(65/469/EWG)(Dz.U.UE L z dnia 26 października 1965 r.)
RADA EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOTY GOSPODARCZEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu(1),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2),
a także mając na uwadze, co następuje:
dyrektywa Rady z dnia 23 października 1962 r. w sprawie zbliżenia przepisów Państw Członkowskich dotyczących barwników dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi(3) musi zostać uzupełniona i poprawiona;
analizy prowadzone w celu umożliwienia dokonania dokładnej oceny barwników wymienionych w załączniku II dyrektywy z dnia 23 października 1962 r. nie mogą zostać zakończone przed upływem terminu trzech lat, poczynając od notyfikacji dyrektywy określonej w art. 2, należy zatem przedłużyć powyższy termin do dnia 31 grudnia1966 r.;
zastosowanie ogólnych kryteriów czystości w odniesieniu do zawartości ołowiu ustanowionych w sekcji A ust. 1 lit. a) załącznika III do dyrektywy z dnia 23 października 1962 r. napotyka w niektórych Państwach Członkowskich na poważne trudności; należy zatem umożliwić Państwom Członkowskim wydanie zezwolenia, by barwniki niespełniające kryteriów były stosowane w środkach spożywczych do dnia 31 grudnia 1966 r.;
definicja karmelu zgodna z załącznikiem I do dyrektywy z dnia 23 października 1962 r. spowodowałaby, że niektóre odmiany tego produktu nie mogłyby już być wykorzystywane do barwienia środków spożywczych; powyższe wykluczenie jest nieuzasadnione, przy czym takie produkty nie stanowią zagrożenia dla zdrowia ludzi, jeśli ich skład spełnia niektóre szczególne kryteria czystości;
również produkty niestanowiące zagrożenia dla zdrowia ludzi, a powszechnie stosowane, zostały pominięte w wykazie karotenoidów i ksantofili, jak też w wykazie środków do rozprowadzania lub rozpuszczania barwników;
orseina, zgodnie z definicją zamieszczoną w załączniku I do dyrektywy z dnia 23 października 1962 r., nie jest powszechnie stosowanym barwnikiem; natomiast orseina sulfonowana jest stosowana powszechnie w niektórych Państwach Członkowskich do barwienia środków spożywczych; należy umożliwić tym Państwom Członkowskim tymczasowe utrzymanie przepisów dotyczących produktów objętych art. 2 dyrektywy z dnia 23 października1962 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 25 października 1965 r.
|
W imieniu Rady |
|
E. COLOMBO |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. 117 z 6.11.1964, str. 2819/64.
(2) Dz.U. 63 z 13.4.1965, str. 965/65.
(3) Dz.U. 115 z 11.11.1962, str. 2645/62.