Wykonanie art. 38 i 50 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 marca 1928 r. o prawie lotniczem.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRÓW: SPRAW WOJSKOWYCH I KOMUNIKACJI

z dnia 17 września 1932 r.

wydane w porozumieniu z Ministrami: Spraw Wewnętrznych, Sprawiedliwości i Spraw Zagranicznych w sprawie wykonania art. 38 i 50 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 marca 1928 r. o prawie lotniczem.

Na podstawie art. 38 i 50 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 marca 1928 r. o prawic lotniczem (Dz. U. R. P. Nr. 31, poz. 294) w brzmieniu nadanem im ustawą z dnia 28 stycznia 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr. 26, poz. 227) zarządza się co następuje:

§ 1. Ze względów bezpieczeństwa i porządku publicznego nie mogą być przewożone statkami powietrznemi następujące przedmioty lub materjały:

a) samozapalne, łatwozapalne, ognie sztuczne i wszelkie inne przedmioty lub materjały, mogące wywołać pożar;

b) wybuchowe i strzelnicze, wrażliwe na wstrząsy lub zmianę temperatury;

c) pod ciśnieniem zgęszczone, skroplone lub rozpuszczone;

d) wytwarzające przy zetknięciu z wodą lub powietrzem gazy zapalne;

e) żrące, cuchnące lub budzące odrazę, z wyjątkiem przedmiotów lub materjałów, przesyłanych do laboratorjum analitycznego dla dokonania analizy lekarskiej, z zastrzeżeniem odpowiedniego opakowania.

§ 2. Aparaty radjo, fotograficzne i kinofotograficzne mogą być przewożone statkami powietrznemi jedynie w stanie uniemożliwiającym ich użycie.

Jeżeli przewóz ma się odbyć w granicach Rzeczypospolitej Polskiej, obowiązany jest dowódca statku powietrznego przekonać się osobiście, czy aparaty są należycie zabezpieczone przed użyciem. Gdyby zabezpieczenie było niedostateczne, obowiązany jest dowódca statku powietrznego wziąć aparat pod swój dozór na czas trwania lotu.

Jeżeli aparaty te mają być wywiezione zagranicę lub przywiezione z zagranicy na obszar Rzeczypospolitej Polskiej, należy przedstawić je organom policyjnym na lotnisku odlotu celem oplombowania, a następnie oddać dowódcy statku powietrznego pod jego dozór. Aparaty należy wydać dopiero na lotnisku przylotu, przyczem nałożone plomby zdejmują organa policyjne lotniska przylotu.

§ 3. Przepisów § 2 nie stosuje się do aparatów radjo, stanowiących wyposażenie statku powietrznego i pozostających pod odpowiedzialnością dowódcy statku powietrznego, jako też do aparatów fotograficznych i kinofotograficznych, które mogą być użyte na zasadzie osobnego zezwolenia (§ 14).

§ 4. Materjały wybuchowe i strzelnicze, niewrażliwe na wstrząsy lub na zmianę temperatury, wszelka broń palna, amunicja do broni palnej, tudzież gołębie pocztowe mogą być przewożone statkami powietrznemi jedynie za zezwoleniem właściwej władzy (§ 9), z wyjątkiem wypadków przewidzianych w § 5.

§ 5. Osoby, uprawnione w myśl obowiązujących w Państwie Polskiem przepisów do posiadania i noszenia broni palnej krótkiej, sportowej lub myśliwskiej, mogą przewozić statkami powietrznemi bez zezwolenia przewidzianego w § 4 nienabitą broń, na którą uprawnienie opiewa oraz amunicję do niej, w ilości nieprzekraczającej 25 sztuk naboi do broni palnej krótkiej, a 100 sztuk naboi do broni palnej myśliwskiej lub sportowej.

§ 6. Organa władz państwowych polskich, odbywające na statku powietrznym podróż służbową, mogą przewozić broń palną wszelkiego rodzaju wraz z potrzebną do niej amunicją bez zezwolenia przewidzianego w § 4, nawet nabitą, jeśli charakter służby tego wymaga.

§ 7. Przewóz statkami powietrznemi materjałów wybuchowych, broni i amunicji wojskowej w ruchu międzynarodowym jest bezwzględnie zakazany.

§ 8. Postanowienia §§ 1 pkt. a) i 4 nie odnoszą się do sprzętu lotniczego sygnalizacyjnego i amunicji do niego, stanowiących zwyczajne wyposażenie statku powietrznego lub przewożonych dla portów lotniczych.

§ 9. Zezwoleń przewidzianych w § 4 udziela, wojewódzka władza administracji ogólnej w porozumieniu z dowództwem okręgu korpusu, a jeżeli chodzi o przewóz wymienionych w powyższym paragrafie przedmiotów z zagranicy-konsulat polski w porozumieniu z dowództwem okręgu korpusu.

Właściwość wojewódzkiej władzy administracji ogólnej i dowództwa okręgu korpusu do udzielenia tych zezwoleń ocenia się według lotniska odlotu, z którego przedmioty określone w § 4 mają być wysłane. Według tej samej zasady ocenia się właściwość konsulatu; natomiast właściwość dowództwa okręgu korpusu co do powyższych przedmiotów przewożonych z zagranicy ocenia się według lotniska przylotu, do którego przedmioty te mają być przywiezione.

§ 10. Prośby o udzielenie zezwoleń, przewidzianych w § 4, powinny zawierać następujące dane:

1) imię, nazwisko, przynależność państwową, wiek i miejsce urodzenia petenta lub nazwę osoby prawnej;

2) miejsce zamieszkania petenta lub siedzibę osoby prawnej;

3) określenie rodzaju i ilości przedmiotów przeznaczonych do przewozu;

4) nazwy miejscowości z podaniem lotniska odlotu i przylotu, z którego lub do którego są przywożone przedmioty.

§ 11. Decyzje w Sprawie udzielania zezwoleń przewidzianych w § 4 wydawane są na podstawie swobodnej oceny.

Zezwolenia mogą być wydawane tylko na każdy przewóz zosobna.

Zezwolenia powinny zawierać dane wyszczególnione w § 10 tudzież termin, po upływie którego tracą swą ważność.

§ 12. Osoba, która zezwolenie (§ 4) otrzymała, powinna oddać je dowódcy statku powietrznego przy nadawaniu przedmiotów do przewozów.

Dowódca statku powietrznego przekazuje zezwolenie (§ 4) zawiadowcy tego portu lotniczego, w którym przedmiot przewożony zostaje wyładowany.

Zawiadowca portu lotniczego przechowuje wykorzystane zezwolenia w ciągu 3 lat.

§ 13. Użycie aparatów fotograficznych lub kinofotograficznych na lotniskach wojskowych może być dozwolone tylko przez komendanta wojskowego portu lotniczego.

Użycie powyższych aparatów na lotniskach wspólnych (wojskowo-cywilnych) może być dozwolone:

a) przez komendanta wojskowego portu lotniczego - o ile chodzi o części lotniska użytkowane przez wojsko;

b) przez zawiadowcę portu lotniczego - o ile chodzi o części lotniska, użytkowane przez lotnictwo cywilne.

Użycie powyższych aparatów na innych lotniskach zezwolenia nie wymaga.

§ 14. Użycie aparatów fotograficznych lub kinofotograficznych na pokładzie statku powietrznego w czasie lotu wymaga zezwolenia dowódcy okręgu korpusu, właściwego dla miejscowości, w której zdjęcia maja być dokonane.

Jeśli zdjęcia mają być dokonane na obszarze dwu lub więcej okręgów korpusów-udziela zezwolenia. Szef Sztabu Głównego.

Użycie aparatów fotograficznych lub kinofotograficznych można uzależnić od pewnych warunków, w zezwoleniu ściśle określonych.

§ 15. Prośby o udzielenie zezwolenia na użycie aparatu fotograficznego lub kinofotograficznego (§ 14) powinny zawierać następujące dane:

a) imię, nazwisko, przynależność państwową, wiek i miejsce urodzenia petenta lub nazwę osoby prawnej;

b) miejsce zamieszkania petenta lub siedzibę osoby prawnej;

c) imię, nazwisko, narodowość, wiek, miejsce urodzenia i miejsce zamieszkania osoby, która będzie dokonywała zdjęć;

d) typ i format aparatu oraz siłę światła, ogniskowa i rodzaj objektywu;

e) ilość klisz lub błon albo długość taśmy, które mają być użyte do zdjęć;

f) miejscowość i przedmioty, które będą fotografowane;

g) w jakim celu będą dokonane zdjęcia;

h) znaki przynależności i rejestracji statku powietrznego lub do kogo statek powietrzny należy;

i) lotniska, na których zamierzone jest startowanie i lądowanie oraz obszary Państwa Polskiego, ponad któremi statek będzie przelatywał.

Do podania należy dołączyć dwie fotografje osoby, która będzie dokonywała zdjęć. Fotografje powinny być wymiarów: 5,5 X 7 cm przyczem głowa powinna być wymiarów co najmniej 2,5 X 3 cm. Fotografja powinna przedstawiać głowę osoby z przodu, bez nakrycia.

§ 16. Zezwolenie powinno zawierać dane, wyszczególnione w pkt. c) - i) § 15, numer rejestru udzielonych zezwoleń, termin ważności oraz ewentualne warunki dodatkowe (§ 14).

Na zezwoleniu należy nakleić jedną fotografje osoby, która będzie dokonywała zdjęć.

Zezwolenie może być jednorazowe lub okresowe.

Zezwolenie okresowe może być udzielone:

1) na przeciąg 1 roku obywatelom polskim lub osobom prawnym, mającym siedzibę w kraju, jeśli zdjęć dokonuje się zawodowo;

2) na przeciąg 3 miesięcy - we wszystkich innych wypadkach.

Decyzje w sprawie udzielania zezwoleń wydawane są na podstawie swobodnej oceny, bez uzasadnienia i są ostateczne.

Zezwolenia tak jednorazowe, jak i okresowe mogą być cofnięte bez podania motywów.

Zezwolenia, które utraciły ważność, należy bezzwłocznie zwrócić władzy, która je wydała.

§ 17. Rozporządzenie niniejsze nie odnosi się do wojskowych statków powietrznych polskich.

§ 18. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie w miesiąc po ogłoszeniu.

• Identyfikator: Dz.U.1932.96.830
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Wykonanie art. 38 i 50 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 marca 1928 r. o prawie lotniczem.
• Data aktu: 17/09/1932
• Data ogłoszenia: 03/11/1932
• Data wejścia w życie: 04/12/1932