RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 43,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(2),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
żywe zwierzęta i produkty zwierzęce są zawarte w wykazie w załączniku II do Traktatu; te zwierzęta i produkty zwierzęce stanowią źródło dochodów dla części ludności rolniczej;
dyrektywa Rady 85/73/EWG z dnia 29 stycznia 1985 r. w sprawie finansowania inspekcji i kontroli weterynaryjnych produktów zwierzęcych objętych załącznikiem A dyrektywy 89/662/EWG oraz dyrektywą 90/675/EWG(4) ustanowiła zasady pobierania opłat za te kontrole;
dyrektywa Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotycząca kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych stosowanych w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi zwierzętami żywymi i produktami w celu utworzenia rynku wewnętrznego(5) ustaliła w szczególności wymagania stosowane przy kontrolach weterynaryjnych dokonywanych w Państwach Członkowskich wysyłających żywe zwierzęta i niektóre produkty zwierzęce;
dyrektywa Rady 90/675/EWG z dnia 10 grudnia 1990 r. ustanawiająca zasady organizacji kontroli weterynaryjnych produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich(6) oraz dyrektywa Rady 91/496/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. ustanawiająca zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej zwierząt wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich oraz zmieniająca dyrektywy 89/662/EWG, 90/425/EWG oraz 90/675/EWG(7) w szczególności ustanowiły wymagania niezbędne przy kontrolach dokumentów, tożsamości i kontroli fizycznych dokonywanych w odniesieniu do zwierząt pochodzących z państw trzecich;
finansowanie takich inspekcji i kontroli sanitarnych odbywa się w różny sposób w różnych Państwach Członkowskich, w szczególności przez pobierania opłat różnej wysokości; różnica ta może mieć wpływ na warunki konkurencji między produktami w większości przypadków objętymi wspólnymi organizacjami rynku;
w przypadku żywych zwierząt wprowadzonych do Wspólnoty z państw trzecich fakt pobierania opłat od podmiotów gospodarczych może prowadzić do zakłóceń w handlu;
w celu naprawy tej sytuacji należy przewidzieć harmonizację zasady finansowania tych inspekcji i kontroli;
odpowiedzialność za inspekcje i kontrole spada na władze publiczne; jednakże należy przewidzieć pobieranie opłat od podmiotów gospodarczych w celu zapewnienia finansowania tych inspekcji i kontroli;
dyrektywy 90/675/EWG i 91/496/EWG należy dostosować do tych zasad;
należy zapewnić finansowanie kontroli przewidzianych w dyrektywie Rady 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u zwierząt żywych i w produktach pochodzenia zwierzęcego oraz uchylająca dyrektywy 85/358/EWG i 86/469/EWG oraz decyzje 89/187/EWG i 91/664/EWG(8);
należy wykonać techniczne dostosowania istniejących załączników do dyrektywy 85/73/EWG z uwzględnieniem nabytego doświadczenia;
w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego innych niż mięso określonych w dyrektywach 64/433/EWG(9), 71/118/EWG(10) i 72/462/EWG(11) szczegółowe zasady niezbędne do finansowania kontroli weterynaryjnych powinny zostać jeszcze ustanowione;
w celu zapewnienia skutecznego funkcjonowania systemu kontroli produktów rybołówstwa oraz w celu uniknięcia zakłócenia konkurencji w tym sektorze takie szczegółowe zasady należy ustanowić dla produktów rybołówstwa określonych w dyrektywie Rady 91/493/EWG z dnia 22 lipca 1991 r. ustanawiającej warunki zdrowotne dotyczące produkcji i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa(12);
proponowane szczegółowe zasady uwzględniają specyficzny charakter produktów rybołówstwa, charakter kontroli przewidzianych w dyrektywie 91/493/EWG oraz istotę ustalenia opłat wspólnotowych w odniesieniu do zasad konkurencji;
ustalenia nie powinny obejmować produktów rybołówstwa, których wprowadzenie do obrotu nie podlega przepisom ustanowionym w dyrektywie 91/493/EWG;
dla produktów pochodzenia zwierzęcego z państw trzecich należy ustanowić związek z datą, od której powinny zostać podpisane równoważne umowy w zakresie gwarancji weterynaryjnych,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 26 czerwca 1996 r.
|
W imieniu Rady |
|
M. PINTO |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 219 z 3.8.1993, str. 15.
(2) Dz.U. C 315 z 22.11.1993, str. 630.
(3) Dz.U. C 34 z 2.4.1994, str. 23.
(4) Dz.U. L 32 z 5.2.1985, str. 14. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 96/17/WE (Dz.U. L 78 z 28.3.1996, str. 30).
(5) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 29. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 92/118/EWG (Dz.U. L 62 z 15.3.1993, str. 49).
(6) Dz.U. L 373 z 31.12.1990, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 95/52/WE (Dz.U. L 265 z 8.11.1995, str. 16).
(7) Dz.U. L 268 z 24.9.1991, str. 56. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 92/483/EWG (Dz.U. L 243 z 25.8.1992, str. 27).
(8) Dz.U. L 125 z 23.5.1996, str. 10.
(9) Dz.U. L 121 z 29.7.1964, str. 2012/64. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 92/5/EWG (Dz.U. L 57 z 2.3.1992, str. 1).
(10) Dz.U. L 55 z 8.3.1971, str. 23. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 92/116/EWG (Dz.U. L 62 z 15.3.1993, str. 1).
(11) Dz.U. L 302 z 31.12.1972, str. 28. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (EWG) nr 1601/92 (Dz.U. L 173 z 27.6.1992, str. 13).
(12) Dz.U. L 268 z 24.9.1991, str. 15.