Opłaty stemplowe.

USTAWA

z dnia 1 lipca 1926 r.

o opłatach stemplowych.

CZĘŚĆ  PIERWSZA.

POSTANOWIENIA OGÓLNE.

Rozdział  pierwszy.

Przedmioty opłat stemplowych.

Art.  1. ¹

 (uchylony).

Art.  2.

  ²  (uchylony).

Art.  3.

  ³  (uchylony).

Art.  4.

  ⁴  (uchylony).

Art.  5.

  ⁵  (uchylony).

Rozdział  drugi.

Sposób obliczenia opłaty.

Art.  6.

  ⁶  (uchylony).

Art.  7.

  ⁷  (uchylony).

Art.  8.

  ⁸  (uchylony).

Art.  9.

  ⁹  (uchylony).

Art.  10.

  ¹⁰  (uchylony).

Art.  11.

  ¹¹  (uchylony).

Art.  12.

  ¹²  (uchylony).

Art.  13.

  ¹³  (uchylony).

Art.  14.

  ¹⁴  (uchylony).

Rozdział  trzeci.

Osoby, obowiązane do uiszczenia opłaty.

Art.  15.

  ¹⁵  (uchylony).

Art.  16.

  ¹⁶  (uchylony).

Rozdział  czwarty.

Uiszczenie opłaty stemplowej.

A.

Postanowienia ogólne.

Art.  17.

  ¹⁷  (uchylony).

Art.  18.

  ¹⁸  (uchylony).

Art.  19.

  ¹⁹  (uchylony).

Art.  20.

  ²⁰  (uchylony).

Art.  21.

  ²¹  (uchylony).

Art.  22.

  ²²  (uchylony).

B.

Uiszczenie opłaty z inicjatywy podatnika.

Art.  23.

  ²³  (uchylony).

Art.  24.

  ²⁴  (uchylony).

Art.  25.

  ²⁵  (uchylony).

Art.  26.

  ²⁶  (uchylony).

C.

Współudział notarjuszów.

Art.  27.

  ²⁷  (uchylony).

Art.  28.

  ²⁸  (uchylony).

Art.  29.

 (uchylony).

D.

Współudział sądów i komorników.

Art.  30. ²⁹

 (uchylony).

Art.  31.

  ³⁰  (uchylony).

E.

Współudział innych urzędów państwowych.

Art.  32.

  ³¹  (uchylony).

F.

Wymierzenie opłaty przez urząd skarbowy.

Art.  33.

  ³²  (uchylony).

W przypadkach, przewidzianych w punktach 2 i 3, urząd skarbowy zawiadamia podatnika o wymiarze przez nakaz płatniczy; opłatę należy uiścić w ciągu trzech tygodni od doręczenia nakazu płatniczego.

Rozdział  piąty.

Przedawnienie.

Art.  34. ³³

 (uchylony).

Rozdział  szósty.

Przepisy o nadzorze.

Art.  35.

  ³⁴  (uchylony).

Art.  36.

  ³⁵  (uchylony).

Art.  37.

  ³⁶  (uchylony).

Art.  38.

  ³⁷  (uchylony).

Rozdział  siódmy.

Naruszenia przepisów o opłatach stemplowych.

Art.  39.

 Winny sprzedawania papieru stemplowego lub znaczków stemplowych po cenie wyższej niż oznaczona przez władze skarbowe, ulega karze pieniężnej w wysokości do 100 zł. Karę wymierza urząd skarbowy.

Osoba, która z niedbalstwa:

a) sporządza pismo, podlegające opłacie stemplowej, na papierze stemplowym, podrobionym bądź całkowicie, bądź przez przerobienie sumy na wyższą, albo na papierze, który już był użyty do uiszczenia opłaty stemplowej, po wywabieniu poprzedniego tekstu;

b) używa znaczka stemplowego podrobionego, przerobionego albo już skasowanego, celem uiszczenia opłaty od innego pisma;

c) ofiarowuje na sprzedaż papier stemplowy lub znaczki stemplowe podrobione, przerobione albo już poprzednio użyte celem uiszczenia opłaty stemplowej - ulega karze pieniężnej w wysokości od 5 do 10-krotnej kwoty nieuiszczonej (punkty a, b), względnie sumy znaków stemplowych, na sprzedaż ofiarowanych (punkt c). Karę wymierza urząd skarbowy.

Winny świadomego spełnienia czynów, wymienionych w ustępie drugim - o ile czyn taki nie stanowi przestępstwa surowiej karanego - ulega karze pieniężnej w wysokości wyżej określonej, a nadto karze aresztu do sześciu miesięcy. Orzecznictwo należy do sądów okręgowych.

Art.  40.

Osoba, obowiązana do uiszczenia opłaty stemplowej, albo jej ustawowy zastępca lub pełnomocnik, jeżeli - bądź w piśmie, podlegającem opłacie stemplowej, bądź przy udzielaniu wyjaśnień (art. 38, ustęp ostatni) - poda świadomie stan faktyczny, niezgodny z rzeczywistością i przez to spowoduje niepobranie opłaty lub za niski jej wymiar, ulega karze pieniężnej w wysokości do piętnastokrotnej kwoty nieuiszczonej. Orzecznictwo należy do sądów okręgowych,

Art.  41.

Kara pieniężna, wymierzona przez sąd (art. 39, ustęp ostatni oraz art. 40), ulega zamianie na karę pozbawienia wolności według ogólnych przepisów, jednak nie wyżej sześciu miesięcy.

Zastosowanie punktów a), b), art. 39, względnie ustępu ostatniego tegoż artykułu, oraz art. 40 nie uchyla obowiązku uiszczenia opłaty stemplowej, względnie części niedopłaconej.

Art.  42. ³⁸

 Osoba, obowiązana do uiszczenia opłaty stemplowej, jeżeli poza przypadkami, przewidzianemi w art. 39 i 40, nie uiściła opłaty w należnej sumie, we właściwym terminie i w prawidłowy sposób, ma zapłacić podwyżkę stemplową w wysokości 5-krotnej kwoty nieuiszczonej, albo uiszczonej po upływie właściwego terminu lub w sposób nieprawidłowy.

W przypadkach, przewidzianych w artykułach 71, 80, 125 i 129, podwyżkę stemplową oblicza się w wysokości 25-krotnej.

Izba skarbowa na skutek odwołania (art. 46) obniży podwyżkę lub zarządzi wymierzenie podwyżki w kwocie zmniejszonej, jeżeli nieuiszczenie opłaty stemplowej albo uiszczenie niedostateczne lub po upływie właściwego terminu lub w sposób nieprawidłowy widocznie nie zostało spowodowane zamiarem uchylenia się od uiszczenia opłaty. Minister Skarbu może co do ściśle określonych przypadków przekazać to uprawnienie urzędom skarbowym.

Jeżeli dwie lub więcej osób dopuściły się co do jednej i tej samej opłaty naruszenia ustawy, przewidzianego w niniejszym artykule, to wymierza się jedną podwyżkę stemplową, do której uiszczenia osoby te obowiązane są solidarnie.

Przepisy art. 34 o przedawnieniu mają zastosowanie również do podwyżek stemplowych.

Podwyżka stemplowa nie może być wymierzona w razie nieuiszczenia w przepisanym terminie opłaty stemplowej, wymierzonej zapomocą nakazu płatniczego (art. 30, ustęp drugi; art. 33, ustęp ostatni; art. 61), jak również w razie niedotrzymania terminu, wyznaczonego w przypadku poszczególnym przy odroczeniu płatności na mocy art. 177. Nie może też być wymierzona w razie uiszczenia opłaty w przepisanym terminie i w kwocie, ustalonej przez właściwy organ urzędowy (art. 17), jeżeliby się okazało, że należy się więcej.

Podwyżkę stemplową wymierza urząd skarbowy (art. 33, punkty 1, 3; art. 36), względnie notarjusz (art. 28, ustęp trzeci).

Przymusowe ściągnięcie podwyżki stemplowej może nastąpić dopiero po uprawomocnieniu się wymiaru podwyżki w administracyjnym toku instancyj.

Zastosowania artykułu niniejszego w przypadkach, w których opłaty nie uiszczono wcale lub uiszczono ją tylko w części, nie uchyla obowiązku uiszczenia opłaty, względnie części niedopłaconej.

Art.  43.

Winni innego rodzaju naruszeń ustawy lub przepisów wykonawczych, wydanych na jej podstawie i w jej granicach, ulegają karze pieniężnej w wysokości od 5 do 300 zł, którą wymierza urząd skarbowy. Kara ta może być powtarzaną.

Przepisy art. 34 o przedawnieniu mają zastosowanie również do kary, przewidzianej w artykule niniejszym.

Przymusowe ściągnięcie kary może nastąpić dopiero po uprawomocnieniu się orzeczenia o wymierzeniu kary.

Artykuł niniejszy nie tyczy się organów urzędowych, powołanych do wymierzania opłat stemplowych (art. 17). Organa te w razie niespełnienia obowiązku, nałożonego na nie przez ustawę niniejszą lub przepisy wykonawcze, podlegają odpowiedzialności według przepisów ogólnych.

Art.  44. ³⁹

 (uchylony).

Rozdział  ósmy.

Środki odwoławcze.

Art.  45.

  ⁴⁰  (uchylony).

Art.  46.

  ⁴¹  (uchylony).

Art.  47.

  ⁴²  (uchylony).

Art.  48.

 (uchylony).

Art.  49. ⁴³

 (uchylony).

Rozdział  dziewiąty.

Doręczenia i czasokresy.

Art.  50.

  ⁴⁴  (uchylony).

Art.  51.

  ⁴⁵  (uchylony).

CZĘŚĆ  DRUGA.

POSTANOWIENIA SZCZEGÓŁOWE.

Rozdział  dziesiąty.

Pisma, tyczące się przejścia własności rzeczy nieruchomych.

Art.  52.

  ⁴⁶  (uchylony).

Art.  53.

  ⁴⁷  (uchylony).

Art.  54.

  ⁴⁸  (uchylony).

Art.  55.

  ⁴⁹  (uchylony).

Art.  56.

  ⁵⁰  (uchylony).

Art.  57.

  ⁵¹  (uchylony).

Art.  58.

  ⁵²  (uchylony).

Art.  59.

  ⁵³  (uchylony).

Art.  60.

  ⁵⁴  (uchylony).

Art.  61.

  ⁵⁵  (uchylony).

Art.  62.

  ⁵⁶  (uchylony).

Art.  63.

  ⁵⁷  (uchylony).

Rozdział  jedenasty.

Pisma, tyczące się praw do ciał kopalnych.

Art.  64.

  ⁵⁸  (uchylony).

Art.  65.

  ⁵⁹  (uchylony).

Rozdział  dwunasty.

Sprzedaż i zamiana rzeczy ruchomych.

Art.  66.

  ⁶⁰  (uchylony).

Art.  67.

  ⁶¹  (uchylony).

Art.  68.

  ⁶²  (uchylony).

Art.  69.

  ⁶³  (uchylony).

Art.  70.

  ⁶⁴  (uchylony).

Art.  71.

  ⁶⁵  (uchylony).

Art.  72.

  ⁶⁶  (skreślony).

Art.  73.

  ⁶⁷  (skreślony).

Art.  74.

  ⁶⁸  (skreślony).

Rozdział  trzynasty.

Obrót papierów wartościowych.

Art.  75.

  ⁶⁹  (uchylony).

Art.  76.

  ⁷⁰  (uchylony).

Art.  77.

  ⁷¹  (uchylony).

Art.  78.

  ⁷²  (uchylony).

Art.  79.

  ⁷³  (uchylony).

Art.  80.

  ⁷⁴  (uchylony).

Rozdział  czternasty.

Pisma, tyczące się praw rzeczowych na rzeczy cudzej.

Art.  81.

  ⁷⁵  (uchylony).

Art.  82.

  ⁷⁶  Pismo, stwierdzające umowę o ustanowienie zastawu lub hipoteki tytułem kaucji, podlega zasadniczo opłacie w wysokości 0,1% od sumy kaucji.

Opłacie w wysokości 50 zł podlega pismo, stwierdzające ustanowienie kaucji:

1) na zabezpieczenie kredytu wekslowego;

2) służbowej;

3) na zabezpieczenie prawidłowego wykonania obowiązków opiekuna lub kuratora;

4) kaucji, zapobiegającej uchyleniu się obwinionego od śledztwa i kary;

5) kaucji na zabezpieczenie należności ubocznej (odsetek za zwłokę, kosztów sądowych i t. p.) przy wierzytelności, wynikającej z pisma, podlegającego opłacie - jeżeli opłatę od tego pisma uiszczono;

6) kaucji na zabezpieczenie wierzytelności, mogących wyniknąć z otwartego kredytu - jeżeli uiszczono opłatę, przewidzianą w ustępie drugim art. 134.

Art.  83.

Pismo, stwierdzające umowę między wierzycielem a dłużnikiem o ustanowienie zastawu ruchomego dla wierzytelności, już istniejącej, podlega opłacie według zasad, podanych w art. 114 i 115.

Pismo, wyżej wymienione, jest wolne od opłaty w przypadku ustanowienia zastawu ruchomego dla wierzytelności, już poprzednio stwierdzonej pismem, podlegającem opłacie, jeżeli opłatę od tego pisma uiszczono,

Art.  84. ⁷⁷

 Pismo, stwierdzające umowę między wierzycielem a dłużnikiem o ustanowienie hipoteki albo zastawu nieruchomego (art. 2085 - 2091 kodeksu cywilnego francuskiego; art. 1627 i następne prawa cywilnego rosyjskiego) dla wierzytelności już istniejącej albo o ustanowienie długu gruntowego lub rentowego (§§ 1191 - 1203 kodeksu cywilnego niemieckiego), podlega opłacie w wysokości 0,5% od kwoty wierzytelności.

Opłata nie może jednak przewyższać 50 zł w przypadku ustanowienia hipoteki albo zastawu nieruchomego dla wierzytelności, już poprzednio stwierdzonej pismem, podlegającem opłacie, jeżeli opłatę od tego pisma uiszczono. Przepis ten tyczy się również obciążenia nieruchomości długiem gruntowym lub rentowym, który już obciążał inną nieruchomość, jeżeli uiszczono opłatę od ustanowienia długu gruntowego lub rentowego.

Art.  85.

Pismo, stwierdzające umowę, na mocy której nie dłużnik, lecz osoba trzecia ustanawia zastaw lub hipotekę dla wierzytelności już istniejącej, podlega opłacie, przewidzianej w art. 83, względnie 84.

Jeżeli jednak wierzytelność stwierdzono pismem, podlegającem opłacie i uiszczono opłatę od tego pisma, to opłata od ustanowienia zastawu lub hipoteki wynosi 0,1% od kwoty wierzytelności.

Art.  86.

Opłatom, przewidzianym w art. 82 - 84, nie podlegają pisma, podlegające opłacie w myśl innych rozdziałów części drugiej niniejszej ustawy, a zawierające też ustanowienie zastawu lub hipoteki na zabezpieczenie wierzytelności, stwierdzonej takiem pismem, albo ustanowienie kaucji na zabezpieczenie należności ubocznych (odsetek za zwłokę, kosztów sądowych i t. p.).

Pisma, stwierdzające umowy, wymienione w art. 82 - 85, nie podlegają opłacie, jeżeli tyczą się zabezpieczenia wierzytelności, co do których ustawa niniejsza (art. 120) zwalnia oblig od opłaty stemplowej.

Art.  87.

Za stwierdzenie umów, wymienionych w art. 82, 83 i 85, uważa się również pisma, któremi wierzyciel potwierdza odbiór rzeczy, oddanej mu w zastaw, z wyjątkiem pism tego rodzaju, wydawanych przez Bank Polski.

Na obszarze, na którym obowiązuje kodeks cywilny niemiecki, za stwierdzenie umów, wymienionych w art. 81 - 85, uważa się również wniosek o wpis prawa rzeczowego w księdze wieczystej lub w rejestrze okrętowym. Przepisu powyższego nie stosuje się, gdy wniosek opiera się na darowiźnie lub zapisie (§ 2174 kodeksu cywilnego niemieckiego), albo gdy wnioskowi odmówiono. W razie stwierdzenia umowy nietylko przez wniosek, lecz także pismem innego rodzaju, stosuje się art. 3.

Rozdział  piętnasty.

Dzierżawa i najem rzeczy.

Art.  88. ⁷⁸

 (uchylony).

Art.  89.

  ⁷⁹  (uchylony).

Rozdział  szesnasty.

Pisma, tyczące się umów o świadczenie usług.

Art.  90.

  ⁸⁰  (uchylony).

Art.  91.

  ⁸¹  (uchylony).

Art.  92.

 Bilet lub inny dokument, uprawniający do jazdy statkiem morskim, wystawiony przez przedsiębiorcę okrętowego, mającego siedzibę w Polsce lub tu działającego przez swe przedstawicielstwo albo przez pełnomocnika lub komisanta, a wręczony bądź w Polsce, bądź zagranicą osobie, w Polsce zamieszkałej - podlega opłacie w wysokości 2% od sumy wynagrodzenia za przewóz statkiem, jako też ewentualnie, za inne jeszcze usługi, do których przedsiębiorca okrętowy się zobowiązuje (przewóz koleją żelazną, żywienie podróżnego i t. p.).

Do uiszczenia opłaty są obowiązani solidarnie: przedsiębiorca okrętowy i jego pełnomocnik lub komisant. Opłatę należy uiścić gotówką, bez wymiaru urzędowego (art. 25).

Nie podlegają opłacie bilety, uprawniające do jazdy statkami żeglugi przybrzeżnej.

Art.  93. ⁸²

 List przewozowy lub inny tego rodzaju dokument, sporządzony przez wysyłającego, a wręczony przewoźnikowi (przedsiębiorcy przewozowemu), podlega opłacie stemplowej:

a) w wysokości 1 zł od każdego arkusza, o ile chodzi o przesyłki kolejowe, należące do kategorji przesyłek drobnych oraz o wszelkiego rodzaju przesyłki niekolejowe;

b) w wysokości 10 zł, o ile chodzi o przesyłki kolejowe, nie należące do kategorji przesyłek drobnych.

W razie niewystawienia dokumentu, wymienionego w ustępie pierwszym, takiej samej opłacie podlega pismo, którem przewoźnik stwierdza, że otrzymał rzecz do przewozu (dowód ładunkowy, recepis, kwit bagażowy i t. p.).

Dokument przewozowy, sporządzony zagranicą, podlega opłacie, jeżeli odbiór przesyłki następuje w Polsce.

Wolne są od opłaty dokumenty przewozowe, o ile chodzi o przesyłki pocztowe i o abonamentowe przesyłki mleka.

Art.  94.

Jeżeli miejsce nadania rzeczy do przewozu i miejsce jej odbioru leżą na obszarze Polski, to do uiszczenia opłaty są obowiązani solidarnie wysyłający i odbiorca; opłata ma być uiszczona przed odebraniem przesyłki. Przy wysyłce rzeczy zagranicę opłatę ma uiścić wysyłający przed wręczeniem listu przewozowego przewoźnikowi, względnie przed otrzymaniem dokumentu, wystawionego przez przewoźnika. Opłatę od dokumentu przewozowego, wystawionego zagranicą, ma uiścić odbiorca przed odebraniem przesyłki.

W każdym wypadku do uiszczenia opłaty - solidarnie z osobami, wymienionemi w ustępie poprzednim - jest obowiązany przewoźnik, który może uzależnić przyjęcie rzeczy do przewozu lub jej wydanie od uprzedniego uiszczenia opłaty.

Rozporządzenie może unormować sposób uiszczenia opłaty zapomocą znaczków stemplowych oraz postanowić, że opłatę ma uiścić przewoźnik gotówką bez urzędowego wymiaru (art. 25); w takim razie wysyłający i odbiorca nie są - wobec Skarbu Państwa - obowiązani do uiszczenia opłaty. Przewoźnik może w tym wypadku uzależnić przyjęcie lub wydanie przesyłki od uiszczenia opłaty do jego rąk.

Rozdział  siedemnasty.

Pisma, stwierdzające umowę o przechowanie.

Art.  95. ⁸³

 Pismo, stwierdzające umowę o przechowanie rzeczy ruchomych przez osobę, trudniącą się zawodowo przechowywaniem rzeczy cudzych (świadectwo depozytowe, składowy dowód posiadania i t. p.) podlega opłacie:

a) w wysokości 0,02% od nominalnej wartości papierów wartościowych, przyjętych na przechowanie;

b) w wysokości 10 zł w razie przyjęcia na przechowanie innych rzeczy ruchomych.

Pisma, wyżej wymienione, wystawione przez Bank Polski oraz przez kolejowe przechowalnie bagażu, są wolne od opłaty.

Rozdział  osiemnasty.

Ubezpieczenia i umowy o rentę dożywotnią.

Art.  96. ⁸⁴

 (uchylony).

Art.  97.

  ⁸⁵  (uchylony).

Art.  98.

  ⁸⁶  (uchylony).

Art.  99.

  ⁸⁷  (uchylony).

Art.  100.

  ⁸⁸  (uchylony).

Art.  101.

  ⁸⁹  (uchylony).

Rozdział  dziewiętnasty.

Spółki i inne zrzeszenia.

Art.  102.

  ⁹⁰  (uchylony).

Art.  103.

  ⁹¹  (uchylony).

Art.  104.

  ⁹²  (uchylony).

Art.  105.

  ⁹³  (uchylony).

Art.  106.

  ⁹⁴  (uchylony).

Art.  107.

  ⁹⁵  (uchylony).

Art.  108.

  ⁹⁶  (uchylony).

Art.  109.

  ⁹⁷  (uchylony).

Art.  110.

  ⁹⁸  (uchylony).

Rozdział  dwudziesty.

Pełnomocnictwa.

Art.  111.

  ⁹⁹  Opłacie stemplowej w zasadniczej wysokości 50 zł podlega:

1) pismo, stwierdzające umowę pełnomocnictwa, podpisane przez obie strony;

2) pełnomocnictwo, podpisane tylko przez mocodawcę, bądź sporządzone lub uwierzytelnione sądownie albo notarjalnie, bądź wręczone pełnomocnikowi lub osobie trzeciej, wobec której pełnomocnik ma zastępować mocodawcę;

3) protokół, stwierdzający udzielenie pełnomocnictwa, spisany na skutek oświadczenia mocodawcy przez sąd lub inny urząd publiczny, wobec którego pełnomocnik ma zastępować mocodawcę.

Pełnomocnictwo (punkty 1, 2, 3), upoważniające wyłącznie do zastępstwa przed sądem lub innym urzędem publicznym, podlega (z wyjątkiem przypadków, przewidzianych w zdaniu drugiem niniejszego ustępu) opłacie w wysokości 30 zł. Pełnomocnictwo, upoważniające wyłącznie do zastępstwa w sprawie, należącej w pierwszej instancji do sądu grodzkiego lub sędziego pokoju, albo do sądu przemysłowego, lub kupieckiego, do sądu pracy lub urzędu rozjemczego do spraw najmu, jak również upoważnienie do odbioru sumy pieniężnej, przewyższającej 500 zł, podlegają opłacie w wysokości 10 zł.

Opłatom powyższym podlega każdy egzemplarz pełnomocnictwa oraz każdy odpis, zaświadczony bądź urzędownie, bądź przez mocodawcę lub przez pełnomocnika.

Odpisy pełnomocnictw, składane w postępowaniu, należącem w pierwszej instancji do sądu grodzkiego lub do sędziego pokoju albo do sądu przemysłowego lub kupieckiego, do sądu pracy lub urzędu rozjemczego do spraw najmu, podlegają-bez względu na swą treść - opłacie w wysokości 10 zł.

Do uiszczenia opłaty jest obowiązany mocodawca; pełnomocnik zaś - solidarnie z mocodawcą - jeżeli pełnomocnictwo przyjął.

Skasowanie znaczków stemplowych na pełnomocnictwie może nastąpić nietylko przez przepisanie początkowemi lub końcowemi wyrazami tekstu (art. 23), lecz także przez przepisanie datą skasowania oraz nazwiskiem lub firmą mocodawcy albo pełnomocnika.

Pełnomocnictwo, udzielone w jednem piśmie, dotyczącem jednej sprawy, przez dwie lub więcej osób albo dwu lub więcej upełnomocnionym, uważa się za jedno pełnomocnictwo.

O ile pełnomocnictwo jest przekazem (art. 126), to rozdział niniejszy nie ma zastosowania i stosuje się art. 126, 127 i 129.

Art.  112.

Wolne są od opłaty stemplowej:

1) pełnomocnictwo, udzielone przez pełnomocnika dalszemu pełnomocnikowi (substytucja);

2) pełnomocnictwo, upoważniające do działania w sprawie sądowo-karnej lub w postępowaniu, przewidzianem w przepisach karnych administracyjnych lub karnych skarbowych;

3) pełnomocnictwa, udzielone przez Skarb Rzeczypospolitej, przez Bank Polski lub przez osoby, wymienione w art. 16;

4) pełnomocnictwo, upoważniające do uczestnictwa w walnem zebraniu akcjonarjuszów Banku Polskiego;

5) pełnomocnictwo, upoważniające do zastępstwa przed komisjami polubownemi i rozjemczemi dla załatwiania zatargów zbiorowych i indywidualnych pomiędzy pracodawcami a pracownikami tudzież przed sądami w sprawach o uzyskanie nakazu wykonawczego do orzeczeń wymienionych komisyj lub do układów pojednawczych, przed niemi zawieranych, jak również w postępowaniu egzekucyjnem, prowadzonem na zasadzie takich orzeczeń lub układów pojednawczych;

6) pełnomocnictwo, udzielone pracowniczemu związkowi zawodowemu lub jego funkcjonariuszom (dekret z dnia 8 lutego 1919 r. Dz. P. P. P. Nr. 15, poz. 209) albo przez taki związek, a upoważniające do zastępowania członków związku;

7) odpisy pełnomocnictw (art. 111, ustęp trzeci), składane sądowi, o ile są przeznaczone dla uczestniczących w sprawie osób;

8) pełnomocnictwa oraz odpisy pełnomocnictw (art. 111, ustęp trzeci), składane w postępowaniu, należącem w pierwszej instancji do sądów grodzkich lub do sędziów pokoju albo sądów przemysłowych lub kupieckich lub sądów pracy, jeżeli wartość przedmiotu sporu nie przewyższa 100 złotych;

9) pełnomocnictwo, uprawniające do zastępstwa w postępowaniu sądowem, jeżeli mocodawcy służy w tem postępowaniu prawo ubogich;

10) upoważnienie do odbioru sumy pieniężnej, nie przewyższającej 500 zł, lub do odbioru rzeczy ruchomej innego rodzaju, bez względu na jej wartość, jak również - bez względu na kwotę - upoważnienie do odbioru sum, wypłacanych z tytułu stosunku służbowego, albo wkładki w Pocztowej Kasie Oszczędności;

11) pełnomocnictwa pocztowe;

12) pełnomocnictwa, wystawiane w postępowaniu, tyczącem się ubezpieczeń przymusowych niemajątkowych - przez ubezpieczonych lub członków ich rodzin.

Art.  113.

Jeżeli pełnomocnictwo zawiera zarazem umowę o wynagrodzenie pełnomocnika, to opłatę należy uiścić stosownie do przepisów o opłatach od umów o świadczenie usług (rozdział szesnasty), jeżeli opłata w myśl rozdziału niniejszego nie jest wyższa.

Rozdział  dwudziesty pierwszy.

Obligi.

Art.  114. ¹⁰⁰

 (uchylony).

Art.  115.

  ¹⁰¹  (uchylony).

Art.  116.

  ¹⁰²  (uchylony).

Art.  117.

  ¹⁰³  Pismo, stwierdzające udzielenie poręczenia (porękę), podlega opłacie w kwocie 50 zł; opłata od poręczenia względnie suma opłat od wszystkich poręczeń, tyczących się tego samego zobowiązania, nie może przewyższać połowy opłaty od pisma, stwierdzającego zobowiązanie, dla którego udzielono poręczeń.

Wolne są od opłaty: poręka wekslowa i poręka na czeku; poręka przy pożyczce, udzielonej przez spółdzielnię członkowi; poręka za zobowiązanie, stwierdzone obligiem, który ustawa niniejsza (art. 120) zwalnia od opłaty stemplowej.

Art.  118. ¹⁰⁴

 (uchylony).

Art.  119.

  ¹⁰⁵  (skreślony).

Art.  120.

  ¹⁰⁶  (uchylony).

Art.  121.

  ¹⁰⁷  (uchylony).

Rozdział  dwudziesty drugi.

Weksle.

Art.  122.

 Weksle podlegają opłacie:

a) w wysokości 20 gr przy sumie wekslowej do 50 zł;

b) w wysokości 30 gr od każdych pełnych lub zaczętych stu złotych sumy wekslowej, przewyższającej 50 zł.

Przepis powyższy tyczy się również pism, zawierających prócz nazwy "weksel" jedynie podpis wystawcy lub akceptanta albo indos. Jeżeli w piśmie takiem albo w piśmie, posiadającem jeszcze inne cechy wekslu, lecz nie wymieniającem sumy wekslowej, wpisano następnie sumę wyższą od tej, która odpowiada uiszczonej opłacie, to zostanie wymierzona podwyżka stemplowa (art. 42 oraz art. 125, ustęp ostatni); podwyżka nie zostanie wymierzona, jeżeli we właściwym terminie (art. 123) uiszczono tytułem opłaty stemplowej 30 zł (lub więcej), a przed wpisaniem sumy wekslowej dopłacono (art. 124) kwotę, jaka jest potrzebna celem uzupełnienia opłaty do wysokości, odpowiadającej sumie wekslowej.

Opłacie według zasad powyższych podlega również każdy wtóropis wekslu; takiej samej opłacie podlega każdy odpis wekslu, zaopatrzony bądź w indos, bądź w porękę wekslową. Nie podlega jednak opłacie wtóropis, na którego stronie przedniej zaznaczono, że został sporządzony celem przesłania do przyjęcia, a którego stronę odwrotną przekreślono.

Wolne są od opłaty: a) weksel płatny zagranicą, jeżeli trasat lub wystawca wekslu własnego ma mieszkanie lub siedzibę zagranicą, b) weksel trasowany, wystawiony zagranicą, jeżeli wystawca ma mieszkanie lub siedzibę zagranicą, a trasat wykonywa w Polsce czynności bankowe. Weksle, wymienione pod a), podlegają jednak opłacie, gdy w Polsce nastąpiła zapłata całkowita lub częściowa, lub gdy przed sąd polski wytoczono skargę o pretensję z wekslu. Miejsca, wymienionego obok nazwiska trasata lub wystawcy, jeżeli on w tem miejscu nie mieszka (nie ma siedziby), nie uważa się - celem zastosowania niniejszego artykułu - za miejsce zamieszkania (siedzibę).

Art.  123.

Opłatę od wekslu, wystawionego w Polsce, należy uiścić przed umieszczeniem pierwszego podpisu; o ile jednak chodzi o weksel trasowany, płatny na własne zlecenie wystawcy lub na jego rzecz, opłata winna być uiszczona przed przyjęciem lub przed umieszczeniem pierwszego indosu.

Opłatę od wekslu, wystawionego zagranicą, należy uiścić, zanim na obszarze Polski została dokonana którakolwiek z czynności następujących: przyjęcie, umieszczenie indosu, wypełnienie indosu in blanco, wręczenie wekslu, zaopatrzonego w indos in blanco, innej osobie, przyjęcie zapłaty całkowitej lub częściowej, wytoczenie skarg o pretensję z wekslu. Jeżeli weksel, wystawiony zagranicą, wprowadziła do Polski lub otrzymała w Polsce osoba, obowiązana do uiszczenia opłaty (art. 125), to ma uiścić opłatę w ciągu tygodnia od wprowadzenia wekslu lub otrzymania go, o ile przedtem nie została dokonana żadna z czynności, wymienionych w zdaniu poprzedniem.

Art.  124.

Opłatę od wekslu uiszcza się zasadniczo przez napisanie go na urzędowym blankiecie wekslowym. Jeżeli nie użyto blankietu urzędowego albo gdy chodziło o uzupełnienie blankietu urzędowego niedostatecznej wartości, uiszcza się opłatę przez skasowanie znaczków stemplowych lub gotówką na podstawie wymiaru, dokonanego przez urząd skarbowy (art. 24, punkt b). Skasowania znaczków dokonywają urzędy skarbowe (art. 23, punkt b); poza przypadkami dopłaty, przewidzianej w ustępie drugim art. 122, mogą też kasować znaczki stemplowe na wekslach: notarjusze, banki państwowe, Bank Polski oraz te urzędy państwowe i te banki prywatne oraz spółdzielnie, którym Minister Skarbu udzieli odpowiedniego zezwolenia; notarjusz nie może żądać wynagrodzenia za kasowanie znaczków stemplowych na wekslach.

Art.  125.

Do uiszczenia opłaty od wekslu są obowiązani solidarnie: wystawca, remitent (art. 1, punkt 6 oraz art. 99, punkt 5 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 listopada 1924 r. o prawie wekslowem Dz. U. R. P. Nr. 100, poz. 926), wszyscy dłużnicy wekslowi oraz posiadacz wekslu (art. 15 i 101 powołanego rozporządzenia) - każda jednak z tych osób tylko wówczas, jeżeli weksel znajdował się w jej ręku na obszarze Polski.

Jeżeli osoba, obowiązana do uiszczenia opłaty w myśl ustępu poprzedniego, otrzymała weksel nieopłacony lub niedostatecznie opłacony, to ma uiścić opłatę, zanim umieściła na wekslu swój podpis albo wypełniła indos in blanco, lub wręczyła innej osobie weksel, zaopatrzony w indos in blanco; remitent zaś i posiadacz wekslu w każdym razie w ciągu tygodnia od dnia, w którym weksel otrzymał.

Osoba, która przedstawia do zapłaty weksel nieopłacony lub niedostatecznie opłacony lub wytacza przed sąd polski skargę o pretensję z takiego wekslu, ma - jeżeli nie należy do osób, wymienionych w ustępie pierwszym niniejszego artykułu - uiścić opłatę przed przyjęciem zapłaty (całkowitej lub częściowej), względnie przed wytoczeniem skargi.

Podwyżkę stemplową (art. 42) oblicza się w przypadkach, przewidzianych w rozdziale niniejszym w wysokości 25-krotnej.

Rozdział  dwudziesty trzeci.

Przekazy, czeki i zlecenia wypłaty.

Art.  126. ¹⁰⁸

 Przekaz, t. j. pismo, którem wystawca zleca komuś, aby odbiorcy pisma wypłacił sumę pieniężną lub wydał mu papiery wartościowe albo inne rzeczy zamienne, podlega opłacie stemplowej:

1) w wysokości 0,3% od przekazanej sumy, względnie od wartości przekazanych papierów wartościowych lub innych rzeczy zamiennych, jeżeli: a) jest przenośny zapomocą indosu lub b) został pisemnie przyjęty przez osobę, której przekaz wykonać zlecono lub c) jest płatny okazicielowi;

2) w kwocie 10 zł - w innych przypadkach.

Przekaz, wymieniony pod 1), jest wolny od opłaty:

a) gdy osoba, której przekaz wykonać zlecono, wykonywa czynności bankowe,

b) gdy przekaz został wystawiony zagranicą i jeżeli tamże znajdują się: miejsce płatności oraz miejsce zamieszkania lub siedziba osoby, której przekaz wykonać zlecono; przekaz taki podlega jednak opłacie, gdy w Polsce nastąpiła zapłata całkowita lub częściowa lub gdy przed sąd polski wytoczono skargę o pretensję z przekazu.

Przekaz, wymieniony pod 2), jest wolny od opłaty:

a) gdy kwota przekazana nie przewyższa 500 zł,

b) gdy przekazującym jest Skarb Państwa lub osoba wymieniona w art. 16.

Przekaz (wymieniony pod 1 lub 2) jest wolny od opłaty, gdy przekazującym jest Bank Polski.

Artykuł niniejszy nie ma zastosowania do czeków (art. 128).

Art.  127. ¹⁰⁹

 Opłatę w wysokości 0,3% (art. 126 pkt. 1) od przekazu, wystawionego w Polsce, przenośnego zapomocą indosu lub płatnego okazicielowi, należy uiścić przed umieszczeniem pierwszego podpisu; o ile jednak chodzi o przekaz płatny na własne zlecenie przekazującego, opłata winna być uiszczona przed przyjęciem lub przed umieszczeniem pierwszego indosu. Opłatę w wysokości 0,3% od wystawionego w Polsce przekazu, który nie jest płatny okazicielowi, należy uiścić przed przyjęciem.

Co do terminu uiszczenia opłaty w wysokości 0,3% od przekazu, wystawionego zagranicą, stosuje się zasady, podane w ustępie drugim art. 123.

Uiszczenie opłaty w wysokości 0,3% następuje w sposób przepisany dla weksli w art. 124.

Do uiszczenia opłaty w wysokości 0,3% od przekazu, wystawionego w Polsce, a przenośnego zapomocą indosu lub płatnego okazicielowi, są obowiązani solidarnie: wystawca przekazu, wszyscy indosanci, osoba, która przekaz przyjęła oraz posiadacz przekazu; opłatę od wystawionego w Polsce przekazu, który nie jest przenośny zapomocą indosu, ani też nie jest płatny okazicielowi, winni uiścić solidarnie: osoba, która przekaz przyjęła, oraz każdy, kto posiada przekaz po przyjęciu.

Do uiszczenia opłaty w wysokości 0,3% od przekazu, wystawionego zagranicą, są obowiązane osoby, wymienione w ustępie poprzednim, z tem ograniczeniem, że każda z tych osób ma uiścić opłatę tylko wówczas, jeżeli przekaz znajdował się w jej ręku na obszarze Polski.

Nadto stosuje się do przekazów, podlegających opłacie w wysokości 0,3%, ustępy: drugi i trzeci art. 125.

Opłata w wysokości 10 zł (art. 126 punkt 2) ma być uiszczona w terminie i w sposób, które wskazują przepisy ogólne (art. 20, 21, 23, 27 - 31), z tą zmianą, że znaczki stemplowe mogą być kasowane również datą kasowania oraz nazwiskiem albo firmą wystawcy lub osoby, upoważnionej do odbioru. Do uiszczenia tej opłaty jest obowiązany wystawca; osoba zaś upoważniona do odbioru - solidarnie z wystawcą - jeżeli przekaz został jej wręczony.

Art.  128.

Czek (rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 listopada 1924 r. Dz. U. R. P. Nr. 100, poz. 927) podlega opłacie stemplowej w wysokości 0,3% od sumy czeku - według zasad, podanych w ustępie trzecim art. 122 oraz w art. 123 - 125 - tylko w przypadkach następujących:

1) jeżeli wystawca czeku wręczył go innej osobie przed dniem, oznaczonym datą wystawienia;

2) jeżeli w czeku na rzecz określonej osoby lub na jej zlecenie wystawca jest zarazem trasatem; nie podlega jednak opłacie czek, w którym wystawcą i trasatem są dwa oddziały tego samego przedsiębiorstwa.

Zlecenie wypłaty (asygnacja), która ma być wykonana przez samego wystawcę lub przez inny oddział przedsiębiorstwa wystawcy, podlega opłacie stemplowej w wysokości 0,3% od sumy zlecenia, jeżeli odbiorca otrzymał zlecenie niedatowane albo data zlecenia jest późniejsza, niż dzień doręczenia zlecenia odbiorcy, lub jeżeli zlecenie ma być wykonane nie za okazaniem, lecz w oznaczonym terminie. Do uiszczenia opłaty są obowiązani solidarnie wystawca i odbiorca; należy ją uiścić przed podpisaniem zlecenia, kasując znaczki stemplowe bądź w sposób, podany w punkcie a) art. 23, bądź datą oraz nazwiskiem lub firmą kasującego.

Art.  129.

Podwyżkę stemplową (art. 42) oblicza się w przypadkach, przewidzianych w rozdziale niniejszym, w wysokości 25-krotnej.

Rozdział  dwudziesty czwarty.

Pisma, tyczące się, umów majątkowych małżeńskich.

Art.  130. ¹¹⁰

 Pismo, stwierdzające umowę o wspólność majątkową małżeńską - między żyjącymi lub na wypadek śmierci - podlega opłacie w wysokości 1% od wartości poddanego wspólności majątku, istniejącego w dniu zawarcia umowy, po potrąceniu długów majątek ten obciążających, jeżeli wartość ta przewyższa 10.000 zł. Od pism, stwierdzających umowę o wspólność majątkową, obejmującą majątek teraźniejszy, którego wartość nie przewyższa 10.000 zł lub jedynie majątek przyszły (dorobkowy), albo inne umowy majątkowe małżeńskie, należy uiścić opłatę w wysokości 100 zł; opłacie tej nie podlegają pisma, stwierdzające umowy, które bądź podlegają podatkowi spadkowemu lub podatkowi od darowizn, bądź są od tych podatków zwolnione.

Ustępu poprzedniego nie stosuje się do umów o ponoszenie kosztów utrzymania współmałżonka lub dzieci (umów alimentacyjnych), które podlegają opłacie według art. 114.

Rozdział  dwudziesty piąty.

Pisma, stwierdzające dział majątku wspólnego.

Art.  131. ¹¹¹

 (uchylony).

Art.  132.

  ¹¹²  (uchylony).

Rozdział  dwudziesty szósty.

Pisma, stwierdzające ugodę (układ pojednawczy).

Art.  133.

  ¹¹³  (uchylony).

Rozdział  dwudziesty siódmy.

Pisma, stwierdzające umowy przygotowawcze oraz punktacje.

Art.  134.

  ¹¹⁴  (uchylony).

Art.  135.

  ¹¹⁵  (uchylony).

Rozdział  dwudziesty ósmy. ¹¹⁶

 (skreślony).

Art.  136.

  ¹¹⁷  (skreślony).

Art.  137.

  ¹¹⁸  (skreślony).

Art.  138.

  ¹¹⁹  (skreślony).

Rozdział  dwudziesty dziewiąty.

Pisma, niewymienione w rozdziałach poprzednich.

Art.  139.

  ¹²⁰  (uchylony).

Rozdział  trzydziesty.

Podania.

Art.  140.

 Opłacie stemplowej podlegają podania, wnoszone do urzędów państwowych oraz protokóły, spisane przez te urzędy, a zastępujące podania.

Podania, wnoszone do urzędów samorządowych w sprawach, należących do ich zakresu działania, nie podlegają opłatom w myśl niniejszej ustawy nawet w tych wypadkach, gdy dla rozstrzygnięcia sprawy jest niezbędny udział władzy państwowej.

Z postanowień części pierwszej ustawy niniejszej stosuje się do opłat od podań jedynie art. 18, 33, 34, 38, 39, 50 i 51.

Art.  141.

Ustawy niniejszej nie stosuje się do podań, wnoszonych:

1) do sądów (powszechnych i szczególnych) w tych rodzajach postępowania, których tyczą się postanowienia o opłatach sądowych;

2) do polskich przedstawicielstw dyplomatycznych i konsulatów;

3) do urzędów państwowych w Polsce za pośrednictwem konsulatów polskich; podania takie podlegają przepisom o opłatach konsularnych (art. 25 ustawy z dnia 11 listopada 1924 r. - Dz. U. R. P. Nr. 103, poz. 944);

4) do państwowych urzędów miar o dokonanie czynności legalizacyjnych lub rzeczoznawczych;

5) do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej w sprawach, tyczących się ochrony wynalazków, wzorów lub znaków towarowych;

6) do archiwów państwowych;

7) do Tymczasowego Wydziału Samorządowego we Lwowie oraz do podwładnych mu organów;

8) w postępowaniu przed urzędami rozjemczemi do spraw najmu (art. 14 - 22 ustawy z dnia 11 kwietnia 1924 r. - Dz. U. R. P. Nr. 39, poz. 406);

9) w postępowaniu, tyczącem się operatów pomiarowych (katastralnych);

10) w postępowaniu, tyczącem się uregulowania struktury drobnych gospodarstw rolnych (scalania gruntów, podziału wspólnot, likwidacji lub ścisłego określenia rozmiaru serwitutów, zamiany gruntów) oraz w postępowaniu urzędów ziemskich, przewidzianem w art. 31 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. (Dz. U. R. P. Nr. 90, poz. 706);

11) w postępowaniu, przewidzianem w ustawie elektrycznej z dnia 21 marca 1922 r. (Dz. U. R. P. z 1935 r. Nr. 17, poz. 98);

12) w sprawie zezwolenia na publiczne wyświetlanie obrazów i reklam;

13) w gospodarczych sprawach urzędów państwowych, a w szczególności podań, tyczących się:

a) stosunku do kolei żelaznych, poczty, telegrafu, telefonu, pocztowej kasy oszczędności i innych urządzeń użyteczności publicznej, o ile te przedsiębiorstwa i urządzenia są własnością Państwa lub pozostają pod jego zarządem,

b) zezwolenia na produkcję lub sprzedaż przedmiotów monopolowych,

c) wynagrodzenia szkody lub zwrotu wydatków, poniesionych celem zapobieżenia szkodzie,

d) majątków prywatnych, pozostających pod zarządem Państwa.

Art.  142.

Wolne są od opłat stemplowych podania:

1) zawierające wnioski w sprawach publicznych albo wiadomości, udzielone w sprawie publicznej w myśl obowiązującego przepisu lub na żądanie władzy; w szczególności wolne są od opłat stemplowych podania w sprawach budowy szkół, regulacji rzek, zabudowania górskich potoków, meljoracyj rolnych, budowy mostów i t. p.;

2) tyczące się wyborów do Sejmu i Senatu, do ciał reprezentacyjnych samorządowych i do komisyj podatkowych;

3) w sprawach służby wojskowej, osobistych świadczeń wojennych i obowiązku odstępowania na rzecz Państwa zwierząt pociągowych i wozów;

4) osób, odznaczonych za zasługi publiczne, jeżeli podanie tyczy się odznaczenia;

5) osób, które pozostają lub pozostawały w służbie Państwa, związków komunalnych lub innych związków przymusowych oraz członków rodzin tych osób - w sprawach, tyczących się stosunku służbowego, jak również podania o posady w urzędach państwowych;

6) w sprawach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej;

7) tyczące się ustawowo nakazanych zwolnień, obniżeń lub odroczeń w zakresie danin publicznych;

8) o zwrot daniny publicznej, nienależnie pobranej, jeżeli ją uiszczono bez wymiaru urzędowego, lub w kwocie wyższej niż ustalona urzędownie;

9) w sprawie nadania ziemi na mocy ustawy o wykonaniu reformy rolnej, nadania ziemi żołnierzom wojska polskiego lub inwalidom wojennym, jako też w sprawach, tyczących się pomocy kredytowej oraz ulg kolejowych dla osadników i reemigrantów;

10) w sprawie przymusowego wywłaszczenia na użytek publiczny, jak również w sprawie przejęcia przez Skarb Państwa nieruchomości na cele parcelacji i osadnictwa, wnoszone przez osoby, których majątek ulega wywłaszczeniu lub przejęciu;

11) tyczące się ubezpieczeń przymusowych;

12) 121  w sprawach, należących do zakresu działania Ministerstwa Opieki Społecznej i podwładnych temuż Ministerstwu urzędów, o ile zawierają prośbę o pracę, ochronę lub opiekę albo zgłoszenie zapotrzebowania pracowników, lub o ile tyczą się rejestracji związków zawodowych i pracowniczych kas przezorności, jak również w sprawach, tyczących się umów zbiorowych lub układów zbiorowych pracy;

13) wnoszone przez spółdzielnie i przez związki rewizyjne do Rady Spółdzielczej w zakresie jej właściwości, jako też wnoszone przez związki rewizyjne do innych władz państwowych w sprawach spółdzielni;

14) tyczące się spraw, należących do zakresu działania instruktora stowarzyszeń przemysłowo-rzemieślniczych;

15) tyczące się czynów, za które grozi kara, przewidziana w kodeksie karnym albo w przepisach administracyjnych lub skarbowych, w szczególności też występków i wykroczeń służbowych;

16) tyczące się nabycia i utraty obywatelstwa drogą opcji, opartej na traktacie międzypaństwowym;

17) osób, których stan niezamożności jest niewątpliwie znany urzędowi, mającemu załatwić podanie, jeżeli uiszczenie opłaty nie jest możliwe bez dotkliwego uszczerbku majątkowego;

18) osób, dotkniętych klęską żywiołową, o zapomogi lub ulgi;

19) w sprawach pomocy państwowej na odbudowę budynków, zniszczonych lub uszkodzonych na skutek działań wojennych;

20) wnoszone na mocy ustawy o organizacji odbudowy technicznej wsi, miast i miasteczek (Dz. U. R. P. z 1920 r. Nr. 24, poz. 143): w sprawie świadczeń przymusowych, wywłaszczenia lub regulacji działek budowlanych;

21) w sprawach publicznych zgromadzeń i wykładów;

22) o wydanie świadectw, upoważniających do przekraczania granicy, przewidzianych w umowach międzypaństwowych o ułatwieniach w małym ruchu granicznym;

23) o wydanie świadectw, których posiadanie jest nakazane przez obowiązujące przepisy ze względów publicznych, świadectw szczepienia ospy oraz świadectw ubóstwa;

24) o zezwolenie na przekazanie waluty obcej zagranicę, jeżeli kwota, która ma być przekazana, nie przewyższa 200 zł;

25) o wydanie wyciągów i innych świadectw z akt stanu cywilnego;

26) o zaświadczenie na wtóropisie, odpisie lub tłumaczeniu (art. 3), iż opłatę od pisma pierwszego uiszczono;

27) o zezwolenia, przewidziane w rozporządzeniach, wydanych na podstawie art. 6 i 7 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 23 grudnia 1927 r. o granicach Państwa (Dz. U. R. P. Nr. 117, poz. 996) w brzmieniu, ustalonem rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 marca 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 32, poz. 306) oraz o zezwolenia, wydawane na podstawie art. 8 powołanego rozporządzenia z 1927 r.;

28) wnoszone w zakresie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowem (Dz. U. R. P. Nr. 96, poz. 864) oraz przepisów wykonawczych do tego rozporządzenia.

Art.  143.

Podanie, od którego opłatę uiszczono, wniesione do urzędu niewłaściwego, a następnie skierowane dokąd należy, nie podlega ponownej opłacie.

Art.  144.

Uwolnienie osobiste od opłat, przewidzianych w rozdziale niniejszym, służy:

1) Skarbowi Rzeczypospolitej oraz osobom, wymienionym w art. 16;

2) związkom komunalnym i innym związkom przymusowym na obszarze Rzeczypospolitej;

3) kościołom i gminom wyznaniowym, przez Państwo Polskie uznanym;

4) Bankowi Polskiemu;

5) gminnym kasom pożyczkowo-oszczędnościowym;

6) z zastrzeżeniem wzajemności: a) państwom obcym, b) szefom oraz funkcjonarjuszom uwierzytelnionych przy Rządzie Polskim przedstawicielstw dyplomatycznych państw obcych tudzież misyj zagranicznych, przebywających w Polsce za zgodą Rządu Polskiego, oraz prowadzącym z nimi wspólne gospodarstwo członkom ich rodzin, o ile wymienione osoby są obywatelami państwa wysyłającego i należą do uznanego personelu eksterytorjalnego, c) szefom zawodowych przedstawicielstw konsularnych, dopuszczonych do urzędowania w Polsce, będącym obywatelami państwa wysyłającego.

Uwolnienie, służące fundacjom, zakładom i zrzeszeniom (punkt 1), tyczy się również podania o zatwierdzenie statutu.

Art.  145. ¹²²

 Tytułem opłaty od podania należy uiścić zasadniczo:

1) w każdym przypadku 50 zł;

2) po 5 zł od każdego załącznika, jako też od każdego dalszego egzemplarza lub odpisu podania, wraz z niem złożonych. Opłata od załącznika należy się bez względu na to, czy jest nim oryginał czy odpis i czy od niego uiszczono już poprzednio jakąkolwiek opłatę, czy nie uiszczono. Jeżeli jednak załącznikami do podania są papiery wartościowe, to nie podlegają opłacie jako załączniki.

Podanie ponowne, przy którem jedynie zostają złożone załączniki, potrzebne do załatwienia pierwszego podania, nie podlega opłacie; od załączników opłaca się jednak po 5 zł od sztuki.

Art.  146. ¹²³

 Opłacie w wysokości 100 zł w każdym przypadku oraz w wysokości 5 zł od każdego załącznika, dalszego egzemplarza i odpisu (według zasad, podanych w art. 145) podlegają:

1) podania o zezwolenie na prowadzenie przedsiębiorstwa zarobkowego, albo na urządzenie lub zmianę instalacji w zakładzie takiego przedsiębiorstwa, jeżeli załatwienie podania według obowiązujących przepisów wymaga oględzin na miejscu;

2) podania o nadanie uprawnień górniczych;

3) podania o wpis do księgi wodnej.

Art.  147. ¹²⁴

 Podanie, w którem petent żąda zmiany decyzji, wydanej w przedmiocie daniny publicznej (podatku, opłaty, cła), podlega opłacie w wysokości 20 zł. Jeżeli jednak suma sporna nie przewyższa 100 zł, to opłata przy sumie spornej, przewyższającej 50 zł, wynosi 5 zł; przy sumie zaś, nie przekraczającej 50 zł, podanie jest wolne od opłaty.

Od załączników do podania, wymienionego w ustępie poprzednim, od egzemplarza drugiego i następnych oraz odpisów opłata nie należy się.

Podania innej treści, tyczące się danin publicznych, podlegają opłacie w wysokości 30 zł oraz w wysokości 5 zł od każdego załącznika, dalszego egzemplarza i odpisu (według zasad podanych w art. 145).

Art.  148.

Podanie, wniesione do urzędu państwowego przez jedną osobę, choćby dotyczyło dwu lub więcej przedmiotów, podlega jednokrotnej opłacie według stopy najwyższej.

Podanie, wniesione przez dwie lub więcej osób albo przez ustawowego zastępcę lub pełnomocnika dwu lub więcej osób, podlega opłacie jednokrotnej wtedy tylko, gdy pochodzi od współwłaścicieli i dotyczy ich majątku wspólnego lub jeżeli wyrażone w podaniu żądanie opiera się na tych samych tytułach prawnych. W braku powyższych warunków opłatę należy uiścić tyle razy, ile osób wymieniono w podaniu, w charakterze petentów.

Art.  149. ¹²⁵

 Na żądanie osoby, składającej podanie, będzie wydane pokwitowanie z przyjęcia podania, wymieniające: imię i nazwisko lub firmę petenta, krótką treść podania oraz kwotę uiszczonej opłaty stemplowej. Pokwitowanie takie podlega opłacie 2 zł.

Art.  150.

 Za załatwienie podań, wniesionych do urzędów państwowych, a niewymienionych w art. 141, nie mogą być pobierane żadne opłaty, nieprzewidziane w niniejszej ustawie (w szczególności też opłaty tytułem zwrotu kosztów papieru lub druku).

Postanowienie powyższe nie zmienia jednak obowiązujących przepisów w przedmiocie zwrotu kosztów podróży, oględzin (w szczególności też badań lekarskich, chemicznych i t. p.) oraz ogłoszeń.

Art.  151.

Opłatę uiszcza się przez naklejenie znaczków stemplowych na pierwszej stronicy podania. Można ją uiścić także gotówką w kasie urzędu skarbowego i dołączyć do podania kwit kasowy lub uzyskać pokwitowanie kasy na samem podaniu.

Przy wniesieniu podania drogą telegraficzną umieszcza się znaczki stemplowe lub kwit kasowy na blankiecie telegramu. Urząd, przyjmujący telegram, wymienia kwotę uiszczonej opłaty w tekście telegramu lub zaznacza, że opłaty nie uiszczono; przy ustaleniu należności za telegram liczy się również wyrazy, tyczące się opłaty stemplowej.

Art.  152. ¹²⁶

 (uchylony).

Art.  153.

  ¹²⁷  (uchylony).

Rozdział  trzydziesty pierwszy.

Świadectwa.

Art.  154.

  ¹²⁸  Świadectwa, wydawane przez urzędy państwowe, nie wyłączając notarjuszów, podlegają zasadniczo opłacie w wysokości 50 zł.

Świadectwa szkolne, dowody osobiste, zawierające zezwolenie na wyjazd zagranicę, protesty weksli, czeków i innych dokumentów, sporządzone przez urzędy pocztowe, jako też świadectwa, wydawane w postępowaniach, wymienionych w art. 141, nie podlegają opłatom stemplowym, przewidzianym w ustawie niniejszej.

Poza przypadkami, przewidzianemi w ustępie poprzednim, za wydanie świadectwa przez urząd państwowy nie ma być pobrana żadna opłata, nieprzewidziana w niniejszej ustawie (w szczególności też tytułem zwrotu kosztów papieru lub druku); postanowienie to nie dotyczy kosztów ogłoszeń.

Z postanowień części pierwszej ustawy niniejszej stosuje się do opłat od świadectw - poza przypadkami, wymienionemi w art. 161 - jedynie art. 18, 33, 38, 39, 50 i 51.

Art.  155. ¹²⁹

 Wyciągi i inne świadectwa z akt stanu cywilnego (z ksiąg metrykalnych) podlegają od każdego zaświadczonego faktu urodzin, zaślubin lub śmierci:

a) opłacie w wysokości 30 zł, jeżeli są wydawane poza obszarem, na którym obowiązuje kodeks cywilny niemiecki, o ile koszty utrzymania urzędu stanu cywilnego ponosi Państwo;

b) opłacie w wysokości 10 zł w innych przypadkach.

Wolne są od opłaty - pod warunkiem wzajemności - wyciągi i inne świadectwa z akt stanu cywilnego, tyczące się wymienionych w art. 88 osób urzędowych, wchodzących w skład przedstawicielstw dyplomatycznych i konsularnych oraz członków ich rodzin.

Art.  156. ¹³⁰

 Opłatom wyższym ponad zasadniczą (art. 154) podlegają:

		opłata wynosi
1)	akt nadania obywatelstwa polskiego	500 zł
2)	akt zezwolenia na zmianę:
	a) imion i nazwiska lub nazwiska	500 zł
	b) imion	50 zł
3)	zezwolenie na nabycie nieruchomości przez cudzoziemca 1% od minimalnej sumy nabycia (art. 3 ustawy z dnia 24 marca 1920 r. Dz. U. R. P. z 1933 r. Nr 24, poz. 202), nie więcej jednak jak	5.000 zł
4)	zatwierdzenie statutu spółki akcyjnej lub komandytowo-akcyjnej albo zmian w statucie, jak również zezwolenie spółce zagranicznej na działalność w Państwie Polskim lub na powiększenie kapitału	1.000 zł
5)	zezwolenie na stałe prowadzenie przedsiębiorstwa zarobkowego, wymagającego koncesji	400 zł
6)	zezwolenie na przedłużenie godzin wstępu do lokalu publicznego (restauracji itp.) ponad czas, przewidziany w przepisach policyjnych, udzielone na czas dłuższy niż 3 doby	500 zł
7)	akt nadania górniczego	250 zł
8)	karty łowieckie, wydane na okres dłuższy niż 14 dni	100 zł
9)	zezwolenia na urządzanie wystaw i targów gospodarczych	100 zł

Władza, nadająca obywatelstwo lub zezwalająca na zmianę imion lub nazwiska, może zwolnić petenta od opłaty, przewidzianej w ust. 1 punkty 1 oraz 2 a) i b), całkowicie lub częściowo ze względu na jego stan majątkowy lub ze względów natury politycznej.

Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Ministrem Aprowizacji i Handlu może obniżyć opłatę przewidzianą w ust. 1 punkt 5 dla niektórych kategorii przedsiębiorstw do 30 zł.

Wolne są od opłaty, przewidzianej w ust. 1 punkt 8, karty łowieckie, wydawane funkcjonariuszom zarządów lasów państwowych oraz straży łowieckiej prywatnej, zatwierdzonej i zaprzysiężonej przez władzę państwową.

Art.  157. ¹³¹

 Opłacie w wysokości 30 zł podlegają świadectwa wydawane przez sądy. Opłacie w wysokości 20 zł od każdej stronicy pełnej lub zaczętej podlegają: wypisy z aktów notarjalnych oraz sporządzone przez urzędy państwowe drugie i dalsze egzemplarze dokumentów urzędowych, równobrzmiące z egzemplarzem pierwszym i zaopatrzone w podpis równorzędny. Takiej samej opłacie podlegają odpisy i wyciągi, sporządzone i poświadczone przez urzędy państwowe, z wyjątkiem tych, które sporządza i poświadcza notarjusz; te ostatnie podlegają opłacie po 5 zł od każdej pełnej lub zaczętej stronicy.

Poświadczenia zgodności z pierwopisem wtóropisów, odpisów i wyciągów, sporządzonych nieurzędownie (przez same strony), podlegają:

a) w razie poświadczenia przez notarjusza - opłacie po 5 zł od każdej pełnej lub zaczętej stronicy;

b) w razie poświadczenia zgodności przez inny urząd państwowy - opłacie w wysokości 1 zł od każdej pełnej lub zaczętej stronicy.

Jeżeli pierwopis podlega opłacie stemplowej w myśl niniejszej ustawy, to kwota opłaty, przewidzianej w niniejszym artykule, nie może przewyższać opłaty, należnej od pierwopisu.

Art.  158. ¹³²

 Poświadczenie własnoręczności podpisu lub znaku ręcznego przez urząd państwowy - z wyjątkiem poświadczenia, dokonanego przez notarjusza - podlega opłacie w wysokości 105 zł; opłatę pobiera się od każdego poświadczonego podpisu; suma opłat za poświadczenie podpisów, umieszczonych na tym samym dokumencie, nie może jednak przewyższać 50 zł.

Poświadczenie własnoręczności przez notarjusza nie podlega opłacie stemplowej. Poświadczenie zdolności osobistej, dokonane jednocześnie z poświadczeniem własnoręczności podpisu (znaku ręcznego), nie podlega opłacie.

Art.  159. ¹³³

 Protesty weksli, czeków i innych dokumentów, sporządzone przez notarjusza, podlegają opłacie, gdy suma dokumentu przewyższa 250 zł, a mianowicie: przy sumie wyższej niż 250 zł, a nie przewyższającej 500 zł - w wysokości 5 zł, przy sumie ponad 500 zł, a nie przewyższającej 1.000 zł - w wysokości 10 zł, przy sumie ponad 1.000 zł do 2.000 zł - w wysokości 20 zł, a przy sumie wyższej niż 2000 zł - w wysokości 30 zł.

Opłatę oblicza się od każdego zaprotestowanego dokumentu, choćby protest dwóch lub więcej dokumentów był objęty jednym aktem.

Art.  160.

Wolne są od opłaty:

1) świadectwa, wydawane na skutek podań, wymienionych w punktach 1 - 21, 23, 24 i 27 art. 142;

2) zaświadczenia o dokonaniu zgłoszeń, przewidzianych w art. 21 (ustępie przedostatnim) i w art. 22;

3) świadectwa, wydawane osobom, wymienionym w art. 144;

4) świadectwa, wydawane celem przedstawienia ich instytucji ubezpieczeń przymusowych niemajątkowych dla stwierdzenia uprawnień ubezpieczeniowych.

Świadectwa, wymienione w art. 157, są wolne od opłaty tylko w przypadkach, w których opłatę miałby ponieść Skarb Państwa, jak również w razie wydania świadectwa osobie, wymienionej w punkcie 17 art. 142.

Art.  161. ¹³⁴

 Opłatę od świadectw uiszcza się zapomocą znaczków stemplowych, albo gotówką w kasie urzędu skarbowego. Opłata od świadectwa, wydanego przez notarjusza, może być też uiszczona gotówką do rąk notarjusza (art. 28).

W razie uiszczenia opłaty gotówką w kasie urzędu skarbowego urząd, wydający świadectwo, ma na niem wymienić kwotę opłaty, datę i miejsce jej uiszczenia oraz pozycję dziennika kasowego. Wydanie świadectwa lub umieszczenie w gazecie urzędowej ogłoszenia, zastępującego świadectwo, jest uzależnione od uprzedniego uiszczenia opłaty; przeciw decyzji w tym przedmiocie niema środka odwoławczego. Świadectwo może być wydane mimo nieuiszczenia lub niedostatecznego uiszczenia opłaty, jeżeli za wydaniem niezwłocznem przemawiają względy publiczne lub wzgląd na poważny interes petenta; w tym wypadku stosuje się ustęp trzeci art. 152.

Osobie, zamieszkałej zagranicą, może być wydane świadectwo mimo nieuiszczenia opłaty, za pośrednictwem właściwego konsulatu polskiego, który doręcza świadectwo za uprzedniem pobraniem opłaty stemplowej. Rozporządzenie określi walutę, w której opłata ma być uiszczona i ewentualnie kurs przerachowania.

Osoba, posiadająca świadectwo, wydane bez uiszczenia opłaty stemplowej, na mocy punktu 4 artykułu 160 - jeżeliby chciała przedstawić je nie instytucji ubezpieczeń społecznych, lecz innej osobie - ma uprzednio uiścić opłatę stemplową; w razie nieuiszczenia albo uiszczenia spóźnionego lub nieprawidłowego stosuje się punkt 3 artykułu 33 oraz art. 42.

CZĘŚĆ  TRZECIA.

PRZEPISY KOŃCOWE.

Art.  162.

(uchylony).

Art.  163.

(uchylony).

Art.  164. ¹³⁵

 (uchylony).

Art.  165.

  ¹³⁶  (uchylony).

Art.  166.

  ¹³⁷  (uchylony).

Art.  167.

  ¹³⁸  (uchylony).

Art.  168.

  ¹³⁹  (uchylony).

Art.  169.

 (wygasł na skutek upływu terminów, w nim wymienionych).

Art.  170. ¹⁴⁰

 (uchylony).

Art.  171.

  ¹⁴¹  (uchylony).

Art.  172.

  ¹⁴²  (uchylony).

Art.  173.

  ¹⁴³  (uchylony).

Art.  174.

 (uchylony).

Art.  175. ¹⁴⁴

 (uchylony).

Art.  176.

  ¹⁴⁵  (uchylony).

Art.  177.

  ¹⁴⁶  (uchylony).

Art.  178.

  ¹⁴⁷  (uchylony).

Art.  179.

  ¹⁴⁸  (uchylony).

Art.  180.

  ¹⁴⁹  (uchylony).

Art.  181.

  ¹⁵⁰  (uchylony).

1 Art. 1 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

2 Art. 2 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

3 Art. 3 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

4 Art. 4 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

5 Art. 5 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

6 Art. 6 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

7 Art. 7 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

8 Art. 8 uchylony przez art. 171 ust. 2 pkt 2 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz.U.46.27.174) z dniem 1 lipca 1946 r.

9 Art. 9 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

10 Art. 10 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

11 Art. 11 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

12 Art. 12 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

13 Art. 13 uchylony przez art. 171 ust. 2 pkt 2 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz.U.46.27.174) z dniem 1 lipca 1946 r.

14 Art. 14 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

15 Art. 15 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

16 Art. 16 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

17 Art. 17 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

18 Art. 18 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

19 Art. 19 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

20 Art. 20 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

21 Art. 21 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

22 Art. 22 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

23 Art. 23 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

24 Art. 24 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

25 Art. 25 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

26 Art. 26 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

27 Art. 27 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

28 Art. 28 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

29 Art. 30 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

30 Art. 31 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

31 Art. 32 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

32 Art. 33 zmieniony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

33 Art. 34 uchylony przez art. 171 ust. 2 pkt 2 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz.U.46.27.174) z dniem 1 lipca 1946 r.

34 Art. 35 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

35 Art. 36 uchylony przez art. 171 ust. 2 pkt 2 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz.U.46.27.174) z dniem 1 lipca 1946 r.

36 Art. 37 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

37 Art. 38 uchylony przez art. 171 ust. 2 pkt 2 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz.U.46.27.174) z dniem 1 lipca 1946 r.

38 Art. 42 zmieniony przez art. 3 pkt 1 dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 stycznia 1936 r. (Dz.U.36.3.15) zmieniającego nin. ustawę z dniem 15 stycznia 1936 r.

39 Art. 44 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

40 Art. 45 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

41 Art. 46 uchylony przez art. 171 ust. 2 pkt 2 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz.U.46.27.174) z dniem 1 lipca 1946 r.

42 Art. 47 uchylony przez art. 171 ust. 2 pkt 2 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz.U.46.27.174) z dniem 1 lipca 1946 r.

43 Art. 49 uchylony przez art. 171 ust. 2 pkt 2 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz.U.46.27.174) z dniem 1 lipca 1946 r.

44 Art. 50 uchylony przez art. 171 ust. 2 pkt 2 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz.U.46.27.174) z dniem 1 lipca 1946 r.

45 Art. 51 uchylony przez art. 171 ust. 2 pkt 2 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz.U.46.27.174) z dniem 1 lipca 1946 r.

46 Art. 52 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

47 Art. 53 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

48 Art. 54 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

49 Art. 55 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

50 Art. 56 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

51 Art. 57 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

52 Art. 58 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

53 Art. 59 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

54 Art. 60 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

55 Art. 61 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

56 Art. 62 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

57 Art. 63 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

58 Art. 64 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

59 Art. 65 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

60 Art. 66 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

61 Art. 67 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

62 Art. 68 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

63 Art. 69 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

64 Art. 70 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

65 Art. 71 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

66 Art. 72 skreślony przez art. 3 pkt 5 dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 stycznia 1936 r. (Dz.U.36.3.15) zmieniającego nin. ustawę z dniem 15 stycznia 1936 r.

67 Art. 73 skreślony przez art. 3 pkt 5 dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 stycznia 1936 r. (Dz.U.36.3.15) zmieniającego nin. ustawę z dniem 15 stycznia 1936 r.

68 Art. 74 skreślony przez art. 3 pkt 5 dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 stycznia 1936 r. (Dz.U.36.3.15) zmieniającego nin. ustawę z dniem 15 stycznia 1936 r.

69 Art. 75 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

70 Art. 76 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

71 Art. 77 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

72 Art. 78 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

73 Art. 79 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

74 Art. 80 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

75 Art. 81 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

76 Art. 82 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. (Dz.U.46.14.100) zmieniającego nin. ustawę z dniem 4 maja 1946 r.

77 Art. 84 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. (Dz.U.46.14.100) zmieniającego nin. ustawę z dniem 4 maja 1946 r.

78 Art. 88 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

79 Art. 89 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

80 Art. 90 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

81 Art. 91 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

82 Art. 93 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. (Dz.U.46.14.100) zmieniającego nin. ustawę z dniem 4 maja 1946 r.

83 Art. 95 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. (Dz.U.46.14.100) zmieniającego nin. ustawę z dniem 4 maja 1946 r.

84 Art. 96 uchylony przez art. 24 ust. 1 pkt 4 dekretu z dnia 21 grudnia 1945 r. o podatku obrotowym (Dz.U.46.3.23) z dniem 1 stycznia 1946 r.

85 Art. 97 uchylony przez art. 24 ust. 1 pkt 4 dekretu z dnia 21 grudnia 1945 r. o podatku obrotowym (Dz.U.46.3.23) z dniem 1 stycznia 1946 r.

86 Art. 98 uchylony przez art. 24 ust. 1 pkt 4 dekretu z dnia 21 grudnia 1945 r. o podatku obrotowym (Dz.U.46.3.23) z dniem 1 stycznia 1946 r.

87 Art. 99 uchylony przez art. 24 ust. 1 pkt 4 dekretu z dnia 21 grudnia 1945 r. o podatku obrotowym (Dz.U.46.3.23) z dniem 1 stycznia 1946 r.

88 Art. 100 uchylony przez art. 24 ust. 1 pkt 4 dekretu z dnia 21 grudnia 1945 r. o podatku obrotowym (Dz.U.46.3.23) z dniem 1 stycznia 1946 r.

89 Art. 101 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

90 Art. 102 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

91 Art. 103 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

92 Art. 104 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

93 Art. 105 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

94 Art. 106 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

95 Art. 107 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

96 Art. 108 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

97 Art. 109 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

98 Art. 110 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

99 Art. 111 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. (Dz.U.46.14.100) zmieniającego nin. ustawę z dniem 4 maja 1946 r.

100 Art. 114 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

101 Art. 115 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

102 Art. 116 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

103 Art. 117 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. (Dz.U.46.14.100) zmieniającego nin. ustawę z dniem 4 maja 1946 r.

104 Art. 118 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

105 Art. 119 skreślony przez art. 3 pkt 8 dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 stycznia 1936 r. (Dz.U.36.3.15) zmieniającego nin. ustawę z dniem 15 stycznia 1936 r.

106 Art. 120 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

107 Art. 121 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

108 Art. 126 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. (Dz.U.46.14.100) zmieniającego nin. ustawę z dniem 4 maja 1946 r.

109 Art. 127 zmieniony przez art. 1 pkt 2 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. (Dz.U.46.14.100) zmieniającego nin. ustawę z dniem 4 maja 1946 r.

110 Art. 130 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. (Dz.U.46.14.100) zmieniającego nin. ustawę z dniem 4 maja 1946 r.

111 Art. 131 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

112 Art. 132 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

113 Art. 133 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

114 Art. 134 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

115 Art. 135 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

116 Rozdział dwudziesty ośmy skreślony przez art. 3 pkt 10 dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 stycznia 1936 r. (Dz.U.36.3.15) zmieniającego nin. ustawę z dniem 15 stycznia 1936 r.

117 Art. 136 skreślony przez art. 3 pkt 10 dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 stycznia 1936 r. (Dz.U.36.3.15) zmieniającego nin. ustawę z dniem 15 stycznia 1936 r.

118 Art. 137 skreślony przez art. 3 pkt 10 dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 stycznia 1936 r. (Dz.U.36.3.15) zmieniającego nin. ustawę z dniem 15 stycznia 1936 r.

119 Art. 138 skreślony przez art. 3 pkt 10 dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 stycznia 1936 r. (Dz.U.36.3.15) zmieniającego nin. ustawę z dniem 15 stycznia 1936 r.

120 Art. 139 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

121 Art. 142 pkt 12 zmieniony przez art. 30 ust. 4 ustawy z dnia 14 kwietnia 1937 r. o układach zbiorowych pracy (Dz.U.37.31.242) z dniem 1 czerwca 1937 r.

122 Art. 145 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. (Dz.U.46.14.100) zmieniającego nin. ustawę z dniem 4 maja 1946 r.

123 Art. 146 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. (Dz.U.46.14.100) zmieniającego nin. ustawę z dniem 4 maja 1946 r.

124 Art. 147 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. (Dz.U.46.14.100) zmieniającego nin. ustawę z dniem 4 maja 1946 r.

125 Art. 149 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. (Dz.U.46.14.100) zmieniającego nin. ustawę z dniem 4 maja 1946 r.

126 Art. 152 uchylony przez art. 171 ust. 2 pkt 2 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz.U.46.27.174) z dniem 1 lipca 1946 r.

127 Art. 153 uchylony przez art. 171 ust. 2 pkt 2 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz.U.46.27.174) z dniem 1 lipca 1946 r.

128 Art. 154 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. (Dz.U.46.14.100) zmieniającego nin. ustawę z dniem 4 maja 1946 r.

129 Art. 155 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. (Dz.U.46.14.100) zmieniającego nin. ustawę z dniem 4 maja 1946 r.

130 Art. 156 zmieniony przez art. 1 pkt 3 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. (Dz.U.46.14.100) zmieniającego nin. ustawę z dniem 4 maja 1946 r.

131 Art. 157 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. (Dz.U.46.14.100) zmieniającego nin. ustawę z dniem 4 maja 1946 r.

132 Art. 158 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. (Dz.U.46.14.100) zmieniającego nin. ustawę z dniem 4 maja 1946 r.

133 Art. 159 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. (Dz.U.46.14.100) zmieniającego nin. ustawę z dniem 4 maja 1946 r.

134 Art. 161 zmieniony przez art. 171 ust. 2 pkt 2 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz.U.46.27.174) z dniem 1 lipca 1946 r.

135 Art. 164 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

136 Art. 165 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

137 Art. 166 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

138 Art. 167 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

139 Art. 168 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

140 Art. 170 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

141 Art. 171 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

142 Art. 172 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

143 Art. 173:

- uchylony przez art. 112 ust. 2 pkt 12 dekretu z dnia 6 grudnia 1946 r. Przepisy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U.46.70.382) z dniem 1 stycznia 1947 r.

- uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst ze względu na bezprzedmiotowość.

144 Art. 175 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

145 Art. 176 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

146 Art. 177 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

147 Art. 178 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

148 Art. 179 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

149 Art. 180 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

150 Art. 181 uchylony przez art. 26 ust. 2 pkt 1 dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o podatku od nabycia praw majątkowych (Dz.U.47.27.106) z dniem 1 stycznia 1947 r.

• Identyfikator: Dz.U.1935.64.404 t.j.
• Rodzaj: Ustawa
• Tytuł: Opłaty stemplowe.
• Data aktu: 01/07/1926
• Data ogłoszenia: 27/08/1935
• Data wejścia w życie: 30/09/1926, 01/01/1927