KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,
uwzględniając dyrektywę Rady 67/548/EWG z dnia 27 czerwca 1967 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych(1), zgodnie ze zmianami wprowadzonymi przez Dyrektywę 93/21/EWG(2) i, w szczególności, jej art. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
zgodnie z przepisami dyrektywy 67/548/EWG, każda nowa substancja wprowadzana do obrotu powinna być notyfikowana właściwemu organowi Państw Członkowskich w drodze notyfikacji zawierającej pewne informacje;
artykuł 16 dyrektywy 67/548/EWG wymaga, aby właściwy organ otrzymywał notyfikację o nowej substancji w celu przeprowadzenia oceny ryzyka jakie stwarza ona dla człowieka i środowiska naturalnego zgodnie z ogólnymi zasadami;
jeżeli odpowiedzialność za ocenę ryzyka należy do obowiązków Państw Członkowskich, właściwe jest jednakże przyjęcie ogólnych zasad na poziomie wspólnotowym w celu uniknięcia różnic między Państwami Członkowskimi, które nie tylko wpływają na funkcjonowanie rynku wewnętrznego, ale także nie gwarantują takiego samego poziomu ochrony dla człowieka i środowiska naturalnego w całej Wspólnocie, z tego względu art. 3 dyrektywy Rady 67/548/EWG przewiduje, że Komisja ustanawia ogólne zasady;
ocena ryzyka powinna być oparta na porównaniu potencjalnych szkodliwych skutków substancji z możliwym do przewidzenia narażeniem człowieka i środowiska naturalnego na działanie tej substancji;
uwzględniając klasyfikację zgodnie z dyrektywą 67/548/EWG, ocena ryzyka dla człowieka powinna uwzględniać fizycznochemiczne i toksykologiczne właściwości substancji;
uwzględniając klasyfikację zgodnie z dyrektywą 67/548/EWG ocena ryzyka dla środowiska powinna uwzględniać skutki działania substancji dla środowiska naturalnego;
w przypadku gdy ocena ryzyka wskazuje, że substancja stanowi zagrożenie, właściwy organ może uzyskać dalsze informacje, w tym wyniki dalszych badań w celu określenia rzeczywistych niebezpiecznych właściwości zgodnie z dyrektywą Rady 67/548/EWG;
wyniki oceny ryzyka powinny być zasadniczą podstawą dla podjęcia decyzji na podstawie odpowiedniego prawodawstwa w celu zmniejszenia zagrożeń wynikających z wprowadzania substancji do obrotu;
właściwe jest, aby właściwy organ mógł powiadomić notyfikującego o niebezpiecznej substancji po przeprowadzeniu oceny ryzyka, o swoich wnioskach, następnie, właściwy organ powinien przekazać pisemne sprawozdanie w tej sprawie Komisji;
właściwe jest zmniejszenie do minimum liczby zwierząt wykorzystywanych do celów doświadczalnych zgodnie z dyrektywą Rady 86/609/EWG z dnia 24 listopada 1986 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich dotyczących ochrony zwierząt wykorzystywanych do celów doświadczalnych i innych celów naukowych(3);
przepisy niniejszej dyrektywy nie stanowią uszczerbku dla szczegółowych wspólnotowych przepisów prawnych dotyczących bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników w miejscu pracy, w szczególności dyrektywy Rady 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy(4), która nakłada na pracodawców obowiązek oceny ryzyka dla zdrowia i bezpieczeństwa pracowników wynikających z użycia zarówno nowych jak i już istniejących substancji chemicznych i, w razie potrzeby, podjąć środki w celu zapewnienia odpowiedniej ochrony pracowników;
środki ustalone w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Komitetu powołanego na mocy art. 29 dyrektywy 67/548/EWG,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 20 lipca 1993 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Yannis PALEOKRASSAS |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 196 z 16.8.1967, str. 1.
(2) Dz.U. L 110 z 4.5.1993, str. 20.
(3) Dz.U. L 358 z 18.12.1986, str. 1.
(4) Dz.U. L 183 z 29.6.1989, str. 1.
ZAŁĄCZNIKI