Regulamin wykonywania tymczasowego aresztowania.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 2 maja 1989 r.

w sprawie regulaminu tymczasowego aresztowania.

Na podstawie art. 212 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego zarządza się, co następuje:

Rozdział  1

Przepisy porządkowe

§  1. 

1. 1  Przy przyjęciu do aresztu śledczego tymczasowo aresztowany obowiązany jest podać dane osobowe i informacje o stanie zdrowia, a także informacje o ciążących na nim zobowiązaniach alimentacyjnych oraz poddać się wykonaniu zdjęcia dla celów identyfikacyjnych.

2. Tymczasowo aresztowany obowiązany jest przekazać do depozytu dokumenty, pieniądze, przedmioty wartościowe i inne przedmioty, których posiadanie jest niedozwolone ze względu na bezpieczeństwo lub ustalony w areszcie śledczym porządek, oraz potwierdzić przekazanie własnoręcznym podpisem.

§  2. 

1. Tymczasowo aresztowanego przyjętego do aresztu śledczego umieszcza się w celi przejściowej dla poddania go badaniom lekarskim oraz zabiegom sanitarnym na okres niezbędny, nie dłużej jednak niż na 14 dni.

2. 2  Obowiązek umieszczenia w celi przejściowej nie dotyczy tymczasowo aresztowanych przetransportowanych z innych aresztów śledczych albo zakładów karnych, jeżeli byli już poddani badaniom i zabiegom, o których mowa w ust. 1.

§  3. 

1. Tymczasowo aresztowany ma obowiązek przestrzegania regulaminu oraz ustalonego w areszcie śledczym porządku.

2. Tymczasowo aresztowanemu nie wolno uczestniczyć w grupach organizowanych bez zgody administracji aresztu śledczego, używać wyrazów albo zwrotów wulgarnych lub obelżywych, dokonywać niedozwolonych transakcji i zakładów oraz uprawiać gier hazardowych, spożywać alkoholu albo środków odurzających lub psychotropowych, dokonywać samouszkodzeń, wykonywać tatuaży i zezwalać na ich wykonywanie na sobie, jak również nakłaniać lub pomagać w dokonywaniu takich czynów, porozumiewać się z osobami postronnymi oraz osadzonymi w innej celi, a także samowolnie zmieniać stanowiska pracy, miejsca wykonywania zleconej czynności i miejsca wyznaczonego do spania.

3. Tekst regulaminu oraz ustalonego w areszcie śledczym porządku powinien znajdować się w każdej celi.

§ 4. Tymczasowo aresztowany ma obowiązek wykonywania, wydanych w zakresie czynności służbowych, poleceń funkcjonariuszy i pracowników aresztu śledczego, w którym przebywa, a także osób kierujących pracą lub innymi wykonywanymi przez niego zajęciami.

§  5. 

1. W obecności osób, o których mowa w § 4, tymczasowo aresztowany pozostaje w pozycji stojącej. Osobom tym wchodzącym do celi tymczasowo aresztowany, a w celach wspólnych starszy celi, podaje swoje imię i nazwisko. Zasad tych nie stosuje się w czasie pracy, nauczania, zajęć kulturalno-oświatowych i sportowych, korzystania z posługi religijnej i widzeń oraz spożywania posiłków i spoczynku przewidzianych w ustalonym w areszcie śledczym porządku oraz w szpitalach i w izbach chorych, a także gdy tymczasowo aresztowany zostanie od ich stosowania zwolniony.

2. . ³  (skreślony).

3. 4  Zasady zachowania się tymczasowo aresztowanego, określone w ust. 1, obowiązują również wobec osób wizytujących areszt śledczy.

4. . ⁵  (skreślony).

§ 6. 6  Tymczasowo aresztowanych osadza się w celach wieloosobowych lub jednoosobowych.

§  7. 

1. Tymczasowo aresztowany ma obowiązek dbać o należyty stan i czystość pomieszczeń, w których przebywa, oraz o stan ich wyposażenia.

2. 7  W każdej celi wieloosobowej można wyznaczyć spośród tymczasowo aresztowanych starszego celi, za jego zgodą. Do obowiązku starszego celi należy dbanie o przestrzeganie przez tymczasowo aresztowanych ustalonego w areszcie śledczym porządku oraz obowiązków określonych w ust. 1, a także informowanie osób, o których mowa w § 4, o potrzebach bytowych i zdrowotnych tymczasowo aresztowanych.

§  8. 

1. Tymczasowo aresztowany ma prawo posiadać w celi dokumenty związane z postępowaniem, którego jest uczestnikiem.

2. 8  Tymczasowo aresztowany ma prawo posiadać w celi artykuły żywnościowe, środki higieny osobistej, przedmioty osobistego użytku, z wyjątkiem brzytwy, listy, fotografie, materiały piśmienne, osobiste notatki i zapiski oraz książki, prasę i gry świetlicowe dostarczone za pośrednictwem administracji aresztu śledczego, a za zezwoleniem naczelnika - również inne przedmioty, w tym także podnoszące estetykę pomieszczenia lub będące wyrazem kulturalnych zainteresowań i potrzeb tymczasowo aresztowanego. Tymczasowo aresztowany nie może posiadać środków łączności oraz urządzeń technicznych służących do rejestrowania i odtwarzania informacji.

3. Naczelnik może na czas określony ograniczyć posiadanie przedmiotów wymienionych w ust. 2, jeżeli wymagają tego względy sanitarne, porządku lub bezpieczeństwa.

§  9.  ⁹

1. Tymczasowo aresztowany ma prawo, w sposób nie zakłócający spokoju i ustalonego w areszcie śledczym porządku, wykonywać praktyki religijne i posiadać przedmioty niezbędne do ich wykonywania, słuchać nabożeństw transmitowanych przez środki masowego przekazu oraz korzystać z posług religijnych udzielanych przez kapelana albo innego kanonicznie uprawnionego przedstawiciela kościoła lub wyznania.

2. Tymczasowo aresztowany może uczestniczyć w nabożeństwach odprawianych w areszcie śledczym, jeżeli nie stoją temu na przeszkodzie względy zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania karnego, chyba że organ, do którego dyspozycji pozostaje, zarządzi inaczej.

3. Kapelan albo inny kanonicznie uprawniony przedstawiciel kościoła lub wyznania może odwiedzać tymczasowo aresztowanych w celach i innych pomieszczeniach.

4. Działalność wyznaczonego kapelana albo innego kanonicznie uprawnionego przedstawiciela kościoła lub wyznania na terenie aresztu śledczego wymaga zgody naczelnika.

§  10. 

1. Tymczasowo aresztowany może korzystać z organizowanych w areszcie śledczym zajęć kulturalno-oświatowych i sportowych, jeżeli organ, do którego dyspozycji pozostaje, nie sprzeciwia się temu.

2. 10  Tymczasowo aresztowany ma prawo wypożyczać z biblioteki aresztu śledczego książki, prasę i gry świetlicowe oraz zakupywać je z własnych środków pieniężnych.

3. 11  Tymczasowo aresztowany ma prawo korzystać z prasy dostarczanej przez administrację aresztu śledczego.

§  11.  ¹²

1. W razie potrzeby tymczasowo aresztowani podlegają przeszukaniu. Przeszukaniu podlega ich odzież, bielizna i obuwie, pomieszczenia, w których stale lub czasowo przebywają, a także rzeczy im dostarczane lub przekazywane przez nich innym osobom.

2. Przeszukanie może być przeprowadzane w każdym czasie. W razie konieczności dopuszczalne jest uszkodzenie przeszukiwanych rzeczy niezbędnym zakresie.

3. Przeszukanie tymczasowo aresztowanego oraz odzieży i bielizny na nim przeprowadza osoba tej samej płci.

4. Znalezione w czasie przeszukania przedmioty, których posiadanie jest niedozwolone, podlegają zatrzymaniu, a notatki i zapiski, jeżeli ich treść zawiera znamiona przestępstwa, przekazaniu do prokuratora. Znalezione pieniądze, jeżeli nie ustalono ich właściciela, podlegają przepadkowi na rzecz Skarbu Państwa.

§  12. 

1. W granicach określonych regulaminem naczelnik ustala porządek w areszcie śledczym, a w szczególności:

1) czas i sposób przeprowadzania apelu porannego i wieczornego,

2) czas przeznaczony na spoczynek, pracę, naukę, zajęcia własne i kulturalno-oświatowe i sportowe,

3) czas i miejsce spożywania posiłków,

4) zasady poruszania się po terenie aresztu,

5) sposób odbywania spacerów,

6) ilość i rodzaj posiadanych w celi przedmiotów oraz sposób ich przechowywania,

7) 13  dni, godziny przyjmowania tymczasowo aresztowanych przez osoby, o których mowa w § 4, oraz lekarza,

8) terminy, miejsce i porządek przeprowadzania widzeń,

9) terminy, miejsce i sposób dokonywania zakupów,

10) 14  terminy i miejsce odprawiania nabożeństw oraz korzystania z posług religijnych.

2. 15  Cele i inne pomieszczenia w areszcie śledczym, w których tymczasowo aresztowani przebywają lub pracują, są wizytowane przez naczelnika.

§  12¹.  ¹⁶

1. W razie korzystania przez tymczasowo aresztowanego z zezwolenia na opuszczenie aresztu śledczego bez asysty funkcjonariuszy Służby Więziennej na czas nie przekraczający 5 dni - w wypadkach losowych, ma on obowiązek bezzwłocznego zgłoszenia się do jednostki Policji właściwej terytorialnie dla miejsca jego przebywania w okresie korzystania z zezwolenia, w celu potwierdzenia miejsca pobytu.

2. Tymczasowo aresztowany korzystający z zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, w każdym przypadku zmiany miejsca pobytu ma obowiązek bezzwłocznego zgłoszenia się do jednostki Policji właściwej terytorialnie dla miejsca jego przebywania w okresie korzystania z zezwolenia, w celu potwierdzenia miejsca pobytu.

3. W uzasadnionych przypadkach naczelnik może zobowiązać tymczasowo aresztowanego do częstszego zgłaszania się do jednostki Policji.

Rozdział  2

Warunki bytowe i opieka zdrowotna

§  13. 

1. Cele mieszkalne powinny odpowiadać wymaganiom higieny, mieć dostateczny dopływ świeżego powietrza i odpowiednią do pory roku temperaturę, według norm określonych dla pomieszczeń mieszkalnych. Oświetlenie powinno być odpowiednie do czytania i wykonywania pracy.

2. Powierzchnia celi mieszkalnej przypadająca na tymczasowo aresztowanego powinna wynosić nie mniej niż 3 m². W celach wieloosobowych powierzchnia ta może być zmniejszona nie więcej niż o 0,5 m² na tymczasowo aresztowanego, łącznie jednak nie więcej niż o 3 m² powierzchni celi.

3. Na każdą tymczasowo aresztowaną kobietę powinno przypadać nie mniej niż 4 m² powierzchni celi. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

4. W miarę możliwości należy uwzględniać prośby tymczasowo aresztowanych niepalących o nieumieszczanie ich w jednej celi z palącymi.

5. Cele mieszkalne powinny być wyposażone w łóżka dla każdego tymczasowo aresztowanego, stoły, szafki, taborety, niezbędne urządzenia sanitarne i środki do utrzymania czystości w celi oraz głośniki radiowe. Urządzenia sanitarne powinny być usytuowane w celi w sposób zapewniający ich niekrępujące użytkowanie.

§  14.  ¹⁷

1. Tymczasowo aresztowany korzysta z własnej odzieży, bielizny i obuwia.

2. Tymczasowo aresztowany otrzymuje z aresztu śledczego odzież, bieliznę i obuwie, jeżeli własna odzież, bielizna i obuwie są niezdatne do użytku lub nieodpowiednie ze względu na porę roku albo gdy wymagają tego względy sanitarne, bezpieczeństwa lub potrzeba zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania karnego.

3. Tymczasowo aresztowany otrzymuje z aresztu śledczego środki do utrzymania higieny osobistej oraz pościel.

4. W czasie dokonywania czynności procesowych oraz w innych uzasadnionych wypadkach tymczasowo aresztowany korzysta poza terenem aresztu śledczego z własnej odzieży, bielizny i obuwia, chyba że są one nieodpowiednie ze względu na porę roku lub zniszczone albo przemawiają przeciwko temu względy bezpieczeństwa lub organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, temu się sprzeciwi.

§  15.  ¹⁸

1. Tymczasowo aresztowany otrzymuje, w określonych godzinach, trzy posiłki dziennie, w tym co najmniej jeden gorący, o wartości odżywczej zgodnej z obowiązującymi normami żywienia określonymi w odrębnych przepisach, jak również napój do zaspokajania pragnienia, przygotowane i podane w miarę możliwości z uwzględnieniem wymogów kulturowych i religijnych.

2. Tymczasowo aresztowany, którego stan zdrowia tego wymaga, otrzymuje wyżywienie według wskazań lekarza.

3. Tymczasowo aresztowany w wieku do lat 18 otrzymuje wyżywienie powiększone o normę dodatkową.

4. Dzienną stawkę budżetową dla wszystkich norm żywienia określają odrębne przepisy.

§ 16. Tymczasowo aresztowany wykonujący prace porządkowe, jak również dobrowolnie zatrudniony przy innych pracach jest obowiązany przestrzegać dyscypliny pracy, przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych, dbać o porządek w miejscu pracy i stan obsługiwanych maszyn i urządzeń oraz przestrzegać przepisów porządkowych i regulaminu pracy.

§  17. 

1. Tymczasowo aresztowany zatrudniony odpłatnie otrzymuje 100% należności za pracę. Jeżeli tymczasowo aresztowany otrzymuje nadal należności z tytułu zatrudnienia w dotychczasowym miejscu pracy, otrzymuje w tym okresie jedynie 50% należności za pracę w areszcie śledczym.

2. Tymczasowo aresztowany zatrudniony nieodpłatnie może otrzymać co miesiąc nagrodę pieniężną, której wysokość jest uzależniona od wyników pracy.

3. 19  Naczelnik aresztu śledczego:

1) podejmuje decyzje o skierowaniu oraz wycofaniu tymczasowo aresztowanych z zatrudnienia,

2) ustala należność za pracę.

§  18. 

1. Jeżeli tymczasowo aresztowany nie może być zatrudniony z przyczyn od niego niezależnych, a rodzina jego znajduje się w ciężkich warunkach materialnych, naczelnik może, przez okres nie przekraczający 3 kolejnych miesięcy, udzielać rodzinie tymczasowo aresztowanego zapomóg pieniężnych z funduszu przeznaczonego na pomoc postpenitencjarną i zapobieganie przestępczości.

2. Kwota udzielonej zapomogi nie może jednorazowo przekraczać wysokości najniższego miesięcznego wynagrodzenia pracowników uspołecznionych zakładów pracy. Kwot przekazanych osobom uprawnionym nie zalicza się na poczet zasądzonych alimentów.

§  19. 

1. Tymczasowo aresztowany ma prawo co najmniej dwa razy w miesiącu dokonywania zakupów artykułów żywnościowych i wyrobów tytoniowych oraz przedmiotów osobistego użytku za kwoty posiadane w depozycie.

2. W razie potrzeby tymczasowo aresztowany może dokonywać zakupów odzieży, bielizny i obuwia.

3. Tymczasowo aresztowanemu umożliwia się dokonanie pierwszego zakupu na później niż trzeciego dnia od przyjęcia do aresztu śledczego.

§ 20. Tymczasowo aresztowany ma prawo otrzymywać pieniężne przekazy pocztowe.

§ 21. Tymczasowo aresztowany może za zgodą organu, do którego dyspozycji pozostaje, dysponować pieniędzmi, przedmiotami wartościowymi i innymi przedmiotami znajdującymi się w depozycie, jak również wpłacać pieniądze na książeczkę oszczędnościową.

§ 22. 20  Z pieniędzy tymczasowo aresztowanego, znajdujących się w depozycie, nie podlegają egzekucji:

1) kwoty otrzymane od osób najbliższych - w danym miesiącu do wysokości 50% najniższego wynagrodzenia pracowników,

2) 40% emerytury lub renty, jeżeli egzekucja jest prowadzona na poczet świadczeń alimentacyjnych, albo 75% emerytury lub renty, jeżeli egzekucja jest prowadzona na poczet innych należności,

3) zapomogi,

4) inne wpływy - w danym miesiącu do wysokości 50% najniższego wynagrodzenia pracowników.

§  22¹.  ²¹

1. Tymczasowo aresztowanemu gromadzi się kwotę niezbędną do pokrycia kosztów przejazdu z aresztu śledczego do miejsca zamieszkania i na wyżywienie w ciągu najbliższych dni po zwolnieniu, odpowiadającą wysokości najniższego wynagrodzenia pracowników.

2. Tymczasowo aresztowany nie może dysponować kwotą, o której mowa w ust. 1. W szczególnie uzasadnionych przypadkach naczelnik może wyrazić zgodę na dysponowanie tą kwotą.

3. Na cel, o którym mowa w ust. 1, przeznacza się 50% kwoty zdeponowanej przez tymczasowo aresztowanego przy przyjęciu do aresztu śledczego, jednak nie więcej niż kwotę odpowiadającą wysokości najniższego wynagrodzenia pracowników.

4. Z należności za pracę podlega gromadzeniu kwota odpowiadająca 8,5% najniższego wynagrodzenia pracowników.

5. Z innych niż należność za pracę wpływów pieniężnych gromadzi się 50% każdego wpływu, jednak nie więcej niż kwotę odpowiadającą 8,5% najniższego wynagrodzenia pracowników.

6. Jeżeli gromadzenie kwoty w wysokości określonej w ust. 4 i 5 powoduje znaczne ograniczenie możliwości dokonywania przez tymczasowo aresztowanego zakupów, naczelnik może, w uzasadnionych przypadkach, na prośbę tymczasowo aresztowanego, obniżyć wysokość tej kwoty.

7. Gromadzenia w kwotach wyższych od określonych w ust. 4 i 5 można dokonywać na podstawie pisemnej zgody tymczasowo aresztowanego.

8. Gromadzenia kwot wymienionych w ust. 4-7 dokonuje się po potrąceniach należności dochodzonych na podstawie tytułów egzekucyjnych.

§ 222. 22  Na wniosek tymczasowo aresztowanego gromadzi się na książeczce oszczędnościowej następujące kwoty:

1) środki, o których mowa w § 22¹,

2) deklarowane środki pieniężne będące w dyspozycji tymczasowo aresztowanego, nie wykorzystane w danym miesiącu, jeżeli nie podlegają egzekucji.

§  23. 

1. 23  Tymczasowo aresztowany ma prawo otrzymywać paczki z żywnością. Waga paczki wraz z opakowaniem nie może przekraczać 5 kg.

2. W paczkach nie mogą być dostarczane artykuły, których sprawdzenie jest niemożliwe bez naruszenia w istotny sposób ich substancji, ani też artykuły w opakowaniach utrudniających kontrolę ich zawartości.

§ 24. Tymczasowo aresztowany może otrzymywać paczki z potrzebną mu odzieżą, bielizną, obuwiem i innymi przedmiotami osobistego użytku oraz ze środkami opatrunkowymi i higienicznymi, a za zezwoleniem lekarza - również z lekami. Przepis § 23 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

§  25. 

1. 24  Naczelnik zezwala tymczasowo aresztowanemu ze względu na stan jego zdrowia na dokonywanie dodatkowych zakupów artykułów żywnościowych - według wskazań lekarza.

2. Tymczasowo aresztowany chory korzystający z diety może dokonywać zakupów artykułów żywnościowych i otrzymywać paczki z żywnością wyłącznie według wskazań lekarza.

§  26. 

1. Paczki podlegają kontroli w obecności tymczasowo aresztowanego.

2. 25  Paczki o wadze przekraczającej 5 kg, a także paczki zawierające przedmioty, których posiadanie w areszcie śledczym jest niedozwolone, lub artykuły, o których mowa w § 23 ust. 2, podlegają zwrotowi na koszt nadawcy. W uzasadnionym wypadku paczka przekraczająca dopuszczalną wagę może być doręczona tymczasowo aresztowanemu. Decyzje w tych sprawach podejmuje naczelnik.

3. Artykuły żywnościowe nie nadające się do spożycia podlegają zniszczeniu w obecności tymczasowo aresztowanego.

§  27.  ²⁶

1. Tymczasowo aresztowanym zapewnia się bezpłatną opiekę lekarską świadczoną przez służbę zdrowia aresztów śledczych, a w razie potrzeby także przez zakłady społeczne służby zdrowia, oraz bezpłatne zaopatrzenie w leki i środki opatrunkowe.

2. Tymczasowo aresztowany może, za zgodą naczelnika, jeśli nie sprzeciwia się temu organ, do którego dyspozycji pozostaje, korzystać na terenie aresztu śledczego ze świadczeń zdrowotnych udzielanych przez niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej, prywatnie praktykujących lekarzy lub inne osoby wykonujące zawody medyczne, polegających na: badaniach i poradach lekarskich, leczeniu, działaniach diagnostycznych i analityce medycznej oraz protezowaniu.

3. Tymczasowo aresztowany może za zgodą naczelnika korzystać z dodatkowych leków i środków medycznych.

4. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 i 3, tymczasowo aresztowany zobowiązany jest do pokrycia wszelkich związanych z tym kosztów.

§  28. 

1. Tymczasowo aresztowany obowiązany jest zawiadomić niezwłocznie jedną z osób, o których mowa w § 4, o swojej chorobie oraz o zauważonej chorobie innego tymczasowo aresztowanego, jeżeli ten nie zgłasza się sam do lekarza.

2. Tymczasowo aresztowanego leczonego w celi naczelnik może, na wniosek lekarza, zwolnić od przestrzegania określonych przepisów regulaminu oraz ustalonego w areszcie śledczym porządku. Przy podejmowaniu decyzji należy mieć na względzie konieczność zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania karnego.

§ 29. Ilość i jakość posiłków dla tymczasowo aresztowanych oraz sposób ich przyrządzania i wydawania, stan sanitarny aresztu śledczego i utrzymywanie czystości przez tymczasowo aresztowanych, ogrzewanie, oświetlenie i wentylacja aresztu, a także stan i czystość odzieży i bielizny oraz bielizny pościelowej tymczasowo aresztowanych, podlegają kontroli lekarza lub innego fachowca pracownika służby zdrowia aresztów śledczych.

§ 30. Tymczasowo aresztowany ma prawo do ośmiogodzinnego snu w ciągu doby.

§  31. 

1. Tymczasowo aresztowany odbywa codziennie 60-minutowy spacer na wolnym powietrzu. Z odbywania spaceru może tymczasowo aresztowanego zwolnić jednorazowo osoba nadzorująca spacer, a na czas dłuższy - lekarz lub naczelnik.

2. W czasie spaceru tymczasowo aresztowani nie mogą porozumiewać się z tymczasowo aresztowanymi spoza grupy spacerowej i osobami postronnymi oraz przekazywać im jakichkolwiek przedmiotów.

3. Naczelnik lub organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, może zarządzić odbywanie spacerów w sposób inny niż określony w ust. 2, z zachowaniem względów porządku i bezpieczeństwa oraz konieczności zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania karnego.

4. Spacer tymczasowo aresztowanych chorych odbywa się według wskazań lekarza, z zachowaniem względów, o których mowa w ust. 3.

5. 27  W razie naruszenia przez tymczasowo aresztowanego ustalonych zasad odbywania spaceru, spacer może być zakończony przed czasem na niego przeznaczonym.

§  32. 

1. Tymczasowo aresztowany ma obowiązek utrzymywać należytą czystość osobistą i dbać o schludny wygląd.

2. Organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, może ze względu na konieczność zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania karnego zakazać tymczasowo aresztowanemu dokonywania zmiany dotychczasowego wyglądu.

3. Tymczasowo aresztowany korzysta co najmniej raz w tygodniu z ciepłej kąpieli. Tymczasowo aresztowana kobieta korzysta co najmniej raz dziennie z ciepłej wody i dwa razy w tygodniu z ciepłej kąpieli. Tymczasowo aresztowany zatrudniony przy pracach brudzących korzysta z częstszych kąpieli. Kąpiel tymczasowo aresztowanego chorego odbywa się według wskazań lekarza.

Rozdział  3

Korespondencja i widzenia

§  33. 

1. Tymczasowo aresztowany ma prawo prowadzenia korespondencji.

2. Korespondencja tymczasowo aresztowanego podlega cenzurze organu, do którego dyspozycji pozostaje, chyba że organ ten zarządzi inaczej.

3. 28  Korespondencję z Rzecznikiem Praw Obywatelskich i międzynarodowymi instytucjami ochrony praw człowieka, działającymi na podstawie umów międzynarodowych, które zostały ratyfikowane przez Rzeczpospolitą Polską, przesyła się za pośrednictwem organu, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje.

4. 29  Tymczasowo aresztowany nie posiadający środków pieniężnych otrzymuje od administracji aresztu śledczego papier, koperty oraz znaczki pocztowe na cztery listy w miesiącu.

5. 30  Tymczasowo aresztowany otrzymuje od administracji aresztu śledczego pisemne potwierdzenie odbioru wysyłanej przez niego korespondencji urzędowej.

§  34. 

1. Tymczasowo aresztowany może korzystać z widzeń za zezwoleniem organu, do którego dyspozycji pozostaje, chyba że organ ten zarządzi inaczej.

2. Widzenia powinny odbywać się w sposób zabezpieczający prawidłowy tok postępowania karnego; odbywają się one pod nadzorem, w sposób uniemożliwiający bezpośredni kontakt tymczasowo aresztowanego z osobą odwiedzającą, i trwają nie dłużej niż 60 minut.

3. 31  Organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, może zezwolić na udzielenie widzenia w inny sposób.

4. 32  W razie udzielenia widzenia w bezpośrednim kontakcie z osobą odwiedzającą, zezwala się na spożywanie artykułów żywnościowych i napojów zakupionych na terenie aresztu śledczego.

5. 33  W razie naruszenia przez tymczasowo aresztowanego lub osobę go odwiedzającą ustalonych zasad i sposobu odbywania widzenia, widzenie może być przerwane lub zakończone przed czasem na nie przeznaczonym.

6. 34  Zasady i sposób odbywania widzeń podaje się do wiadomości osobom odwiedzającym.

§  35. 

1. Tymczasowo aresztowany może porozumiewać się ze swym obrońcą lub pełnomocnikiem będącym adwokatem podczas nieobecności innych osób oraz korespondencyjnie.

2. Jeżeli organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, zastrzeże przy widzeniu obecność swoją lub osoby upoważnionej, widzenie odbywa się w sposób wskazany przez ten organ.

3. Tymczasowo aresztowany cudzoziemiec ma prawo do prowadzenia korespondencji z właściwym urzędem konsularnym, a w razie braku takiego urzędu - z właściwym przedstawicielstwem dyplomatycznym, oraz do korespondencji i widzeń z urzędnikiem konsularnym, a w razie jego braku - z pracownikiem przedstawicielstwa dyplomatycznego.

4. Tymczasowo aresztowany cudzoziemiec ma prawo, niezwłocznie po osadzeniu go w areszcie śledczym, zawiadomić o miejscu swego pobytu urząd lub osobę, o których mowa w ust. 3.

5. Przepisy § 33 i 34 stosuje się odpowiednio.

Rozdział  4

Prośby, skargi i wnioski

§ 36. Tymczasowo aresztowany ma prawo bezpośredniego zwracania się do osób, o których mowa w § 4, ze sprawami związanymi z wykonywaniem tymczasowego aresztowania, a także ze sprawami osobistymi.

§  37. 

1. Tymczasowo aresztowany ma prawo składania próśb, skarg i wniosków. Jeżeli prośba, skarga lub wniosek są adresowane do nie właściwego organu, należy poinformować tymczasowo aresztowanego, który organ jest właściwy, i przekazać prośbę, skargę lub wniosek organowi wskazanemu przez tymczasowo aresztowanego.

2. 35  (skreślony).

3. Prośby, skargi i wnioski nie związane z działalnością aresztu śledczego przesyła się adresatowi za pośrednictwem organu, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje.

§ 38. Koszty przesłania próśb, skarg i wniosków ponosi tymczasowo aresztowany. Tymczasowo aresztowany nie posiadający środków pieniężnych otrzymuje od administracji aresztu śledczego papier, koperty oraz znaczki pocztowe.

Rozdział  5

Nagrody oraz kary dyscyplinarne

§  39. 

1. Tymczasowo aresztowanemu, który wyróżnia się w przestrzeganiu regulaminu i ustalonego w areszcie śledczym porządku, może być przyznana nagroda.

2. Nagrody są następujące:

1) zezwolenie na dłuższy spacer,

2) 36  (skreślony),

3) zezwolenie na częstsze dokonywanie zakupów,

4) zezwolenie na dłuższe widzenie,

5) nagroda rzeczowa lub pieniężna,

6) zatarcie wszystkich lub niektórych kar dyscyplinarnych.

§  40. 

1. Nagrody przyznaje naczelnik z urzędu lub na pisemny wniosek osoby wymienionej w § 4.

2. Nagrody mogą być przyznawane indywidualnie, jednorazowo lub na czas określony. Nagrody przyznane na czas określony mogą być przez naczelnika cofnięte, jeżeli uległy zmianie podstawy ich przyznawania.

3. Decyzje o ich przyznaniu lub cofnięciu nagrody wydaje się na piśmie i podaje do wiadomości nagrodzonego.

§  41. 

1. Za zawinione naruszenie nakazów i zakazów wynikających z regulaminu oraz ustalonego w areszcie śledczym lub w miejscu pracy porządku, zwane dalej przekroczeniem, tymczasowo aresztowany podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej. Ukaranie dyscyplinarne powinno zmierzać do zapewnienia przestrzegania przez tymczasowo aresztowanego obowiązków i ustalonego porządku oraz poszanowania zasad współżycia społecznego.

2. Kary dyscyplinarne są następujące:

1) pozbawienie wszystkich lub niektórych nie wykorzystanych przez tymczasowo aresztowanego nagród,

2) 37  pozbawienie prawa otrzymania paczki żywnościowej przez okres do jednego miesiąca,

3) 38  pozbawienie lub ograniczenie prawa dokonywania zakupów artykułów żywnościowych i wyrobów tytoniowych przez okres do 1 miesiąca,

4) 39  osadzenia w celi izolacyjnej na okres do 1 miesiąca.

3. 40  O wymierzeniu kary dyscyplinarnej określonej w ust. 2 pkt 2 i 4 zawiadamia się organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje.

4. Wobec młodocianych oraz kobiet ciężarnych i karmiących nie stosuje się kar dyscyplinarnych określonych w ust. 2 pkt 2 i 3, z wyjątkiem pozbawienia lub ograniczenia prawa zakupu wyrobów tytoniowych, a wobec kobiet ciężarnych i karmiących - ponadto kary dyscyplinarnej określonej w ust. 2 pkt 4.

§ 41a. 41  Kara dyscyplinarna określona w § 41 ust. 2 pkt 4 polega na osadzeniu tymczasowo aresztowanego pojedynczo, w wyznaczonej celi, wyposażonej w dodatkowe urządzenia techniczno-ochronne w warunkach uniemożliwiających kontakt z innymi osadzonymi oraz pozbawieniu go możliwości:

1) korzystania z udziału w zajęciach kulturalno-oświatowych i sportowych, z wyjątkiem korzystania z książek i prasy,

2) zatrudnienia poza celą,

3) palenia tytoniu.

§ 42. 42  Kara dyscyplinarna osadzenia w celi izolacyjnej można wymierzyć tymczasowo aresztowanemu, który popełnił przekroczenie naruszające w poważnym stopniu obowiązujący porządek i dyscyplinę, a uprzednio był karany dyscyplinarnie.

§  43. 

1. Za jedno przekroczenie wymierza się tylko jedną karę dyscyplinarną, W wypadku gdy tymczasowo aresztowany popełnił więcej przekroczeń, zanim został ukarany za którekolwiek z nich, wymierza się jedną karę dyscyplinarną odpowiednio surowszą.

2. Ponowne wymierzenie kary dyscyplinarnej nie może nastąpić w taki sposób, aby była ona bezpośrednim przedłużeniem odbywanej takiej samej kary, chyba że łączny okres trwania wymierzonych kar nie przekracza przewidzianej w regulaminie granicy czasu trwania tej kary.

3. W uzasadnionych wypadkach zwłaszcza gdy tymczasowo aresztowany popełnił przekroczenie po raz pierwszy albo jeżeli nie naruszyło ono w poważnym stopniu ustalonego porządku, można odstąpić od ukarania dyscyplinarnego i poprzestać na zwróceniu tymczasowo aresztowanemu uwagi.

§  44. 

1. Naczelnik wymierza kary dyscyplinarne z urzędu lub na pisemny wniosek osoby wymienionej w § 4.

2. Przed wymierzeniem kary dyscyplinarnej wysłuchuje się wyjaśnień obwinionego tymczasowo aresztowanego, a jeżeli zachodzi potrzeba - również wyjaśnień składających wniosek o ukaranie lub innych osób.

§  45. 

1. Nie można wymierzyć kary dyscyplinarnej, jeżeli od dnia powzięcia przez osobę wymienioną w § 4 wiadomości o popełnieniu przekroczenia upłynęło 14 dni lub od dnia popełnienia przekroczenia 30 dni. Nie można rozpocząć wykonywania kary dyscyplinarnej po upływie 14 dni od jej wymierzenia.

2. 43  Terminy określone w ust. 1 nie biegną w okresie przebywania tymczasowo aresztowanego poza aresztem śledczym bez zezwolenia lub leczenia związanego z samouszkodzeniem, a także w okresie odroczenia, zawieszenia lub przerwania wykonywania kary dyscyplinarnej.

§ 46. Decyzję o ukaraniu, zawierającą określenie przekroczenia, a także decyzję o anulowaniu ukarania oraz o darowaniu, odroczeniu, zamianie, zawieszeniu lub przerwaniu kary dyscyplinarnej podejmuje się na piśmie i podaje do wiadomości tymczasowo aresztowanemu.

§  47. 

1. 44  Wymierzoną karę dyscyplinarną wykonuje się niezwłocznie. Przed wykonaniem kary dyscyplinarnej określonej w § 41 ust. 2 pkt 4, jak również kar określonych w pkt 2 i 3, wymierzonych tymczasowo aresztowanemu, któremu ze względu na stan zdrowia zezwolono na dokonywanie dodatkowych zakupów artykułów żywnościowych lub korzystającemu z diety, zasięga się opinii lekarza.

2. Jeżeli stan zdrowia tymczasowo aresztowanego uniemożliwia odbycie wymierzonej kary dyscyplinarnej w całości lub w części, wykonanie jej należy odroczyć lub przerwać albo zamienić na taką karę dyscyplinarną, którą tymczasowo aresztowany może odbyć. Decyzję w tym względzie podejmuje naczelnik po zasięgnięciu opinii lekarza.

§  48. 

1. W uzasadnionych wypadkach wymierzoną karę dyscyplinarną można darować lub zamienić na inną, mniej dolegliwą albo jej wykonanie w całości lub w części zawiesić na okres od 1 do 3 miesięcy.

2. Jeżeli w okresie zawieszenia wykonania kary dyscyplinarnej tymczasowo aresztowany dopuścił się ponownego przekroczenia, zawieszona kara ulega wykonaniu, chyba że naczelnik postanowi inaczej. Po upływie okresu zawieszenia ukaranie uważa się za niebyłe.

3. Jeżeli zostały ujawnione nowe fakty lub dowody nie znane przedtem, wskazujące na to, iż ukarany jest niewinny, ukaranie dyscyplinarne podlega anulowaniu, a naczelnik podejmuje stosowną decyzję mającą na celu uchylenie jego skutków.

Rozdział  5¹⁴⁵

Wykonywanie tymczasowego aresztowania wobec osób wykazujących znaczny stopień demoralizacji lub zagrożenia społecznego.

§  48¹. 

1. Tymczasowo aresztowanych wykazujących znaczny stopień demoralizacji lub zagrożenia społecznego kwalifikuje się do "niebezpiecznych".

2. Zakwalifikowanie tymczasowo aresztowanego podlega okresowej weryfikacji.

3. O zakwalifikowaniu tymczasowo aresztowanego powiadamia się organ, do którego dyspozycji pozostaje, i sędziego penitencjarnego.

§  48². 

1. Tymczasowo aresztowanych, o których mowa w § 48¹ ust. 1, osadza się w oddziałach lub celach dla nich przeznaczonych.

2. Cele mieszkalne wyposaża się w dodatkowe urządzenia technicznoochronne.

3. Ruch tymczasowo aresztowanych po terenie aresztu śledczego odbywa się pod wzmożonym dozorem i ograniczony jest do niezbędnych potrzeb.

4. Tymczasowo aresztowanych poddaje się przeszukaniu, o którym mowa w § 11, przy każdorazowym wyjściu i powrocie do celi.

5. Spacery odbywają się w wyznaczonych miejscach wyposażonych w dodatkowe urządzenia technicznoochronne i pod wzmożonym dozorem.

6. Tymczasowo aresztowanych można zatrudniać tylko w oddziałach, w których są osadzeni.

7. Tymczasowo aresztowani nie mogą korzystać z widzeń w pomieszczeniach wspólnie z innymi tymczasowo aresztowanymi.

§ 483. Tymczasowo aresztowanych, o których mowa w § 48¹ ust. 1, otacza się wzmożoną opieką psychologiczną.

Rozdział  6

Zwalnianie tymczasowo aresztowanych

§ 49. Jeżeli tymczasowo aresztowany nie posiada dokumentu stwierdzającego tożsamość, administracja aresztu śledczego podejmuje czynności niezbędne do otrzymania przez tymczasowo aresztowanego takiego dokumentu. Tymczasowo aresztowany ma obowiązek współdziałania z administracją aresztu w tym zakresie.

§ 50. 46  W razie uchylenia tymczasowego aresztowania lub upływu jego terminu, tymczasowo aresztowany podlega niezwłocznemu zwolnieniu z aresztu śledczego.

§  51. 

1. Przy zwolnieniu tymczasowo aresztowany otrzymuje za pokwitowaniem znajdujące się w depozycie dokumenty, pieniądze i inne przedmioty, jeżeli nie zostały zatrzymane albo zajęte w drodze zabezpieczenia lub egzekucji.

2. 47  Tymczasowo aresztowany otrzymuje świadectwo zwolnienia, zaświadczenie o zatrudnieniu - jeżeli był zatrudniony, informację o wynikach dodatkowych badań lekarskich oraz kartę informacyjną z przeprowadzonego leczenia szpitalnego, a wymagający leczenia - również świadectwo lekarskie.

§ 52. 48  Jeżeli zwalniany tymczasowo aresztowany jest niezdolny do samodzielnego powrotu do miejsca stałego lub czasowego pobytu, administracja aresztu śledczego powinna w miarę możliwości powiadomić o tym osobę najbliższą dla tymczasowo aresztowanego lub osobę przez niego wskazaną, a w razie ich braku - właściwy organ samorządu terytorialnego. W razie potrzeby administracja aresztu śledczego obowiązana jest udzielić zwalnianemu pomocy w udaniu się do miejsca, w którym ma przebywać.

§  53. 

1. 49  Jeżeli stan zdrowia osoby zwolnionej z aresztu śledczego nie pozwala na przeniesienie do publicznego zakładu opieki zdrowotnej, pozostaje on na leczeniu w areszcie śledczym do chwili, gdy stan zdrowia pozwoli na takie przeniesienie.

2. O pozostawieniu osoby zwolnionej na leczeniu w areszcie śledczym administracja aresztu zawiadamia niezwłocznie organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostawał, organy sprawujący nadzór penitencjarny, właściwego prokuratora oraz osobę najbliższą dla tymczasowo aresztowanego lub osobę przez niego wskazaną.

3. 50  Przepis ust. 1 ma zastosowanie, jeżeli osoba zwolniona wyraża zgodę na dalsze leczenie w areszcie śledczym, co powinno być potwierdzone jej podpisem w dokumentacji medycznej.

§ 54. Tymczasowo aresztowany nie posiadający środków pieniężnych, stosownej do pory roku odzieży, bielizny lub obuwia otrzymuje przy zwolnieniu niezbędną pomoc. W razie potrzeby zwolnionemu wydaje się artykuły żywnościowe na czas podróży.

Rozdział  7

Przepisy przejściowe i końcowe

§ 55. Tymczasowo aresztowany, wobec którego wpłynął do wykonania prawomocny wyrok skazujący w innej sprawie, podlega przepisom regulaminu wykonywania kary pozbawienia wolności, z tym że w zakresie widzeń i korespondencji stosuje się przepisy regulaminu wykonywania tymczasowego aresztowania. W celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania karnego organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, może zarządzić stosowanie wobec niego również innych przepisów niniejszego regulaminu.

§  56. 

1. W wypadkach uzasadnionych szczególnymi względami sanitarnymi, zdrowotnymi lub bezpieczeństwa, naczelnik aresztu śledczego może na czas określony:

1) wstrzymać lub ograniczyć dokonywanie zakupów,

2) wstrzymać widzenia lub ograniczyć czas ich trwania,

3) wstrzymać spacery lub ograniczyć czas ich trwania,

4) ograniczyć ilość i rodzaj artykułów żywnościowych przysyłanych w paczkach lub wstrzymać przyjmowanie paczek,

5) zabronić posiadania w celi niektórych przedmiotów,

6) 51  wstrzymać lub ograniczyć organizowanie zajęć o charakterze zbiorowym,

7) 52  wstrzymać lub ograniczyć odprawianie nabożeństw i posług religijnych,

8) 53  wstrzymać lub ograniczyć zatrudnienie.

2. O decyzji podjętej w sprawach, o których mowa w ust. 1, naczelnik zawiadamia organy, do których dyspozycji tymczasowo aresztowani pozostają, organy nadzoru penitencjarnego oraz inne zainteresowane osoby.

§  57. 

1. Wobec tymczasowo aresztowanych z zaburzeniami psychicznymi, upośledzonych umysłowo, uzależnionych od alkoholu albo środków odurzających lub psychotropowych, niepełnosprawnych fizycznie, chronicznie chorych nie wymagających leczenia szpitalnego, rekonwalescentów, a także kobiet ciężarnych lub karmiących, naczelnik może - na wniosek lub po zasięgnięciu opinii personelu specjalistycznego - dokonywać niezbędnych odstępstw od przewidzianego w regulaminie sposobu wykonywania tymczasowego aresztowania w zakresie wynikającym z potrzeby uwzględnienia ich stanu zdrowia, wieku lub osobowości.

2. Przy podejmowaniu decyzji, o których mowa w ust. 1, należy mieć na względzie konieczności zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania karnego; o podjętej decyzji powiadamia się organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje.

§ 571. 54  Przepisy regulaminu stosuje się również do osadzonej w areszcie śledczym osoby pozbawionej wolności na terytorium innego państwa, występującej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w charakterze świadka w postępowaniu karnym.

§ 58. Traci moc zarządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 25 stycznia 1974 r. w sprawie tymczasowego regulaminu wykonywania tymczasowego aresztowania (Dz. Urz. Min. Sprawiedl. Nr 2, poz. 7, z 1975 r. Nr 5, poz. 50 oraz z 1980 r. Nr 4, poz. 19).

§ 59. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 października 1989 r.

1 § 1 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

2 § 2 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1990 r. (Dz.U.91.3.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 stycznia 1991 r.

3 § 5 ust. 2 skreślony przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1990 r. (Dz.U.91.3.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 stycznia 1991 r.

4 § 5 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1990 r. (Dz.U.91.3.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 stycznia 1991 r.

5 § 5 ust. 4 skreślony przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1990 r. (Dz.U.91.3.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 stycznia 1991 r.

6 § 6 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

7 § 7 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

8 § 8 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

9 § 9 zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

10 § 10 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 6 lit. a) rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

11 § 10 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 6 lit. b) rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

12 § 11 zmieniony przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

13 § 12 ust. 1 pkt 7 zmieniony przez § 1 pkt 8 lit. a) tiret pierwszy rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

14 § 12 ust. 1 pkt 10 dodany przez § 1 pkt 8 lit. a) tiret trzeci rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

15 § 12 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 8 lit. b) rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

16 § 12¹:

- dodany przez § 1 rozporządzenia z dnia 10 czerwca 1994 r. (Dz.U.94.72.321) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 1994 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 9 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

17 § 14 zmieniony przez § 1 pkt 10 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

18 § 15 zmieniony przez § 1 pkt 11 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

19 § 17 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 12 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

20 § 22 zmieniony przez § 1 pkt 13 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

21 § 22¹ dodany przez § 1 pkt 14 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

22 § 22² dodany przez § 1 pkt 14 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

23 § 23 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 15 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

24 § 25 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 16 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

25 § 26 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 17 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

26 § 27 zmieniony przez § 1 pkt 18 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

27 § 31 ust. 5 dodany przez § 1 pkt 19 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

28 § 33 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 20 lit. a) rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

29 § 33 ust. 4 według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 20 lit. b) rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

30 § 33 ust. 5:

- dodany przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1990 r. (Dz.U.91.3.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 stycznia 1991 r.

- według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 20 lit. b) rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

31 § 34 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 21 lit. a) rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

32 § 34 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 21 lit. b) rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

33 § 34 ust. 5 według numeracji ustalonej oraz zmieniony przez § 1 pkt 21 lit. c) rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

34 § 34 ust. 6 według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 21 lit. d) rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

35 § 37 ust. 2 skreślony przez § 1 pkt 22 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

36 § 39 ust. 2 pkt 2 skreślony przez § 1 pkt 23 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

37 § 41 ust. 2 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 24 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

38 § 41 ust. 2 pkt 3 zmieniony przez § 1 pkt 4 lit. a) tiret pierwszy rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1990 r. (Dz.U.91.3.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 stycznia 1991 r.

39 § 41 ust. 2 pkt 4 zmieniony przez § 1 pkt 4 lit. a) tiret drugi rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1990 r. (Dz.U.91.3.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 stycznia 1991 r.

40 § 41 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1990 r. (Dz.U.91.3.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 stycznia 1991 r.

41 § 41a:

- dodany przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1990 r. (Dz.U.91.3.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 stycznia 1991 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 25 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

42 § 42 zmieniony przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1990 r. (Dz.U.91.3.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 stycznia 1991 r.

43 § 45 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 26 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

44 § 47 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 27 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

45 Rozdział 51dodany przez § 1 pkt 28 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

46 § 50 zmieniony przez § 1 pkt 29 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

47 § 51 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1990 r. (Dz.U.91.3.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 stycznia 1991 r.

48 § 52 zmieniony przez § 1 pkt 8 rozporządzenia z dnia 31 grudnia 1990 r. (Dz.U.91.3.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 stycznia 1991 r.

49 § 53 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 30 lit. a) rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

50 § 53 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 30 lit. b) rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

51 § 56 ust. 1 pkt 6 dodany przez § 1 pkt 31 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

52 § 56 ust. 1 pkt 7 dodany przez § 1 pkt 31 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

53 § 56 ust. 1 pkt 8 dodany przez § 1 pkt 31 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

54 § 57¹ dodany przez § 1 pkt 32 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1995 r. (Dz.U.95.153.787) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1995 r.

• Identyfikator: Dz.U.1989.31.167
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Regulamin wykonywania tymczasowego aresztowania.
• Data aktu: 02/05/1989
• Data ogłoszenia: 29/05/1989
• Data wejścia w życie: 01/10/1989