Międzynarodowa Konwencja o Ochronie Tuńczyka Atlantyckiego. Rio de Janeiro.1966.05.14.

MIĘDZYNARODOWA KONWENCJA O OCHRONIE TUŃCZYKA ATLANTYCKIEGO

PREAMBUŁA

Rządy, których należycie upoważnieni przedstawiciele złożyli podpisy pod niniejszą Konwencją, uznając, że przedmiotem ich wspólnego zainteresowania jest populacja tuńczyka i tuńczykowatych występujących się w Oceanie Atlantyckim oraz pragnąc współpracować w utrzymaniu populacji tych ryb na poziomie, który pozwoli na maksymalnie zrównoważone połowy na cele żywnościowe i inne, postanowiły zawrzeć Konwencję o ochronie tuńczyka i tuńczykowatych występujących w Oceanie Atlantyckim, i w tym celu uzgodniły co następuje:

Artykuł  I

Obszarem, do którego stosuje się niniejsza Konwencja, zwanym dalej "obszarem Konwencji", są wody Oceanu Atlantyckiego, łącznie z morzami z nimi sąsiadującymi.

Artykuł  II

Żaden z zapisów niniejszej Konwencji nie wpływa na prawa, żądania ani poglądy którejkolwiek z umawiających się stron dotyczących ograniczeń wód terytorialnych lub rozszerzenia jurysdykcji w sprawach rybołówstwa na mocy prawa międzynarodowego.

Artykuł  III

1. Niniejszym Umawiające się Strony postanowiły powołać i utrzymywać Komitet, który będzie znany pod nazwą Międzynarodowy Komitet Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego, zwany dalej "Komitetem", który będzie realizował cele ustanowione w niniejszej Konwencji.

2. Każda z umawiających się stron reprezentowana jest w Komitecie przez nie więcej niż trzech delegatów. Delegatom tym mogą towarzyszyć eksperci i doradcy.

3. Z wyjątkiem przypadków, gdy w niniejszej Konwencji postanowiono inaczej, decyzje Komitetu podejmowane są większością umawiających się stron, przy czym każda z umawiających się stron ma jeden głos. Kworum stanowi dwie trzecie umawiających się stron.

4. Komitet spotyka się na regularnych posiedzeniach raz na dwa lata. Specjalne posiedzenie może zostać zwołane w dowolnym czasie na życzenie większości umawiających się stron lub wskutek decyzji Rady, jak określono w artykule V.

5. Na swoim pierwszym posiedzeniu a później na każdym regularnym posiedzeniu, Komitet wybiera spośród swoich członków przewodniczącego, pierwszego wiceprzewodniczącego i drugiego wiceprzewodniczącego, którzy nie mogą być ponownie wybrani na więcej niż jedną kadencję.

6. Posiedzenia Komitetu i organów jemu podległych są otwarte, o ile Komitet nie postanowi inaczej.

7. Oficjalnymi językami Komitetu są: angielski, francuski i hiszpański.

8. Komitet ma prawo do przyjmowania regulaminu oraz przepisów finansowych, które są konieczne do wypełniania jego funkcji.

9. Co dwa lata Komitet przedstawia Umawiającym się Stronom sprawozdania ze swej działalności oraz wyniki ustaleń, a także udziela Umawiającym się Stronom, ilekroć zostanie o to poproszony, informacji o wszelkich sprawach związanych z celami niniejszej Konwencji.

Artykuł  IV

1. Do wypełnienia celów niniejszej Konwencji, Komitet jest odpowiedzialny za badania nad populacją tuńczyka i tuńczykowatych (Scombriformes z wyjątkiem rodzin Trichiuridae i Gempylidae oraz rodzaju Scomber) oraz tych pozostałych gatunków ryb pozyskiwanych przy połowach tuńczyka na obszarze Konwencji, które nie są przedmiotem badań innej międzynarodowej organizacji rybackiej. Badania te obejmują badania dotyczące zasobności, biometrii i ekologii ryb; oceanografii ich środowiska i wpływu naturalnych czynników ludzkich na ich zasobność. Komitet, wykonując te zadania, na tyle, na ile to jest możliwe do przeprowadzenia, wykorzystuje serwis naukowy i techniczny oraz informacje urzędowych agend umawiających się stron oraz ich oddziałów politycznych i może, jeśli jest to pożądane, wykorzystywać dostępne serwisy i informacje każdej publicznej bądź prywatnej instytucji, organizacji lub osoby, oraz może podejmować w ramach swojego budżetu niezależne badania w celu uzupełnienia prac badawczych prowadzonych przez rządy, instytucje krajowe lub inne organizacje międzynarodowe.

2. Wypełnianie postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu obejmuje:

a) zbieranie i analizowanie informacji statystycznych dotyczących obecnych warunków i trendów w odniesieniu do zasobów połowowych tuńczyka na obszarze Konwencji;

b) studiowanie i przekazywanie informacji dotyczących środków i metod dla zapewnienia utrzymania populacji tuńczyka i tuńczykowatych na obszarze Konwencji na poziomie, który pozwoli na maksymalnie zrównoważone połowy i zapewni rzeczywiste wykorzystanie tych ryb, w sposób zgodny z tymi połowami;

c) zalecanie studiów i badań Umawiającym się Stronom;

d) publikacja oraz upowszechnianie w inny sposób sprawozdań ze swych ustaleń oraz informacji statystycznych, biologicznych i innych naukowych dotyczących połowów tuńczyka na obszarze Konwencji.

Artykuł  V

1. W ramach Komitetu tworzy się Radę, która składa się z przewodniczącego i wiceprzewodniczącego Komitetu oraz przedstawicieli nie mniej niż czterech i nie więcej niż ośmiu umawiających się stron. Umawiające się Strony reprezentowane w Radzie wybiera się na każdym regularnym posiedzeniu Komitetu. Jednakże jeśli kiedykolwiek liczba umawiających się stron przekroczy 40, Komitet może wybrać dodatkowo dwie Umawiające się Strony do reprezentacji w Radzie. Umawiające się Strony, z których pochodzą przewodniczący i wiceprzewodniczący nie mogą być wybrane do Rady. Przy wyborach do Rady, Komitet przykłada należytą uwagę do interesów umawiających się stron pod względem geograficznym, połowów tuńczyka i przetwórstwa tuńczyka, jak również do równych praw umawiających się stron do reprezentacji w Radzie.

2. Rada wypełnia swoje funkcje, które są jej przypisane przez niniejszą Konwencję lub które są jej desygnowane przez Komitet i spotyka się co najmniej raz w przerwie pomiędzy posiedzeniami Komitetu. Pomiędzy posiedzeniami Komitetu, Rada podejmuje konieczne decyzje w sprawie obowiązków, jakie ma wykonywać personel i wydaje konieczne instrukcje sekretarzowi wykonawczemu. Decyzje Rady podejmowane są zgodnie z zasadami, które ustali Komitet.

Artykuł  VI

Dla wypełnienia celów niniejszej Konwencji, Komitet tworzy zespoły na podstawie gatunków, grup gatunków lub rejonów geograficznych. W takim wypadku, każdy zespół:

a) jest odpowiedzialny za ciągły przegląd gatunków, grup gatunków lub rejonów geograficznych, które ma śledzić oraz za zbieranie danych naukowych i innych informacji z tym związanych;

b) może proponować Komitetowi, na podstawie badań naukowych, zalecenia dla wspólnych działań umawiających się stron;

c) może zalecać Komitetowi studia i badania konieczne dla uzyskania informacji dotyczących gatunków, grup gatunków i rejonów geograficznych, jak również koordynację programów badawczych umawiających się stron.

Artykuł  VII

Komitet wyznacza sekretarza wykonawczego, który działa na rzecz Komitetu. Sekretarz wykonawczy, z zastrzeżeniem takich zasad i procedur, które może ustanowić Komitet, jest upoważniony do wyboru i zarządzania personelem Komitetu. Sprawuje on, miedzy innymi następujące funkcje, które może zalecić Komitet:

a) koordynacja programów badawczych umawiających się stron;

b) przygotowanie szacunków budżetowych w celu rozpatrzenia przez Komitet;

c) upoważnienie do gospodarowania funduszami, zgodnie z budżetem Komitetu;

d) rozliczanie funduszy Komitetu;

e) organizowanie współpracy z organizacjami określonymi w artykule XI niniejszej Konwencji;

f) przygotowywanie zbierania i analizy danych niezbędnych dla osiągnięcia celów niniejszej Konwencji, zwłaszcza tych dotyczących bieżących i maksymalnych zrównoważonych połowów zasobów tuńczyka;

g) przygotowywanie do zatwierdzenia przez Komitet, sprawozdań naukowych, administracyjnych i innych złożonych przez Komitet i organy mu podległe.

Artykuł  VIII

1. a) Komitet może, na podstawie dowodów naukowych, formułować zalecenia w celu utrzymania populacji tuńczyka i tuńczykowatych, które mogą być podjęte na obszarze Konwencji na poziomach, które pozwolą na maksymalnie zrównoważone połowy. Zalecenia te mają zastosowanie w odniesieniu do umawiających się stron na warunkach określonych w ustępach 2 i 3 niniejszego artykułu.

b) Zalecenia, o których mowa powyżej, czyni się:

i) z inicjatywy Komitetu, jeśli odnośny zespół nie został powołany lub przy zgodzie co najmniej dwóch trzecich wszystkich umawiających się stron, jeśli odnośny zespół został powołany;

ii) na wniosek odnośnego zespołu, jeśli taki zespół został powołany;

iii) na wniosek odnośnych zespołów, jeśli dane zalecenie dotyczy więcej niż jednego rejonu geograficznego, gatunku lub grupy gatunków.

2. Każde zalecenie poczynione na mocy ustępu 1 niniejszego artykułu wchodzi w życie w odniesieniu do wszystkich umawiających się stron sześć miesięcy po dniu zawiadomienia przez Komitet przekazującego zalecenie Umawiającym się Stronom, z wyjątkami przewidzianymi w ustępie 3 niniejszego artykułu.

3. a) Jeśli którakolwiek z umawiających się stron, w przypadku zaleceń poczynionych na mocy ustępu 1 litera b) punkt i) powyżej lub którykolwiek z reprezentujących ją członków danego zespołu, w przypadku zaleceń poczynionych na mocy ustępu 1 litera b) punkty i) lub iii) powyżej, wyrazi sprzeciwi Komitetowi wobec tych zaleceń w czasie sześciu miesięcy przewidzianych w ustępie 2 powyżej, zalecenie nie wchodzi w życie przez 60 dodatkowych dni.

b) Przy czym każda inna umawiająca się strona może wyrazić sprzeciw przed upływem dodatkowego okresu 60 dni lub w ciągu 45 dni od daty zawiadomienia o sprzeciwie złożonym przez inną Umawiającą się Stronę w czasie tych dodatkowych 60 dni, zależnie od tego, która z tych dat będzie późniejsza.

c) Zalecenie wchodzi w życie z końcem tego wydłużonego okresu lub okresów z uwagi na sprzeciwy, z wyjątkiem tych umawiających się stron, które sprzeciw wyraziły.

d) Jednakże jeśli zalecenie spotkało się ze sprzeciwem tylko jednej lub mniej niż jednej czwartej umawiających się stron, zgodnie z literami a) i b) powyżej, Komitet niezwłocznie zawiadamia Umawiającą się Stronę bądź Strony, które taki sprzeciw wyraziły, że będzie on uważany za bezskuteczny.

e) W przypadku, o którym mowa w literze d) powyżej, zainteresowana umawiająca się strona lub Strony mają dodatkowe 60 dni od dnia zawiadomienia na potwierdzenie sprzeciwu. Po upływie tego okresu zalecenie wchodzi w życie, z wyjątkiem tych umawiających się stron, które wyraziły sprzeciw i potwierdziły go w przewidzianym okresie czasu.

f) Jeśli zalecenie spotkało się ze sprzeciwem ze strony więcej niż jednej czwartej ale mniej niż większość umawiających się stron, zgodnie z postanowieniami liter a) i b) powyżej, zalecenie wchodzi w życie w stosunku do tych umawiających się stron, które sprzeciwu nie wyraziły.

g) Jeśli sprzeciw wyraziła większość umawiających się stron, zalecenie nie wchodzi w życie.

4. Każda z umawiających się stron sprzeciwiająca się zaleceniu, może sprzeciw wycofać w dowolnym czasie, a zalecenie wejdzie w życie w stosunku do tej Umawiającej się Strony niezwłocznie, jeśli zalecenie już obowiązuje lub w takim czasie, w którym może ono wejść w życie na mocy warunków niniejszego artykułu.

5. Komitet zawiadamia każdą Umawiającą się Stronę niezwłocznie po otrzymaniu każdego sprzeciwu i po każdym wycofaniu sprzeciwu oraz o wejściu w życie każdego zalecenia.

Artykuł  IX

1. Umawiające się Strony zgadzają się podjąć wszelkie konieczne działania dla zapewnienia przestrzegania niniejszej Konwencji. Każda umawiająca się strona przekazuje Komitetowi raz na dwa lata lub w takim czasie, jakiego może zażądać Komitet, oświadczenie o działaniach podjętych w tym celu.

2. Umawiające się Strony postanawiają:

a) dostarczać, na żądanie Komitetu, wszystkie dostępne informacje statystyczne, biologiczne i inne naukowe, których Komitet może potrzebować dla celów niniejszej Konwencji;

b) zezwolić Komitetowi na uzyskanie informacji na zasadzie dobrowolności bezpośrednio od spółek i indywidualnych rybaków, jeśli urzędowe agendy nie mogą uzyskać i dostarczyć takich informacji.

3. Umawiające się Strony zobowiązują się ze sobą współpracować, w celu przyjęcia odpowiednich skutecznych środków dla zapewnienia stosowania postanowień niniejszej Konwencji, a w szczególności dla ustanowienia systemu ich przestrzegania w skali międzynarodowej, który stosowany będzie w odniesieniu do obszaru Konwencji, z wyłączeniem morza terytorialnego i innych wód, jeśli takie są, na których dany kraj jest upoważniony, na mocy prawa międzynarodowego, do sprawowania jurysdykcji w sprawach rybołówstwa.

Artykuł  X

1. Komitet przyjmuje budżet dla wspólnych wydatków Komitetu na okres dwuletni następujący po każdym z regularnych posiedzeń.

2. Każda umawiająca się strona wnosi do budżetu Komitetu roczną składkę w wysokości równej:

a) 1.000 USD (jeden tysiąc dolarów amerykańskich) za członkostwo w Komitecie;

b) 1.000 (jeden tysiąc dolarów amerykańskich) za członkostwo w zespole;

c) Jeśli projekt budżetu na wspólne wydatki na którykolwiek z okresów dwuletnich przekracza łączną sumę składek, które mają być wpłacone przez Umawiające się Strony na mocy liter a) i b) niniejszego ustępu, jedną trzecią kwoty tego przekroczenia wpłacają Umawiające się Strony proporcjonalnie do wysokości swoich składek na mocy liter a) i b) niniejszego ustępu. Dla pozostałych dwóch trzecich Komitet określi na podstawie ostatnich dostępnych informacji:

i) łączną przybliżoną masę połowów tuńczyka atlantyckiego i tuńczykowatych oraz masę netto konserw z tych ryb w stosunku do każdej z umawiających się stron;

ii) łączną ilość i) dla wszystkich umawiających się stron. Każda umawiająca się strona wnosi swój udział do pozostających dwóch trzecich w takiej proporcji, ile wynosi w odniesieniu do niej stosunek łącznie i) do łącznie ii). Część budżetu, o której mowa w niniejszym akapicie określa się w drodze porozumienia umawiających się stron obecnych i głosujących.

3. Rada dokonuje przeglądu drugiej połowy dwuletniego budżetu na swoich regularnych posiedzeniach oraz, na podstawie bieżących i oczekiwanych wydarzeń, może zatwierdzić ponowny przydział kwot w budżecie Komitetu na drugi rok w ramach ogólnego budżetu zatwierdzonego przez Komitet.

4. Sekretarz wykonawczy Komitetu zawiadamia każdą Umawiającą się Stronę o rocznych szacunkach. Składki płacone są w dniu 1 stycznia tego roku, dla którego dokonano szacunków. Składki, których nie otrzymano przed dniem 1 stycznia roku następnego uważa się za płatności zaległe.

5. Składki do dwuletniego budżetu wpłacane są w takiej walucie, jaką określi Komitet.

6. Na swoim pierwszym posiedzeniu Komitet zatwierdza budżet w celu zbilansowania funkcjonowania Komitetu w pierwszym roku i w następnym okresie dwuletnim. Niezwłocznie przekazuje on Umawiającym się Stronom kopie budżetu łącznie z informacją o odnośnych szacunkach pierwszej rocznej składki.

7. Następnie, w czasie nie krótszym niż 60 dni przed regularnym posiedzeniem Komisji, które poprzedza okres dwuletni, sekretarz wykonawczy przekazuje każdej Umawiającej się Stronie projekt dwuletniego budżetu łącznie z planem proponowanych szacunków.

8. Komitet może zawiesić prawo głosu w stosunku do każdej z Umawiającej się Stron, jeśli zalega ona z zapłatą składek równych lub przekraczających kwotę należną od niej za dwa poprzednie lata.

9. Komisja ustanowi kapitał obrotowy dla sfinansowania operacji Komitetu przed otrzymaniem składek rocznych oraz na wszelkie inne cele, jakie może określić Komitet. Komitet określi poziom tego kapitału, oszacuje zaliczki konieczne dla jego ustanowienia oraz przyjmie przepisy regulujące jego wykorzystanie.

10. Komisja zorganizuje coroczną niezależną kontrolę rachunków Komitetu. Sprawozdania z tych kontroli są rozpatrywane i zatwierdzane przez Komitet, a w latach, gdy nie ma regularnych posiedzeń Komitetu, przez Radę.

11. Komitet może zaakceptować składki inne niż przewidziane w ustępie 2 niniejszego artykułu w celu wykonywania swoich zadań.

Artykuł  XI

1. Umawiające się Strony postanawiają, że powinny istnieć kontakty robocze między Komitetem a Organizacją Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa. W tym celu Komitet prowadzi negocjacje z Organizacją Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa w celu zawarcia porozumienia stosownie do artykułu XIII Konstytucji tej Organizacji. Takie porozumienie powinno przewidywać między innymi, że dyrektor generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa wyznaczy przedstawiciela, który będzie brał udział we wszystkich posiedzeniach Komitetu i organów mu podległych, ale bez prawa głosu.

2. Umawiające się Strony postanawiają, że powinna istnieć współpraca między Komitetem a innymi międzynarodowymi komitetami ds. rybołówstwa oraz organizacjami naukowymi, które mogą wnieść wkład w prace Komitetu. Komitet może zawierać porozumienia z tymi komitetami i organizacjami.

3. Komitet może zaprosić wszystkie właściwe organizacje międzynarodowe i rządy wszystkich krajów będących członkami Organizacji Narodów Zjednoczonych lub jakiejkolwiek wyspecjalizowanej agendy Organizacji Narodów Zjednoczonych, a które nie są członkami Komitetu, do przysyłania obserwatorów na posiedzenia Komitetu i organów mu podległych.

Artykuł  XII

1. Niniejsza Konwencja pozostaje w mocy przez 10 lat, a po tym dopóki większość umawiających się stron nie postanowi jej zakończyć.

2. W dowolnym czasie po 10 latach od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji, każda z umawiających się stron może wypowiedzieć Konwencję w dniu 31 grudnia każdego roku łącznie z dziesiątym rokiem, w drodze pisemnego powiadomienia o wypowiedzeniu złożonego w dniu lub przed dniem 31 grudnia roku poprzedniego dyrektorowi generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa.

3. Każda umawiająca się strona może potem wypowiedzieć Konwencję ze skutkiem również od 31 grudnia w drodze pisemnego powiadomienia o wypowiedzeniu złożonego dyrektorowi generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa nie później niż miesiąc od otrzymania informacji od dyrektora generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa w sprawie każdego wypowiedzenia, ale nie później niż w dniu 1 kwietnia danego roku.

Artykuł  XIII

1. Każda umawiająca się strona lub Komitet może zaproponować zmiany do niniejszej Konwencji. Dyrektor generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa przekazuje uwierzytelnioną kopię tekstu każdej zaproponowanej zmiany wszystkim Umawiającym się Stronom. Każda zmiana nie powodująca nowych zobowiązań wchodzi w życie trzydziestego dnia po zaakceptowaniu jej przez trzy czwarte umawiających się stron. Każda zmiana powodująca nowe zobowiązania wchodzi w życie w odniesieniu do każdej Umawiającej się Strony, która ją zaakceptuje, 90-go dnia po jej przyjęciu przez trzy czwarte umawiających się stron, a następnie dla każdej z pozostałych umawiających się stron, po zaakceptowaniu przez nią. Każda zmiana, którą jedna lub więcej umawiających się stron uważa za powodującą nowe zobowiązania, uznawana jest za powodującą nowe zobowiązania i wchodzi w życie stosownie do tego. Rząd, który staje się Umawiającą się Stroną niniejszej Konwencji po tym, jak zmiana została przedłożona do akceptacji stosownie do postanowień niniejszego artykułu, jest zobowiązany niniejszą Konwencją w jej zmienionej wersji wtedy, gdy zmiana ta wejdzie w życie.

2. Propozycje zmian składa się dyrektorowi generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa. Powiadomienia o przyjęciu zmian składa się dyrektorowi generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa.

Artykuł  XIV ¹

1. Niniejsza Konwencja jest otwarta do podpisania przez rząd każdego państwa, które jest członkiem Narodów Zjednoczonych lub wyspecjalizowanej organizacji Narodów Zjednoczonych. Każdy rząd, który nie podpisze niniejszej Konwencji, może do niej przystąpić w każdym czasie.

2. Niniejsza Konwencja podlega ratyfikacji lub zatwierdzeniu przez państwa sygnatariuszy zgodnie z ich konstytucjami. Dokumenty ratyfikacyjne, zatwierdzenia lub przystąpienia zostają złożone dyrektorowi generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa.

3. Niniejsza Konwencja wchodzi w życie po złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych, zatwierdzenia lub przystąpienia przez siedem rządów oraz wchodzi w życie w stosunku do każdego rządu w chwili złożenia przez niego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia.

4. Niniejsza Konwencja jest otwarta do podpisania lub przystąpienia przez każdą międzyrządową organizację integracji gospodarczej utworzoną przez państwa, które przeniosły na nią swoje kompetencje w zakresie spraw regulowanych niniejszą Konwencją, włącznie z kompetencjami dotyczącymi przystępowania do traktatów w odniesieniu do takich spraw.

5. Po złożeniu dokumentu formalnego potwierdzenia lub przystąpienia każda organizacja, określona w ustępie 4 staje się Umawiającą się Stroną posiadającą takie same prawa i obowiązki jak inne Umawiające się Strony w odniesieniu do postanowień Konwencji. Odniesienie w tekście Konwencji do terminu "państwo" w artykule IX, ustęp 3, i do terminu "rząd" w preambule oraz w artykule XIII ustęp 1 będzie interpretowane w ten sposób.

6. Gdy organizacja określona w ustępie 4 stanie się Umawiającą się Stroną Konwencji, Państwa Członkowskie tej organizacji oraz te, które przystąpią do niej w przyszłości, przestają być stronami Konwencji; powinny one w tym celu przekazać pisemne powiadomienie dyrektorowi generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa.

Artykuł  XV ²

Dyrektor generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa informuje wszystkie rządy określone w artykule XIV ustęp 1 oraz wszystkie organizacje określone w ustępie 4 tego samego artykułu o złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych, zatwierdzeniu, formalnym potwierdzeniu lub przystąpieniu, wejściu w życie niniejszej Konwencji, propozycjach zmian, powiadomieniach o przyjęciu zmian, wejściu w życie zmian oraz o powiadomieniach odnośnie do wycofania.

Artykuł  XVI ³

Oryginał niniejszej Konwencji zostaje złożony dyrektorowi generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa, który przesyła poświadczone kopie Konwencji rządom określonym w artykule XIV ustęp 1 oraz wszystkim organizacjom określonym w ustępie 4 niniejszego artykułu.

W dowód czego należycie upoważnieni przez swe odnośne rządy przedstawiciele złożyli podpisy pod niniejszą Konwencją. Sporządzono w Rio de Janeiro w dniu 14 maja 1966 roku w jednym egzemplarzu w językach angielskim, francuskim i hiszpańskim, przy czym teksty w każdym z tych języków są na równi autentyczne.

1 Art. XIV zmieniony przez Protokół załączony do Aktu Końcowego Konferencji Pełnomocników Państw Stron Międzynarodowej Konwencji o Ochronie Tuńczyka Atlantyckiego (Dz.U.UE.L.86.162.41) z dniem 14 listopada 1997 r.

2 Art. XV zmieniony przez Protokół załączony do Aktu Końcowego Konferencji Pełnomocników Państw Stron Międzynarodowej Konwencji o Ochronie Tuńczyka Atlantyckiego (Dz.U.UE.L.86.162.41) z dniem 14 listopada 1997 r.

3 Art. XVI zmieniony przez Protokół załączony do Aktu Końcowego Konferencji Pełnomocników Państw Stron Międzynarodowej Konwencji o Ochronie Tuńczyka Atlantyckiego (Dz.U.UE.L.86.162.41) z dniem 14 listopada 1997 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1986.162.34
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Międzynarodowa Konwencja o Ochronie Tuńczyka Atlantyckiego. Rio de Janeiro.1966.05.14.
• Data aktu: 14/05/1966
• Data ogłoszenia: 18/06/1986
• Data wejścia w życie: 14/11/1997, 01/05/2004