Rumunia dnia 28 maja 1957 r.Albania dnia 3 czerwca 1957 r.
Węgry dnia 6 czerwca 1957 r.
Tunis dnia 18 czerwca 1957 r.
Egipt dnia 6 listopada 1957 r.
Luksemburg dnia 3 marca 1958 r.
Włochy dnia 13 maja 1958 r.
Panama dnia 3 czerwca 1958 r.
Jugosławia dnia 23 lipca 1958 r.
Gwinea dnia 21 stycznia 1959 r.
Bułgaria dnia 8 czerwca 1959 r.
Argentyna dnia 18 stycznia 1960 r.
Peru dnia 2 marca 1960 r.
Jednocześnie podaje się do wiadomości, że zgodnie z art. 35 Konstytucji Międzynarodowej Organizacji Pracy zostały zarejestrowane następujące deklaracje Wielkiej Brytanii:
dnia 19 czerwca 1958 r. deklaracje stwierdzające przyjęcie postanowień powyższej Konwencji w imieniu Federacji Indii Zachodnich (Trynidad), Malty i Nigerii bez zmian oraz w imieniu Sierra Leone z następującymi zmianami:
Artykuł 2: Związek zawodowy, określony wewnętrznym ustawodawstwem, nie może być utworzony, jeżeli według opinii władzy publicznej istnieje już związek zawodowy właściwie reprezentujący odnośne interesy.
dnia 19 czerwca 1958 r. deklaracje stwierdzające stosowanie postanowień wymienionej Konwencji do terytoriów niemetropolitalnych:
Adenu bez zmian oraz do Gujany Brytyjskiej i Gibraltaru z następującymi zmianami:
Gujana Brytyjska -
Artykuł 4: Zgodnie z obecnym prawem unieważnienie rejestracji związku zawodowego przez władzę administracyjną pociągające za sobą jego rozwiązanie może być przedmiotem odwołania do Sądu Najwyższego z wyjątkiem niewielkiej ilości określonych przypadków.
Gibraltar -
Artykuły 2 i 3: Istnieją pewne prawne ograniczenia funkcji, które cudzoziemcy mogą wykonywać jako członkowie związków zawodowych.
dnia 29 grudnia 1958 r. deklaracje stwierdzające przyjęcie postanowień powyższej Konwencji do następujących terytoriów ze zmianami podanymi poniżej:
Honduras Brytyjski -
Artykuł 3: Użytkowanie funduszów związków zawodowych przeznaczonych na cele polityczne ogranicza się do normalnych zadań politycznych, takich, jak udzielanie poparcia kandydatom w wyborach, organizowanie zebrań i rozprowadzanie literatury politycznej.
Borneo Północne -
Sarawak -
Artykuł 2: Związek zawodowy nie może być utworzony, jeżeli według opinii władzy publicznej istniejący już związek zawodowy właściwie reprezentuje ten zawód, którego proponowany związek dotyczy.
Pracownicy państwowi mogą przyłączać się jedynie do tych związków zawodowych, w których członkostwo zastrzeżone jest dla osób zatrudnionych przy rządzie albo przez rząd, z tym że rzemieślnicy, po uzyskaniu uprzednio zgody, mogą przyłączyć się do cechu, w którym nie ma takiego ograniczenia.
Artykuł 3: Wymagane jest, aby funkcjonariusze związków zawodowych (w Borneo Północnym, z wyjątkiem sekretarza) byli osobami rzeczywiście zatrudnionymi w rzemiośle, handlu i przemyśle, chociaż od wymagania tego można odstąpić w zależności od uznania władzy publicznej.
Wymagane jest, aby związki zawodowe składające się z osób zatrudnionych w kilku zawodach lub dziedzinach poczyniły odpowiednie kroki w celu zabezpieczenia swych właściwych zawodowych interesów.
(Tylko w odniesieniu do Sarawaku) -
Fundusze związków zawodowych mogą być wykorzystywane jedynie na cele przewidziane w ustawodawstwie wewnętrznym albo uznane przez władzę publiczną, a nie na jakiekolwiek cele polityczne.
Artykuł 5: Do przyłączania się albo utrzymywania łączności z organizacjami założonymi za granicą wymagane jest w pewnych okolicznościach zezwolenie władzy publicznej.
Artykuł 6: Zmiany wymienione w artykułach 2 i 3 stosuje się, o ile to jest możliwe, do federacji związków zawodowych.
Ponadto tylko te związki zawodowe, które związane są z podobnym zawodem, zajęciem lub gałęzią przemysłu, mogą tworzyć federacje lub łączyć się w nie, natomiast związki zawodowe funkcjonariuszy rządowych albo urzędników mogą łączyć się jedynie z innymi związkami zrzeszającymi pracowników rządowych.
dnia 29 grudnia 1958 r. deklaracja stwierdzająca przyjęcie postanowień wymienionej Konwencji w imieniu Mauritius z następującymi zmianami:
Artykuł 2: Związek zawodowy może być złożony jedynie z osób normalnie zatrudnionych w rzemiośle, handlu albo w przemyśle.
Artykuł 3: Wymagane jest, aby kandydaci na urzędników w związku zawodowym byli normalnie zatrudnieni w rzemiośle, handlu lub przemyśle (albo w ich sekcjach) w ciągu ostatnich 18 miesięcy, jednakże od wymagania tego można odstąpić w zależności od uznania władzy publicznej.
Związki zawodowe zrzeszające członków zatrudnionych w kilku dziedzinach rzemiosła, handlu lub przemysłu powinny poczynić odpowiednie kroki w celu zabezpieczenia ich właściwych zawodowych interesów.
dnia 29 grudnia 1958 r. deklaracje stwierdzające przyjęcie postanowień powyższej Konwencji w imieniu Federacji Indii Zachodnich w stosunku do Dominiki i St. Lucia bez zmian oraz Grenady, Jamajki i St. Vincent z następującymi zmianami:
Grenada -
Artykuł 3: Jest wymagane przez prawo, aby zasady związków zawodowych przewidywały, że decyzje co do pewnych spraw dużej wagi powinny być podejmowane w tajnym głosowaniu.
Jamajka -
Artykuł 4: Zgodnie z obecnym prawem nie ma wyraźnego postanowienia o możliwości odwołania się do władzy sądowej w przypadku odmownej decyzji administracyjnej w sprawie zarejestrowania związku zawodowego lub zawiadomienia o wykreśleniu z rejestru związku, co pociągnęłoby za sobą jego rozwiązanie.
St. Vincent -
Artykuł 3: Wymagane jest przez prawo, aby zasady związków zawodowych przewidywały, że komitet kierowniczy powinien być tak utworzony, aby większość jego członków była pracownikami zatrudnionymi w gałęzi przemysłu reprezentowanego przez związek.
Jest wymagane, aby głosowanie w odniesieniu do pewnych spraw dużej wagi odbywało się w sposób tajny.
Fundusze związków zawodowych mogą być wydatkowane jedynie na cele wymienione w ustawodawstwie wewnętrznym lub na cele zatwierdzone przez władzę publiczną.
Użytkowanie funduszów związków zawodowych przeznaczonych na cele polityczne ogranicza się do normalnych zadań politycznych takich, jak udzielanie poparcia na rzecz kandydatów w wyborach, organizowanie zebrań i rozprowadzanie literatury politycznej.
dnia 23 lutego 1959 r. deklaracje stwierdzające przyjęcie postanowień wymienionej Konwencji w imieniu Federacji Rodezji i Niasy. Niasa z następującą zmianą:
Artykuły 2 i 7: Związek zawodowy, określony wewnętrznym ustawodawstwem, nie może być utworzony, jeżeli według opinii władzy publicznej istniejący już związek zawodowy właściwie reprezentuje ten zawód, którego proponowany związek dotyczy.
dnia 17 marca 1959 r. deklaracja stwierdzająca stosowanie postanowień powyższej Konwencji do Ugandy z następującymi zmianami:
Artykuł 2: Związek zawodowy określony wewnętrznym ustawodawstwem nie może być utworzony, jeżeli według opinii władzy publicznej istnieje już związek zawodowy właściwie reprezentujący odnośne interesy.
Funkcjonariusze więzienni mogą łączyć się w stowarzyszenie funkcjonariuszy więziennych zatwierdzone przez władzę publiczną, a nie w żaden inny związek.
Artykuł 3: Związki zawodowe zrzeszające członków zatrudnionych w kilku dziedzinach rzemiosła lub przemysłu powinny poczynić odpowiednie kroki w celu zabezpieczenia i popierania swych właściwych zawodowych interesów.
Związki zawodowe reprezentujące kilka dziedzin rzemiosła lub przemysłu nie mogą łączyć się bez uzyskania zgody władzy publicznej.
Wymagane jest, aby wszyscy funkcjonariusze związku zawodowego, z wyjątkiem sekretarza, byli aktualnie zatrudnieni w tej gałęzi przemysłu, z którą dany Związek jest bezpośrednio związany, i aby byli tam zatrudnieni w ciągu ostatnich trzech lat, jednakże to wymaganie może być uchylone w zależności od uznania władzy publicznej. Żadna osoba nie może być funkcjonariuszem więcej niż jednego związku.
Podejmowanie wszystkich decyzji co do wyboru funkcjonariuszy, wprowadzania zmian do przepisów, strajków, lokautów, rozwiązania się i jakiejkolwiek innej sprawy dotyczącej członków w ogóle powinno odbywać się w tajnym głosowaniu.
Osoby nie zatrudnione lub nie zamieszkałe na terytorium Ugandy, a także osoby zalegające w składkach członkowskich przez okres czasu ponad 13 tygodni nie mają prawa głosowania w związkach zawodowych.
Fundusze związków zawodowych mogą być wydatkowane jedynie na cele przewidziane w ustawodawstwie wewnętrznym lub uznane przez władzę publiczną.
Dnia 17 marca 1959 r. deklaracje stwierdzające stosowanie postanowień wymienionej Konwencji do Basuto, Beczuany i Suazi z następującą zmianą:
Artykuł 2: Funkcjonariusze służby więziennej podlegają tym samym prawom i przepisom co policja.
Ponadto podaje się do wiadomości, że w dniu 9 grudnia 1959 r. zarejestrowany został przez Dyrektora Generalnego Międzynarodowego Biura Pracy dokument Rządu Wielkie] Brytanii stwierdzający stosowanie postanowień wspomnianej Konwencji do Irlandii Północnej.
