Rozporządzenie 3275/93 zakazujące zaspokajania roszczeń z tytułu umów i transakcji, na których wykonanie wpływ wywarła rezolucja 833 (1993) Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i rezolucje pokrewne

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 3275/93
z dnia 29 listopada 1993 r.
zakazujące zaspokajania roszczeń z tytułu umów i transakcji, na których wykonanie wpływ wywarła rezolucja 833 (1993) Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i rezolucje pokrewne

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 228a,

uwzględniając wspólne stanowisko przyjęte przez Radę Unii Europejskiej dnia 22 listopada 1993 r.,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

na mocy rozporządzenia (EWG) nr 945/92(1) i (WE) nr 3274/93(2), Wspólnota przyjęła środki zapobiegające wymianie handlowej w niektórych dziedzinach handlu między Wspólnotą a Libią;

na skutek embarga zastosowanego wobec Libii, podmioty gospodarcze ze Wspólnoty i państw trzecich są narażone na ryzyko roszczeń wysuwanych ze strony Libii;

Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 883 (1993) z dnia 11 listopada 1993 r., która w ust. 8 odnosi się do roszczeń wysuwanych przez Libię związanych z umowami i transakcjami, na których wykonanie wywarły wpływ środki zastosowane przez Radę Bezpieczeństwa zgodnie z rezolucją 883 (1993) i z rezolucjami pokrewnymi;

konieczna jest stała ochrona podmiotów gospodarczych przed takimi roszczeniami i uniemożliwienie władzom libijskim uzyskania rekompensaty za negatywne skutki embarga;

Wspólnota jest zdania, że Libia musi w pełni przestrzegać przepisów ust. 8 rezolucji 883 (1993) Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i uważa, że przy podjęciu decyzji mającej na celu złagodzenie bądź uchylenie środków podjętych przeciw Libii, należy brać pod uwagę nawet najmniejsze naruszenie przez Libię ust. 8 rezolucji 883 (1993),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Do celów niniejszego rozporządzenia:

1) "umowa lub transakcja" oznacza każdą transakcję bez względu na formę i prawo, jakiemu podlega, składającą się z jednej lub kilku umów albo podobnych zobowiązań, zawartych między tymi samymi lub innymi stronami; do tych celów, termin "umowa" obejmuje gwarancję zapłaty, gwarancję finansową i list gwarancyjny oraz kredyt, prawnie od siebie niezależne lub nie, jak również jakiekolwiek postanowienie, którego przyczyną jest taka transakcja lub z którą jest ono związane;

2) "roszczenie" oznacza każde roszczenie, dochodzone w formie postępowań sądowych lub nie, wysunięte przed lub po terminie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia na mocy realizacji umowy lub transakcji, a w szczególności:

a) roszczenie mające na celu uzyskanie wykonania każdego zobowiązania wynikającego z umowy lub transakcji albo związane z umową lub transakcją;

b) roszczenie przedłużenia terminu lub dokonanie płatności z tytułu gwarancji zapłaty, gwarancji finansowej lub listu gwarancyjnego, bez względu na formę;

c) roszczenie odszkodowawcze odnoszące się do umowy lub transakcji;

d) roszczenie wzajemne;

e) roszczenie mające na celu uznanie i wykonanie, również w drodze exequatur, orzeczenia sądowego, orzeczenia sądu polubownego lub równoważnych decyzji, bez względu na miejsce, gdzie zostały one wydane;

3) "środki przyjęte zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych 883 (1993) i rezolucjami pokrewnymi" oznaczają środki Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub środki wprowadzone przez Wspólnoty Europejskie albo każde państwo, kraj lub organizację międzynarodową zgodnie z odpowiednimi decyzjami Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przy zastosowaniu tych decyzji albo każde działanie, w tym działania wojskowe, z upoważnienia Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawach dotyczących zapobiegania wymianie handlowej w niektórych dziedzinach handlu z Libią;

4) "osoba fizyczna lub prawna z Libii" oznacza

a) państwo libijskie albo organ jego władzy publicznej;

b) każdego obywatela libijskiego;

c) każdą osobę prawną mającą swoją zarejestrowaną lub główną siedzibę w Libii;

d) każdą osobę prawną kontrolowaną bezpośrednio lub pośrednio przez jedną lub kilka osób wyżej wymienionych;

e) każdą osobę wysuwającą roszczenie za pośrednictwem lub na korzyść osoby fizycznej albo prawnej określonej w lit. a), b), c) lub d).

Bez uszczerbku dla art. 2, wykonanie umowy lub transakcji traktowane jest jako takie, na które wpływ wywarły środki przyjęte zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych 883 (1993) i rezolucjami pokrewnymi, gdy istnienie lub treść roszczenia wynika bezpośrednio lub pośrednio z tych środków.

Artykuł  2
1.
Zakazane jest dokonanie zaspokojenia lub podejmowanie jakichkolwiek kroków zmierzających do zaspokojenia roszczeń wysuwanych przez:

a) każdą osobę fizyczną lub prawną z Libii lub działającą za pośrednictwem osoby fizycznej lub prawnej z Libii;

b) każdą osobę fizyczną lub prawną działającą bezpośrednio lub pośrednio w imieniu lub na rzecz jednej lub kilku osób fizycznych albo prawnych z Libii;

c) każdą osobę fizyczną lub prawną powołującą się na nabycie praw lub wysuwającą roszczenia za pośrednictwem jednej lub kilku osób fizycznych albo prawnych z Libii;

d) każdą osobę fizyczną lub prawną określoną w ust. 8 rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych 883 (1993);

e) każdą osobę fizyczną lub prawną wysuwającą roszczenia wynikające z lub w związku z płatnością z tytułu gwarancji zapłaty, gwarancją finansową lub listem gwarancyjnym na rzecz jednej lub kilku wymienionych powyżej osób fizycznych lub prawnych,

wynikających z umowy lub transakcji bądź związanych z umową lub transakcją, na których wykonanie wywarły wpływ, bezpośrednio lub pośrednio, całkowicie albo częściowo środki przyjęte zgodnie z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych 883 (1993) i rezolucjami pokrewnymi.

2.
Zakaz określony w ust. 1 stosowany jest na terytorium Wspólnoty jak również wobec każdego obywatela Państwa Członkowskiego i każdej osoby prawnej zarejestrowanej w lub utworzonej zgodnie z prawem Państwa Członkowskiego.
Artykuł  3

Bez uszczerbku dla środków przyjętych zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych 883 (1993) i rezolucjami pokrewnymi, art. 2 nie stosuje się do;

a) roszczeń wynikających z umów lub transakcji, z wyjątkiem gwarancji zapłaty, gwarancji finansowej lub listu gwarancyjnego, w stosunku do których osoby fizyczne lub prawne określone we wspomnianym artykule udowodnią przed sądem Państwa Członkowskiego, że roszczenie zostało uznane przez strony przed wprowadzeniem środków przyjętych zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych 883 (1993) i rezolucjami pokrewnymi i że środki te nie miały wpływu na istnienie i treść roszczenia;

b) roszczeń o zapłatę na mocy umowy ubezpieczeniowej w odniesieniu do wydarzenia zaistniałego przed wprowadzeniem środków określonych w art. 2, lub na mocy umowy ubezpieczeniowej w Państwie Członkowskim, zgodnie z prawem którego umowa ta ma charakter obowiązkowy;

c) roszczeń o zapłatę kwot pieniężnych wpłaconych na konto bankowe, których wypłacenie zostało zablokowane na mocy środków określonych w art. 2, pod warunkiem że płatność ta nie dotyczy kwot pieniężnych wpłaconych jako gwarancja zapłaty w odniesieniu do umów określonych we wspomnianym artykule;

d) roszczeń dotyczących umów o pracę podlegających prawu Państwa Członkowskiego;

e) roszczeń o zapłatę za towary, w odniesieniu do których osoby fizyczne lub prawne określone w art. 2 udowodnią przed sądem Państwa Członkowskiego, że zostały one wywiezione przed wprowadzeniem środków przyjętych zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych 883 (1993) i rezolucjami pokrewnymi, i że środki te nie miały wpływu na istnienie lub treść roszczenia;

f) roszczeń o zapłatę kwot pieniężnych, w odniesieniu do których osoby fizyczne lub prawne określone w art. 2 udowodnią przed sądem Państwa Członkowskiego, że są one należne z tytułu pożyczki udzielonej przed wprowadzeniem środków przyjętych zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych 883 (1993) i rezolucjami pokrewnymi i że środki te nie miały wpływu na zaistnienie lub treść roszczenia,

pod warunkiem że roszczenia nie dotyczą kwoty pieniężnej w formie odsetek, odszkodowań lub innej, przeznaczonej na skompensowanie tego, że, na skutek tych środków, wykonanie nie nastąpiło zgodnie z warunkami danej umowy lub transakcji.

Artykuł  4

W postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia, ciężar udowodnienia, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez art. 2, ponosi osoba domagająca się zaspokojenia roszczenia.

Artykuł  5

Każde Państwo Członkowskie określa sankcje stosowane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  6

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 grudnia 1993 r., godzina 00:01 Czasu Wschodniego w Nowym Jorku.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 listopada 1993 r.

W imieniu Rady
G. COËME
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. L 101 z 15.4.1992, str. 53.

(2) Dz.U. L 295 z 30.11.1993, str. 1.

Zmiany w prawie

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Przebywanie na zwolnieniu lekarskim w jednej pracy nie wykluczy już możliwości wykonywania pracy i pobierania za nią wynagrodzenia w innej firmie czy firmach. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przygotowało właśnie projekt ustawy, który ma wprowadzić też m.in. definicję pracy zarobkowej - nie będzie nią podpisanie w czasie choroby firmowych dokumentów i nie spowoduje to utraty świadczeń. Zwolnienie lekarskie będzie mogło przewidywać miejsce pobytu w innym państwie. To rewolucyjne zmiany. Zdaniem prawników, te propozycje mają sens, nawet jeśli znajdą się tacy, którzy będą chcieli nadużywać nowych przepisów.

Beata Dązbłaż 29.10.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do połowy przyszłego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz trzeci czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa medycznego. Ostatnio termin wyznaczono na koniec tego roku, teraz ma to być czerwiec 2025 r.

Beata Dązbłaż 23.09.2024
Darowizny dla ofiar powodzi z zerową stawką VAT

Można już stosować zerową stawkę VAT na darowizny dla ofiar powodzi - rozporządzenie w tej sprawie obowiązuje od 18 września, ale z możliwością stosowania go do darowizn towarów i nieodpłatnych usług przekazanych począwszy od 12 września do 31 grudnia 2024 r. Stawka 0 proc. będzie stosowana do darowizn wszelkiego rodzaju towarów lub usług niezbędnych do wsparcia poszkodowanych.

Monika Sewastianowicz 18.09.2024
Lewiatan: Za reformę płacy minimalnej będą musieli zapłacić pracodawcy

Projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu jest słaby legislacyjnie. Nie tylko nie realizuje celów zawartych w unijnej dyrektywie, ale może przyczynić się do pogłębienia problemów firm i spadku zatrudnienia. Nie poprawi też jakości pracy w naszym kraju. Utrwala zwiększanie presji płacowej – uważa Konfederacja Lewiatan.

Grażyna J. Leśniak 10.09.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.L.1993.295.4

Rodzaj: Rozporządzenie
Tytuł: Rozporządzenie 3275/93 zakazujące zaspokajania roszczeń z tytułu umów i transakcji, na których wykonanie wpływ wywarła rezolucja 833 (1993) Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i rezolucje pokrewne
Data aktu: 29/11/1993
Data ogłoszenia: 30/11/1993
Data wejścia w życie: 01/05/2004, 30/11/1993, 01/12/1993