Moc obowiązująca Protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, sporządzonego w Kioto dnia 11 grudnia 1997 r.

OŚWIADCZENIE RZĄDOWE

z dnia 9 czerwca 2005 r.

w sprawie mocy obowiązującej Protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, sporządzonego w Kioto dnia 11 grudnia 1997 r.

Podaje się niniejszym do wiadomości, że na podstawie ustawy z dnia 26 lipca 2002 r. o ratyfikacji Protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (Dz. U. Nr 144, poz. 1207), sporządzonego w Kioto dnia 11 grudnia 1997 r., Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikował dnia 2 grudnia 2002 r. wyżej wymieniony protokół. Dnia 13 grudnia 2002 r. złożono Sekretarzowi Generalnemu Narodów Zjednoczonych, jako depozytariuszowi protokołu, dokument ratyfikacyjny.

Zgodnie z artykułem 25 ustęp 1 protokół wszedł w życie dnia 16 lutego 2005 r.

Zgodnie z artykułem 25 ustęp 1 protokół wszedł w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 16 lutego 2005 r.

Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje:

1. Następujące państwa oraz organizacja międzynarodowa złożyły dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia, przystąpienia lub zatwierdzenia w podanych niżej datach:

Republika Albanii 1 kwietnia 2005 r.

Algierska Republika Ludowo-Demokratyczna 16 lutego 2005 r.

Antigua i Barbuda 3 listopada 1998 r.

Królestwo Arabii Saudyjskiej 31 stycznia 2005 r.

Republika Argentyńska 28 września 2001 r.

Republika Armenii 25 kwietnia 2003 r.

Republika Austrii 31 maja 2002 r.

Republika Azerbejdżanu 28 września 2000 r.

Wspólnota Bahamów 9 kwietnia 1999 r.

Ludowa Republika Bangladeszu 22 października 2001 r.

Barbados 7 sierpnia 2000 r.

Królestwo Belgii 31 maja 2002 r.

Belize 26 września 2003 r.

Republika Beninu 25 lutego 2002 r.

Królestwo Bhutan 26 sierpnia 2002 r.

Republika Boliwii 30 listopada 1999 r.

Republika Botswany 8 sierpnia 2003 r.

Federacyjna Republika Brazylii 23 sierpnia 2002 r.

Republika Bułgarii 15 sierpnia 2002 r.

Burkina Faso 31 marca 2005 r.

Republika Burundi 18 października 2001 r.

Republika Chile 26 sierpnia 2002 r.

Chińska Republika Ludowa 30 sierpnia 2002 r.

Republika Cypryjska 16 lipca 1999 r.

Republika Czeska 15 listopada 2001 r.

Królestwo Danii¹⁾ 31 maja 2002 r.

Wspólnota Dominiki 25 stycznia 2005 r.

Republika Dominikańska 12 lutego 2002 r.

Republika Dżibuti 12 marca 2002 r.

Arabska Republika Egiptu 12 stycznia 2005 r.

Republika Ekwadoru 13 stycznia 2000 r.

Republika Estońska 14 października 2002 r.

Federalna Demokratyczna Republika Etiopii 14 kwietnia 2005 r.

Republika Wysp Fidżi 17 września 1998 r.

Republika Filipin 20 listopada 2003 r.

Republika Finlandii 31 maja 2002 r.

Republika Francuska 31 maja 2002 r.

Republika Gambii 1 czerwca 2001 r.

Republika Ghany 30 maja 2003 r.

Republika Grecka 31 maja 2002 r.

Grenada 6 sierpnia 2002 r.

Gruzja 16 czerwca 1999 r.

Kooperacyjna Republika Gujany 5 sierpnia 2003 r.

Republika Gwatemali 5 października 1999 r.

Republika Gwinei 7 września 2000 r.

Republika Gwinei Równikowej 16 sierpnia 2000 r.

Królestwo Hiszpanii 31 maja 2002 r.

Republika Hondurasu 19 lipca 2000 r.

Republika Indii 26 sierpnia 2002 r.

Republika Indonezji 3 grudnia 2004 r.

Irlandia 31 maja 2002 r.

Republika Islandii 23 maja 2002 r.

Państwo Izrael 15 marca 2004 r.

Jamajka 28 czerwca 1999 r.

Japonia 4 czerwca 2002 r.

Republika Jemeńska 15 sierpnia 2004 r.

Jordańskie Królestwo Haszymidzkie 17 stycznia 2003 r.

Królestwo Kambodży 22 sierpnia 2002 r.

Republika Kamerunu 28 sierpnia 2002 r.

Kanada 17 grudnia 2002 r.

Państwo Katar 11 stycznia 2005 r.

Republika Kenii 25 lutego 2005 r.

Republika Kirgiska 13 maja 2003 r.

Republika Kiribati 7 września 2000 r.

Republika Kolumbii 30 listopada 2001 r.

Demokratyczna Republika Konga 23 marca 2005 r.

Republika Korei 8 listopada 2002 r.

Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna 27 kwietnia 2005 r.

Republika Kostaryki 9 sierpnia 2002 r.

Republika Kuby 30 kwietnia 2002 r.

Państwo Kuwejt 11 marca 2005 r.

Laotańska Republika Ludowo-Demokratyczna 6 lutego 2003 r.

Królestwo Lesotho 6 września 2000 r.

Republika Liberii 5 listopada 2002 r.

Księstwo Liechtensteinu 3 grudnia 2004 r.

Republika Litewska 3 stycznia 2003 r.

Wielkie Księstwo Luksemburga 31 maja 2002 r.

Republika Łotewska 5 lipca 2002 r.

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii 18 listopada 2004 r.

Republika Madagaskaru 24 września 2003 r.

Republika Malawi 26 października 2001 r.

Republika Malediwów 30 grudnia 1998 r.

Malezja 4 września 2002 r.

Republika Mali 28 marca 2002 r.

Republika Malty 11 listopada 2001 r.

Królestwo Marokańskie 25 stycznia 2002 r.

Republika Mauritiusu 9 maja 2001 r.

Meksykańskie Stany Zjednoczone 7 września 2000 r.

Republika Mołdowy 22 kwietnia 2003 r.

Mongolia 15 grudnia 1999 r.

Republika Mozambiku 18 stycznia 2005 r.

Związek Myanmar 13 sierpnia 2003 r.

Republika Namibii 4 września 2003 r.

Republika Nauru 16 sierpnia 2001 r.

Królestwo Niderlandów²⁾ 31 maja 2002 r.

Republika Federalna Niemiec 31 maja 2002 r.

Republika Nigru 30 września 2004 r.

Federalna Republika Nigerii 10 grudnia 2004 r.

Republika Nikaragui 18 listopada 1999 r.

Niue 6 maja 1999 r.

Królestwo Norwegii 30 maja 2002 r.

Nowa Zelandia 19 grudnia 2002 r.

Sułtanat Omanu 19 stycznia 2005 r.

Islamska Republika Pakistanu 11 stycznia 2005 r.

Republika Palau 10 grudnia 1999 r.

Republika Panamy 5 marca 1999 r.

Niezależne Państwo Papui-Nowej Gwinei 28 marca 2002 r.

Republika Paragwaju 27 sierpnia 1999 r.

Republika Peru 12 września 2002 r.

Republika Południowej Afryki 31 lipca 2002 r.

Republika Portugalska 31 maja 2002 r.

Federacja Rosyjska 18 listopada 2004 r.

Rumunia 19 marca 2001 r.

Republika Rwandy 22 lipca 2004 r.

Saint Lucia 20 sierpnia 2003 r.

Saint Vincent i Grenadyny 31 grudnia 2004 r.

Republika Salwadoru 30 listopada 1998 r.

Niezależne Państwo Samoa 27 listopada 2000 r.

Republika Senegalu 20 lipca 2001 r.

Republika Seszeli 22 lipca 2002 r.

Republika Słowacka 31 maja 2002 r.

Republika Słowenii 2 sierpnia 2002 r.

Demokratyczno-Socjalistyczna Republika Sri Lanki 3 września 2002 r.

Sfederowane Stany Mikronezji 21 czerwca 1999 r.

Republika Sudanu 2 listopada 2004 r.

Konfederacja Szwajcarska 9 lipca 2003 r.

Królestwo Szwecji 31 maja 2002 r.

Królestwo Tajlandii 28 sierpnia 2002 r.

Zjednoczona Republika Tanzanii 26 sierpnia 2002 r.

Republika Togijska 2 lipca 2004 r.

Republika Trynidadu i Tobago 28 stycznia 1999 r.

Republika Tunezyjska 22 stycznia 2003 r.

Turkmenistan 11 stycznia 1999 r.

Tuvalu 16 listopada 1998 r.

Republika Ugandy 25 marca 2002 r.

Ukraina 12 kwietnia 2004 r.

Wschodnia Republika Urugwaju 5 lutego 2001 r.

Republika Uzbekistanu 12 października 1999 r.

Republika Vanuatu 17 lipca 2001 r.

Boliwariańska Republika Wenezueli 18 lutego 2005 r.

Republika Węgierska 21 sierpnia 2002 r.

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej 31 maja 2002 r.

Socjalistyczna Republika Wietnamu 25 września 2002 r.

Republika Włoska 31 maja 2002 r.

Wyspy Cooka 27 sierpnia 2001 r.

Republika Wysp Marshalla 11 sierpnia 2003 r.

Wyspy Salomona 13 marca 2003 r.

Zjednoczone Emiraty Arabskie 26 stycznia 2005 r.

Wspólnota Europejska 31 maja 2002 r.

2. W momencie podpisania protokołu oraz przy składaniu dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia, przystąpienia, zatwierdzenia lub w terminach późniejszych podane niżej państwa oraz organizacja międzynarodowa złożyły następujące oświadczenia:

Chińska Republika Ludowa

W komunikacie przekazanym w dniu 30 sierpnia 2002 r. Rząd Chińskiej Republiki Ludowej przekazał Sekretarzowi Generalnemu następującą informację:

"Zgodnie z art. 153 Ustawy Podstawowej Specjalnego Regionu Administracyjnego Hongkong Chińskiej Republiki Ludowej z 1990 r. oraz art. 138 Ustawy Podstawowej Specjalnego Regionu Administracyjnego Makao Chińskiej Republiki Ludowej z 1993 r. Rząd Chińskiej Republiki Ludowej postanawia, że z postanowień Protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu będą tymczasowo wyłączone Specjalny Region Administracyjny Hongkong oraz Specjalny Region Administracyjny Makao Chińskiej Republiki Ludowej.".

W komunikacie przekazanym w dniu 8 kwietnia 2003 r. Rząd Chińskiej Republiki Ludowej zawiadomił Sekretarza Generalnego także, że:

"Zgodnie z postanowieniami art. 153 Ustawy Podstawowej Specjalnego Regionu Administracyjnego Hongkong Chińskiej Republiki Ludowej z 1990 r. Rząd Chińskiej Republiki Ludowej postanawia, że postanowienia Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu oraz Protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu będą dotyczyły Specjalnego Regionu Administracyjnego Hongkong Chińskiej Republiki Ludowej.

Kontynuowana jest implementacja Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu w Specjalnym Regionie Administracyjnym Makao Chińskiej Republiki Ludowej. Z postanowień Protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu będzie wyłączony Specjalny Region Administracyjny Makao Chińskiej Republiki Ludowej do czasu zmiany zawiadomienia przez Rząd Chin.".

Republika Francuska

"Republika Francuska przy ratyfikacji Protokołu zastrzega sobie prawo do wyłączenia z postanowień Protokołu swoich terenów zamorskich."

"Ratyfikacja Protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu z dnia 11 grudnia 1997 r. przez Republikę Francuską powinna być interpretowana w kontekście zobowiązania zawartego w artykule 4 Protokołu podjętego przez Wspólnotę Europejską, na skutek czego należy traktować jako nierozłączną. Ratyfikacja nie dotyczy tych terytoriów Republiki Francuskiej, w odniesieniu do których nie mają zastosowania postanowienia Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.

Niemniej jednak, zgodnie z postanowieniami artykułu 4 ustęp 6 Protokołu, Republika Francuska odpowiedzialna będzie za wypełnienie swoich zobowiązań dotyczących poziomu emisji w przypadku, kiedy wspólny cel redukcyjny nie zostanie osiągnięty."

Irlandia

"Wspólnota Europejska wraz z krajami członkowskimi, w tym Irlandią, wywiąże się wspólnie z odpowiednich zobowiązań wynikających z artykułu 3 ustęp 1 Protokołu zgodnie z postanowieniami zawartymi w artykule 4 Protokołu."

Republika Kiribati

"Rząd Kiribati oświadcza, że zgodnie ze swoją interpretacją przystąpienie do Protokołu z Kioto w żaden sposób nie będzie oznaczać zrzeczenia się jakichkolwiek praw w rozumieniu prawa międzynarodowego dotyczącego odpowiedzialności państwa za negatywne skutki zmian klimatu oraz że żadne z postanowień Protokołu nie może być interpretowane jako wyłączenie z ogólnie obowiązujących zasad prawa międzynarodowego."

Republika Nauru

"... Rząd Republiki Nauru oświadcza, że zgodnie ze swoją interpretacją ratyfikacja Protokołu z Kioto w żaden sposób nie będzie oznaczać zrzeczenia się jakichkolwiek praw w rozumieniu prawa międzynarodowego dotyczącego odpowiedzialności państwa za negatywne skutki zmian klimatu; ...

... W świetle powyższego Rząd Republiki Nauru deklaruje także, że zgodnie z najlepszą dostępną informacją naukową oraz oceną zmian klimatu i ich skutków uważa, że zobowiązania do redukcji emisji zawarte w artykule 3 Protokołu z Kioto są nieadekwatne dla zapobieżenia niebezpiecznemu antropogenicznemu oddziaływaniu na system klimatyczny;

... [Rząd Republiki Nauru oświadcza], że żadne z postanowień Protokołu nie może być interpretowane jako wyłączenie z ogólnie obowiązujących zasad prawa międzynarodowego [...]."

Niue

"Rząd Niue oświadcza, że zgodnie ze swoją interpretacją ratyfikacja Protokołu z Kioto w żaden sposób nie będzie oznaczać zrzeczenia się jakichkolwiek praw w rozumieniu prawa międzynarodowego dotyczącego odpowiedzialności państwa za negatywne skutki zmian klimatu oraz że żadne z postanowień Protokołu nie może być interpretowane jako wyłączenie z ogólnie obowiązujących zasad prawa międzynarodowego.

W świetle powyższego Rząd Niue deklaruje także, że zgodnie z najlepszą dostępną informacją naukową oraz oceną zmian klimatu i ich skutków uważa, że zobowiązania do redukcji emisji zawarte w artykule 3 Protokołu z Kioto są nieadekwatne dla zapobieżenia niebezpiecznemu antropogenicznemu oddziaływaniu na system klimatyczny."

Federacja Rosyjska

"Federacja Rosyjska wychodzi z założenia, że zobowiązania Federacji Rosyjskiej wynikające z Protokołu będą miały poważne konsekwencje dla jej rozwoju społeczno-ekonomicznego. Dlatego decyzja o ratyfikacji została podjęta po przeprowadzeniu analiz wszystkich czynników, między innymi pod kątem znaczenia Protokołu dla promocji współpracy międzynarodowej; pod uwagę został również wzięty fakt, iż Protokół może wejść w życie jedynie po ratyfikacji go przez Federację Rosyjską.

Protokół ustala dla każdej ze Stron, która go podpisała, określoną redukcję emisji gazów cieplarnianych do atmosfery przez pierwszy okres zobowiązań od 2008 do 2012 r.

Zobowiązania Stron w ramach Protokołu do określonej redukcji emisji gazów cieplarnianych do atmosfery przez drugi i następne okresy zobowiązań, tj. po 2012 r., będą ustalone podczas negocjacji Stron Protokołu, których rozpoczęcie zaplanowane jest w roku 2005. W wyniku tych negocjacji Federacja Rosyjska podejmie decyzje o swoim uczestnictwie w Protokole w drugim i następnych okresach zobowiązań."

Wyspy Cooka

"Rząd Wysp Cooka oświadcza, że zgodnie ze swoją interpretacją podpisanie, a następnie ratyfikacja Protokołu z Kioto w żaden sposób nie będzie oznaczać zrzeczenia się jakichkolwiek praw w rozumieniu prawa międzynarodowego dotyczącego odpowiedzialności państwa za negatywne skutki zmian klimatu oraz że żadne z postanowień Protokołu nie może być interpretowane jako wyłączenie z ogólnie obowiązujących zasad prawa międzynarodowego.

W świetle powyższego Rząd Wysp Cooka deklaruje także, że zgodnie z najlepszą dostępną informacją naukową oraz oceną zmian klimatu i ich skutków uważa, że zobowiązania do redukcji emisji zawarte w artykule 3 Protokołu z Kioto są nieadekwatne dla zapobieżenia niebezpiecznemu antropogenicznemu oddziaływaniu na system klimatyczny."

Wspólnota Europejska

"Wspólnota Europejska wraz z krajami członkowskimi wywiąże się wspólnie z odpowiednich zobowiązań wynikających z artykułu 3 ustęp 1 Protokołu z Kioto, zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 4 Protokołu."

Oświadczenie Wspólnoty Europejskiej złożone podczas zatwierdzenia zgodnie z postanowieniami artykułu 24 ustęp 3 Protokołu z Kioto:

"Następujące państwa są w chwili obecnej członkami Wspólnoty Europejskiej: Królestwo Belgii, Królestwo Danii, Republika Federalna Niemiec, Republika Grecka, Królestwo Hiszpanii, Republika Francuska, Irlandia, Republika Włoska, Wielkie Księstwo Luksemburga, Królestwo Niderlandów, Republika Austrii, Republika Portugalska, Republika Finlandii, Królestwo Szwecji, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Wspólnota Europejska deklaruje, że zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską, a zwłaszcza z artykułem 175 (1) tamże, posiada uprawnienia do porozumień międzynarodowych, a także do wypełniania zobowiązań z nich wynikających, zmierzających do osiągnięcia następujących celów:

- zachowania, ochrony i poprawy jakości środowiska;

- ochrony zdrowia ludzkiego;

- racjonalnego użytkowania zasobów naturalnych;

- promowania działań na szczeblu międzynarodowym mających na celu rozwiązywanie globalnych i regionalnych problemów ekologicznych.

Wspólnota Europejska deklaruje, że jej zobowiązanie redukcyjne w ramach Protokołu będzie wypełnione poprzez działania podejmowane przez Wspólnotę i jej państwa członkowskie w ramach ich odpowiednich kompetencji oraz że przyjęła już odpowiednie instrumenty prawne, wiążące jej państwa członkowskie, obejmujące postanowienia Protokołu.

Wspólnota Europejska będzie regularnie przedkładała informacje o odpowiednich instrumentach prawnych w ramach dodatkowych informacji zawartych w swoim raporcie rządowym, przedkładanym zgodnie z postanowieniami artykułu 12 Konwencji w celu wykazania spełnienia zobowiązań podjętych w ramach Protokołu zgodnie z artykułem 7 ustęp 2 Protokołu oraz odpowiednimi wytycznymi dotyczącymi tego artykułu."

Nowa Zelandia

"... zgodnie z konstytucyjnym statusem Tokelau oraz uwzględniając zobowiązanie Rządu Nowej Zelandii do rozwoju samorządu Tokelau poprzez prawo do samostanowienia w ramach Karty Narodów Zjednoczonych, niniejsza ratyfikacja nie obejmuje Tokelau do czasu, kiedy depozytariuszowi nie zostanie złożona przez Rząd Nowej Zelandii deklaracja odpowiednio uzgodniona z tym terytorium."

_________

¹⁾ Z wyłączeniem Wysp Owczych.

²⁾ Dotyczy Królestwa w Europie.

• Identyfikator: Dz.U.2005.203.1685
• Rodzaj: Oświadczenie rządowe
• Tytuł: Moc obowiązująca Protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, sporządzonego w Kioto dnia 11 grudnia 1997 r.
• Data aktu: 09/06/2005
• Data ogłoszenia: 17/10/2005
• Data wejścia w życie: 17/10/2005