OŚWIADCZENIA KOMISJI(Dz.U.UE C z dnia 30 listopada 2013 r.)
Dot. art. 18
(w odniesieniu do ust. 1 i 3) Komisja podkreśla, że upoważnienie Komisji do przyjmowania - w drodze aktów wykonawczych lub delegowanych - środków określonych we wspólnych zaleceniach państw członkowskich nie może naruszać uprawnień dyskrecjonalnych Komisji do przyjmowania takich aktów.
(w odniesieniu do ust. 7) Zdolność państw członkowskich, mających bezpośredni interes w zarządzaniu, do przygotowania wspólnych zaleceń nie może naruszać wyłącznego prawa inicjatywy przysługującego Komisji w odniesieniu do przedkładania wniosków w dziedzinie wspólnej polityki rybołówstwa.
(w odniesieniu do ust. 8) W świetle art. 2 ust. 1 TFUE ustęp 8 nie może być rozumiany jako automatyczne upoważnienie państw członkowskich, ze względu na brak innych przepisów unijnych, do przyjmowania prawnie wiążących aktów w dziedzinie, w której Unia ma wyłączną kompetencję. Jeżeli Komisja uzna, że takie akty są niezgodne z celami wspólnej polityki rybołówstwa, państwa członkowskie powinny podjąć działania zgodnie z zasadą lojalnej współpracy w celu usunięcia wszelkiej niezgodności z prawem Unii.
Dot. części VI, a w szczególności art. 28 ust. 3
Przepisy części VI dotyczące polityki zewnętrznej nie wpływają na ważność decyzji Rady lub wytycznych negocjacyjnych Rady dla Komisji zgodnie z art. 218 TFUE ani porozumień zawartych z państwami lub organizacjami trzecimi zgodnie z art. 218 TFUE.
Dot. art. 47 ust. 2 część druga
Komisja podkreśla, że systematyczne powoływanie się na art. 5 ust. 4 akapit drugi lit. b) rozporządzenia (UE) nr 182/2011 (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13) jest sprzeczne z literą i duchem tego aktu prawnego. Odwołanie do tego przepisu musi być związane z konkretną potrzebą odstąpienia od zasady, zgodnie z którą Komisja może przyjmować projekt aktu wykonawczego, w przypadku gdy nie została wydana opinia. Jako że jest to wyjątek od zasady ogólnej ustanowionej w art. 5 ust. 4, nie można postrzegać korzystania z akapitu drugiego lit. b) jedynie jako "swobody decyzyjnej" prawodawcy, lecz przepis ten należy interpretować w sposób zawężający, a w związku z tym korzystanie z niego musi być uzasadnione.
