a także mając na uwadze, co następuje:(1) W celu wsparcia sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego należy zapewnić jak największą przejrzystość w odniesieniu do przyszłych krajowych zasad i regulacji dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego, poprzez zmianę dyrektywy 98/34/WE (4).
(2) Szeroka różnorodność usług, w rozumieniu art. 59 i 60 Traktatu, skorzysta z możliwości zapewnianych przez społeczeństwo informacyjne, świadczonych na odległość, drogą elektroniczną i na indywidualne żądanie odbiorcy usług.
(3) Obszar bez granic wewnętrznych, zawierający rynek wewnętrzny, pozwala dostawcom takich usług rozwijać działalność transgraniczną, zmierzającą do zwiększenia ich konkurencyjności i stwarza w ten sposób obywatelom nowe możliwości przekazywania i pozyskiwania informacji niezależnie od granic, a konsumentom dostarcza nowych form dostępu do towarów i usług.
(4) Rozszerzenie zakresu stosowania dyrektywy 98/34/WE nie powinno stanowić przeszkody dla Państw Członkowskich w uwzględnianiu różnego rodzaju implikacji społecznych i kulturalnych związanych z nadejściem społeczeństwa informacyjnego; w szczególności stosowanie zasad proceduralnych, ustanowionych w niniejszej dyrektywie w zakresie usług społeczeństwa informacyjnego, nie powinno naruszać środków polityki kulturalnej, w szczególności w dziedzinie audiowizualnej, które Państwa Członkowskie mogłyby przyjąć, zgodnie z prawem wspólnotowym, uwzględniając swoje zróżnicowanie językowe, specyfikę krajów i regionów oraz swoje dziedzictwo kulturowe; rozwój społeczeństwa informacyjnego powinien w każdym wypadku zapewnić obywatelom europejskim właściwy dostęp do dziedzictwa kultury europejskiej dostępnego w formie cyfrowej.
(5) Zadaniem dyrektywy 98/34/WE nie jest stosowanie się do krajowych zasad dotyczących podstawowych praw, takich jak przepisy konstytucyjne dotyczące wolności słowa, w szczególności wolności prasy; jej przeznaczeniem nie jest również stosowanie się do prawa karnego; ponadto nie ma ona zastosowania do umów prawa prywatnego zawieranych między instytucjami kredytowymi, w szczególności do umów w sprawie realizacji płatności między instytucjami kredytowymi.
(6) Rada Europejska podkreśliła potrzebę stworzenia na szczeblu Wspólnoty jasnych i stabilnych ram prawnych, sprzyjających rozwojowi społeczeństwa informacyjnego; prawo wspólnotowe oraz, w szczególności, zasady rynku wewnętrznego, łącznie z zasadami zawartymi w Traktacie i w prawie wtórnym, stanowią już podstawowe ramy prawne dla rozwoju tych usług.
(7) Powinna istnieć możliwość dostosowania istniejących krajowych zasad i regulacji, mających zastosowanie do obecnie istniejących form usług, w celu uwzględnienia nowych usług społeczeństwa informacyjnego, zmierzających do zapewnienia lepszej ochrony ogólnych interesów lub, z drugiej strony, do uproszczenia takich zasad i regulacji, w przypadku gdy ich stosowanie okazałoby się nieproporcjonalne w stosunku do zadań, realizacji których służą.
(8) Bez koordynacji na szczeblu Wspólnoty tego rodzaju działalność ustawodawcza, przewidywana na szczeblu krajowym, mogłaby stworzyć ograniczenia w swobodnym przepływie usług i w swobodzie przedsiębiorczości, prowadząc z kolei do ponownego rozdrobnienia rynku wewnętrznego, nadmiernej regulacji i braku jej spójności.
(9) W celu zapewnienia faktycznej i skutecznej ochrony zadań związanych z interesem ogólnym w zakresie rozwoju społeczeństwa informacyjnego, konieczne jest podejście skoordynowane na szczeblu Wspólnoty w przypadku gdy rozpatrywane są kwestie dotyczące działalności o znaczeniu ponadnarodowym, takich jak odnoszące się do nowych usług.
(10) W przypadku usług telekomunikacyjnych istnieje już harmonizacja na poziomie wspólnotowym lub, w niektórych przypadkach, uzgodnienia dotyczące wzajemnego uznawania oraz istniejące ustawodawstwo wspólnotowe przewidują dostosowania uwzględniające rozwój technologiczny i świadczenie nowych usług, w wyniku czego, większość wykonawczych przepisów krajowych dotyczących usług telekomunikacyjnych nie będzie na mocy niniejszej dyrektywy przedmiotem powiadomienia, gdyż będą uznane za podlegające wyłączeniom określonym w art. 10 ust. 1 lub w art. 1 pkt 5 dyrektywy 98/34/WE; jednakże niektóre przepisy krajowe, szczególnie dotyczące kwestii nie podlegających ustawodawstwu wspólnotowemu, mogą mieć wpływ na swobodny przepływ usług społeczeństwa informacyjnego i w tym zakresie muszą być przedmiotem powiadomienia.
(11) W innych mało dotąd znanych dziedzinach społeczeństwa informacyjnego przedwczesna byłaby jednak koordynacja krajowych zasad i regulacji za pomocą szerokiej lub całkowitej harmonizacji prawa materialnego na poziomie wspólnotowym, zakładając, że formy, jakie przybiorą nowe usługi i ich charakter nie są w wystarczającym stopniu znane oraz, że nie są jeszcze prowadzone na szczeblu krajowym szczególne działania regulacyjne w tej dziedzinie, a także, że potrzeba i zakres takiej harmonizacji w świetle rynku wewnętrznego nie mogą zostać określone na tym etapie.
(12) Istnieje w związku z tym potrzeba ochrony prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego i zapobieżenia zagrożeniom ponownego rozdrobnienia, przez wprowadzenie procedury udzielania informacji, przez prowadzenie konsultacji i współpracę administracyjną w odniesieniu do nowych projektów zasad i regulacji; taka procedura przyczyni się między innymi do zapewnienia skutecznego stosowania Traktatu, w szczególności jego art. 52 i 59 oraz, w przypadku gdy jest to konieczne, do ujawnienia potrzeby zapewnienia ochrony interesów ogólnych na poziomie wspólnotowym; ponadto lepsze stosowanie Traktatu, możliwe dzięki tego rodzaju procedurze udzielania informacji, spowoduje ograniczenie potrzeby zasad wspólnotowych do tego co jest bezwzględnie konieczne i proporcjonalne w świetle rynku wewnętrznego oraz ochrony zadań związanych z interesem ogólnym; wreszcie, procedura taka pozwoli na bardziej efektywne wykorzystanie przez przedsiębiorstwa udogodnień rynku wewnętrznego.
(13) Dyrektywa 98/34/WE dotyczy realizacji tych samych celów i gdy skuteczna jest niniejsza procedura; będąc najodpowiedniejszą do osiągnięcia tych celów; doświadczenie uzyskane w trakcie wprowadzania w życie tej dyrektywy i przewidzianych w niej procedur może być stosowane do projektów zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego; procedura, którą ustanawia jest obecnie dobrze ugruntowana w administracji krajowej.
(14) Ponadto, zgodnie z art. 7a Traktatu, rynek wewnętrzny zawiera przestrzeń bez granic wewnętrznych, w której zapewniony jest swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału, dyrektywa 98/34/WE przewiduje jedynie procedurę współpracy administracyjnej a nie jakiejkolwiek harmonizacji przepisów materialnych.
(15) W związku z tym zmiana dyrektywy 98/34/WE, zmierzająca do stosowania jej w odniesieniu do projektów zasad i regulacji dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego, stanowi najbardziej odpowiednie podejście, ze względu na ramy prawne wymienionych usług, zmierzające do skutecznego sprostania potrzebie przejrzystości rynku wewnętrznego.
(16) Należy zapewnić powiadomienie, zwłaszcza w przypadku zasad, które mogą zostać opracowane w przyszłości; usługi świadczone na odległość, drogą elektroniczną i na indywidualne żądanie odbiorcy (usługi społeczeństwa informacyjnego), ze względu na swoją różnorodność i przyszły rozwój, mogą wymagać i mogą doprowadzić do powstania największej liczby nowych zasad i regulacji; zgodnie z tym należy przyjąć przepis w sprawie powiadamiania o projektach zasad i regulacji dotyczących tych usług.
(17) Należy dokonać powiadomienia o przepisach szczególnych w zakresie podejmowania i wykonywania działalności usługowej, która może być świadczona w wyżej określony sposób, nawet w przypadku, gdy są włączone do zasad i regulacji w celu bardziej ogólnym; jednakże przepisy ogólne niezawierające żadnych przepisów przyjętych specjalnie w stosunku do takich usług, nie muszą być przedmiotem powiadomienia.
(18) Wyrażenie "przepisy w zakresie podejmowania i wykonywania działalności usługowej" oznacza zasady ustanawiające usługi społeczeństwa informacyjnego, takie jak przepisy dotyczące dostawców usług, usług i odbiorców usług oraz działalności gospodarczej, która może być prowadzona drogą elektroniczną, na odległość i na indywidualne żądanie odbiorcy usług; przepisy dotyczące ustanawiania dostawców usług, w szczególności dotyczące uzgodnień w sprawie pozwoleń lub licencji, są odpowiednio objęte; przepisy szczególnie odnoszące się do usług społeczeństwa informacyjnego muszą być uważane za taką zasadę nawet gdy jest częścią bardziej ogólnych przepisów; z drugiej strony środki bezpośrednio i indywidualnie odnoszące się do niektórych szczególnych odbiorców (takie jak na przykład licencje telekomunikacyjne) nie zostaną objęte.
(19) Zgodnie z art. 60 Traktatu poddanym wykładni w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości, przez "usługi" rozumieć należy usługi świadczone normalnie za wynagrodzeniem; charakterystyka ta nie istnieje w przypadku działań podejmowanych z wyłączeniem względów ekonomicznych przez państwo w ramach jego obowiązków, w szczególności w dziedzinach: społecznej, kulturalnej, edukacyjnej i sądowej; przepisy prawa krajowego dotyczące tego rodzaju działalności nie są objęte definicją określoną w art. 60 Traktatu i nie wchodzą w zakres stosowania niniejszej dyrektywy.
(20) Niniejsza dyrektywa nie narusza zakresu dyrektywy Rady 89/552/EWG z dnia 3 października 1989 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej (5), zmienionej dyrektywą 97/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (6) lub jakichkolwiek przyszłych zmian.
(21) W żadnym wypadku niniejsza dyrektywa nie obejmuje projektów przepisów prawa krajowego, mających na celu transpozycję treści obowiązujących dyrektyw wspólnotowych, lub dyrektyw oczekujących na przyjęcie, w zakresie, w którym już podlegają szczegółowej analizie; niniejsza dyrektywa nie obejmuje ani krajowych zasad i regulacji transponujących dyrektywę 89/552/EWG, ostatnio zmienioną dyrektywą 97/36/WE lub jakichkolwiek przyszłych zmian, ani krajowych zasad i regulacji transponujących lub przyjętych później w kontekście dyrektywy 97/13/EWG Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 kwietnia 1997 r. w sprawie wspólnych przepisów ramowych dotyczących ogólnych zezwoleń i indywidualnych licencji w dziedzinie usług telekomunikacyjnych (7).
(22) Należy ponadto określić wyjątkowe przypadki, w których krajowe zasady i regulacje dotyczące usług społeczeństwa informacyjnego będą mogły być przyjmowane niezwłocznie, dotyczy to wyłącznie przyczyn związanych z poważnymi i nie dającymi się przewidzieć okolicznościami, o których nie posiadano wcześniej wiedzy i które nie zaistniały na skutek działania władz danego Państwa Członkowskiego, tak aby nie podważać celowości wcześniejszych konsultacji i współpracy administracyjnej właściwych dla niniejszej dyrektywy.
(23) Właściwe jest aby Państwo Członkowskie odroczyło o dwanaście miesięcy - lub o osiemnaście miesięcy w przypadku wspólnego stanowiska Rady - przyjęcie projektu przepisów dotyczących usług, wyłącznie w przypadku gdy projekt dotyczy kwestii uwzględnionej w projekcie dyrektywy, rozporządzenia lub decyzji, który został już przedłożony Radzie przez Komisję; obowiązek ten może zostać nałożony przez Komisję na dane Państwo Członkowskie jedynie w przypadku gdy w projekcie przepisów krajowych znajdują się przepisy, które nie są przedmiotowo zgodne z treścią przedstawionego przez Komisję projektu.
(24) Definicja ram dla udzielania informacji i przeprowadzania konsultacji na poziomie wspólnotowym, tak jak zostało to określone w niniejszej dyrektywie, stanowi warunek wstępny spójnego i skutecznego udziału Wspólnoty w rozpatrywaniu problemów ustawodawczych związanych z usługami społeczeństwa informacyjnego w kontekście międzynarodowym.
(25) Właściwe jest aby w ramach funkcjonowania dyrektywy 98/34/WE, Komitet określony w art. 5 zbierał się w szczególności w celu zbadania problemów dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego.
(26) Z tego samego względu należy przypomnieć, że w przypadku gdy wymaga się aby projekt przepisu krajowego był zgłaszany na mocy innego aktu wspólnotowego, dane Państwo Członkowskie może dokonać jednorazowego powiadomienia na mocy tego drugiego aktu, wskazując, że powiadomienie to stanowi również powiadomienie do celów niniejszej dyrektywy.
(27) Komisja będzie systematycznie analizować rozwój rynku nowych usług w dziedzinie społeczeństwa informacyjnego, przede wszystkim w ramach zgodności między telekomunikacją, technologią informatyczną i mediami oraz, w przypadku gdy okaże się to konieczne, wystąpi z inicjatywą mającą na celu natychmiastowe dostosowanie przepisów w celu wsparcia europejskiego rozwoju nowych usług,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ: