Zakwaterowanie tymczasowe oraz hotele garnizonowe.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA OBRONY NARODOWEJ

z dnia 2 lutego 1999 r.

w sprawie zakwaterowania tymczasowego oraz hoteli garnizonowych. ^*

Na podstawie art. 53 ust. 2 i art. 54 ust. 2 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady:

1) zakwaterowania tymczasowego i odpłatności za to zakwaterowanie,

2) przeznaczania kwater i innych pomieszczeń mieszkalnych na zakwaterowanie tymczasowe oraz

3) tryb tworzenia, prowadzenia i likwidacji hoteli garnizonowych.

2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668),

2) Agencji - należy przez to rozumieć Wojskową Agencję Mieszkaniową,

3) internacie - należy przez to rozumieć wyodrębniony budynek albo zespół pomieszczeń mieszkalnych przeznaczonych na zakwaterowanie tymczasowe,

4) hotelu - należy przez to rozumieć hotele garnizonowe przeznaczone na krótkotrwałe zakwaterowanie tymczasowe żołnierzy zawodowych i pracowników wojska przebywających w podróży służbowej oraz innych osób korzystających z wojskowych dokumentów podróży.

§  2.

1. Dyrektor oddziału terenowego Agencji, na wniosek dowódcy jednostki wojskowej, wydaje żołnierzowi, o którym mowa w art. 51 ust. 1 pkt 1-3 ustawy, lub pracownikowi wojska pisemne skierowanie do zakwaterowania tymczasowego w internacie.

2. Skierowanie do zakwaterowania tymczasowego w internacie dziecka osoby, o której mowa w art. 51 ust. 4 ustawy, wydaje dyrektor oddziału terenowego, na wniosek rodzica, przedstawiciela ustawowego lub kuratora sądowego.

§  3.

1. Osobę skierowaną do internatu przyjmuje kierownik internatu lub upoważniony przez niego pracownik.

2. Osobę zakwaterowaną w internacie melduje się na pobyt czasowy. Na pobyt stały melduje się tylko żołnierza zawodowego w służbie stałej, na jego wniosek, jeżeli w żadnej miejscowości nie posiada on osobnej kwatery stałej, zwanej dalej "kwaterą", lub innego lokalu mieszkalnego.

§ 4. Kierownik internatu może zezwolić na pobyt u osoby zakwaterowanej w internacie członków jego rodziny, nie dłużej niż łącznie 30 dni w roku.

§  5.

1. Opłata za zakwaterowanie w internacie za jedno miejsce noclegowe za dobę wynosi:

1) w pokoju jednoosobowym - w wysokości średniego kosztu utrzymania 1 m² powierzchni użytkowej pokoi w danym internacie pomnożonego przez powierzchnię zajmowanego pokoju,

2) w pokoju dwuosobowym lub wieloosobowym - w wysokości średniego kosztu utrzymania 1 m² powierzchni użytkowej pokoi w internacie pomnożonego przez proporcjonalnie zajmowaną powierzchnię pokoju.

2. Średni koszt utrzymania 1 m², o którym mowa w ust. 1, określa dyrektor oddziału terenowego Agencji na podstawie faktycznych kosztów utrzymania.

3. Mieszkaniec internatu jest obowiązany uiszczać opłatę do dnia dziesiątego każdego miesiąca za miesiąc poprzedni.

4. Do powierzchni użytkowej zajmowanego pokoju wlicza się przedpokój. Jeżeli pokój i inne pomieszczenia, jak przedpokój i łazienka, są użytkowane przez kilka osób, powierzchnię tą ustala się proporcjonalnie do ilości miejsc.

5. Osoba zakwaterowana w internacie jest obowiązana uiszczać opłaty za odbiorniki stanowiące jej własność, w wysokości aktualnej ceny zużytej energii elektrycznej, a w przypadku braku licznika - opłatę ryczałtową ustaloną przez kierownika internatu na podstawie zużycia energii elektrycznej przez te odbiorniki w poprzednim okresie rozliczeniowym.

6. Dyrektor oddziału terenowego Agencji na skierowaniu do zakwaterowania w internacie stwierdza uprawnienia żołnierza do zwolnienia z opłaty, o której mowa w art. 53 ust. 1 ustawy.

§ 6. Osoba zakwaterowana w internacie jest obowiązana opuścić internat i zwolnić zajmowane miejsce w przypadku:

1) zwolnienia z zawodowej służby wojskowej lub przeniesienia do pełnienia służby w innej miejscowości nie będącej miejscowością pobliską,

2) rozwiązania stosunku pracy,

3) zakończenia roku akademickiego (szkolnego).

§ 7. W przypadku gdy na obszarze działania oddziału terenowego Agencji funkcjonuje kilka internatów, dyrektor oddziału rejonowego może zezwolić, na wniosek dyrektora oddziału terenowego Agencji, na utworzenie jednego lub kilku zespołów internatowych prowadzących samodzielną gospodarkę finansową pod jednym kierownictwem.

§  8.

1. W przypadku, o którym mowa w art. 52 ust. 1 ustawy, do zakwaterowania w kwaterze zastępczej lub innym pomieszczeniu mieszkalnym stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zakwaterowania tymczasowego w internacie.

2. Generałom (admirałom) i oficerom zajmującym etatowe stanowiska służbowe generała (admirała) można w miarę możliwości przydzielić na zakwaterowanie tymczasowe jeden pokój z widną kuchnią lub dwa pokoje z ciemną kuchnią, natomiast oficerom starszym - jeden pokój (kawalerkę) lub jeden pokój z ciemną kuchnią.

§  9.

1. Na kwaterę zastępczą przeznacza się kwaterę, w przypadku braku chętnych do jej zasiedlenia na warunkach stałego zakwaterowania oraz gdy z przyczyn ekonomicznych niecelowe jest organizowanie internatu ze względu na małe potrzeby zakwaterowania tymczasowego.

2. Dyrektor oddziału rejonowego Agencji przeznacza budynek mieszkalny lub jego część na kwatery zastępcze, jeżeli są to kwatery o niskim standardzie technicznym i użytkowym.

3. Dyrektor oddziału terenowego Agencji może przeznaczyć pojedynczą kwaterę, o której mowa w ust. 1, na kwaterę zastępczą.

§  10.

1. Żołnierzy zawodowych, uprawnionych na podstawie art. 53 ust. 1 ustawy do zakwaterowania tymczasowego, kwateruje się w kwaterach zastępczych bez członków rodziny, na wniosek dowódcy jednostki wojskowej.

2. Podstawą zajęcia kwatery zastępczej jest skierowanie wystawione przez dyrektora oddziału terenowego Agencji. Przepis § 5 stosuje się odpowiednio.

§  11.

1. Na wniosek żołnierza zawodowego w służbie stałej, w przypadku, o którym mowa w art. 52 ust. 2 ustawy, można go zakwaterować tymczasowo z członkami rodziny w kwaterze zastępczej.

2. Warunkiem skierowania żołnierza zawodowego uprawnionego do kwatery na zakwaterowanie tymczasowe w kwaterze zastępczej z członkami rodziny jest zwolnienie do dyspozycji Agencji poprzednio zajmowanej kwatery, jeżeli ją posiadał.

3. Podstawą zajęcia kwatery zastępczej z członkami rodziny jest decyzja wydana przez dyrektora oddziału terenowego Agencji.

4. Kwaterę zastępczą przekazuje się protokolarnie, określając stopień zużycia zainstalowanych urządzeń.

5. Za zakwaterowanie w kwaterze zastępczej uiszcza się opłaty jak za osobne kwatery stałe.

6. Osoba zwalniająca kwaterę zastępczą pokrywa koszty zużycia urządzeń zainstalowanych w tej kwaterze.

7. Do kwater zastępczych zajmowanych przez żołnierzy zawodowych z członkami rodzin stosuje się przepis ust. 3.

§  12.

1. W przypadku gdy Agencja nie dysponuje w garnizonie internatem lub kwaterą zastępczą, a występują potrzeby tymczasowego zakwaterowania, dyrektor oddziału terenowego Agencji może wynająć pomieszczenia od jednostki wojskowej, zawierając umowę najmu.

2. Wynajęcie pomieszczeń od innych osób prawnych lub fizycznych wymaga zgody dyrektora oddziału rejonowego Agencji.

3. W umowie, o której mowa w ust. 1, określa się w szczególności wysokość opłat eksploatacyjnych za zajmowaną powierzchnię użytkową na poziomie kosztów własnych utrzymania budynku, sposób rozliczenia usług komunalnych oraz procentowy udział w kosztach remontów budynku.

§  13.

1. Hotel tworzy dyrektor oddziału rejonowego Agencji na wniosek dyrektora oddziału terenowego Agencji, po uzyskaniu opinii dowódcy garnizonu.

2. W hotelach posiadających więcej niż 100 miejsc noclegowych oraz prowadzących własną działalność gastronomiczną, a także w przypadku funkcjonowania kilku hoteli w jednym garnizonie, na wniosek dyrektora oddziału rejonowego Agencji, Prezes Agencji może zezwolić na utworzenie stanowiska dyrektora zespołu hotelowo-gastronomicznego.

3. Jeżeli na obszarze działania oddziału terenowego Agencji funkcjonuje hotel i internat, dyrektor oddziału rejonowego Agencji, na wniosek dyrektora oddziału terenowego, może zezwolić na utworzenie zespołu hotelowo-internatowego działającego w ramach oddziału terenowego Agencji.

§  14.

1. Hotel lub zespół, o których mowa w § 13, jest jednostką gospodarczą Agencji, prowadzącą działalność na zasadach pełnego wewnętrznego rozrachunku gospodarczego.

2. Dyrektor hotelu lub zespołu jest pracodawcą w stosunku do podległych mu pracowników.

§ 15. W hotelu, poza osobami, o których mowa w art. 54 ust. 1 ustawy, kwateruje się także gości zagranicznych przybyłych służbowo do jednostki lub instytucji wojskowej oraz inne osoby przybyłe na zaproszenie jednostki lub instytucji wojskowej.

§ 16. Z hoteli, w miarę wolnych miejsc, mogą korzystać w kolejności:

1) osoby, o których mowa w § 15, wraz z towarzyszącymi im członkami rodziny, które nie przebywają w podróży służbowej, a także emeryci i renciści wojskowi, emeryci i renciści - byli pracownicy wojska, małżonkowie żołnierzy zawodowych, emerytów i rencistów wojskowych oraz pracowników wojska,

2) członkowie rodzin żołnierzy w czynnej służbie wojskowej, inni niż wymienieni w pkt 1, w czasie odwiedzin tych żołnierzy w miejscu pełnienia przez nich służby,

3) inne osoby.

§ 17. Na zakwaterowanie osób, o których mowa w § 15, w przypadku niedokonania rezerwacji, dyrektor hotelu utrzymuje do godziny 18^oo rezerwę miejsc w wysokości uzgodnionej z dowódcą garnizonu, nie więcej jednak niż 5% ogólnej ilości miejsc.

§  18.

1. Opłaty za zakwaterowanie w hotelu ustala dyrektor hotelu.

2. Dla osób, o których mowa w § 16 pkt 3, opłatę ustala się w wysokości porównywalnej do opłat pobieranych na danym terenie w innych hotelach tej samej kategorii.

3. Opłaty od osób, o których mowa w § 15 i § 16 pkt 1 i 2, ustala się w wysokości do 80% stawek określonych na podstawie ust. 2, jednak nie mniej niż faktyczny koszt utrzymania jednego miejsca hotelowego w rozliczeniu rocznym.

4. Hotel może świadczyć również inne usługi hotelarskie, pobierając za nie opłaty ustalone przez dyrektora.

5. W przypadkach uzasadnionych dyrektor hotelu może doraźnie obniżyć opłatę za zakwaterowanie hotelowe, nie więcej jednak niż do 50%.

§  19.

1. Dyrektor oddziału rejonowego Agencji likwiduje hotel na wniosek dyrektora oddziału terenowego Agencji, po uzyskaniu opinii dowódcy garnizonu, w przypadku:

1) przynoszenia strat,

2) konieczności zmiany przeznaczenia hotelu na inne cele.

2. Dyrektor oddziału rejonowego Agencji określa warunki, tryb oraz sposób zagospodarowania mienia pozostałego po hotelu.

§ 20. Traci moc zarządzenie nr 59/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 27 grudnia 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad zakwaterowania tymczasowego i odpłatności za to zakwaterowanie, szczegółowych zasad przeznaczania osobnych kwater stałych i innych pomieszczeń mieszkalnych na zakwaterowanie tymczasowe oraz szczegółowych zasad i trybu tworzenia, prowadzenia i likwidacji hoteli garnizonowych (Dz. Rozk. MON, poz. 247).

§ 21. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

* Z dniem 1 lipca 2004 r. nin. rozporządzenie traci moc w zakresie, w jakim zostało wydane na podstawie art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.02.42.368), w związku ze zmianą tego przepisu przez art. 1 pkt 37 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.04.116.1203) oraz wejściem w życie rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 20 grudnia 2004 r. w sprawie zakwaterowania tymczasowego i odpłatności za to zakwaterowanie (Dz.U.05.4.19).

• Identyfikator: Dz.U.1999.12.103
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Zakwaterowanie tymczasowe oraz hotele garnizonowe.
• Data aktu: 02/02/1999
• Data ogłoszenia: 12/02/1999
• Data wejścia w życie: 27/02/1999