, określonych w ust. 2, zgodnie z metodą wskazaną w tym ustępie:

– średnie plony oliwek w kilogramach na jedno drzewo oliwne uzyskanych z przeznaczeniem na produkcję oliwy oraz dokładność dokonanego szacunku,

– średni procent drzew, z których zebrane zostały oliwki przeznaczone do produkcji oliwy, w odniesieniu do całkowitej liczby drzew zgłoszonych, oraz dokładność dokonanego szacunku;

– średni uzysk wszystkich rodzajów oliw z pierwszego tłoczenia z jednego kilograma oliwek oraz średnie udziały procentowe oliwy z pierwszego tłoczenia typu lampante, zwykłej oliwy z pierwszego tłoczenia, oliwy z pierwszego tłoczenia i oliwy z pierwszego tłoczenia extra, zgodnie z ust. 4;

c) w odniesieniu do każdego z zainteresowanych Państw Członkowskich, ocena oparta o wyniki, określone w lit. a) i b):

– plonów oliwek i uzysku oliwy na jedno drzewo oliwne,

– procentowy udział i liczba drzew, z których uzyskano oliwki,

– procentowy udział i uzysk oliwy z pierwszego tłoczenia typu lampante, zwykłej oliwy z pierwszego tłoczenia, oliwy z pierwszego tłoczenia i oliwy z pierwszego tłoczenia extra.

2. Obszary regionalne określone są w załączniku.

Bez uszczerbku dla przepisów art. 28, w każdym obszarze regionalnym monitorowana jest próba o wielkości 100 gospodarstw w celu kontroli deklaracji upraw i odnotowania:

– całkowitej ilości drzew oliwnych, z których uzyskano oliwki do produkcji oliwy,

– ilości oliwek dostarczanych do zakładów przetwórczych.

Dane są odnotowywane na miejscu i we właściwym czasie. Jeżeli gospodarstwo dokonuje kilku dostaw, przynajmniej jedna z tych dostaw powinna zostać skontrolowana na miejscu. Należy wprowadzić system kontroli jakości danych. Dane niewiarygodne należy wyłączać z obliczeń.

Próbę gospodarstw w celu monitorowania należy wybierać losowo spośród wszystkich gospodarstw rolnych, które złożyły wnioski o pomoc w jednym z dwóch lat gospodarczych poprzedzających rok, w którym mają zostać oszacowane plony. Gospodarstwa należy uporządkować według:

– jednorodnych obszarów, określonych w ust. 3,

– wielkości,

– innych możliwych kryteriów uznanych za niezbędne przez Państwo Członkowskie.

Przygotowanie i losowanie prób na poziomie krajowym powinno odbywać się w obecności ekspertów z kilku organów krajowych oraz, jeżeli jest to stosowne, z Komisji.

Do celów przyznania pomocy, plantatorzy oliwek są zobowiązani do współpracy podczas szacowania plonów.

3. Jednorodne obszary określane są przez Państwa Członkowskie, z uwzględnieniem w szczególności:

– lokalizacji geograficznej i charakterystyki agronomicznej terenu,

– dominujących odmian i wieku drzew oliwnych oraz najpopularniejszego sposobu przycinania drzew,

– potrzeby ograniczania liczby obszarów, które pozostają stałe i nie wykraczają poza granice obszaru regionalnego.

Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję, przed dniem 1 stycznia danego roku gospodarczego, wykaz i opis ustalonych jednorodnych obszarów lub wszelkie, odpowiednio uzasadnione, zmiany w stosunku do wykazu ustalonego poprzednio.

W ramach każdego jednorodnego obszaru Państwa Członkowskie ustalają plan pobierania próbek oraz metodę umożliwiającą ekspertom szacowanie przeciętnego plonu oliwek z jednego drzewa oliwnego przeznaczonych do produkcji oliwy.

Jeżeli łączne średnie plony szacowane przez ekspertów w odniesieniu do obszarów jednorodnych nie zgadzają się na szczeblu regionalnym z przedziałem ufności dla średniego plonu opartego na monitorowaniu gospodarstw, określonych w ust. 2, szacowania ekspertów powinny zostać odpowiednio dostosowane.

4. Średni uzysk wszystkich rodzajów oliwy z pierwszego tłoczenia z jednego kilograma oliwek oraz procentowy udział różnych kategorii oliwy z pierwszego tłoczenia powinny być ustalone na podstawie wyników dostarczonych w odniesieniu do danego roku gospodarczego przez zatwierdzone olejarnie podlegające pogłębionym kontrolom na podstawie przepisów art. 30 ust. 1 akapit pierwszy.

Wyniki dla każdego obszaru regionalnego oblicza się na podstawie łącznych danych dla skontrolowanych olejarni, uwzględniając przetworzone przez te olejarnie ilości oliwek z danego obszaru.

5. Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję przed dniem 1 stycznia danego roku gospodarczego, na podstawie szacunków ekspertów oraz informacji dotyczących poprzednich lat gospodarczych o wstępnych szacunkach plonów oliwek i uzysku oliwy w każdym obszarze regionalnym.

ROZDZIAŁ  3

Zatwierdzone olejarnie

Artykuł  7 ¹²

Od roku gospodarczego 1998/99 w celu zatwierdzenia olejarni:

a) informacja zgodnie z art. 13 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (EWG) nr 2261/84 zawiera:

– zdolność składowania oliwy,

– możliwość tłoczenia na bieżąco w ciągu ośmiogodzinnego dnia pracy,

– opis wyposażenia technicznego zainstalowanego lub funkcjonującego w olejarni, wraz z danymi szczegółowymi dotyczącymi rodzaju, produkcji, modelu i wydajności na godzinę każdej jednostki;

b) wśród środków kontroli olejarni, które produkowały ponad 20 ton oliwy w poprzednim roku gospodarczym, znajduje się system automatycznego ważenia oliwek i rejestrowania wagi oraz specjalny miernik elektryczności dla sprzętu do tłoczenia.

Jednakże od roku gospodarczego 1999/2000 lit. b) będzie dotyczyć olejarni o wydajności, jak określono w lit. a) tiret drugie, więcej niż 2 tony oliwy w ciągu ośmiogodzinnego dnia pracy. Warunek ten dotyczy też innych olejarni od roku gospodarczego 2000/01.

Dodatkowo, niezwłocznie po podaniu takiej informacji, olejarnie muszą wystawiać plantatorom oliwek świadectwa określone w art. 12 ust. 1 i podporządkować się warunkom kontroli ustanowionym przez Państwo Członkowskie.

Artykuł  8

W ramach porozumień kontrolnych przewidzianych w art. 14 rozporządzenia (EWG) nr 2261/84 Państwa Członkowskie wprowadzają:

a) w szczególności analizę próbek w celu sprawdzenia, czy oliwa odpowiada opisowi i definicji z pkt 1 Załącznika do rozporządzenia nr 136/66/EWG, a także, że nie jest zanieczyszczona niepożądanymi substancjami, w szczególności rozpuszczalnikami;

b) ¹³ od roku gospodarczego 1998/99:

– ewidencję towarową powiązaną z księgowością, uwzględniając co najmniej informacje wyszczególnione w art. 9 ust. 1 i, tam gdzie stosowne, do przeprowadzonych analiz,

– miesięczne wyciągi tych informacji wysyłane nie później niż 10. dnia miesiąca następującego po odpowiednim miesiącu do agencji odpowiedzialnej za kontrole lub, w przypadku jej braku, do właściwej agencji; jednakże w odniesieniu do olejarni, które wyprodukowały mniej niż 20 ton oliwy w poprzednim roku gospodarczym, miesięczny wyciąg zawierać będzie jedynie ilościowe informacje wskazane w art. 9 ust. 1 lit. b), c), d) i f),

– kontrole metody odprowadzania ścieków;

c) od roku gospodarczego 1999/2000 dostawy oliwy z oliwek spełniają jeden z następujących wymogów:

– w przypadku gdy zostało sprzedane mniej niż 50 litrów lub nie było sprzedaży, ale je dostarczono na podstawie wydanego kwitu wykazującego przynajmniej tę ilość, dane i podpis odbiorcy,

– lub, w wypadku sprzedaży oliwy, dostarczono ją w opakowaniach wielokrotnego użytku o maksymalnej pojemności 200 litrów z zamknięciem, które nie może być naruszone, opatrzonym seryjnym numerem, numerem identyfikacyjnym olejarni i rokiem gospodarczym, lub

– lub sprzedano oliwę dostarczoną na podstawie wydanej faktury i bankowego potwierdzenia płatności;

d) ¹⁴ w odniesieniu do systemu dodatkowych kontroli obejmującego w szczególności przekazywanie dziennych informacji o ilościach wytłaczanych oliwek, otrzymanych ilościach oliwy i wytłoczyn z oliwek, bieżących zapasach oliwy oraz ilości zużytej energii elektrycznej. Bez uszczerbku dla sprawozdań miesięcznych informacje te muszą być w ciągu następnego dnia roboczego przekazywane agencji kontroli lub, w przypadku jej braku, właściwej agencji.

Artykuł  9

1. Ewidencja towarowa zgodnie z art. 8 lit. b) zawiera w odniesieniu do każdego dnia:

a) ilość oliwek dostarczanych do olejarni partiami, z nazwą producenta lub właściciela na każdej partii;

b) ilość wytłoczonych oliwek;

c) ilość otrzymanej oliwy;

d) ilość oliwy kupionej lub otrzymanej od dnia 1 grudnia 1998 r., wskazując nadawcę; ilości odnoszące się do listopada 1998 r. wskazuje się łącznie;

e) ¹⁵ ilości uzyskanych wytłoczyn z oliwek, ustalonych poprzez ważenie lub na podstawie stawki ryczałtowej;

f) ilość oliwy wywożonej z olejarni partiami, z nazwą odbiorcy i wskazaniem, czy odbiorca jest producentem objętym art. 8 lit. c) tiret pierwsze;

g) ilość wytłoczyn oliwek wywożonych z olejarni;

– partiami, z nazwą odbiorcy w przypadku sprzedaży zakładowi ekstrakcyjnemu,

– ustalona stawką ryczałtową, z nazwą odbiorcy w innych przypadkach,

– ważone partiami, tam gdzie olejarnia posiada wagę pomostową.

2. Na żądanie organów odpowiedzialnych za kontrolę ewidencji towarowej olejarnia przedstawia:

a) ¹⁶ od dnia 1 lipca i od roku gospodarczego 1998/99 - ilość oliwy z oliwek uzyskanej od początku roku gospodarczego rozłożonej na partie oliwek dostarczonych do olejarni i na danego producenta;

b) od roku gospodarczego 1999/2000 lub 2000/01, zgodnie z art. 7 akapit drugi - automatycznie rejestrowany zapis wagi partii oliwek dostarczanych do olejarni;

c) od roku gospodarczego 1999/2000 - rejestr dostarczonych ilości, podzielonych według art. 8 lit. c) tiret trzecie z zaznaczeniem danych odbiorcy oliwy;

d) jeżeli oliwa lub wytłoczyny oliwek są sprzedawane, fakturę sprzedaży za każdą partię i począwszy od roku gospodarczego 1999/2000, wyciągi bankowe wykazujące płatności za oliwę.

3. Ilość pozostałości oliwy określona w ust. 1 może być określona według stawki ryczałtowej przez pomnożenie ilości wytłoczonych oliwek przez współczynnik wykazany w specyfikacji technicznej olejarni, a jeżeli nie, to według następujących współczynników:

– 0,35 w odniesieniu do olejarni o tradycyjnym cyklu produkcyjnym,

– 0,45 w odniesieniu do olejarni ze stałym trójetapowym cyklem produkcyjnym,

– 0,70 w odniesieniu do olejarni ze stałym dwuetapowym cyklem produkcyjnym.

Artykuł  9a ¹⁷

1. Zgodnie z art. 7, 8 i 9 niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do każdego młyna, który nie spełnia warunków określonych w art. 13 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2261/84, zatwierdzenie wycofuje się na okres odpowiadający powadze naruszenia.

Zawieszenie zatwierdzenia, określonego w akapicie pierwszym, stosuje się niezależnie od innych kar, w tym kar finansowych ustanowionych w art. 11a rozporządzenia nr 136/66/EWG.

2. W przypadku naruszeń innych niż te, określone w ust. 3, Państwa Członkowskie mogą podjąć decyzję, by nie wycofywać zatwierdzenia i zastosować inną karę, jeżeli młyn po pierwszym wykryciu naruszenia warunków uzyskania zatwierdzenia wprowadza w życie środki niezbędne do naprawienia tego naruszenia w terminie określonym przez Państwo Członkowskie, a w każdym razie nie później niż po upływie 90 dni. Zainteresowane strony zostają powiadomione o tym nieprzekraczalnym terminie nie później niż 45 dni od wykrycia naruszenia.

3. W przypadku kar określonych w ust. 1, zezwolenie dla młyna zostaje wycofane na okres od jednego do pięciu lat gospodarczych, jeżeli Państwo Członkowskie wykryje nieprawidłowości obejmujące znaczącą różnicę między ilościami wytłaczanych oliwek lub uzyskanej oliwy i ilościami wykazanymi w ewidencji towarowej, lub jeżeli te ewidencje towarowe prowadzono nieprawidłowo, albo też zawarte w nich informacje były nieprawidłowo przekazywane.

Uznaje się, że dopuszczono się naruszeń określonych w akapicie pierwszym, jeżeli wykryto jedną z następujących okoliczności:

a) różnice polegające na nadwyżce przekraczającej 25 % lub 30 ton oliwy między całkowitą ilością zgłoszoną od początku roku gospodarczego w stosunku do ilości obliczonej na podstawie:

– możliwości produkcyjnych,

– wykorzystywanej energii lub siły roboczej,

– ilości oliwek wprowadzonych do młyna w stosunku do ilości wytłoczonej oliwy,

– ilości i w przypadkach, które tego wymagają, skł adu otrzymanych wytłoczyn z oliwek,

– rzeczywistych zapasów oliwek, oliwy lub wytłoczyn z oliwek;

b) wynikającej z analizy próbek, określonych w art. 8 lit. a), obecności olejów nieodpowiadających cechom oliwy pierwszego tłoczenia, określonym w pkt 1 Załącznika do rozporządzenia nr 136/66/EWG;

c) opóźnień w okresie od grudnia do kwietnia tego samego roku gospodarczego przekraczających:

– 20 dni w przypadku przekazywania sprawozdań miesięcznych określonych w art. 8 lit. b).

Jednakże minimalną wartość różnicy, określonej w lit. a), ustala się na 50 ton dla młyna o możliwościach produkcyjnych wynoszących ponad 5 ton w ciągu ośmiogodzinnego dnia pracy lub 500 ton w skali rocznej.

Artykuł  10

1. 18 Do celów kontroli plantatorzy oliwek, zgodnie z art. 9 ust. 1 lit. f), po otrzymaniu ponad 200 litrów oliwy do końca tego roku gospodarczego prowadzą rejestr dotyczący miejsca przeznaczenia oliwy wyprodukowanej z ich oliwek lub przedstawiają odpowiednio fakturę sprzedaży lub inny dokument ewidencyjny.

Co więcej, plantator przedstawia właściwemu organowi w Państwie Członkowskim lub właściwej organizacji producentów, której jest członkiem, od roku gospodarczego 1999/2000 i przed dniem 1 grudnia, deklaracje ilości oliwy w odniesieniu do każdego głównego miejsca przeznaczenia, otrzymanej poprzedniego roku gospodarczego, a także wyciąg ze stanu zapasów na dzień 1 listopada.

Organizacje producentów przekazują informacje, określone w akapicie drugim agencji kontroli lub, w przypadku braku takiej agencji, właściwemu organowi w Państwie Członkowskim przed dniem 1 stycznia. Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję przed dniem 15 stycznia.

2. Główni odbiorcy oliwy, zgodnie z art. 9 ust. 1 lit. f), inni niż określeni w ust. 1, posiadają odpowiednie dokumenty do okazania organom kontrolnym w celu umożliwienia wymienionym organom sprawdzenia, czy wspomniani odbiorcy istotnie odebrali taki transport oliwy. Definicja "główny odbiorca" i określenie niezbędnych dokumentów należy do Państwa Członkowskiego.

3. 19 W przypadku braku deklaracji ilości w odniesieniu do każdego miejsca przeznaczenia oraz deklaracji o stanie zapasów, określonej w ust. 1, zainteresowane Państwo Członkowskie stosuje właściwą karę.

Artykuł  11 ²⁰

1. Nie później niż do dziesiątego dnia drugiego miesiąca następującego po danym miesiącu producenckie Państwa Członkowskie przekazują Komisji dane dotyczące całkowitej ilości oliwy wyprodukowanej od początku roku gospodarczego, uzyskane na podstawie miesięcznych deklaracji młynów.

2. Na wniosek młyna, któremu cofnięto zatwierdzenie, Państwo Członkowskie może przyznać zatwierdzenie przy zastosowaniu specjalnych mechanizmów kontroli na warunkach, przewidzianych w art. 13 ust. 6 rozporządzenia (EWG) nr 2261/84. Te warunki spełniane są jedynie wówczas, jeżeli produkcja oliwy w danym młynie w okresie od listopada do marca tego samego roku gospodarczego jest wyższa od możliwości produkcyjnych w analogicznym okresie poprzedniego roku gospodarczego innych młynów w tym samym regionie na poziomie NTS III, albo na wyspie stanowiącej część regionu na poziomie NTS III, w którym znajduje się młyn.

Nie później niż w cią gu drugiego miesiąca od chwili zawieszenia zatwierdzenia zainteresowane Państwo Członkowskie przedstawia Komisji wniosek młyna o zatwierdzenie w ramach specjalnych uzgodnień dotyczących kontroli, podając przy tym uzasadnienie oraz wyszczególniając rodzaje kontroli, które zobowiązuje się zastosować w odniesieniu do danego młyna. Jeżeli Komisja nie wyda opinii w ciągu 45 dni, wniosek uważa się za przyjęty.

W przypadku zatwierdzenia wycofanego między dniem 1 sierpnia a dniem 31 marca, na wniosek zainteresowanego młyna i jeżeli jej produkcja spełnia warunki wskazane w akapicie pierwszym, Państwo Członkowskie może przy zastosowaniu zaproponowanych przez siebie specjalnych uzgodnień dotyczących kontroli przyznać tymczasowe zatwierdzenie do wygaśnięcia nieprzekraczalnego terminu ustanowionego przez Komisję w akapicie drugim.

ROZDZIAŁ  4

Wnioski i przyznanie pomocy

Artykuł  12

1. Wnioski o pomoc mogą być złożone przez każdego plantatora oliwek, który złożył deklarację upraw. Zawierają one przynajmniej następujące informacje:

a) nazwisko, imiona i adres plantatora oliwek;

b) ilość produkowanej oliwy z oliwek pierwszego tłoczenia;

c) lokalizacje gospodarstwa i działek, na których oliwki były zbierane, w odniesieniu do deklaracji upraw;

d) zatwierdzone olejarnie produkujące oliwę, wraz ze szczegółowymi danymi o ilości wykorzystanych oliwek i wyprodukowanej oliwie w każdej olejarni;

e) w razie potrzeby, od roku zbioru 1999/2000 ilość oliwek dostarczonych firmie przetwórczej, wskazując dane firmy.

Wnioski o pomoc są zaopatrzone w świadectwo z olejarni, którego forma i treść zostaną określone przez Państwa Członkowskie, potwierdzające szczegółowe dane z lit. d).

2. Jeżeli plantatorzy oliwek sprzedali część lub wszystkie oliwki, wniosek o pomoc zawiera oprócz informacji wyszczególnionych w ust. 1:

a) nazwisko, imiona i adres nabywcy;

b) kopię faktury sprzedaży oliwek;

c) kopię świadectwa z olejarni potwierdzającego dane szczegółowe z ust. 1 lit. d).

3. Wnioski o pomoc są składane przez plantatorów oliwek przed dniem 1 lipca każdego roku gospodarczego:

– organizacji producentów, której plantatorzy oliwek są członkami,

– właściwym organom zainteresowanych Państw Członkowskich, w których plantatorzy oliwek nie są członkami organizacji producentów.

Z wyjątkiem przypadku siły wyższej, jeżeli wnioski są przedłożone z opóźnieniem, pomoc, do której plantatorzy oliwek byliby uprawnieni, składając wnioski w terminie, zostanie obniżona o 1 % za dzień roboczy. Wnioski złożone z opóźnieniem przekraczającym dwadzieścia pięć dni nie są przyjmowane.

4. Plantatorzy oliwek, chcąc otrzymać zaliczkę na poczet pomocy przewidzianej w art. 12 rozporządzenia (EWG) nr 2261/84, zobowiązani są złożyć wniosek o zaliczkę wraz z wnioskiem o pomoc.

5. 21 Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję przed dniem 5 września każdego roku gospodarczego o liczbie złożonych wniosków o pomoc i o danej ilości oliwy z oliwek.

Artykuł  12a ²²

Na podstawie deklaracji określonych w art. 2 i 5 oraz wniosków o pomoc, określonych w art. 12, producent Państw Członkowskich prognozuje produkcję oliwy z oliwek pierwszego tłoczenia na rok 2002/03 z dodatkowych drzewek oliwnych, określonych w art. 4 akapicie pierwszym rozporządzenia (WE) nr 1638/98, mnożąc średnie zbiory z dojrzałego drzewka oliwnego przez sumę:

– liczby dodatkowych drzew oliwnych posadzonych pomiędzy dniem 1 maja i dniem 31 października 1998 r. pomnożonej przez 0,70, oraz

– liczby dodatkowych drzew oliwnych posadzonych pomiędzy dniem 1 listopada 1998 r. i dniem 31 października 1999 r. pomnożonej przez 0,35.

Średni zbiór z dojrzałego drzewka oliwnego oblicza się, dzieląc wyprodukowaną ilość oliwy z oliwek pierwszego tłoczenia, określoną w art. 12 ust. 1 lit. b), przez sumę:

– liczby owocujących drzew oliwnych posadzonych przed dniem 1 maja 1998 r., oraz

– liczby owocujących drzew oliwnych posadzonych między dniem 1 maja a dniem 31 października 1998 r. pomnożonej przez 0,70, oraz

– liczby owocujących drzew oliwnych posadzonych między dniem 1 listopada 1998 r. a dniem 31 października 1999 r. pomnożonej przez 0,35.

Dla roku gospodarczego 2003/2004, oszacowanie produkcji oliwy z oliwek pierwszego tłoczenia z dodatkowych drzew oliwnych, o którym mowa w akapicie pierwszym, określa się mnożąc przeciętny plon z dojrzałego drzewa oliwnego, przez sumę:

– liczby dodatkowych drzew oliwnych nasadzonych od 1 maja do 31 października 1998 r., pomnożonej przez 0,90, oraz

– liczby dodatkowych drzew oliwnych nasadzonych od 1 listopada 1998 r. do 31 października 1999 r., pomnożonej przez 0,70, oraz

– liczby dodatkowych drzew oliwnych nasadzonych od 1 listopada 1999 r. do 31 października 2000 r., pomnożonej przez 0,35.

Przeciętny plon z dojrzałego drzewa oliwnego, na rok gospodarczy 2003/2004, oblicza się dzieląc wyprodukowaną ilość oliwy z oliwek pierwszego tłoczenia, o której mowa w art. 12 ust. 1 lit. b), przez sumę:

– liczby uprawianych drzew oliwnych nasadzonych przed dniem 1 maja 1998 r., oraz

– liczby uprawianych drzew oliwnych nasadzonych od 1 maja do 31 października 1998 r., pomnożonej przez 0,90, oraz

– liczby uprawianych drzew oliwnych nasadzonych od 1 listopada 1998 r. do 31 października 1999 r., pomnożonej przez 0,70, oraz

– liczby uprawianych drzew oliwnych nasadzonych od 1 listopada 1999 r. do 31 października 2000 r., pomnożonej przez 0,35.

W roku gospodarczym 2004/2005 szacunkową produkcję oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia pochodzącą z dodatkowych drzew oliwnych, o której mowa w akapicie pierwszym, określa się poprzez pomnożenie średniego zbioru z dojrzałego drzewa oliwnego przez sumę:

– liczby dodatkowych drzew oliwnych posadzonych pomiędzy dniem 1 maja i dniem 31 października 1998 r., pomnożonej przez 1, oraz

– liczby dodatkowych drzew oliwnych posadzonych pomiędzy dniem 1 listopada 1998 r. i dniem 31 października 1999 r., pomnożonej przez 0,90, oraz

– liczby dodatkowych drzew oliwnych posadzonych pomiędzy dniem 1 listopada 1999 r. i dniem 31 października 2000 r., pomnożonej przez 0,70, oraz

– liczby dodatkowych drzew oliwnych posadzonych pomiędzy dniem 1 listopada 2000 r. i dniem 31 października 2001 r., pomnożonej przez 0,35.

W roku gospodarczym 2004/2005 średni zbiór z dojrzałego drzewa oliwnego oblicza się, dzieląc ilość wyprodukowanej oliwy z pierwszego tłoczenia, o której mowa w art. 12 ust. 1 lit. b) przez sumę:

– liczby owocujących drzew oliwnych posadzonych przed dniem 1 maja 1998 r., oraz

– liczby owocujących drzew oliwnych posadzonych pomiędzy dniem 1 maja i dniem 31 października 1998 r., pomnożonej przez 1, oraz

– liczby owocujących drzew oliwnych posadzonych pomiędzy dniem 1 listopada 1998 r. i dniem 31 października 1999 r., pomnożonej przez 0,90, oraz

– liczby owocujących drzew oliwnych posadzonych pomiędzy dniem 1 listopada 1999 r. i dniem 31 października 2000 r., pomnożonej przez 0,70, oraz

– liczby owocujących drzew oliwnych posadzonych pomiędzy dniem 1 listopada 2000 r. i dniem 31 października 2001 r., pomnożonej przez 0,35.

Artykuł  13

Jeżeli część lub całość produkcji plantatorów oliwek jest tłoczona w zatwierdzonej olejarni znajdującej się w Państwie Członkowskim, innym niż te, w którym oliwki zebrano, wniosek o pomoc przedkłada się właściwej agencji Państwa Członkowskiego, w którym oliwę wyprodukowano.

W takich przypadkach, po skontrolowaniu olejarni, o której mowa, drugie z wymienionych Państw Członkowskich przedstawia wniosek o pomoc i informacje dotyczące kontroli w olejarni Państwu Członkowskiemu pochodzenia oliwek. Po sprawdzeniu, czy wszystkie wymagania do przyznania pomocy są spełnione, Państwo Członkowskie, w którym oliwki zebrano, wypłaca pomoc produkcyjną.

Artykuł  14

1. 23 Hodowcy oliwek mogą ubiegać się o pomoc w odniesieniu do ilości oliwy z oliwek pierwszego tłoczenia, jaką faktycznie produkują, minus produkcja dodatkowych drzewek określona w art. 12a, plus stawka ryczałtowa ilości oliwy z wytłoczyn, przewidziana w ust. 2 niniejszego artykułu.

Niemniej, ilość, od której można będzie wypłacać pomoc, uwzględniając deklaracje upraw i wnioski o pomoc na lata gospodarcze 1998/1999, 1999/2000 i 2000/01, 2001/02, 2002/03 i 2004/2005 w przypadkach określonych w art. 15 rozporządzenia (EWG) nr 2261/84 i art. 2 ust. 3 rozporządzenia WE nr 1638/98, ustala się zgodnie z art. 15.

2. 24 Ilość oliwy z wytłoczyn, dla której może być wypłacana pomoc, wynosi 8 % ilości oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia, po odjęciu produkcji z dodatkowych drzew oliwnych określonej w art. 12a, produkowanej z oliwek, z których pochodzą wytłoczyny oraz w stosunku do których uznano uprawnienie do uzyskania pomocy z art. 2 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 2261/84

3. W celu określenia ilości oliwy z oliwek pierwszego tłoczenia rzeczywiście wyprodukowanej od roku gospodarczego 1998/99 właściwa agencja przede wszystkim bierze pod uwagę:

– podstawowe dane w rejestrze uprawy oliwek lub systemie informacji geograficznej (GIS) dla uprawy oliwek w odniesieniu do potencjału produkcyjnego. Na obszarach nieuwzględnionych na bieżąco w ewidencji uprawy oliwek lub w GIS wykorzystane zostaną informacje zawarte w deklaracjach upraw,

– informacje ze skomputeryzowanego zbioru danych określonych w art. 27,

– dowód tłoczenia przedstawiony przez zatwierdzone olejarnie,

– wyniki przeprowadzonych kontroli.

4. 25 Do celów ustalenia rzeczywistej produkcji zgodnie z art. 17a ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2261/84 Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję przed dniem 15 maja następnego roku gospodarczego o ilości, w odniesieniu do której pomoc jest wypłacana.

Artykuł  15

1. 26 W przypadkach przewidzianych w art. 15 ust. 2 i 3 rozporządzenia (EWG) nr 2261/84, gdy ilość objęta wnioskami o pomoc nie jest potwierdzona przez zatwierdzoną olejarnię, wówczas ilość oliwy z tej olejarni, w odniesieniu do której każdy plantator oliwek jest uprawniony do pomocy, jest ustalona przez Państwo Członkowskie zgodnie z art. 15 ust. 4 tego rozporządzenia.

Jednakże bez uszczerbku dla jakichkolwiek roszczeń, jakie mogą wnosić przeciwko olejarni plantatorzy oliwek, ilość ta nie może przekroczyć ani ilości objętej przez każdy ze złożonych wniosków o pomoc, ani ilości uzyskanej poprzez pomnożenie:

– liczby drzew oliwnych producenta oliwek, przez

– średni zbiór z jednorodnego obszaru, w którym się znajdują, i przez

– współczynnik stanowiący stosunek produkcji ustalonej dla Państwa Członkowskiego na mocy art. 17a ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2261/84 i produkcji uzyskanej dla tego Państwa Członkowskiego przez oszacowanie zbiorów i liczby drzew oliwnych.

Liczbę drzew oliwnych ustala się proporcjonalnie do ilości danej oliwy, w przypadku gdy o pomoc wnioskuje się w odniesieniu do oliwy uzyskanej z więcej niż jednej olejarni;

2. Jeżeli liczba drzew wskazana w deklaracji upraw jest wyższa od rzeczywistej ilości, w odniesieniu do której wypłacana jest pomoc, gdzie jest to stosowne, wszelkie inne kary ustala się zgodnie z procentem, o który zadeklarowana liczba drzew przekracza obecną ich liczbę zgodnie z art. 28 ust. 4:

– jeżeli ten procent nadwyżki wynosi 55 % lub mniej, pomoc zostanie przyznana dla ilości jak w pierwszym akapicie art. 14 ust. 1, pomniejszonym o kwotę korygującą; kwota korygująca jest równa danej ilości pomnożonej przez procent i przez współczynnik wyliczony według następującej skali:

Nadwyżka w procentach	Współczynnik
powyżej 0, ale nie więcej niż 5	0
powyżej 5, ale nie więcej niż 15	0, 005
powyżej 15, ale nie więcej niż 25	0, 0075
powyżej 25, ale nie więcej niż 35	0, 010
powyżej 35, ale nie więcej niż 45	0, 0125
powyżej 45, ale nie więcej niż 55	0, 015

– jeżeli procent nadwyżki wynosi ponad 55 %, ale nie więcej niż 75 %, plantator oliwek i dana działka nie kwalifikują się do systemu pomocy w danym roku gospodarczym,

– jeżeli procent nadwyżki wynosi ponad 75 %, plantator oliwek i dane działki nie kwalifikują się do systemu pomocy w danym roku gospodarczym ani w następnym.

Artykuł  16 ²⁷

1. Bez uszczerbku dla ust. 2 i w zależności od wyników przeprowadzanych kontroli, od dnia 16 października każdego roku gospodarczego Państwa Członkowskie wypłacają zaliczkę określoną w art. 12 rozporządzenia (EWG) nr 2261/84.

2. Wypłata co najmniej 25 % zaliczki zostaje odroczona w przypadkach:

a) producentów składających wnioski o przyznanie pomocy produkcyjnej:

– w odniesieniu do ilości ponad dwukrotnie przekraczającej produkcję wynikającą na podstawie zadeklarowanej liczby drzew oliwnych i przeciętny plon z obszaru jednorodnego, na którym znajduje się większość gospodarstwa,

– w odniesieniu do produkcji pochodzącej z obszaru jednorodnego, na którą wnioski o pomoc odpowiadają wielkości całkowitej produkcji przekraczającej o ponad 30 % ilość wynikającą na podstawie średniego uzysku z danego obszaru i liczby drzew oliwnych w gospodarstwach zlokalizowanych w większości na danym obszarze;

b) producentów, których produkcja pochodzi głównie z młynów, wobec których postawiono wniosek o wycofanie zatwierdzenia na okres od jednego do pięciu lat.

Marginesy, w jakim przekraczane są ilości wynikające ze średniego plonu, określonego w lit. a), mogą być do dnia 15 października każdego roku gospodarczego dostosowywane przez Państwa Członkowskie o około 20 % przy uwzględnieniu przeciętnych plonów na obszarze danego obszaru regionalnego.

W przypadkach określonych w lit. a) lub do chwili podjęcia decyzji w sprawie wniosków, określonych w lit. b), płatność zaliczki zostaje odroczona do dnia 1 kwietnia po zakończeniu roku gospodarczego. Jednak Państwa Członkowskie mogą podjąć decyzję, by nie odraczać wypłacenia zaliczki lub by skrócić okres zawieszenia w przypadkach gdy dodatkowa analiza dostarcza obiektywnego dowodu na ilość produkcji podaną w deklaracjach zainteresowanej strony.

3. Po przeprowadzeniu wszystkich wymaganych kontroli i z zastrzeżeniem ich wyników Państwa Członkowskie wypłacają pozostałą część pomocy producentom w ciągu 90 dni od ustalenia przez Komisję rzeczywistej produkcji w danym roku gospodarczym i jednostkowej kwoty pomocy produkcyjnej przewidzianej w art. 17a ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2261/84.

ROZDZIAŁ  5

Organizacje producentów i ich stowarzyszenia

Artykuł  17

Bez uszczerbku dla innych warunków ustanowionych w art. 20c rozporządzenia nr 136/66/EWG, rozdziałów 3 i 4 rozporządzenia (EWG) nr 2261/84 i niniejszego rozporządzenia, organizacje producentów i ich stowarzyszenia mogą nie zostać uznane, jeżeli:

a) nie posiadają struktury administracyjnej niezbędnej w celu wykonywania zadań, które im powierzono;

b) nie posiadają wykwalifikowanego personelu niezbędnego do wykonywania tego rodzaju zadań;

c) nie sporządzają kwartalnych sprawozdań ze swojej pracy i ewidencji związanej z ich zarządzaniem;

d) z zastrzeżeniem przestrzegania terminów ustanowionych w art. 12 ust. 3,

– w przypadku organizacji niebędących członkami stowarzyszenia, nie przekazują co miesiąc właściwym organom wniosków o pomoc przekazywanych im przez ich członków w trakcie poprzedzającego miesiąca,

– w przypadku organizacji, które są członkami stowarzyszenia, nie przekazują co miesiąc stowarzyszeniu wniosków o pomoc przekazywanych im przez ich członków w trakcie poprzedzającego miesiąca,

– w przypadku stowarzyszeń organizacji producentów, nie przekazują właściwym władzom co miesiąc wniosków o pomoc przekazywanych im przez członków organizacji w poprzedzającym miesiącu.

Uznanie zależy od przestrzegania wszystkich warunków wymienionych w niniejszym artykule.

Artykuł  18

Do celów sprawdzenia zgodności z warunkiem ustanowionym w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2261/84 organizacje producentów wymagają od swoich członków dostarczenia kopii aktów stanowiących o tytule własności, umów lub innych dokumentów, na podstawie których zarządzają plantacjami oliwek. Kopie te załącza się do rejestru członków organizacji producentów.

Artykuł  19

1. Organizacje producentów, które tworzą stowarzyszenie, muszą reprezentować przynajmniej jedną trzecią część regionów gospodarczych, określonych w art. 4 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2261/84.

2. Weryfikacja przewidziana w art. 10 tiret pierwsze rozporządzenia (EWG) nr 2261/84 obejmuje 5 % kontroli członka stowarzyszenia przeprowadzonych przez organizacje producentów. Stowarzyszenia sporządzają szczegółowe sprawozdanie z każdej przeprowadzonej kontroli i przekazują niezwłocznie kopię właściwemu Państwu Członkowskiemu, a w razie potrzeby agencji kontrolnej.

Artykuł  20

1. 28 Przed dniem 1 stycznia każdego roku gospodarczego organizacje producentów lub, stosownie, ich stowarzyszenia powinny złożyć deklaracje o uprawach i wszelkie do nich poprawki właściwej agencji zainteresowanego Państwa Członkowskiego. Jednakże w celu poprawy skuteczności kontroli w niektórych regionach Państwa Członkowskie mogą przedłużyć nieprzekraczalny termin na składanie deklaracji o maksymalnie trzy miesiące.

Przed dniem 1 stycznia danego roku gospodarczego Państwa Członkowskie powiadomią Komisję o regionach i powodach, dla których nieprzekraczalny termin na złożenie deklaracji został przedłużony, oraz o nowej ustanowionej dacie.

2. Organizacje producentów lub, gdzie jest to właściwe, ich stowarzyszenia przekazują wnioski o pomoc w odniesieniu do bieżącego roku gospodarczego właściwej agencji danego Państwa Członkowskiego przed dniem 1 sierpnia każdego roku gospodarczego. Jednakże wnioski o pomoc złożone z opóźnieniem przez plantatorów oliwek mogą być przekazane przez organizację lub stowarzyszenie do dnia 14 sierpnia każdego roku gospodarczego.

3. Po przeprowadzeniu kontroli zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2261/84 organizacje producentów przekazują wnioski swoich członków o zaliczki właściwej agencji danego Państwa Członkowskiego.

Artykuł  21

1. Przed dniem 31 kwietnia każdego roku gospodarczego ustala się następujące ilości na podstawie prognozy dla ogółu wstrzymanej pomocy zgodnie z art. 20d rozporządzenia nr 136/66/EWG i w ramach pułapu przewidywalnych zasobów dla każdego Państwa Członkowskiego:

a) ilość jednostkowa przyznawana stowarzyszeniom dla każdej z ich organizacji producentów;

b) ilość jednostkowa przyznawana organizacjom producentów dla każdego indywidualnego wniosku o pomoc.

Aby ocenić liczbę członków organizacji producentów uwzględnianych do celów zastosowania lit. a), uwzględniani będą jedynie członkowie, którzy złożyli w organizacji przynajmniej jeden wniosek w okresie obejmującym rok bieżący, jak i trzy poprzednie lata gospodarcze.

Pozostała część wstrzymanej pomocy zgodnie z art. 20d rozporządzenia nr 136/66/EWG dzieli się między organizacje producentów na podstawie ilości oliwy z oliwek, w odniesieniu do której pomoc jest przyznawana za pośrednictwem każdej organizacji.

Bez uszczerbku dla przepisów art. 11 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2261/84, w przypadku gdy stowarzyszenia spełniły wszystkie obowiązki wynikające z przepisów Wspólnoty i nie wykorzystały całkowitej kwoty zebranej w drodze ustaleń finansowych przewidzianych w lit. a), dzielą pozostałą część pomocy między organizacje producentów będących ich członkami na podstawie liczby członków tych organizacji.

2. Jednakże tam, gdzie pomoc wstrzymana zgodnie z art. 20d ust. 1 rozporządzenia nr 136/66/EWG jest niewystarczająca w celu przyznania kwot wynikających ze stosowania ust. 1 lit. a) i b) dla organizacji producentów i ich stowarzyszeń, określone Państwa Członkowskie mogą wnieść swój wkład w spłatę pewnych kosztów, wynikających z kontroli przeprowadzonej przez takie organy.

W takich przypadkach Państwa Członkowskie mogą przyznać kwoty inne niż wyszczególnione w ust. 1 lit. a) i b) dla organizacji producentów i ich stowarzyszeń, jednakże drugie z wymienionych kwot w żadnych okolicznościach nie mogą zostać przekroczone.

3. Zaliczki, jak przewidziano w art. 11 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 2261/84, nie mogą przekroczyć:

– w przypadku stowarzyszeń, 70 % kwoty otrzymanej z przemnożenia ilości jednostkowej ustalonej dla poprzedniego roku gospodarczego zgodnie z ust. 1 lit. a) przez liczbę organizacji producentów będących ich członkami, lub

– w przypadku organizacji producenckich, 70 % kwoty otrzymanej z przemnożenia ilości jednostkowej ustalonej dla poprzedniego roku gospodarczego zgodnie z ust. 1 lit. b) przez liczbę przewidywalnych wniosków.

ROZDZIAŁ  6

System informacji geograficznej dla uprawy oliwek

Artykuł  22

System informacji geograficznej dla uprawy oliwek przewidziany w art. 2 ust. 1 rozporządzenia WE nr 1638/98, zwany dalej "GIS dla uprawy oliwek", obejmuje plantatorów oliwek, którzy złożyli deklaracje upraw, jak przewiduje art. 1 niniejszego rozporządzenia, oraz wnioski o pomoc przyjęte w art. 12.

Artykuł  23

1. Tworzy się skomputeryzowaną alfanumeryczną bazę danych w celu zarejestrowania następujących informacji odnoszących się do każdego gospodarstwa rolnego lub działki, w odpowiednim przypadku:

– informacji z deklaracji upraw i wniosków o pomoc, z ich wszelkimi zmianami,

– ilości oliwy z oliwek i, gdzie jest to właściwe, oliwek stołowych, na które pomoc została wypłacona,

– informacji określonej w art. 10 ust. 1,

– wyników kontroli na miejscu.

2. Alfanumeryczna baza danych identyfikacji działek rolniczych będzie taka sama jak ta wykorzystana dla Zintegrowanego Systemu Zarządzania i Kontroli (IACS), uzupełniana w razie potrzeby w celu objęcia powierzchni obsadzonej drzewami oliwnymi.

Artykuł  24

1. Tworzy się skomputeryzowaną bazę danych graficznych, zawierającą działki objęte znaczną liczbą deklaracji dla jednostek zarządzających, wyznaczonych przez Państwa Członkowskie. Zawiera ona następujące trzy zestawy graficznych informacji:

– cyfrowe ortofotografie,

– granice jednostek administracyjnych i działek, według wskazań w księgach wieczystych lub, tam gdzie ich nie ma, w systemie identyfikacji działek ustanowionym przez Państwo Członkowskie,

– lokalizacje pojedynczych drzew oliwnych.

Państwo Członkowskie ustala minimalną wielkość działki, na której uprawia się oliwki, poniżej której nie określa się żadnych granic. Minimalna wielkość nie może przekraczać 10 arów.

W odniesieniu do jednostek administracyjnych, niewłączonych do bazy danych graficznych, Państwa Członkowskie ustanawiają alternatywny system w celu zapewnienia ważności deklaracji.

2. Bazę danych graficznych stosuje się do jednorodnego systemu projekcji w odniesieniu do całego państwa i zapewnia, że różne warstwy informacji są geometrycznie zgodne w przestrzeni i czasie.

Baza danych graficznych będzie okresowo uaktualniana w celu zapewnienia najświeższych informacji i zapewnienia, że ortofotografie nie są starsze niż pięć lat.

3. Cyfrowe ortofotografie są zgodne z geometrycznymi normami sporządzania map w skali 1:10.000 i, z punktu widzenia radiometrycznego, jeden piksel odpowiada maksymalnie jednemu metrowi w polu. Są one zgodne z rynkowymi standardami pod kątem mozaiki i tonu.

Granice działki mają format rastrowy lub wektorowy, w zależności od dostępności, zgodnie ze standardami sporządzania map w skali 1:10.000. We wszystkich przypadkach wprowadzony system ma właściwości topologiczne niezbędne w celu zapewnienia swobodnego dostępu do działek, kontrolowania zmiany granic na przestrzeni czterech poprzedzających lat gospodarczych i dostęp do cech charakterystycznych działek w alfanumerycznej bazie danych.

4. Plantatorzy oliwek, którzy złożyli deklaracje upraw, mogą mieć dostęp do informacji w bazie danych graficznych i mogą, na wniosek, otrzymać kopię dotyczących ich informacji zawartych w alfanumerycznej i graficznej bazie danych.

Artykuł  25

1. Powierzchnię działek rolnych i liczbę drzew oliwnych w bazie danych graficznych ustala się poprzez wszelkie odpowiednie środki ustalone przez kompetentny organ, w szczególności przez interpretację aktualnych zdjęć lotniczych i satelitarnych o wysokiej rozdzielczości. Jednakże kontrole na miejscu muszą być przeprowadzane tam, gdzie interpretacja zdjęć lotniczych nie jest jednoznaczna.

Rozproszone drzewa oliwne są identyfikowane, a ich lokalizacja odpowiednio naniesiona.

Państwa Członkowskie wyznaczają techniczną tolerancję w odniesieniu do dokładności pomiarów powierzchni i liczenia drzew, biorąc pod uwagę dostępne dokumenty urzędowe i lokalną sytuację.

2. Liczba drzew oliwnych w każdej bazie danych graficznych jest porównywana z informacją w deklaracjach upraw zawartą w alfanumerycznej bazie danych.

Tam, gdzie zadeklarowana liczba drzewek oliwnych w gospodarstwie różni się o ponad 3 % od liczby ustalonej zgodnie z ust. 1, deklaracja upraw będzie uznana za niezgodną.

3. Powiadamia się danych plantatorów oliwek, jeżeli ich deklaracje zawierają niezgodności. Danym plantatorom przyznaje się okres karencji do trzech miesięcy, według uznania Państwa Członkowskiego, w trakcie którego mogą uzasadnić przyczynę niezgodności lub, zaraz po tej informacji, zmienić deklaracje.

Na wniosek plantatora, jeżeli dostarczone usprawiedliwienie okaże się niewystarczające dla Państwa Członkowskiego do zaakceptowania zadeklarowanych danych odpowiednio zmienionych, należy przeprowadzić kontrolę w obecności obu stron, której koszty ponosi plantator, jeżeli zadeklarowane dane, bez względu na to, czy zmienione czy nie w zastosowaniu pierwszego akapitu, nie potwierdzą się.

4. Liczba drzewek oliwnych ustalona w odniesieniu do każdej działki musi odpowiadać:

– danym z deklaracji, gdzie jest to właściwe, zmienionym w zastosowaniu ust. 3, gdzie nie ma niezgodności lub ewentualne niezgodności są mniejsze niż określone zgodnie z ust. 1,

– danym określonym zgodnie z ust. 1, jeżeli plantator oliwek nie wykorzystał okresu karencji w celu powiadomienia o niezgodności,

– danym zarejestrowanym po kontroli przewidzianej w ust. 3 akapit drugi, w pozostałych przypadkach.

5. Powierzchnie obliczone zgodnie z ust. 1 i liczbę drzew oliwnych określonych w odniesieniu do każdej działki, a także całkowitą liczbę na gospodarstwo, rejestruje się w alfanumerycznej bazie danych.

Artykuł  26

1. GIS plantacji oliwek Państwa Członkowskiego lub regionu uznaje się za zakończony w odniesieniu do danego obszaru, jeżeli:

a) alfanumeryczna baza danych przewidziana w art. 23 ust. 1 zawiera informacje dotyczące wszystkich deklaracji upraw i wnioskach o pomoc w odniesieniu do najbliższego roku gospodarczego;

b) baza danych graficznych przewidziana w art. 24 ust. 1 pierwszym i drugim akapicie określa lokalizację wszystkich działek objętych bazą danych i włączonych do alfanumerycznej bazy danych;

c) liczbę drzew oliwnych na działkach w bazie danych określonej w lit. a) i tych w bazie danych określonej w lit. b) porównano zgodnie z art. 25 ust. 2 i liczbą deklaracji zawierających niezgodności, przez co nie można ustalić danych do zewidencjonowania zgodnie z art. 25 ust. 2, reprezentuje mniej niż 5 % wszystkich deklaracji upraw.

2. 29 Bez uszczerbku dla wyników przeprowadzonych weryfikacji w trakcie rozliczania kont EFOGR wydatki na założenie GIS plantacji oliwek i okresowe uaktualnianie bazy danych graficznych są odpowiednie w odniesieniu do finansowania przez Wspólnotę w latach gospodarczych 1998/1999, 1999/2000, 2000/01, 2001/02 i 2002/03.

3. 30 Państwa Członkowskie informują Komisję o środkach krajowych podjętych na podstawie art. 23-26 oraz o zakończeniu GIS w odniesieniu do upraw oliwek na poziomie Państwa Członkowskiego lub, odpowiednio, na poziomie regionalnym.

ROZDZIAŁ  7

Kontrole

Artykuł  27

1. Stała skomputeryzowana ewidencja danych o oliwkach i produkcji oliwy z oliwek przewidziana w art. 16 rozporządzenia (EWG) nr 2261/84 zawiera:

a) alfanumeryczną bazę danych i bazę danych graficznych o GIS plantacji oliwek przewidzianych w art. 23 i 24 oraz wyniki kontroli przewidzianej w art. 25;

b) rejestr nowych nasadzeń zawierający informacje określone w art. 5 i wyniki kontroli określone art. 29;

c) rejestr organizacji producentów i ich stowarzyszeń wraz z informacjami określonymi w art. 16 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (EWG) nr 2261/84;

d) rejestr zawierający informacje o warunkach zatwierdzenia zgodnie z art. 7, ewidencję towarową określoną w art. 8 i wyniki kontroli przewidzianych w art. 30;

e) rejestr jednorodnych obszarów produkcji zawierający informacje określone w art. 6.

2. 31 Rejestry określone w ust. 1, z wyjątkiem bazy danych graficznych, umożliwiają bezpośrednie i natychmiastowe sprawdzenie danych z bieżącego roku, a także z czterech wcześniejszych lat gospodarczych, z wyjątkiem Cypru i Malty i Słowenii, dla których uwzględnia się jedynie dane z roku gospodarczego 2004/2005.

Państwa Członkowskie mogą utworzyć zdecentralizowane zbiory danych, pod warunkiem iż mają one jednorodny charakter, są ze sobą zgodne i centralnie dostępne w agencji płatniczej i agencji kontroli. Bazy danych GIS plantacji oliwek są zgodne ze zintegrowanym systemem.

Kody identyfikacji plantatorów oliwek, organizacji producentów i ich stowarzyszeń, olejarni i jednorodnych obszarów produkcji są przypisywane danym, pojedynczym osobom lub organom i całkowicie lub automatycznie przekształcane, aby umożliwić zebranie i przebadanie w ciągu pięciu lat gospodarczych wskazanych w pierwszym akapicie i niezwłocznie przeprowadzonych.

Bez uszczerbku dla przeprowadzonych kontroli, w szczególności w odniesieniu do kontroli przekrojowych i podawanych wyników, rejestry zawierają archiwa danych historycznych dostępnych w odniesieniu do lat gospodarczych, wcześniejszych niż wskazane w pierwszym akapicie, oraz, najpóźniej od 31 października 2001 r., z wyjątkiem Cypru, Malty i Słowenii, dla których terminem ustalonym jest 1 listopada 2004 r., informacje zawarte w nich są:

– automatycznie zbierane na poziomie regionalnym i Państwa Członkowskiego,

– automatycznie porównywane między rejestrami.

Artykuł  28

1. Począwszy od roku gospodarczego 1998/99,

a) kontrole deklaracji upraw obejmują co najmniej:

– porównanie z danymi w bazie danych graficznych i, gdzie stosowne, dostosowania zgodnie z art. 25,

– kontrole przekrojowe w odniesieniu w celu wykazania, że zgłoszone działki rzeczywiście istnieją, i w celu uniknięcia nałożenia się pomocy przyznanej w tym programie lub w innych programach pomocy, w których powierzchnie są deklarowane;

b) kontrola pomocy składa się z weryfikacji określonych w art. 14 ust. 3 tiret drugie i trzecim rozporządzenia (EWG) nr 2261/84.

Kontrole w celu zapewnienia, że deklaracje upraw i wnioski o pomoc się zgadzają, uwzględniają przede wszystkim:

– plony oliwek i uzysk oliwy ustalane zgodnie z art. 18 niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do obszaru, na którym znajduje się gospodarstwo albo gospodarstwa, skąd pochodzą wytłaczane oliwki;

– przeciętne plony oliwek i uzysk oliwy w gminach, w których znajduje się gospodarstwo albo gospodarstwa, skąd pochodzą tłoczone oliwki, jeżeli takie plony mają miejsce w Państwach Członkowskich.

W przypadkach gdy kontrole wykonywane w ramach pierwszego akapitu wykazują niezgodności, procedura przewidziana w art. 25 ust. 2 i 3 w odniesieniu do liczby drzewek oliwnych stosowana jest mutatis mutandis w odniesieniu do pozostałych niezgodności czy brakujących informacji. Niemniej ilość oliwy, w odniesieniu do której wystąpiono o pomoc, może pozostać niezmieniona.

2. 32 Bez względu na ust. 1 akapit pierwszy, w regionach, gdzie GIS plantacji oliwek nie został ukończony, kontrole na miejscu przeprowadzane są w odniesieniu do 1 % wszystkich deklaracji upraw w roku gospodarczym 1998/99, 5 % w roku 1999/2000 i 10 % w roku 2000/2001 do 2002/03.

Co najmniej dwie trzecie deklaracji wskazanych w pierwszym akapicie to deklaracje nieskontrolowane na miejscu podczas dwóch poprzednich lat gospodarczych.

3. Podczas kontroli na miejscu wszystkie informacje w deklaracjach upraw i wnioskach o pomoc są weryfikowane, w szczególności:

– lokalizacja każdej działki i liczba drzew oliwnych na niej,

– miejsce przeznaczenia oliwy w przypadku określonym w art. 10 ust. 1,

– spójność między drzewami oliwnymi w gospodarstwach i ilością oliwy objętej wnioskami o pomoc.

Wnioski o pomoc określające niezgodne ilości oliwy należy odrzucić.

4. W odniesieniu do każdego roku gospodarczego, począwszy od roku 1998/99, ustanawia się procent, tam gdzie jest to stosowne, dla liczby drzew zadeklarowanych ponad liczbę drzew określoną zgodnie z art. 25 ust. 4 lub stwierdzoną podczas kontroli wymienionych w ust. 1 i 2.

Procent ten w stosunku do liczby drzew określonych równa się różnicy między liczbą drzew zadeklarowanych i liczbą drzew stwierdzonych, tam gdzie ta różnica jest większa niż 0, pomnożonej przez 100.

Artykuł  29

1. 33 W przypadku braku dostatecznych dowodów lub w przypadku wątpliwości Państwa Członkowskie przeprowadzają kontrole na miejscu przed 1 listopada 1999 r. zgodnie z art. 5 ust. 1, z wyjątkiem Cypru, Malty i Słowenii, dla których terminem ustalonym jest 1 czerwca 2005 r.

Nasadzenie i karczowanie roślin od 1 maja do 31 października 1998 r., z wyjątkiem Cypru i Malty, dla których nasadzenie i karczowanie przeprowadza się w okresie od 31 grudnia 2001 r. do 31 października 2004 r., ustala się na podstawie wszelkich informacji dostarczonych przez plantatorów, na żądanie właściwej agencji Państwa Członkowskiego, oraz na podstawie sytuacji na miejscu kontroli, w szczególności dotyczącej wielkości drzew. Po przeprowadzeniu wszystkich kontroli wątpliwości rozstrzygane są na korzyść plantatorów.

2. Przynajmniej 10 % deklaracji, zgodnie z art. 5 ust. 2 i 3, w odniesieniu do każdego roku gospodarczego zostanie sprawdzonych przed końcem następnego roku gospodarczego.

Artykuł  30

1. 34 Od roku gospodarczego 1998/99 kontrole przewidziane w art. 14 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2261/84 obejmują wnikliwe kontrole informacji i danych w odniesieniu do każdego roku gospodarczego, dostarczanych przez co najmniej 30 % zatwierdzonych olejarni, wybranych na podstawie analizy ryzyka. Niemniej liczba kontroli w każdym Państwie Członkowskim nie jest mniejsza od liczby kontroli przeprowadzonych w olejarniach w ciągu roku gospodarczego 1997/98.

Dodatkowo, w celu ustalenia, że informacja jest zarejestrowana i warunki do zatwierdzenia są spełnione, przeprowadzone są pobieżne kontrole olejarni zgodnie z następującymi procentami:

– 5 % w roku 1998/99,

– 10 % w roku 1999/2000,

– 20% w latach 2000/2001-2004/2005.

2. Wnikliwe kontrole obejmują:

a) kontrole na miejscu wyposażenia, ilości i rodzajów przechowywanych produktów, rachunków i innych odnośnych dokumentów;

b) porównanie różnych danych z olejarni lub dostępnych z innych źródeł, w szczególności z dostawami, miejscem przeznaczenia oliwy i pozostałości oliwy, zużyciem energii elektrycznej i wody oraz zatrudnionej siły roboczej;

c) porównanie ilości zapasów ewidencji towarowej i ogólnej ilości we wnioskach o pomoc złożonych przez zainteresowanych plantatorów oliwek;

d) inne kontrole określone w art. 8; analizę próbek określoną w art. 8 lit. a) przeprowadza się w odniesieniu do przynajmniej 25 % pobranych próbek.

3. Co więcej, w odniesieniu do przynajmniej 10 % wnikliwych kontroli Państwo Członkowskie kontroluje dostawców towarów lub usług bądź odbiorców oliwy lub wytłoczyn oliwek określonych w art. 10 lub art. 9 ust. 1 lit. g).

Jeżeli odbiorca oliwy lub wytłoczyn oliwy odmawia poddania się kontroli lub gdy właściwy organ ma dowody, że nie było takiej dostawy oliwy lub wytłoczyn oliwy, wówczas:

– w przypadku określonym w art. 10 ust. 1 - odbiorca jest zobowiązany zapłacić Państwu Członkowskiemu podwójną kwotę pomocy wypłaconej na tę ilość oliwy,

– w przypadku określonym w art. 10 ust. 2 - Państwo Członkowskie stosuje karę proporcjonalną do tej ilości oliwy.

Kwoty uzyskane przez Państwo Członkowskie odejmuje się od wydatków Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej przez organy płatnicze lub służby Państwa Członkowskiego.

4. 35 Młyn zostaje poddany dodatkowym kontrolom określonym w art. 8 lit. d), jeżeli:

a) kontrole nie są w stanie zweryfikować deklaracji młyna w wielu przypadkach lub gdy należy uwzględnić znaczne wielkości, w szczególności, gdy większość kontroli przeprowadzonych w zastosowaniu ust. 3 nie dostarcza dowodów dostawy takich ilości oliwy, jaką dany młyn zadeklarował;

b) jest to uzasadnione nieprawidłowościami, za które przewidziane są kary, w szczególności, gdy należy uwzględnić wniosek o wycofanie zatwierdzenia na okres od jednego do pięciu lat gospodarczych;

c) zatwierdzenia udzielono w ramach specjalnych uzgodnień dotyczących kontroli, określonych w art. 13 ust. 6 rozporządzenia (EWG) nr 2261/84;

d) co najmniej 25 % całkowitej produkcji młyna jest otrzymywana od producentów, określonych w art. 16 ust. 2 lit. a), z wyjątkiem przypadków, gdy dodatkowe analizy dostarczają obiektywnych dowodów wystarczających dla Państwa Członkowskiego.

Dodatkowe kontrole stosuje się począwszy od drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym przeprowadzono dane kontrole, oraz co najmniej do końca następnego roku gospodarczego albo, jeżeli jest to właściwe, do chwili gdy Państwo Członkowskie podejmuje decyzję w sprawie proponowanej kary

Artykuł  31 ³⁶

Jeżeli agencji powierza się zadanie przeprowadzania kontroli przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, dokonuje ona szacunku plonów oliwek i uzysku oliwy według obszarów regionalnych, określonych w art. 3 i 4 rozporządzenia (EWG) nr 27/85.

Bez względu na przepisy art. 4 ust. 1 i 2 rozporządzenia (EWG) nr 27/85 program pracy na rok gospodarczy 1998/99 dostosowuje się odpowiednio i przedstawia Komisji przed dniem 1 grudnia 1998 r. do zatwierdzenia przed dniem 1 stycznia 1999 r. Dostosowany program i odpowiadający mu budżet zatwierdza się ostatecznie przez dane Państwo Członkowskie najpóźniej do dnia 15 stycznia 1999 r.

ROZDZIAŁ  8

Przepisy ogólne

Artykuł  32 ³⁷

Producenckie Państwa Członkowskie podejmują wszelkie niezbędne środki, aby poinformować plantatorów, olejarnie i pozostałych przedsiębiorców o karach przewidzianych lub zgodnych z przepisami Wspólnoty, w szczególności w przypadkach, gdy deklaracje upraw lub wnioski o pomoc nie odpowiadają prawdzie.

Producenckie Państwa Członkowskie przekazują niezwłocznie Komisji przepisy przyjęte zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. W szczególności Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję w ciągu miesiąca poprzedzającego początek każdego roku gospodarczego o obowiązujących przepisach krajowych dotyczących kar w odniesieniu do każdego z przypadków nieprawidłowości.

Przed 1 stycznia lat gospodarczych 1999/2000-2003/2004 oraz przed 1 czerwca roku gospodarczego 2004/2005 producenckie Państwa Członkowskie przedstawiają skrócone sprawozdanie o ilości przeprowadzonych kontroli w ramach art. 28, 29 i 30, o ilości przypadków, w których potrzebne było dostosowanie, ze wskazaniem odpowiednich informacji lub ilości, a także o nałożonych lub rozważanych karach, wraz z krótką oceną mechanizmów kontroli i napotkanych trudności.

Artykuł  33

Niniejszym rozporządzenie (EWG) nr 2276/79 traci moc z dniem 1 listopada 1999 r.

Rozporządzenie (EWG) nr 3061/84 stosuje się w dalszym ciągu w odniesieniu do środków dla lat gospodarczych poprzedzających rok 1998/99 do dnia 31 października 1999 r. Uchyla się je z dniem 1 listopada 1999 r.

Artykuł  34

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 listopada 1998 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 22 stycznia 1998 r.

	W imieniu Komisji
	Franz FISCHLER
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. 172 z 30.9.1966, str. 3025/66.

⁽²⁾ Dz.U. L 210 z 28.7.1998, str. 32.

⁽³⁾ Dz.U. L 208 z 3.8.1984, str. 3.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 210 z 28.7.1998, str. 38.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 288 z 1.11.1984, str. 52.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 340 z 11.12.1997, str. 26.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 262 z 18.10.1989, str. 11.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 127 z 11.5.1989, str. 24.

⁽⁹⁾ Dz.U. L 355 z 5.12.1992, str. 1.

⁽¹⁰⁾ Dz.U. L 117 z 7.5.1997, str. 1.

⁽¹¹⁾ Dz.U. L 391 z 31.12.1992, str. 36.

⁽¹²⁾ Dz.U. L 212 z 30.7.1998, str. 23.

⁽¹³⁾ Dz.U. L 4 z 5.1.1985, str. 5.

⁽¹⁴⁾ Dz.U. L 366 z 15.12.1992, str. 31.

ZAŁĄCZNIK  ³⁸

Obszary regionalne, określone w art. 6 ust. 2

HISZPANIA

1. Region na poziomie NTS III "Jaen"

2. Wszystkie regiony na poziomie NTS III "Granada", "Malaga" i "Sewilla"

3. Region na poziomie NTS III "Cordoba"

4. Region na poziomie NTS II "Castilla-La Mancha"

5. Wszystkie regiony na poziomie NTS III "Catalonia", "Valencia".

6. Region na poziomie NTS II "Extremadura"

WŁOCHY

1. Wszystkie regiony na poziomie NTS III "Foggia" i "Bari"

2. Wszystkie regiony na poziomie NTS III "Taranto", "Brindisi" i "Lecce"

3. Wszystkie regiony na poziomie NTS III "Cosenza", "Crotone" i "Catanzaro"

4. Wszystkie regiony na poziomie NTS III "Vibo Valencja" i "Reggio di Kalabria"

5. Region na poziomie NTS II "Sycylia"

6. Region na poziomie NTS II "Campania"

7. Region na poziomie NTS II "Lazio"

8. Region na poziomie NTS II "Abruzzo"

9. Region na poziomie NTS II "Toskania"

GRECJA

1. Region na poziomie NTS III "Heraklion"

2. Wszystkie regiony na poziomie NTS III "Lassiti", "Retymnon" i "Chania"

3. Region na poziomie NTS II "Peloponez"

4. Region na poziomie NTS II "Zachodnia Grecja"

5. Region na poziomie NTS II "Wyspy Jońskie"

6. Region na poziomie NTS III "Grecja Kontynentalna"

7. Region na poziomie NTS III "Lesbos"

PORTUGALIA

1. Region na poziomie NTS II "Alentejo"

2. Region na poziomie NTS II "Północny"

3. Region na poziomie NTS II "Centralny"

FRANCJA

Region na poziomie NTS II "Provence-Alpes-Côte d'Azur

1 Tytuł:

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2070/2001 z dnia 23 października 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.280.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 października 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1432/2004 z dnia 10 sierpnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.264.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 sierpnia 2004 r.

2 Art. 1 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2383/2002 z dnia 30 grudnia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.358.122) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 2002 r.

3 Art. 3 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1273/1999 z dnia 17 czerwca 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.151.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 czerwca 1999 r.

4 Art. 4 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia nr 1432/2004 z dnia 10 sierpnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.264.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 sierpnia 2004 r.

5 Art. 4 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia nr 1432/2004 z dnia 10 sierpnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.264.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 sierpnia 2004 r.

6 Art. 5 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia nr 1432/2004 z dnia 10 sierpnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.264.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 sierpnia 2004 r.

7 Art. 5 ust. 2:

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1273/1999 z dnia 17 czerwca 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.151.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 czerwca 1999 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia nr 1432/2004 z dnia 10 sierpnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.264.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 sierpnia 2004 r.

8 Art. 5 ust. 4:

- dodany przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 648/2001 z dnia 30 marca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.91.45) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 kwietnia 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2383/2002 z dnia 30 grudnia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.358.122) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 2002 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. c) rozporządzenia nr 1432/2004 z dnia 10 sierpnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.264.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 sierpnia 2004 r.

9 Art. 5 ust. 5 dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2383/2002 z dnia 30 grudnia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.358.122) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 2002 r.

10 Art. 6 zmieniony przez art. 2 pkt 1 rozporządzenia nr 1273/1999 z dnia 17 czerwca 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.151.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1999 r.

11 Art. 6 ust. 1 lit. a) zmieniona przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 648/2001 z dnia 30 marca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.91.45) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 kwietnia 2001 r.

12 Art. 7 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 648/2001 z dnia 30 marca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.91.45) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 kwietnia 2001 r.

13 Art. 8 lit. b):

- zmieniona przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 1273/1999 z dnia 17 czerwca 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.151.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 czerwca 1999 r.

- zmieniona przez art. 1 pkt 4 lit. a) rozporządzenia nr 648/2001 z dnia 30 marca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.91.45) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 kwietnia 2001 r.

14 Art. 8 lit. d) dodana przez art. 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia nr 648/2001 z dnia 30 marca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.91.45) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 kwietnia 2001 r.

15 Art. 9 ust. 1 lit. e) zmieniona przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 1273/1999 z dnia 17 czerwca 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.151.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 czerwca 1999 r.

16 Art. 9 ust. 2 lit. a) zmieniona przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 1273/1999 z dnia 17 czerwca 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.151.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 czerwca 1999 r.

17 Art. 9a dodany przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 648/2001 z dnia 30 marca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.91.45) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 kwietnia 2001 r.

18 Art. 10 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 6 lit. a) rozporządzenia nr 648/2001 z dnia 30 marca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.91.45) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 kwietnia 2001 r.

19 Art. 10 ust. 3 dodany przez art. 1 pkt 6 lit. b) rozporządzenia nr 648/2001 z dnia 30 marca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.91.45) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 kwietnia 2001 r.

20 Art. 11 zmieniony przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 648/2001 z dnia 30 marca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.91.45) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 kwietnia 2001 r.

21 Art. 12 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr 648/2001 z dnia 30 marca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.91.45) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 kwietnia 2001 r.

22 Art. 12a:

- dodany przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1249/2002 z dnia 11 lipca 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.183.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 2002 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 1432/2004 z dnia 10 sierpnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.264.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 sierpnia 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1795/2005 z dnia 28 października 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.288.40) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 października 2005 r.

23 Art. 14 ust. 1:

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2070/2001 z dnia 23 października 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.280.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 października 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1249/2002 z dnia 11 lipca 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.183.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 2002 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 1432/2004 z dnia 10 sierpnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.264.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 sierpnia 2004 r.

24 Art. 14 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1249/2002 z dnia 11 lipca 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.183.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 2002 r.

25 Art. 14 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 648/2001 z dnia 30 marca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.91.45) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 kwietnia 2001 r.

26 Art. 15 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2070/2001 z dnia 23 października 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.280.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 października 2001 r.

27 Art. 16 zmieniony przez art. 1 pkt 10 rozporządzenia nr 648/2001 z dnia 30 marca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.91.45) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 kwietnia 2001 r.

28 Art. 20 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2383/2002 z dnia 30 grudnia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.358.122) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 2002 r.

29 Art. 26 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 2070/2001 z dnia 23 października 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.280.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 października 2001 r.

30 Art. 26 ust. 3 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1780/2003 z dnia 10 października 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.260.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 października 2003 r.

31 Art. 27 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 1432/2004 z dnia 10 sierpnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.264.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 sierpnia 2004 r.

32 Art. 28 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 2070/2001 z dnia 23 października 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.280.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 października 2001 r.

33 Art. 29 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 1432/2004 z dnia 10 sierpnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.264.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 sierpnia 2004 r.

34 Art. 30 ust. 1:

- zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 2070/2001 z dnia 23 października 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.280.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 października 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr 1432/2004 z dnia 10 sierpnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.264.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 sierpnia 2004 r.

35 Art. 30 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 648/2001 z dnia 30 marca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.91.45) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 kwietnia 2001 r.

36 Art. 31 zmieniony przez art. 3 rozporządzenia nr 1273/1999 z dnia 17 czerwca 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.151.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 1999 r.

37 Art. 32:

- zmieniony przez art. 1 pkt 12 rozporządzenia nr 648/2001 z dnia 30 marca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.91.45) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 kwietnia 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 2070/2001 z dnia 23 października 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.280.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 października 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 1432/2004 z dnia 10 sierpnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.264.6) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 sierpnia 2004 r.

38 Załącznik zmieniony przez art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 1273/1999 z dnia 17 czerwca 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.151.12) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1999 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1998.293.50
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie 2366/98 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania systemu pomocy produkcyjnej w odniesieniu do oliwy z oliwek w latach gospodarczych 1998/1999, 1999/2000 i 2000/2001
• Data aktu: 30/10/1998
• Data ogłoszenia: 31/10/1998
• Data wejścia w życie: 01/05/2004, 01/11/1998