(90/544/EWG)(Dz.U.UE L z dnia 9 listopada 1990 r.)
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100a,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
we współpracy z Parlamentem Europejskim(2),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
zaleceniem 84/549/EWG(4) Rada wzywa do wprowadzenia usług opartych na wspólnym, zharmonizowanym podejściu w zakresie telekomunikacji;
zasoby oferowane przez współczesne sieci telekomunikacyjne powinny zostać w pełni wykorzystane dla rozwoju gospodarczego Wspólnoty;
usługi przywoływania radiowego są uzależnione od przydziału i dostępności właściwych częstotliwości w celu nadawania i odbierania sygnału odpowiednio przez stałe stacje naziemne oraz radiowe odbiorniki przywoławcze;
częstotliwości oraz naziemne publiczne systemy przywoływania radiowego, wykorzystywane obecnie we Wspólnocie, różnią się w znacznym stopniu i nie pozwalają wszystkim przemieszczającym się użytkownikom na czerpanie korzyści z ogólnoeuropejskiej sieci usług oraz europejskich rynków;
wprowadzenie bardziej zaawansowanego radiowego systemu przywoławczego o oznaczeniu Europejski Radiowy System Przywoławczy (ERMES), określonego przez Europejski Instytut Norm Telekomunikacyjnych (ETSI), dostarczy wyjątkowej możliwości ustanowienia prawdziwie paneuropejskiego systemu usług przywoływania radiowego;
Europejska Konferencja Administracji Poczty i Telekomunikacji (CEPT) wskazała niesparowane pasmo o częstotliwościach 169,4-169,8 MHz za najdogodniejsze dla publicznego systemu przywoływania radiowego; wybór ten jest zgodny z przepisami rozporządzeń o radiofonii Międzynarodowej Unii Telekomunikacyjnej (ITU);
zalecenie CEPT T/R 25-07 w sprawie koordynacji częstotliwości dla Europejskiego Radiowego Systemu Przywoławczego wyznaczyło kanały europejskie dla systemu ERMES;
niektóre Państwa Członkowskie już wykorzystują lub planują wykorzystanie części pasma częstotliwości dla innych usług radiowych;
coraz większa dostępność wymaganej części wyżej określonego pasma częstotliwości będzie niezbędna dla wprowadzenia prawdziwie paneuropejskiego systemu usług przywoływania radiowego;
wymagane będzie zachowanie pewnej elastyczności w celu uwzględnienia różnych wymogów dotyczących częstotliwości w różnych Państwach Członkowskich, niezbędne będzie upewnienie się, iż taka elastyczność nie opóźnia rozszerzania się systemu paneuropejskiego;
w miarę potrzeb, procedury koordynacyjne między sąsiadującymi ze sobą państwami będą musiały zostać ustanowione;
wykonanie zalecenia Rady 90/543/EWG z dnia 9 października 1990 r., w sprawie skoordynowanego wprowadzania paneuropejskiego naziemnego publicznego systemu przywoławczego we Wspólnocie(5), zapewni uruchomienie paneuropejskiego systemu najpóźniej z dniem 31 grudnia 1992 r.;
na podstawie obecnych tendencji technologicznych i rynkowych, realistyczne wydaje się rozważenie przydzielenia pasma o częstotliwości 169,4-169,8 MHz jako pasma, z którego wybiera sie częstotliwości zgodnie z wymogami handlowymi dla wdrożenia i rozwoju paneuropejskiego radiowego systemu przywoławczego;
dyrektywa Rady 86/361/EWG z dnia 24 lipca 1986 r., w sprawie wstępnej fazy wzajemnego uznawania homologacji typu telekomunikacyjnych urzadzeń koncowych(6) pozwoli na szybkie ustanowienie wspólnych specyfikacji zgodności dla paneuropejskiego naziemnego publicznego radiowego systemu przywoławczego;
sprawozdanie w sprawie publicznej komunikacji przenośnej, opracowane przez grupę analiz i prognoz (GAP) dla grupy starszych urzędników ds. Telekomunikacji (SOG-T), stanowczo zaleca, aby administracje telekomunikacji osiągnęły porozumienie w sprawie wykorzystania tych samych częstotliwości radiowych dla radiowych usług przywoławczych;
administracje telekomunikacji, CEPT oraz wytwórcy sprzętu telekomunikacyjnego z Państw Członkowskich przedstawili przychylne opinie na temat wyżej wspomnianego sprawozdania;
przywoływanie radiowe jest szczególnie wydajną komunikacyjną metodą powiadamiania i/lub przesyłania wiadomości do przemieszczających się użytkowników jeśli chodzi o zakres,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 9 października 1990 r.
|
W imieniu Rady |
|
P. ROMITA |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 43 z 23.2.1990, str. 6.
(2) Dz.U. C 15 z 22.1.1990, str. 84 oraz Dz.U. C 231 z 17.9.1990, str. 86.
(3) Dz.U. C 298 z 27.11.1989, str. 27.
(4) Dz.U. L 298 z 16.11.1984, str. 49.
(5) Dz.U. L 310 z 9.11.1990, str. 23.
(6) Dz.U. L 217 z 5.8.1986, str. 21.