KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 70/373/EWG z dnia 20 lipca 1970 r. w sprawie wprowadzenia wspólnotowych metod pobierania próbek i analizy do celów urzędowej kontroli pasz(1), ostatnio zmienioną Aktem Przystąpienia Austrii, Finlandii i Szwecji, w szczególności jej art. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
dyrektywa Rady 70/373/EWG przewiduje, że urzędowe kontrole pasz, do celów sprawdzenia zgodności z wymogami wynikającymi z przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych regulujących ich jakość oraz skład, muszą być przeprowadzane przy użyciu wspólnotowych metod pobierania próbek i analizy;
pierwsza dyrektywa Komisji 71/250/EWG z dnia 15 czerwca 1971 r. ustanawiająca wspólnotowe metody analizy do celów urzędowej kontroli pasz(2), ostatnio zmieniona dyrektywą 81/680/EWG(3) ustanawia metody analizy między innymi w celu oznaczania alkaloidów w łubinie; dyrektywa Rady 74/63/EWG z dnia 17 grudnia 1973 r. w sprawie ustalenia najwyższych dopuszczalnych poziomów substancji i produktów niepożądanych w paszach(4), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 97/8/WE(5), nie wymaga aby pasze były urzędowo kontrolowane w odniesieniu do obecność alkaloidów w łubinie; z tego względu wspólnotowa metoda analizy do celów urzędowej kontroli alkaloidów w łubinie nie jest konieczna oraz właściwe jest skreślenie tej metody;
trzecia dyrektywa Komisji 72/199/EWG z dnia 27 kwietnia 1972 r. ustalająca wspólnotowe metody analiz do celów urzędowej kontroli pasz(6), ostatnio zmieniona dyrektywą 93/28/WE(7) ustanawia metody analizy między innymi w celu wykrywania i identyfikacji antybiotyków z grupy tetracyklin, oznaczania chlorotetracykliny, oksytetracykliny i tetracykliny oraz oznaczania oleandomycyny; metody te nie są już wymagane do celów dyrektywy Rady 70/524/EWG z dnia 23 listopada 1970 r. dotyczącej dodatków paszowych(8), ostatnio zmienionej dyrektywą Komisji 98/19/WE(9); opisane metody nie są już obowiązujące w świetle postępów w dziedzinie wiedzy naukowej i technicznej, z tego względu właściwe jest skreślenie tych metod;
czwarta dyrektywa Komisji 73/46/EWG z dnia 5 grudnia 1972 r. ustanawiająca wspólnotowe metody analizy do celów urzędowej kontroli pasz(10), ostatnio zmieniona dyrektywą 92/89/WE(11) ustala metody analizy między innymi do celów oznaczania tiaminy (witaminy B1, aneuryny) oraz oznaczania kwasu askorbinowego i dehydroaskorbinowego (witamina C); metody te nie są już obowiązujące w odniesieniu do ich zamierzonego celu i zostały zastąpione przez rozwój w dziedzinie wiedzy naukowej i technicznej; z tego względu właściwe jest skreślenie tych metod;
szósta dyrektywa Komisji 75/84/EWG z dnia 20 grudnia 1974 r. ustanawiająca wspólnotowe metody analizy do celów urzędowej kontroli pasz(12), ostatnio zmieniona dyrektywą 81/680/WE, ustala metody analizy między innymi w odniesieniu do oznaczania bukinoliny, sulfakinoksaliny, furazolidonu; metody te nie są już obowiązujące w odniesieniu do celu dyrektywy 70/524/EWG; istnieją podstawy do twierdzenia iż metody te dają niewłaściwe wyniki; lepiej nie posiadać żadnych metod, niż metody, które dają niewłaściwe wyniki; z tego względu właściwe jest skreślenie tych metod;
zgodnie z dyrektywą Rady 95/53/WE z dnia 25 października 1995 r. ustalającą zasady dotyczące organizacji urzędowych inspekcji w zakresie żywienia zwierząt(13), w szczególności jej art. 18, Państwa Członkowskie w przypadku braku wspólnotowych metod pobierania próbek i analiz, zapewniają że wykorzystywane są metody analizy zgodne z normami uznanymi prze organy międzynarodowe lub, w przypadku braku takich norm, metody zgodne z naukowo uznanymi zasadami;
środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 16 lipca 1998 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Franz FISCHLER |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 170 z 3.8.1970, str. 2.
(2) Dz.U. L 155 z 12.7.1971, str. 13.
(3) Dz.U. L 246 z 29.8.1981, str. 32.
(4) Dz.U. L 38 z 11.2.1974, str. 31.
(5) Dz.U. L 48 z 19.2.1997, str. 22.
(6) Dz.U. L 123 z 29.5.1972, str. 6.
(7) Dz.U. L 179 z 22.7.1993, str. 8.
(8) Dz.U. L 270 z 14.12.1970, str. 1.
(9) Dz.U. L 96 z 28.3.1998, str. 39.
(10) Dz.U. L 83 z 30.3.1973, str. 21.
(11) Dz.U. L 344 z 26.11.1992, str. 35.
(12) Dz.U. L 32 z 5.2.1975, str. 27.
(13) Dz.U. L 265 z 8.11.1995, str. 17.
1 Zdaniem Redakcji SIP LEX dyspozycja zawarta w art. 1 pkt 2 nin. dyrektywy zawiera błąd i należy ją interpretować zgodnie z treścią tejże dyrektywy opublikowaną w innych językach. Według angielskiej, niemieckiej i francuskiej wersji językowej dyspozycja zmiany zawarta w tymże przepisie przetłumaczona na jęz. polski brzmi następująco "W załączniku do dyrektywy skreśla się pkt 15 "oznaczanie alkaloidów w łubinie".
2 Zdaniem Redakcji SIP LEX dyspozycja zawarta w art. 2 pkt 2 nin. dyrektywy zawiera błąd i należy ją interpretować zgodnie z treścią tejże dyrektywy opublikowaną w innych językach. Według angielskiej, niemieckiej i francuskiej wersji językowej dyspozycja zmiany zawarta w tymże przepisie przetłumaczona na jęz. polski brzmi następująco "W załączniku II do dyrektywy skreśla się pkt 1 "wykrywanie i identyfikacja antybiotyków z grupy tetracyklin", pkt 2 "oznaczanie chlorotertacykliny, oksytetracykliny i tetracykliny" oraz pkt 3 "oznaczanie oleandomycyny".
3 Zdaniem Redakcji SIP LEX dyspozycja zawarta w art. 3 pkt 2 nin. dyrektywy zawiera błąd i należy ją interpretować zgodnie z treścią tejże dyrektywy opublikowaną w innych językach. Według angielskiej, niemieckiej i francuskiej wersji językowej dyspozycja zmiany zawarta w tymże przepisie przetłumaczona na jęz. polski brzmi następująco "W załączniku II do dyrektywy skreśla się pkt 2 "oznaczenie tiaminy (witaminy B1, aneuryny)" i pkt 3 "oznaczanie kwasu askorbinowego i dehydroaskorbinowego (witaminy C)".