P7_TA(2014)0448Poprawki przyjete przez Parlament Europejski w dniu 17 kwietnia 2014 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie europejskich długoterminowych funduszy inwestycyjnych (COM(2013)0462 - C7-0209/2013 - 2013/0214(COD)) 1
(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)
(2017/C 443/116)
(Dz.U.UE C z dnia 22 grudnia 2017 r.)
[Popr. 1 chyba, że określono inaczej]
POPRAWKI PARLAMENTU *
do tekstu proponowanego przez Komisję
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
w sprawie europejskich długoterminowych funduszy inwestycyjnych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 2 ,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Długoterminowe finansowanie stanowi istotne narządzie umożliwiające wprowadzenie europejskiej gospodarki na ścieżkę trwałego, inteligentnego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu, zgodnie ze strategią "Europa 2020", wysokiego poziomu zatrudnienia i konkurencyjności, aby budować gospodarkę jutra w sposób ograniczający jej podatność na ryzyko systemowe i zwiększający jej odporność. Europejskie długoterminowe fundusze inwestycyjne (ELTIF) zapewniają finansowanie różnorodnych projektów infrastrukturalnych, przedsiębiorstw nienotowanych na rynkach regulowanych oraz małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) notowanych na rynkach regulowanych, które to projekty i przedsiębiorstwa charakteryzują się długim okresem trwania lub działania i które emitują instrumenty kapitałowe lub dłużne, dla których nie istnieje łatwy do wskazania nabywca. Zapewniając finansowanie tych projektów, ELTIF przyczyniają się do finansowania unijnej gospodarki realnej oraz do realizacji strategii politycznych UE.
(2) Po stronie popytowej ELTIF mogą zapewniać stały i bezpieczny strumień dochodów administratorom programów emerytalnych, zakładom ubezpieczeń, fundacjom, gminom oraz innym podmiotom, które stoją w obliczu konieczności regulowania cyklicznych i powtarzających się zobowiązań oraz nastawione są na długoterminowe zwroty z inwestycji uzyskiwane w ramach należycie regulowanych struktur. ELTIF, chociaż zapewniają mniejszą płynność niż inwestycje w zbywalne papiery wartościowe, mogą zapewnić stały i bezpieczny strumień dochodów poszczególnym inwestorom, którzy polegają na regularnych przepływach środków pieniężnych generowanych przez ELTIF. ELTIF mogą również zapewniać szansę na wzrost wartości kapitału w dłuższym okresie czasu tym inwestorom, którzy nie uzyskują stałego i bezpiecznego strumienia dochodów. Powinna istnieć możliwość zezwolenia ELTIF na zmniejszenie swojego kapitału w sposób proporcjonalny w przypadku, gdy dokonał on zbycia jednego ze swoich aktywów.
(3) Środki finansowe na potrzeby projektów z zakresu infrastruktury transportowej, zrównoważonego wytwarzania lub dystrybucji energii, infrastruktury społecznej (budownictwo mieszkaniowe lub szpitale), wprowadzania nowych technologii i systemów, które pozwalają ograniczyć wykorzystanie zasobów i zużycie energii, czy też dalszego rozwoju MŚP bywają ograniczone. Jak pokazał kryzys finansowy, uzupełnienie finansowania bankowego środkami pochodzącymi z szeregu innych źródeł finansowania, które skuteczniej wykorzystują zasoby rynków kapitałowych, może pomóc w pokryciu tych niedoborów. W tym względzie ELTIF mogą odegrać istotną rolę. W przypadku niektórych projektów mogłyby one wykorzystać takie zasoby jak innowacyjne instrumenty finansowe, aby uzupełnić finansowanie publiczne, którego dostępność jest coraz mniejsza ze względu na kryzys zadłużeniowy.
(4) Mając na uwadze fakt, że inwestorzy mogą być zainteresowani inwestowaniem w ELTIF, fakt, że inwestorów należy w odpowiedni sposób zachęcić do tych inwestycji oraz fakt, że w szczególności inwestorzy indywidualni mogą nie posiadać niezbędnych zasobów lub odpowiednio zdywersyfikowanego portfela, który pozwoliłby im zamrozić ich kapitał na dłuższy okres, ELTIF powinny móc oferować swoim inwestorom prawa do dokonywania umorzeń. Dlatego zarządzający ELTIF powinien mieć prawo swobodnego decydowania o tym, czy ustanowić ELTIF z prawem czy bez prawa do umorzenia, w zależności od strategii inwestycyjnej ELTIF. W przypadku obowiązywania systemu praw do umorzenia, prawa te oraz ich cechy powinny być jasno określone z góry i określone w regulaminie lub dokumentach założycielskich ELTIF. Ponadto przeprowadzona przez Komisję ocena skutków zidentyfikowała na poziomie krajowym przypadki funduszy długoterminowych posiadających formę podmiotów notowanych na giełdzie. Dzięki temu inwestorzy mają możliwość obrotu swoimi udziałami lub jednostkami uczestnictwa w funduszu na rynku wtórnym. W sytuacji gdy udziały funduszu są notowane na giełdzie, inwestorzy mogą kupować i sprzedawać je bezpośrednio na giełdzie, podobnie jak ma to miejsce w przypadku każdego innego papieru wartościowego notowanego na giełdzie. Rynek wtórny może także funkcjonować w sytuacji, gdy udziały lub jednostki uczestnictwa w funduszu nie są notowane na giełdzie. W takim przypadku inwestorzy mogą wymieniać się posiadanymi przez nich aktywami bezpośrednio z innym inwestorem. Podmioty pośredniczące, takie jak banki lub dystrybutorzy, mogą odgrywać na tym rynku wtórnym rolę czynnika ułatwiającego. Mogą one gromadzić zlecenia kupna i sprzedaży, a następnie dopasowywać te zlecenia w grupie swoich klientów. Jeśli inwestowanie długoterminowe ma rzeczywiście stać się atrakcyjną formą inwestowania dla mniejszych inwestorów lub społeczności inwestorów indywidualnych, główną platformą, na której możliwe będzie kupno jednostek uczestnictwa lub udziałów w funduszu długoterminowym lub wyjście z inwestycji w taki fundusz, powinny być rynki wtórne. W sprawozdaniu, przygotowanym trzy lata po przyjęciu niniejszego rozporządzenia, dokonana zostanie ocena tego, czy przepis ten pozwala osiągnąć oczekiwane rezultaty pod względem upowszechnienia się ELTIF ▌ .
(4a) Aby uczynić ELTIF wykonalnym i atrakcyjnym wyborem dla inwestorów profesjonalnych takich jak instytucje pracowniczych programów emerytalnych, fundusze emerytalne czy zakłady ubezpieczeń, należy wprowadzić niezbędne korekty do wymogów regulacyjnych dotyczących kapitału własnego w ramach dyrektywy 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 3 oraz dyrektywy 2009/138/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 4 w celu zapewnienia elastyczności w zakresie ELTIF w odniesieniu do wysokich wymogów kapitałowych dla inwestycji w niepłynne aktywa. Należy ponadto, w stosownych przypadkach, dokładnie ocenić zakres dodatkowych krajowych ograniczeń regulacyjnych.
(5) Do klas aktywów długoterminowych w rozumieniu niniejszego rozporządzenia powinny zaliczać się instrumenty kapitałowe lub dłużne emitowane przez przedsiębiorstwa nienotowane na rynkach regulowanych oraz MŚP notowane na rynkach regulowanych, dla których to instrumentów nie istnieje łatwy do wskazania nabywca. Aktywa te powinny również obejmować instrumenty kapitałowe lub dłużne emitowane przez przedsiębiorstwa notowane na rynkach regulowanych o maksymalnej kapitalizacji 1 mld EUR. Zakresem niniejszego rozporządzenia należy również objąć aktywa rzeczowe, które wymagają znacznych początkowych nakładów kapitałowych i które generują powtarzające się i przewidywalne przepływy środków pieniężnych w okresie ich trwania.
(6) W przypadku braku rozporządzenia ustanawiającego przepisy dotyczące ELTIF, na poziomie krajowym mogłyby zostać przyjęte rozbieżne środki, które prawdopodobnie spowodowałyby zakłócenia konkurencji wynikające z różnic w środkach ochrony inwestycji. Rozbieżne wymogi dotyczące składu portfela, dywersyfikacji i dopuszczalnych aktywów, zwłaszcza w przypadku inwestycji w towary, utrudniają transgraniczne wprowadzanie do obrotu funduszy, które koncentrują się na przedsiębiorstwach nienotowanych na rynkach regulowanych oraz aktywach rzeczowych, ponieważ inwestorzy nie są w stanie w łatwy sposób porównywać różnych ofert inwestycyjnych, które są im prezentowane. Rozbieżne wymogi krajowe skutkują również różnym poziomem ochrony inwestorów. Ponadto do zróżnicowania poziomu ochrony inwestorów prowadzą odmienne wymogi krajowe dotyczące technik inwestycyjnych, takich jak dopuszczalne pułapy zadłużenia, wykorzystanie finansowych instrumentów pochodnych, przepisy regulujące sprzedaż krótką lub transakcje finansowania papierów wartościowych. Ponadto zróżnicowane wymogi dotyczące umarzania udziałów lub jednostek uczestnictwa lub okresów utrzymywania aktywów utrudniają transgraniczną sprzedaż funduszy inwestujących w aktywa nienotowane na rynkach regulowanych. Zwiększając niepewność prawa, rozbieżności te mogą podkopywać zaufanie inwestorów, którzy rozpatrują możliwość inwestycji w takie fundusze, oraz ograniczać ich możliwości efektywnego wyboru między różnorodnymi okazjami do długoterminowego zainwestowania swoich środków. Państwa członkowskie nie powinny zatem mieć możliwości ustanawiania dodatkowych wymogów w dziedzinie objętej niniejszym rozporządzeniem, a odpowiednią podstawę prawną niniejszego rozporządzenia powinien stanowić art. 114 Traktatu, interpretowany zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
(7) Jednolite przepisy w całej Unii są konieczne, aby zadbać o to, by ELTIF posiadały w całej Unii spójny i stabilny profil produktowy. Aby zapewnić niezakłócone funkcjonowanie rynku wewnętrznego oraz wysoki poziom ochrony inwestorów, należy ustanowić jednolite przepisy regulujące funkcjonowanie ELTIF, a zwłaszcza skład portfela ELTIF oraz instrumenty inwestycyjne, które fundusze te mogą stosować, aby uzyskać ekspozycję wobec aktywów długoterminowych, takich jak instrumenty kapitałowe lub dłużne emitowane przez MŚP notowane na rynkach regulowanych oraz przez przedsiębiorstwa nienotowane na rynkach regulowanych, oraz aktywów rzeczowych. Konieczne są również jednolite przepisy dotyczące portfela ELTIF, aby zapewnić posiadanie przez ELTIF, które za cel stawiają sobie generowanie regularnych dochodów, zdywersyfikowanego portfela aktywów inwestycyjnych pozwalających uzyskiwać regularne przepływy pieniężne. Ponadto koordynacja pomiędzy ramami podatkowymi państw członkowskich jest konieczna dla zapewnienia równych warunków działania pod względem atrakcyjności dla inwestorów, a konwergencja krajowych strategii politycznych jest niezbędna dla ustanowienia podobnych warunków pod względem klimatu inwestycyjnego w celu zlikwidowania nierówności między państwami członkowskimi.
(8) Należy zadbać o to, by definicja działalności ELTIF, zwłaszcza w odniesieniu do składu portfela ELTIF oraz instrumentów inwestycyjnych, które fundusze te mogą stosować, miała bezpośrednie zastosowanie do zarządzających ELTIF; dlatego też te nowe przepisy należy przyjąć w formie rozporządzenia. Pozwoli to również zapewnić jednolite warunki stosowania oznaczenia ELTIF, zapobiegając istnieniu rozbieżnych wymogów krajowych. Zarządzający ELTIF powinni przestrzegać tych samych przepisów w całej Unii także po to, by zwiększyć poziom zaufania inwestorów do ELTIF oraz zapewnić trwałą wiarygodność tego oznaczenia. Jednocześnie przyjęcie jednolitych przepisów pozwala ograniczyć złożoność wymogów regulacyjnych, którym podlegają ELTIF. Dzięki jednolitym przepisom ograniczone zostają również koszty przestrzegania przez zarządzających rozbieżnych krajowych przepisów regulujących fundusze inwestujące w MŚP notowane na rynkach regulowanych oraz aktywa długoterminowe nienotowane na rynkach regulowanych i w porównywalne klasy aktywów rzeczowych. Ma to szczególne znaczenie dla zarządzających, którzy chcą pozyskiwać kapitał w kontekście transgranicznym. Przyczyni się to również do wyeliminowania zakłóceń konkurencji.
(9) Nowe przepisy dotyczące ELTIF są ściśle związane z przepisami dyrektywy 2011/61/UE Parlamentu Europejskiego i Rady 5 , ponieważ dyrektywa ta stanowi ramy prawne regulujące zarządzanie alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (AFI) i wprowadzanie ich do obrotu w Unii. ELTIF są z definicji AFI z UE, które są zarządzane przez zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (ZAFI), którzy uzyskali zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2011/61/UE.
(10) Podczas gdy dyrektywa 2011/61/UE przewiduje również stopniowany system dotyczący państw trzecich regulujący ZAFI spoza UE oraz AFI spoza UE, nowe przepisy dotyczące ELTIF mają bardziej ograniczony zakres uwypuklający europejski wymiar tego nowego długoterminowego produktu inwestycyjnego. Dlatego też do uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności w charakterze ELTIF uprawniony powinien być wyłącznie AFI z UE zdefiniowany w dyrektywie 2011/61/UE, przy czym tylko wtedy, gdy jest zarządzany przez ZAFI z UE, który uzyskał zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2011/61/UE. Inwestorów z państw trzecich powinno się jednak również zachęcać do inwestowania w ELTIF, zważywszy na cenny kapitał, jaki mogą wnieść do projektów w Unii.
(11) Nowe przepisy mające zastosowanie do ELTIF powinny być oparte na istniejących ramach prawnych ustanowionych na mocy dyrektywy 2011/61/UE oraz aktów prawnych przyjętych w celu jej wykonania. W związku z powyższym przepisy dotyczące ELTIF powinny mieć zastosowanie jako uzupełnienie obowiązujących przepisów unijnych. W szczególności do ELTIF powinny mieć zastosowanie przepisy regulujące zarządzanie funduszami i wprowadzanie ich do obrotu, określone w dyrektywie 2011/61/UE. Podobnie przepisy dotyczące transgranicznego świadczenia usług i swobody przedsiębiorczości ustanowione w dyrektywie 2011/61/UE powinny mieć odpowiednio zastosowanie do transgranicznej działalności ELTIF. Uzupełnienie tych przepisów powinny stanowić szczegółowe przepisy dotyczące wprowadzania tych funduszy do obrotu służące uregulowaniu kwestii oferowania ELTIF inwestorom indywidualnym i profesjonalnym w kontekście transgranicznym w całej Unii.
(12) Jednolite przepisy powinny mieć zastosowanie do wszystkich AFI z UE, które pragną być oferowane jako ELTIF. AFI z UE, które nie chcą być oferowane jako ELTIF, nie powinny podlegać tym przepisom, tym samym świadomie rezygnując z korzyści, jakie wynikają z tych przepisów. Z drugiej strony, przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) oraz AFI spoza UE nie mogłyby być oferowane jako ELTIF.
(13) W celu zapewnienia przestrzegania przez ELTIF zharmonizowanych przepisów regulujących działalność tych funduszy należy wprowadzić wymóg udzielania przez właściwe organy zezwolenia tym funduszom. Dlatego też zharmonizowane procedury udzielania zezwolenia ZAFI i nadzoru nad tymi funduszami ustanowione w dyrektywie 2011/61/UE należy uzupełnić specjalną procedurą udzielania zezwolenia ELTIF. Należy ustanowić procedury, aby zadbać o to, by funduszami ELTIF mogli zarządzać wyłącznie ZAFI z UE, którzy otrzymali zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2011/61/UE i którzy posiadają zdolność do zarządzania ELTIF. Należy podjąć wszelkie stosowne kroki, aby zadbać o to, by ELTIF były w stanie przestrzegać zharmonizowanych przepisów regulujących działalność tych funduszy.
(14) Biorąc pod uwagę fakt, że AFI z UE mogą przybierać rozmaite formy prawne, które niekoniecznie nadają im osobowość prawną, przepisy zobowiązujące ELTIF do podjęcia działań należy rozumieć jako skierowane do zarządzającego ELTIF w przypadkach, gdy dany ELTIF został ustanowiony jako AFI z UE, który nie jest w stanie działać samodzielnie ze względu na brak odrębnej osobowości prawnej.
(15) Aby zapewnić ukierunkowanie ELTIF na inwestycje długoterminowe i przyczynić się do finansowania zrównoważonego wzrostu gospodarki UE, przepisy dotyczące portfela ELTIF powinny wprowadzać wymóg wyraźnego wskazania kategorii aktywów dopuszczalnych do celów inwestycji dokonywanych przez ELTIF oraz warunków dopuszczalności tych aktywów. ELTIF powinien inwestować co najmniej 70 % swojego kapitału w dopuszczalne aktywa inwestycyjne oraz co najmniej 60 % swojego kapitału w papiery wartościowe emitowane przez kwalifikowalne przedsiębiorstwo portfelowe mające siedzibę w Unii. Aby zapewnić integralność ELTIF, należałoby również zakazać ELTIF dokonywania niektórych transakcji finansowych, które mogłyby zagrażać strategii inwestycyjnej i celom inwestycyjnym funduszu poprzez narażenie funduszu na dodatkowe ryzyko inne niż to, którego można oczekiwać w przypadku funduszu ukierunkowanego na inwestycje długoterminowe. Aby zapewnić jednoznaczną koncentrację na inwestycjach długoterminowych, co może być pomocne dla inwestorów indywidualnych nieobeznanych z mniej konwencjonalnymi strategiami inwestycyjnymi, ELTIF należy zakazać inwestycji w finansowe instrumenty pochodne do celów innych niż zabezpieczenie przed ryzykiem związanym z jego własnymi inwestycjami. Zważywszy na płynny charakter towarów i finansowych instrumentów pochodnych, które pozwalają uzyskać pośrednie zaangażowanie w towary, inwestycje w towary nie wymagają długoterminowego zaangażowania ze strony inwestorów i dlatego należy je wykluczyć. To uzasadnienie nie ma zastosowania w przypadku inwestycji w infrastrukturę lub przedsiębiorstwa, które są związane z towarami lub których wyniki są pośrednio powiązane z notowaniami towarów, takich jak gospodarstwa rolne (w przypadku towarów rolnych) czy też elektrownie (w przypadku surowców energetycznych).
(15a) Aby ELTIF skutecznie przyczyniały się w Unii do trwałego, inteligentnego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu, każdy ELTIF powinien brać pod uwagę skutki społeczne dopuszczalnych inwestycji, uwzględniając ich charakterystykę środowiskową i społeczną, a także sposób zarządzania. Zwłaszcza zarządzający ELTIF powinien zwracać uwagę na wkład wybranych aktywów w realizację celów europejskiego modelu wzrostu, tj. usprawnienie infrastruktury społecznej, mobilność zgodną z zasadami zrównoważonego rozwoju, wytwarzanie i dystrybucję energii odnawialnej, procesy na rzecz efektywności energetycznej, a także na skutki dla firm działających w sektorach sprzyjających rozwiązaniom środowiskowym i społecznym lub mających duży potencjał w zakresie innowacji.
(16) Definicja tego, co stanowi inwestycję długoterminową, jest szeroka. Dopuszczalne aktywa inwestycyjne, chociaż niekoniecznie wymagają od zarządzającego ELTIF długich okresów utrzymywania, są zasadniczo niepłynne, powodują konieczność zaangażowania na pewien okres czasu oraz posiadają profil ekonomiczny o charakterze długoterminowym. Dopuszczalne aktywa inwestycyjne nie są zbywalnymi instrumentami i dlatego nie posiadają płynności, jaką zapewniają rynki wtórne. Często wymagają zaangażowania na czas określony, co ogranicza ich zbywalność. Jednak ponieważ MŚP notowane na rynkach regulowanych mogą napotykać problemy z płynnością i dostępem do rynku wtórnego, instrumenty kapitałowe lub dłużne emitowane przez MŚP notowane na rynkach regulowanych powinny być włączone do grupy dopuszczonych aktywów inwestycyjnych ELTIF, aby umożliwić utrzymanie stabilnej struktury własności. W związku z powyższym dopuszczalnymi aktywami inwestycyjnymi mogą być zbywalne papiery wartościowe i dlatego mogą mieć dostęp do płynności, jaką zapewniają rynki wtórne. Ekonomiczny cykl inwestycji pozostających w sferze zainteresowań ELTIF ma zasadniczo charakter długoterminowy ze względu na wysokie kwoty zaangażowanego kapitału oraz okres czasu konieczny do wygenerowania dochodów. W rezultacie aktywa takie nie nadają się na potrzeby inwestycji przewidujących prawo do umorzenia, z wyłączeniem szczególnych przypadków i na szczególnych warunkach.
(17) ELTIF należy zezwolić na inwestowanie w aktywa inne niż dopuszczalne aktywa inwestycyjne, które mogą być niezbędne, aby umożliwić wydajne zarządzanie przepływami środków pieniężnych funduszu, jednak wyłącznie pod warunkiem że inwestycje te są zgodne ze strategią ELTIF w zakresie inwestycji długoterminowych.
(18) Za dopuszczalne aktywa inwestycyjne należy uznać m.in. udziały, takie jak instrumenty kapitałowe i quasi-kapitałowe, instrumenty dłużne emitowane przez kwalifikowalne przedsiębiorstwa portfelowe oraz udzielone im pożyczki. Powinny one również obejmować udziały w innych funduszach koncentrujących się na aktywach takich jak inwestycje w przedsiębiorstwa nienotowane na rynkach regulowanych, które emitują instrumenty kapitałowe lub dłużne, dla których nie zawsze istnieje łatwy do wskazania nabywca. Do klasy aktywów dopuszczalnych należy również zaliczyć bezpośrednie udziały w aktywach rzeczowych, chyba że są one przedmiotem sekurytyzacji, pod rygorystycznymi warunkami dotyczącymi wartości ich nabycia oraz profilu przepływów środków pieniężnych.
(19) Instrumenty quasi-kapitałowe należy rozumieć jako obejmujące rodzaj instrumentu finansowego stanowiący połączenie instrumentu kapitałowego i dłużnego, gdzie zwrot z tego instrumentu jest powiązany z zyskami lub stratami kwalifikowalnego przedsiębiorstwa portfelowego, a jego wykup - w przypadku niewykonania zobowiązania - nie jest w pełni zabezpieczony. Takie instrumenty obejmują różnego rodzaju instrumenty finansowe, takie jak pożyczki podporządkowane, ciche udziały, pożyczki partycypacyjne, prawa do udziału w zyskach, obligacje zamienne i obligacje opcyjne.
(20) Aby odzwierciedlić istniejące praktyki biznesowe, ELTIF należy zezwolić na nabywanie istniejących udziałów w kwalifikowalnym przedsiębiorstwie portfelowym od dotychczasowych udziałowców tego przedsiębiorstwa. Ponadto, aby zapewnić potencjalnie jak najszersze możliwości pozyskiwania środków finansowych, należy zezwolić na inwestycje w inne ELTIF. Aby uniknąć "rozwodnienia" inwestycji w kwalifikowalne przedsiębiorstwa portfelowe, ELTIF należy zezwolić na inwestowanie w inne ELTIF wyłącznie pod warunkiem, że te ELTIF same nie zainwestowały więcej niż 10 % swojego kapitału w inne ELTIF.
(21) Korzystanie z usług przedsiębiorstw finansowych jest konieczne, aby skutecznie oferować ELTIF inwestorom, jak również zgromadzić i zorganizować środki finansowe pochodzące od różnych inwestorów - w tym inwestycje o charakterze publicznym - przeznaczone na inwestycje w projekty infrastrukturalne. Należy zatem zezwolić ELTIF na inwestowanie w dopuszczalne aktywa inwestycyjne za pośrednictwem przedsiębiorstw finansowych, o ile zakres działalności tych przedsiębiorstw obejmuje finansowanie projektów długoterminowych i rozwój MŚP.
(22) ▌ Kwalifikowalne przedsiębiorstwa portfelowe powinny obejmować projekty infrastrukturalne, inwestycje w przedsiębiorstwa nienotowane na rynkach regulowanych i MŚP notowane na rynkach regulowanych nastawione na wzrost ▌ , które mogą być odpowiednie do celów inwestycji długoterminowych.
(23) Projekty infrastrukturalne, ze względu na swoją skalę, wymagają dużych kwot kapitału, który musi zostać zainwestowany na długi okres czasu. Takie projekty infrastrukturalne powinny obejmować obiekty infrastruktury: publiczną (m.in. szkoły, szpitale lub więzienia), infrastrukturę społeczną (m.in. mieszkania socjalne), infrastrukturę transportową (m.in. drogi, systemu transportu zbiorowego lub porty lotnicze), infrastrukturę energetyczną (m.in. sieci energetyczne, projekty mające na celu przystosowanie się do zmiany klimatu i łagodzenie tej zmiany, elektrownie lub rurociągi), infrastrukturę gospodarki wodnej (m.in. systemy zaopatrzenia w wodę, systemy kanalizacyjne i nawadniające), infrastrukturę komunikacyjną (m.in. sieci) oraz infrastrukturę gospodarki odpadami (m.in. systemy recyklingu i zbiórki odpadów).
(24) Przedsiębiorstwa nienotowane na rynkach regulowanych mogą mieć trudności z dostępem do rynków kapitałowych i finansowaniem dalszego wzrostu i rozwoju. Typowy sposób pozyskiwania środków finansowych stanowi finansowanie prywatne za pośrednictwem udziałów kapitałowych lub pożyczek. Ponieważ instrumenty te są ze swej natury inwestycjami długoterminowymi, wymagają "cierpliwego" kapitału, który ELTIF są w stanie zapewnić. Ponadto MŚP notowane na rynkach regulowanych często natrafiają na znaczne utrudnienia w uzyskaniu długoterminowego finansowania, a ELTIF mogą stanowić cenne alternatywne źródła finansowania.
(25) Inwestycje w infrastrukturę wymagają "cierpliwego" kapitału z powodu braku płynnych rynków wtórnych. Fundusze inwestycyjne stanowią istotne źródło finansowania aktywów, które wymagają znacznych nakładów kapitałowych. W przypadku tych aktywów, aby osiągnąć pożądany poziom finansowania, często konieczna jest kumulacja kapitału. Inwestycje tego rodzaju wymagają długiego okresu czasu z powodu zwykle długiego cyklu ekonomicznego, jaki wiąże się z tymi aktywami. Zwykle potrzeba wielu lat, aby inwestycja w duże aktywa rzeczowe zamortyzowała się. Aby ułatwić rozwój takich dużych aktywów, ELTIF powinny móc dokonywać bezpośrednich inwestycji w infrastrukturę o wartości przekraczającej 10 mln EUR, która w trakcie swego istnienia generuje przewidywalne i powtarzające się przepływy pieniężne. ▌ Z tych względów bezpośrednie udziały w infrastrukturze i inwestycje w kwalifikowalne przedsiębiorstwa portfelowe należy traktować w taki sam sposób.
(26) W przypadku gdy zarządzający posiada udziały w przedsiębiorstwie portfelowym, istnieje ryzyko, że zarządzający będzie przedkładał swoje interesy ponad interesy inwestujących w fundusz. W celu uniknięcia konfliktu interesów ELTIF powinien inwestować wyłącznie w aktywa, które nie są związane z zarządzającym, aby zagwarantować solidny ład korporacyjny, chyba że ELTIF inwestuje w jednostki uczestnictwa lub udziały lub aktywa zarządzane przez zarządzającego ELTIF, które są dopuszczalne na mocy niniejszego rozporządzenia.
(27) Aby zapewnić zarządzającym ELTIF pewien stopień elastyczności w inwestowaniu powierzonych im środków, należy zezwolić na obrót aktywami innymi niż inwestycje długoterminowe do wartości maksymalnej wynoszącej 30 % ich kapitału.
(28) W celu ograniczenia podejmowania ryzyka przez ELTIF podstawowe znaczenie ma ograniczenie ryzyka kontrahenta poprzez objęcie portfela ELTIF jasnymi wymogami w zakresie dywersyfikacji. Wszystkie instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym powinny podlegać przepisom rozporządzenia (UE) nr 648/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady [...] 6 .
(29) W celu uniknięcia wywierania znaczącego wpływu przez inwestujący ELTIF na zarządzających innym ELTIF lub emitentem konieczne jest uniknięcie nadmiernej koncentracji danego ELTIF w tej samej inwestycji.
(30) W celu umożliwienia zarządzającym ELTIF dalszego pozyskiwania kapitału w okresie działalności funduszu, należy im zezwolić na zaciąganie pożyczek i kredytów gotówkowych w wysokości do 40 % kapitału funduszu. Powinno to służyć zapewnianiu dodatkowego zysku dla inwestorów. W celu wyeliminowania ryzyka niedopasowania walutowego ELTIF powinien zaciągać pożyczki wyłącznie w walucie, w której zarządzający zamierza nabyć aktywa.
(31) Ze względu na długoterminowy i niepłynny charakter inwestycji ELTIF zarządzający powinni mieć wystarczająco dużo czasu na zastosowanie limitów inwestycyjnych. Określając czas potrzebny na wdrożenie tych limitów, należy wziąć pod uwagę szczególne cechy i właściwości inwestycji, aczkolwiek okres ten nie powinien przekroczyć pięciu lat.
(31a) W wyjątkowych okolicznościach określonych w regulaminie założycielskim okres działalności ELTIF można przedłużyć lub skrócić, aby zapewnić większą elastyczność, np. w przypadku gdy jakiś projekt został zrealizowany później lub wcześniej niż przewidywano, aby uwzględnić długoterminową strategię inwestycyjną funduszu.
(31b) Europejski Bank Inwestycyjny (EBI), ze względu na swoją wiedzę fachową w dziedzinie unijnego finansowania infrastruktury, a także inne podobne instytucje krajowe powinny aktywnie współpracować z zarządzającymi ELTIF i inwestorami, zwłaszcza inwestorami indywidualnymi, którym może brakować odpowiedniego doświadczenia. Ponadto inicjatywa EBI w zakresie obligacji projektowych oraz inne podobne działania, takie jak instrument "Łącząc Europę", powinny być bezpośrednio powiązane z ELTIF, a EBI powinien brać na siebie ryzyko i zapewniać gwarancje, aby ograniczyć ryzyko nierozerwalnie związane z tego rodzaju inwestycjami i zachęcać inwestorów do zaufania ELTIF jako bezpiecznemu narzędziu inwestycyjnemu.
(32) ▌ Nic nie powinno uniemożliwiać ELTIF ubiegania się o dopuszczenie tych udziałów lub jednostek uczestnictwa do obrotu na rynku regulowanym określonym w art. 4 pkt 21 dyrektywy 2014/.../UE Parlamentu Europejskiego i Rady 7 [nowa dyrektywa MIFID], na wielostronnych platformach obrotu określonych w art. 4 pkt 22 dyrektywy 2014/.../UE [nowa dyrektywa MIFID] lub na zorganizowanych platformach obrotu określonych w art. 4 pkt 23 dyrektywy 2014/.../UE [nowa dyrektywa MIFID], w ten sposób zapewniając inwestorom możliwość sprzedaży ich jednostek uczestnictwa lub udziałów przed końcem okresu działalności ELTIF. Regulamin ELTIF lub jego dokumenty założycielskie nie powinny zatem uniemożliwiać, by jednostki uczestnictwa lub udziały były dopuszczane do obrotu lub były przedmiotem obrotu na rynkach regulowanych, ani nie powinny uniemożliwiać inwestorom swobodnego przenoszenia ich udziałów lub jednostek uczestnictwa na rzecz stron trzecich pragnących nabyć te udziały lub jednostki uczestnictwa. Jednak zgodnie z dotychczasowymi doświadczeniami na rynkach krajowych obrót na rynkach wtórnych może funkcjonować na niektórych rynkach, ale na innych opcja ta może pociągać za sobą wysokie składki lub znaczące obniżenie wartości jednostek uczestnictwa lub udziałów w ELTIF, które uzyskały zezwolenie na działalność na rynkach regulowanych lub które na nich funkcjonują, co w praktyce odstraszałoby inwestorów od skorzystania z tej alternatywy. W związku z tym opcja ta może nie być wystarczająca, aby zastąpić możliwość bardziej regularnych umorzeń.
(33) Aby inwestorzy mogli skutecznie umarzać swoje jednostki uczestnictwa lub udziały na koniec okresu działalności funduszu, zarządzający powinien rozpocząć sprzedaż portfela aktywów ELTIF w odpowiednim czasie w celu zapewnienia odpowiedniej wartości. Przy określaniu harmonogramu uporządkowanego wycofywania się z inwestycji zarządzający ELTIF powinien uwzględnić różne profile zapadalności inwestycji oraz okres czasu potrzebny na znalezienie nabywcy aktywów, w które zainwestował ELTIF. Ze względu na to, że utrzymanie limitów inwestycyjnych podczas tego okresu upłynnienia jest niemożliwe, limity te powinny przestać obowiązywać wraz z rozpoczęciem okresu upłynnienia.
(34) Aktywa, w które zainwestował ELTIF, mogą zostać dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym w okresie działalności funduszu. W takim przypadku aktywa te nie byłyby już zgodne z wymogiem niniejszego rozporządzenia polegającym na pozostawaniu aktywów poza obrotem na rynku regulowanym. Aby umożliwić zarządzającym wycofanie się z inwestycji w takie aktywa w uporządkowany sposób, aktywa te mogą nadal być uwzględniane do celów obliczania limitu dopuszczalnych aktywów inwestycyjnych w wysokości 70 %, jednak przez okres nie dłuższy niż trzy lata.
(35) Ze względu na szczególne cechy ELTIF, a także z uwagi na inwestorów indywidualnych i profesjonalnych, do których skierowane są te fundusze, ważne jest wprowadzenie solidnych wymogów dotyczących przejrzystości, które umożliwiałyby potencjalnym inwestorom dokonanie świadomej oceny i posiadanie pełnej wiedzy na temat związanego z nimi ryzyka. Oprócz spełnienia wymogów dotyczących przejrzystości zawartych w dyrektywie 2011/ 61/UE ELTIF powinny opublikować prospekt emisyjny zawierający koniecznie wszystkie informacje, które muszą być ujawnione przez przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania typu zamkniętego zgodnie z dyrektywą 2003/71/ WE Parlamentu Europejskiego i Rady 8 i rozporządzeniem Komisji (WE) nr 809/2004. 9 W przypadku oferowania ELTIF inwestorom indywidualnym powinno być wymagane opublikowanie dokumentu zawierającego kluczowe informacje zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr .../... Parlamentu Europejskiego i Rady 10 ["konfekcjonowane" detaliczne produkty inwestycyjne]. Ponadto we wszystkich innych dokumentach marketingowych należy wyraźnie zwrócić uwagę na profil ryzyka ELTIF i wskazać każdy udział w instrumentach angażujących środki budżetowe UE.
(36) Ponieważ ELTIF są skierowane do inwestorów zarówno profesjonalnych, jak i indywidualnych w całej Unii, konieczne jest, aby do wymogów dotyczących wprowadzania do obrotu określonych w dyrektywie 2011/61/UE dodać pewne inne wymogi, tak by zapewnić odpowiedni poziom ochrony inwestorów, w szczególności inwestorów indywidualnych. W związku z tym należy zapewnić rozwiązania służące dokonywaniu subskrypcji, uiszczaniu płatności na rzecz posiadaczy jednostek uczestnictwa lub udziałów, dokonywaniu odkupu lub umorzenia jednostek uczestnictwa lub udziałów, a także udostępnianiu informacji, które ELTIF i zarządzający tym funduszem zobowiązani są przedstawić. Ponadto, aby zagwarantować, że inwestorzy indywidualni nie będą znajdowali się w niekorzystnej sytuacji w porównaniu z doświadczonymi inwestorami profesjonalnymi, należy wprowadzić pewne środki ochronne, w przypadku gdy ELTIF są oferowane inwestorom indywidualnym.
(37) Organ właściwy dla ELTIF powinien zbadać, czy ELTIF jest w stanie zapewnić stałą zgodność z wymogami określonymi w niniejszym rozporządzeniu. Ponieważ właściwe organy posiadają już szerokie uprawnienia na mocy dyrektywy 2011/61/UE, konieczne jest, aby uprawnienia te zostały rozszerzone w celu umożliwienia ich wykonywania w odniesieniu do nowych wspólnych przepisów dotyczących ELTIF.
(38) ESMA powinien mieć możliwość wykonywania - w odniesieniu do niniejszego rozporządzenia - wszystkich uprawnień przyznanych mu na mocy dyrektywy 2011/61/UE oraz należy mu zapewnić wszystkie niezbędne do tego celu zasoby, zwłaszcza zasoby ludzkie.
(39) Europejski Urząd Nadzoru (Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) (ESMA), ustanowiony rozporządzeniem (UE) nr 1095/2010 Parlamentu Europejskiego i Rady [...] 11 , powinien odgrywać centralną rolę w stosowaniu niniejszych przepisów dotyczących ELTIF poprzez zapewnianie spójnego stosowania przepisów Unii przez właściwe organy krajowe. Ponieważ ESMA jest organem dysponującym wysoce specjalistyczną wiedzą w dziedzinie papierów wartościowych i rynków papierów wartościowych, skutecznym i właściwym krokiem jest powierzenie mu zadania opracowania projektów regulacyjnych standardów technicznych, w przypadku gdy nie wymagają one podjęcia decyzji politycznych, celem ich przedłożenia Komisji, w odniesieniu do: okoliczności, w których okres działalności ELTIF będzie wystarczająco długi, by objąć cykl życia poszczególnych aktywów ELTIF; cech harmonogramu uporządkowanego zbywania aktywów ELTIF; definicji, metod obliczania i prezentacji informacji na temat kosztów; oraz właściwości rozwiązań, które mają zostać zapewnione przez ELTIF w poszczególnych państwach członkowskich, w których fundusze te zamierzają wprowadzać do obrotu swoje jednostki uczestnictwa lub udziały.
(39a) Wprowadzenie na szczeblu krajowym bodźców podatkowych zachęcających do długoterminowych inwestycji za pośrednictwem ELTIF może odgrywać ważną rolę w skierowaniu aktualnie dostępnych zasobów na finansowanie projektów długoterminowych w Unii, w szczególności projektów korzystnych dla społeczeństwa i środowiska. Z tego względu można by ocenić, czy obligacje projektowe powinno się również uznać za dopuszczalne aktywa, w celu zapewnienia korzyści skali i wzmocnienia synergii pomiędzy narzędziami inwestycyjnymi Unii. Zachęca się państwa członkowskie, które borykają się z konsekwencjami korekty budżetowej, aby udzielały gwarancji państwowych inwestorom uczestniczącym w ELTIF oraz aby lepiej traktowały tych inwestorów pod względem podatkowym, np. przewidując dla nich ulgi podatkowe. Państwa członkowskie powinny podjąć wszystkie niezbędne środki ustawodawcze i instytucjonalne w celu zapewnienia wdrożenia niniejszego rozporządzenia.
(39b) Państwa członkowskie, jak również organy regionalne i lokalne, są w znacznej mierze odpowiedzialne za skuteczne promowanie ELTIF i oferowanie ELTIF inwestorom, a także za odpowiednie informowanie obywateli i konsumentów o korzyściach wynikających z tych nowych ram.
(39c) Istotne znaczenie ma zachęcenie półprofesjonalnych inwestorów w Unii, takich jak programy emerytalne średniej kapitalizacji, zakłady ubezpieczeń, gminy, kościoły, organizacje charytatywne i fundacje, które mogą dysponować odpowiednim kapitałem i pewną wiedzą fachową, do inwestowania w ELTIF.
(40) Nowe jednolite przepisy dotyczące ELTIF powinny być zgodne z przepisami dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady [...] 12 oraz rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady [...] 13 .
(40a) ELTIF nie powinien inwestować w dopuszczalne aktywa inwestycyjne, w których zarządzający ELTIF posiada lub przyjmuje bezpośrednio ani pośrednio udział w sposób inny niż poprzez posiadanie jednostek uczestnictwa lub udziałów w ELTIF, którym zarządza. Ponadto powinny istnieć gwarancje pozwalające uniknąć praktyk zakłócających konkurencję lub stwarzających bariery dla wejścia na rynek.
(41) Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia polegające na zapewnieniu stosowania jednolitych wymogów dotyczących inwestycji i warunków prowadzenia działalności w odniesieniu do ELTIF w całej Unii, przy jednoczesnym pełnym uwzględnieniu potrzeby zrównoważenia bezpieczeństwa i wiarygodności ELTIF oraz wydajnego funkcjonowania rynku finansowania długoterminowego i kosztów ponoszonych przez różne zainteresowane strony, nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na ich rozmiary i skutki możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną we wspomnianym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.
(42) Nowe jednolite przepisy dotyczące funduszy ELTIF są zgodne z prawami podstawowymi i zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w tym z prawem do dostępu do usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym, prawem ochrony konsumentów, wolnością prowadzenia działalności gospodarczej, prawem do skutecznego środka odwoławczego i prawem do rzetelnego procesu sądowego oraz prawem do ochrony danych osobowych. Nowe jednolite przepisy dotyczące funduszy ELTIF powinny być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w...
| W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
| Przewodniczący |
Przewodniczący |
