Zmiany do załącznika I do Konwencji w sprawie transgranicznych skutków awarii przemysłowych, sporządzonej w Helsinkach dnia 17 marca 1992 r. Genewa.3-5.12.2014.

ZMIANY

do załącznika I do Konwencji w sprawie transgranicznych skutków awarii przemysłowych, sporządzonej w Helsinkach dnia 17 marca 1992 r.,

przyjęte w Genewie w dniach 3-5 grudnia 2014 r.

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniach 3-5 grudnia 2014 r. w Genewie zostały przyjęte Zmiany do załącznika I do Konwencji w sprawie transgranicznych skutków awarii przemysłowych, sporządzonej w Helsinkach dnia 17 marca 1992 r., w następującym brzmieniu:

Przekład

Decyzja 2014/2 Konferencji Stron Konwencji

zmieniająca załącznik I do Konwencji

Konferencja Stron,

Rozpoznając potrzebę zaktualizowania kategorii substancji i mieszanin oraz substancji nazwanych i ich ilości progowych, zawartych w załączniku I do Konwencji w sprawie transgranicznych skutków awarii przemysłowych, dla celów wprowadzenia kryteriów Globalnie Zharmonizowanego Systemu Klasyfikacji i Oznakowania Chemikaliów Organizacji Narodów Zjednoczonych (ST/SG /AC.10/30/Rev.4) oraz utrzymania zgodności z odpowiednim prawodawstwem Unii Europejskiej,

Mając na względzie swoją decyzję o przeprowadzeniu przeglądu substancji niebezpiecznych i ich ilości zawartych w załączniku I oraz swoją decyzję 2004/4 o utworzeniu Grupy Roboczej ds. Rozwoju Konwencji,

Uznając propozycję zmian do załącznika I przygotowaną przez Grupę Roboczą na podstawie gruntownego przeglądu,

Dokonuje zmian załącznika I do Konwencji dotyczącego substancji niebezpiecznych dla celów określenia niebezpiecznych działalności poprzez zastąpienie go tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszej decyzji.

ZAŁĄCZNIK

Substancje niebezpieczne służące ustaleniu niebezpiecznych rodzajów działalności1

W przypadku, gdy substancja lub mieszanina wymieniona w Części II należy także do jednej lub kilku kategorii w Części I, zastosowanie ma ilość progowa podana w Części II.

Przy ustalaniu niebezpiecznych rodzajów działalności Strony winny brać pod uwagę faktyczne i przewidywane niebezpieczne właściwości i/lub ilości wszystkich występujących substancji niebezpiecznych lub substancji niebezpiecznych, które, jak racjonalnie można przewidzieć, mogą powstać w sytuacji utraty kontroli nad działalnością, w tym rodzajami działalności związanymi z magazynowaniem, podejmowaną w ramach niebezpiecznej działalności.

CZĘŚĆ  I.

KATEGORIE SUBSTANCJI I MIESZANIN NIEWYMIENIONE W CZĘŚCI II

Kategoria zgodna z Globalnie Zharmonizowanym Systemem Klasyfikacji i Oznakowania Chemikaliów (GHS) Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ)		Ilość progowa (w tonach metrycznych)
1.	Toksyczność ostra, Kategoria 1, wszystkie drogi narażenia2	20
2.	Toksyczność ostra: Kategoria 2, wszystkie drogi narażenia3 Kategoria 3, droga narażenia przez drogi oddechowe4	200
3.	Działanie toksyczne na narządy docelowe (STOT) - Narażenie jednorazowe (SE) STOT, Kategoria 15	200
4.	Materiały wybuchowe - niestabilne materiały wybuchowe lub materiały wybuchowe, gdzie substancja, mieszanina bądź wyrób należy do Podklasy 1.1, 1.2, 1.3, 1.5 lub 1.6 Rozdziału 2.1.2 kryteriów GHS lub substancje bądź mieszaniny o właściwościach wybuchowych określonych badaniami serii 2 części I Zaleceń ONZ dotyczących transportu towarów niebezpiecznych: Podręcznik Badań i Kryteriów (Podręcznik Badań i Kryteriów) nienależące do klas zagrożenia wywoływanego przez nadtlenki organiczne lub substancje i mieszaniny samoreaktywne6, 7	50
5.	Materiały wybuchowe, gdzie substancja, mieszanina bądź wyrób należy do Podklasy 1.4 Rozdziału 2.1.2 kryteriów GHS7,8	200
6.	Gazy łatwopalne, Kategoria 1 lub 29	50
7.	Aerozole10, Kategoria 1 lub 2, zawierające gazy łatwopalne Kategorii 1 lub 2 bądź ciecze łatwopalne Kategorii 1	500 (netto)
8.	Aerozole10, Kategoria 1 lub 2, niezawierające gazów łatwopalnych Kategorii 1 lub 2 ani cieczy łatwopalnych Kategorii 1 11	50 000 (netto)
9.	Gazy utleniające, Kategoria 112	200
10.	Ciecze łatwopalne: Ciecze łatwopalne, Kategoria 1, lub Ciecze łatwopalne, Kategoria 2 lub 3, utrzymywane w temperaturze powyżej ich temperatury wrzenia13, lub Pozostałe ciecze o temperaturze zapłonu ≤ 60 °C, utrzymywane w temperaturze powyżej ich temperatury wrzenia14	50
11.	Ciecze łatwopalne: Ciecze łatwopalne, Kategoria 2 lub 3, w przypadku których szczególne warunki procesu, takie jak wysokie ciśnienie lub wysoka temperatura, mogą stanowić zagrożenie awariami przemysłowymi 15, lub Pozostałe ciecze o temperaturze zapłonu ≤ 60 °C, w przypadku których szczególne warunki procesu, takie jak wysokie ciśnienie lub wysoka temperatura, mogą stanowić zagrożenie awariami przemysłowymi14	200
12.	Ciecze łatwopalne, Kategoria 2 lub 3, nieobjęte 10 i 1116	50 000
13.	Substancje i mieszaniny samoreaktywne oraz nadtlenki organiczne: Substancje i mieszaniny samoreaktywne, Typ A lub B, lub Nadtlenki organiczne, Typ A lub B17	50
14.	Substancje i mieszaniny samoreaktywne oraz nadtlenki organiczne: Substancje i mieszaniny samoreaktywne, Typ C, D, E lub F, lub Nadtlenki organiczne, Typ C, D, E lub F18	200
15.	Piroforyczne substancje ciekłe i stałe, Kategoria 1	200
16.	Utleniające substancje ciekłe i stałe, Kategoria 1, 2 lub 3	200
17.	Niebezpieczne dla środowiska wodnego, Kategoria ostre 1 lub przewlekłe 119	200
18.	Niebezpieczne dla środowiska wodnego, Kategoria przewlekłe 220	500
19.	Substancje i mieszaniny, które reagują gwałtownie z wodą, takie jak chlorek acetylu, czterochlorek tytanu	500
20.	Substancje i mieszaniny, które w kontakcie z wodą wydzielają gazy łatwopalne, Kategoria 121	500
21.	Substancje i mieszaniny, które w kontakcie z wodą uwalniają toksyczne gazy (substancje i mieszaniny, które w kontakcie z wodą lub wilgotnym powietrzem uwalniają gazy zaklasyfikowane ze względu na ostrą toksyczność w kategorii 1, 2 lub 3, takie jak fosforek glinu, pięciosiarczek fosforu)	200

CZĘŚĆ  II.

SUBSTANCJE CHEMICZNE

Substancja		Ilość progowa (w tonach metrycznych)
1a.	Azotan amonu 22	10 000
1b.	Azotan amonu23	5 000
1c.	Azotan amonu24	2 500
1d.	Azotan amonu25	50
2a.	Azotan potasu26	10 000
2b.	Azotan potasu27	5 000
3.	Pentatlenek arsenu, kwas arsenowy (V) i/lub jego sole	2
4.	Tritlenek arsenu, kwas arsenowy (III) i/lub jego sole	0,1
5.	Brom	100
6.	Chlor	25
7.	Związki niklu w formie wdychalnego pyłu: tlenek niklu, ditlenek niklu, siarczek niklu, disiarczek triniklu, tritlenek diniklu	1
8.	Etylenoimina	20
9.	Fluor	20
10.	Formaldehyd (o stężeniu ≥ 90 %)	50
11.	Wodór	50
12.	Chlorowodór (gaz ciekły)	250
13.	Alkile ołowiu	50
14.	Łatwopalne gazy ciekłe, kategoria 1 lub 2 (w tym gaz płynny LPG) i gaz ziemny28	200
15.	Acetylen	50
16.	Tlenek etylenu	50
17.	Tlenek propylenu	50
18.	Metanol	5 000
19.	4,4-metylenobis (2-chloranilina) i/lub sole w formie sproszkowanej	0,01
20.	Izocyjanian metylu	0,15
21.	Tlen	2 000
22.	Diiozocyjanian toluilenu (2,4- diizocyjanian toluilenu i 2,6- diizocyjanian toluilenu)	100
23.	Dichlorek karbonylu (fosgen)	0,75
24.	Arsyna (arsenowodór)	1
25.	Fosforowodór (tri wodorek fosforu)	1
26.	Dichlorek siarki		1
27.	Tritlenek siarki		75
28.	Polichlorowane dibenzofurany i polichlorowane dibenzodioksyny (w tym tetrachlorodibenzodioksyna TCDD), obliczone jako ekwiwalent TCDD29		0,001
29.	Następujące substancje rakotwórcze lub mieszaniny zawierające następujące substancje rakotwórcze w stężeniach przekraczających 5% wagowych: 4-aminobifenyl i/lub jego sole, chlorek benzylidenu, benzydyna i/lub jej sole, eter bis (chlorometylowy), eter chlorometylometylowy, 1,2- dibromoetan, siarczan dietylu, siarczan dimetylu, chlorek dimetylokarbamoilowy, 1,2- dibromo-3-chloropropan, 1,2- dimetylohydrazyna, dimetylonitrozoamina, heksametylofosforotriamid, hydrazyna, 2- naftyloamina i/lub sole, 4-nitrobifenyl i 1,3-propanosulton		2
30.	Produkty ropopochodne i paliwa alternatywne: (a) Benzyny i benzyny ciężkie; (b) Nafty (w tym paliwa do silników odrzutowych); (c) Oleje gazowe (w tym paliwo do silników wysokoprężnych, oleje opałowe i mieszaniny olejów gazowych); (d) Ciężki olej opałowy; (e) Paliwa alternatywne mające takie samo zastosowanie i posiadające podobne właściwości pod względem palności oraz zagrożeń dla środowiska jak produkty, o których mowa w literach od (a) do (d)		25 000
31.	Amoniak bezwodny		200
32.	Trifluorek boru		20
33.	Siarkowodór		20
34.	Piperdyna		200
35.	Bis-(2-dimetyloaminoetylo)-metyloamina		200
36.	3-(2-etyloheksyloksy)propyloamina		200
37.	Mieszaniny podchlorynu sodu zaklasyfikowane ze względu na toksyczność ostrą dla środowiska wodnego, kategoria 1 [H400] zawierające mniej niż 5% aktywnego chloru i niezaklasyfikowane do żadnej innej kategorii zagrożenia w Części I załącznika I.30		500
38.	Propyloamina31		2 000
39.	Akrylan tert-butylu31		500
40.	2-metylo-3-butenonitry]31		2 000
41.	Tetrahydro-3,5-dimetylo-1,2,3,5-tiadiazyno-2-tion (Dazomet)31		200
42.	Akrylan metylu31		2 000
43.	3-metylopirydyna31		2 000
44.	1-bromo-3-chloropropan31		2000

Przypisy:

¹ Kryteria zgodne z Globalnie Zharmonizowanym Systemem Klasyfikacji i Oznakowania Chemikaliów (GHS) Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) (ST/SG/AC.10/30/Rev.4). Strony winny stosować powyższe kryteria na potrzeby klasyfikacji substancji i mieszanin dla celów Części I niniejszego załącznika, chyba że w ustawodawstwie krajowym przyjęte zostały inne prawnie wiążące kryteria. Mieszaniny winny być traktowane tak samo jak substancje czyste, jeśli ich stężenie mieści się w granicach ustalonych z uwzględnieniem ich właściwości zgodnie z GHS, chyba że wyraźnie określono ich skład procentowy lub inną konkretną charakterystykę.

² Zgodnie z kryteriami zawartymi w rozdziałach 3.1.2 i 3.1.3 GHS.

³ Zgodnie z kryteriami zawartymi w rozdziałach 3.1.2 i 3.1.3 GHS.

⁴ Substancje niebezpieczne będące ostro toksyczne Kategorii 3 drogą pokarmową należą do pozycji 2 ostro toksyczne w przypadkach, gdy nie można ich zaklasyfikować ani ze względu na ostrą toksyczność drogą inhalacyjną, ani ze względu na ostrą toksyczność drogą skórną, przykładowo z uwagi na brak decydujących danych na temat ich toksyczności drogą inhalacyjną lub skórną.

⁵ Substancje, które spowodowały znaczną toksyczność u ludzi lub takie które, w oparciu o dowody z badań z udziałem zwierząt doświadczalnych, można uznać za mogące skutkować znaczną toksycznością u ludzi w następstwie jednorazowego narażenia. Dalsze wskazówki znaleźć można na rysunku 3.8.1 i tabeli 3.8.1 w części 3 GHS.

⁶ Badanie właściwości wybuchowych substancji i mieszanin jest niezbędne tylko w przypadku, gdy procedura kwalifikacyjna zgodna z aneksem 6 częścią 3 Podręcznika badań i kryteriów pozwala stwierdzić, że substancja lub mieszanina potencjalnie posiada właściwości wybuchowe.

⁷ Klasa zagrożeń Materiały wybuchowe obejmuje wyroby pirotechniczne. Jeżeli ilość substancji lub mieszaniny wybuchowej zawarta w wyrobie jest znana, winna być brana pod uwagę na potrzeby niniejszej Konwencji. Jeżeli ilość substancji lub mieszaniny wybuchowej zawarta w wyrobie nie jest znana, wówczas na potrzeby niniejszej Konwencji cały wyrób traktowany jest jak materiał wybuchowy.

⁸ Jeśli Materiały wybuchowe z Podklasy 1.4 są rozpakowywane lub przepakowywane, przypisuje się je do pozycji 4 (Materiały wybuchowe), o ile nie wykaże się, że zagrożenie nadal odpowiada Podklasie 1.4, zgodnie z GHS.

⁹ Zgodnie z kryteriami zawartymi w rozdziale 2.2.2 GHS.

¹⁰ Aerozole są klasyfikowane zgodnie z kryteriami zawartymi w Rozdziale 2.3 GHS i Podręcznikiem Badań i Kryteriów, Część III, sekcja 31.

¹¹ Aby zastosować tę pozycję, należy udokumentować, że dozownik aerozolu nie zawiera łatwopalnego gazu kategorii 1 lub 2 ani łatwopalnej cieczy kategorii 1.

¹² Zgodnie z kryteriami zawartymi w rozdziale 2.4.2 GHS.

¹³ Zgodnie z kryteriami zawartymi w rozdziale 2.6.2 GHS.

¹⁴ Ciecze o temperaturze zapłonu przekraczającej 35 °C mogą być traktowane jak ciecze niepalne dla niektórych celów regulacyjnych (np. w transporcie) w przypadku uzyskania negatywnych wyników w badaniu na podtrzymanie palenia L.2, w części III, sekcji 32 Podręcznika badań i kryteriów. Nie ma to jednak zastosowania w warunkach podwyższonej temperatury lub ciśnienia, w związku z tym takie ciecze są włączone do tej pozycji.

¹⁵ Zgodnie z kryteriami zawartymi w rozdziale 2.6.2 GHS.

¹⁶ Zgodnie z kryteriami zawartymi w rozdziale 2.6.2 GHS.

¹⁷ Zgodnie z kryteriami zawartymi w rozdziałach 2.8.2 i 2.15.2.2 GHS.

¹⁸ Zgodnie z kryteriami zawartymi w rozdziałach 2.8.2 i 2.15.2.2 GHS.

¹⁹ Zgodnie z kryteriami zawartymi w rozdziale 4.1.2 GHS.

²⁰ Zgodnie z kryteriami zawartymi w rozdziale 4.1.2 GHS.

²¹ Zgodnie z kryteriami zawartymi w rozdziale 2.12.2 GHS.

²² Azotan amonu (10 000): nawozy zdolne do samopodtrzymującego się rozkładu.

Niniejsza uwaga ma zastosowanie do nawozów wieloskładnikowych/złożonych opartych na azotanie amonu (nawozy wieloskładnikowe/złożone zawierają azotan amonu z fosforanem i/lub potażem), zdolnych do samopodtrzymującego się rozkładu zgodnie z testem nieckowym (zob. Podręcznik badań i kryteriów część III pkt 38.2), i w których zawartość azotu pochodząca z azotanu amonu wynosi:

(a) od 15,75% do 24,5% wagowych (15,75% i 24,5% zawartości wagowej azotu pochodzącej z azotanu amonu odpowiada odpowiednio 45% i 70% azotanu amonu) i które albo nie zawierają łącznie więcej niż 0,4% materiałów palnych/organicznych lub spełniają wymagania odpowiedniego testu odporności na detonację (np. testu 4-calowych rur stalowych);

(b) 15,75% wagowych lub mniej oraz obejmuje nieograniczoną ilość substancji palnych.

²³ Azotan amonu (5 000): stosowany jako nawóz.

Ma to zastosowanie do prostych nawozów sztucznych opartych na azotanie amonu oraz do wieloskładnikowych/złożonych nawozów sztucznych opartych na azotanie amonu, w których zawartość azotu pochodząca z azotanu amonu:

(a) przekracza 24,5% wagowych, z wyjątkiem mieszanin prostych nawozów sztucznych opartych na azotanie amonu z dolomitem, kamieniem wapiennym i/lub węglanem wapnia o czystości co najmniej 90%;

(b) przekracza 15,75% wagowych w mieszaninach azotanu amonu i siarczanu amonu;

(c) przekracza 28% wagowych (28% zawartości wagowej azotu pochodzącej z azotanu amonu odpowiada 80% azotanu amonu) dla mieszanin prostych nawozów sztucznych opartych na azotanie amonu z dolomitem, kamieniem wapiennym i/lub węglanem wapnia o czystości co najmniej 90 %;

i które spełniają także wymagania odpowiedniego testu odporności na detonację (np. testu 4-calowych rur stalowych).

²⁴ Azotan amonu (2 500): techniczny.

Ma to zastosowanie do:

(a) Azotanu amonu i mieszanin azotanu amonu, w których zawartość azotu pochodząca z azotanu amonu wynosi:

(i) od 24,5% do 28% wagowych i które nie zawierają więcej niż 0,4% substancji palnych;

(ii) ponad 28% wagowych i które nie zawierają więcej niż 0,2% substancji palnych;

(b) Wodnych roztworów azotanu amonu, w których zawartość azotanu amonu wynosi ponad 80% wagowych.

²⁵ Azotan amonu (50): materiał "poza specyfikacją" i nawozy niespełniające wymagań odpowiedniego testu odporności na detonację (np. testu 4-calowych rur stalowych).

Ma to zastosowanie do:

(a) Materiału odrzuconego w procesie produkcyjnym oraz do azotanu amonu i mieszanin azotanu amonu, prostych nawozów sztucznych opartych na azotanie amonu i nawozów sztucznych wieloskładnikowych/złożonych opartych na azotanie amonu, o których mowa w uwagach 23 i 24, które są lub zostały zwrócone przez końcowego użytkownika producentowi, przekazane do czasowego składowania lub do zakładu przetwórczego w celu przetworzenia, recyklingu lub obróbki dla celów bezpiecznego użytkowania, ze względu na brak zgodności ze specyfikacjami w uwagach 23 i 24;

(b) Nawozów, o których mowa w uwadze 22(a) i uwadze 23, które nie spełniają wymogów odpowiedniego testu odporności na detonację (np. testu 4-calowych rur stalowych).

²⁶ Azotan potasu (10 000): nawozy sztuczne złożone oparte na azotanie potasu (w postaci bryłek/granulatu), które mają takie same właściwości jak czysty azotan potasu.

²⁷ Azotan potasu (5 000): nawozy sztuczne złożone oparte na azotanie potasu (w postaci kryształów), które mają takie same niebezpieczne właściwości jak czysty azotan potasu.

²⁸ Biogaz uszlachetniony: na potrzeby wdrożenia Konwencji biogaz uszlachetniony może być zaklasyfikowany do pozycji 14 części 2 załącznika I, w przypadkach gdy został on przetworzony zgodnie z obowiązującymi normami dla biogazu oczyszczonego i biogazu uszlachetnionego przy zapewnieniu jakości równoważnej do jakości gazu ziemnego, w tym zawartości metanu, i gdy zawiera on maksymalnie 1% tlenu.

²⁹ Polichlorowane dibenzofurany i polichlorowane dibenzodioksyny.

Ilości polichlorowanych dibenzofuranów i polichrolowanych dibenzodioksyn oblicza się przy zastosowaniu następujących współczynników równoważnych toksyczności (TEF) dla ludzi i ssaków Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) w odniesieniu do dioksyn i związków dioksynopodobnych poddanych ponownej ocenie przeprowadzonej w roku 2005:

WHO 2005 TEF

Dioksyny	TEF	Furany	TEFF
2,3,7,8-TCDD	1	2,3,7,8-TCDF	0,1
1,2,3,7,8-PeCDD	1	2,3,4,7,8-PeCDF	0,3
1,2,3,4,7,8-HxCDD	0,1	1,2,3,7,8-PeCDF	0,03
1,2,3,6,7,8-HxCDD	0,1	1,2,3,4,7,8-HxCDF	0,1
1,2,3,7,8,9-HxCDD	0,1	1,2,3,7,8,9-HxCDF	0,1
1,2,3,4,6,7,8-HpCDD	0,01	2,3,4,6,7,8-HxCDF	0,1
OCDD	0,0003	1,2,3,7,8,9-HxCDF	0,1
		1,2,3,4,6,7,8-HpCDF	0,01
		1,2,3,4,7,8,9-HpCDF	0,01
		OCDF	0,0003

Skróty: Hx = heksa, Hp = hepta, O = okta, P = penta, T = tetra.

Odniesienie: Martin Van den Berg i inni, "The 2005 World Health Organization Re-evaluation of Human and Mammalian Toxic Equivalency Factors for Dioxins and Dioxin-like Compounds" Toxicological Sciences, tom 93, Nr 2 (październik 2006), str. 223-241 (2006).

³⁰ Pod warunkiem, że mieszanina ta niezawierająca podchlorynu sodu nie zostałaby zaklasyfikowana jako substancja o ostrej toksyczności dla środowiska wodnego, Kategoria 1.

³¹ W przypadkach, gdy substancja niebezpieczna należy do Kategorii 10 ciecze łatwopalne lub do Kategorii 11 ciecze łatwopalne, wówczas do celów Konwencji stosuje się najniższą wartość progową.

Po zaznajomieniu się z powyższymi zmianami, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

- zostały one uznane za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nich zawartych,

- są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone,

- będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 20 czerwca 2018 r.

• Identyfikator: Dz.U.2018.1665
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Zmiany do załącznika I do Konwencji w sprawie transgranicznych skutków awarii przemysłowych, sporządzonej w Helsinkach dnia 17 marca 1992 r. Genewa.3-5.12.2014.
• Data aktu: 17/03/1992
• Data ogłoszenia: 29/08/2018
• Data wejścia w życie: 19/12/2015