PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 100a,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2),
stanowiąc zgodnie z procedurą, przewidzianą w art. 189b Traktatu(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Ważną rzeczą jest wspieranie środków mających na celu właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego.
(2) Rada, w swej uchwale z dnia 15 stycznia 1985 r. w sprawie polepszania programów oszczędzania energii w Państwach Członkowskich(4) zachęcała Państwa Członkowskie do kontynuowania i, gdzie konieczne, do zwiększenia wysiłków na rzecz wspierania bardziej racjonalnego wykorzystania energii dzięki dalszemu rozwijaniu zintegrowanej polityki oszczędności energii.
(3) Energia elektryczna zużywana przez domowe urządzenia chłodnicze ma znaczny udział w zużywanej we Wspólnocie domowej energii elektrycznej, stąd i w całościowym zużyciu energii elektrycznej; różne modele urządzeń chłodzących dostępne na rynku wspólnotowym mają bardzo różne zużycie przy tej samej objętości i zbliżonych cechach, czyli nadzwyczaj zmienną efektywność energetyczną.
(4) Niektóre Państwa Członkowskie zamierzają właśnie przyjąć przepisy dotyczące walorów domowych chłodziarek i zamrażarek, które mogą wywołać utrudnienia w handlu tymi produktami wewnątrz Wspólnoty.
(5) W propozycjach dotyczących zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich, odnoszących się do zdrowia, bezpieczeństwa, ochrony środowiska naturalnego i ochrony konsumentów, należy przyjąć za podstawę wysoki poziom ochrony; niniejsza dyrektywa zapewnia wysoki poziom ochrony środowiska i konsumentów, dążąc równocześnie do znacznej poprawy efektywności energetycznej tych urządzeń.
(6) Podjęcie tego rodzaju kroków należy do kompetencji wspólnotowych; wymogi niniejszej dyrektywy pozostają w granicach jej celów, zgodnie z przepisami art. 3b Traktatu.
(7) Ponadto art. 130r Traktatu przewiduje wśród celów polityki Wspólnoty w dziedzinie środowiska naturalnego ochronę i poprawę stanu środowiska naturalnego, a także ostrożne i racjonalne użytkowanie z zasobów naturalnych; produkcja i zużycie energii elektrycznej przyczyniają się do około 30 % emisji dwutlenku węgla (CO2) pochodzenia ludzkiego i odpowiadają za około 35 % wspólnotowego zużycia energii pierwotnej; udziały te wzrastają.
(8) Ponadto decyzja Rady 89/364/EWG z dnia 5 czerwca 1989 r. w sprawie wspólnotowego programu działania dla poprawy efektywności wykorzystania energii elektrycznej(5) stawia sobie podwójny cel: zachęcać konsumentów do preferowania urządzeń i sprzętu o dużej efektywności elektrycznej i poprawić efektywność urządzeń i sprzętu.
(9) Rada nakreśliła w swych wnioskach z dnia 29 października 1990 r. cel ustabilizowania we Wspólnocie w okresie do 2000 r. emisji dwutlenku węgla (CO2) na poziomie 1990 r., a dla osiągnięcia tego celu konieczne są bardziej energiczne środki mające doprowadzić do ustabilizowania emisji CO2 we Wspólnocie.
(10) Decyzja 91/565/EWG(6) ustanowiła program mający za zadanie wspierać efektywność energetyczną we Wspólnocie (program SAVE).
(11) Środki przyjęte dla poprawy efektywności energetycznej, zastosowane w najnowszych dostępnych modelach urządzeń chłodniczych nie podnoszą kosztów ich produkcji w nadmiernym stopniu i mogą zamortyzować się poprzez oszczędności energii w ciągu kilku lat lub nawet szybciej; rachunek ten nie uwzględnia dodatkowych korzyści, jakie stanowi uniknięcie kosztów zewnętrznych związanych z wytwarzaniem energii elektrycznej, w zakresie na przykład emisji dwutlenku węgla (CO2) i innych czynników zanieczyszczających środowisko.
(12) Zysk w efektywności energetycznej wynikający w "naturalny" sposób z nacisku rynku i poprawy procesów produkcyjnych, szacowany na około 2% rocznie, przyczyni się do wysiłków mających na celu ustalenie bardziej rygorystycznych norm zużycia energii.
(13) Dyrektywa 92/75/EWG(7) (dyrektywa ramowa) i dyrektywa Komisji 94/2/WE(8) (dyrektywa wykonawcza do dyrektywy 92/75/EWG), uznając za obowiązkowe etykietowanie urządzeń i oznaczanie w innej formie zużycia energii bardziej uczulą konsumentów na problem efektywności energetycznej domowych urządzeń chłodniczych; środek ten skłoni więc także różnych producentów do proponowania wyższej efektywności energetycznej swych urządzeń, niż stanowią normy przewidziane przez niniejszą dyrektywę; aby dostarczenie konsumentom informacji stało się w pełni korzystne i doprowadziło do rzeczywistej poprawy ogólnej średniej sprawności sprzedawanych urządzeń, powinno mu jednak towarzyszyć wskazanie norm.
(14) Niniejsza dyrektywa, mająca na celu wyeliminowanie przeszkód natury technicznej w zakresie poprawy sprawności energetycznej domowych urządzeń chłodniczych, powinna być zgodna z "nowym podejściem" ustanowionym przez przepisy Rady z dnia 7 maja 1985 r. dotyczące nowego podejścia do Harmonizacji Technicznej i Normalizacji(9), które dobitnie stwierdza, że legislacyjna harmonizacja jest ograniczona do przyjęcia, za pomocą dyrektyw, zasadniczych wymogów, jakim powinny odpowiadać produkty wprowadzane na rynek.
(15) Ważne jest, aby zostały ustanowione skuteczne przepisy wykonawcze dla zapewnienia prawidłowego zastosowania dyrektywy, dla zagwarantowania producentom warunków konkurencji i dla ochrony praw konsumentów.
(16) Należy wziąć pod uwagę decyzję Rady 93/465/EWG z dnia 22 lipca 1993 r. dotyczącą wskaźników odnoszących się do różnych faz procedur oceny zgodności oraz zasad umieszczania i stosowania oznakowania zgodności "CE-"(10), przeznaczonych do wykorzystania w ramach dyrektyw dotyczących harmonizacji technicznej.
(17) Należy, gdy jest to właściwe, w interesie handlu międzynarodowego używać norm międzynarodowych; zużycie energii elektrycznej przez urządzenia chłodnicze zostało określone przez normę EN 153, ogłoszoną w lipcu 1995 r. przez Europejski Komitet Normalizacyjny na podstawie normy międzynarodowej.
(18) Domowe urządzenia chłodnicze zgodne z wymaganiami efektywności energetycznej niniejszej dyrektywy, w celu swobodnego przepływu na terenie Wspólnoty, powinny posiadać znak "CE" i zawierać związane z tym informacje.
(19) Niniejsza dyrektywa dotyczy jedynie domowych urządzeń chłodniczych przeznaczonych do przechowywania środków spożywczych, działających na prąd, z wyjątkiem urządzeń produkowanych według szczególnych warunków technicznych; urządzenia chłodnicze stosowane komercyjnie są o wiele bardziej zróżnicowane i w związku z tym nie mogą być włączone do niniejszej dyrektywy.
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 3 września 1996 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
K. HÄNSCH |
I. YATES |
Przewodniczący |
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 390 z 31.12.1994, str. 30 i Dz.U. C 49 z 20.2.1996, str. 10.
(2) Dz.U. C 155 z 21.6.1995, str. 18.
(3)Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 26 października 1995 r. (Dz.U. C 308 z 20.11.1995, str. 134), wspólne stanowisko Rady z dnia 11 marca 1996 r. (Dz.U. C 120 z 24.4.1996, str. 10) oraz decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 18 czerwca 1996 r. (Dz.U. C 198 z 8.7.1996).
(4) Dz.U. C 20 z 22.1.1985, str. 1.
(5) Dz.U. L 157 z 9.6.1989, str. 32.
(6) Dz.U. L 307 z 8.11.1991, str. 34.
(7) Dz.U. L 297 z 13.10.1992, str. 16.
(8) Dz.U. L 45 z 17.2.1994, str. 1.
(9) Dz.U. C 136 z 4.6.1985, str. 1.
(10) Dz.U. L 220 z 30.8.1993, str. 23.
(11) Dz.U. L 191 z 22.7.2005, str. 29.
ZAŁĄCZNIKI
..................................................Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................