Należności za podróże służbowe, delegacje i przeniesienia pracowników przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe".

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA KOMUNIKACJI

z dnia 25 kwietnia 1931 r.

o należnościach za podróże służbowe, delegacje i przeniesienia pracowników przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe".

Na podstawie § 42 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 lipca 1929 r. o stosunku służbowym pracowników przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe" (Dz. U. R. P. Nr. 57, poz. 447) postanawiam co następuje:

§  1.

(1) Rozporządzenie niniejsze normuje należności za odbywane w kraju podróże służbowe, delegacje i przeniesienia pracowników przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe", objętych rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 8 lipca 1929 r. o stosunku służbowym pracowników przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe" (Dz. U. R. P. Nr. 57, poz. 447).

(2) Wymienione należności pracowników próbnych, kontraktowych i czasowych regulują osobne przepisy.

§  2.

(1) Pracownikom przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe" przyznaje się, w razie podróży służbowych lub delegacyj do miejscowości, położonych poza stałem ich miejscem służbowem, o ile z tego tytułu nie pobierają innych należności unormowanych osobnemi przepisami:

1) diety oraz

2) zwrot kosztów przejazdu.

§  3.

(1) Diety wynoszą dziennie:

a) dla pracowników etatowych, pobierających uposażenie:

według	grupy	IV	25	zł
"	"	V	19	"
"	"	VI	15	"
"	"	VII	12	"
"	"	VIII	10	"
"	"	IX	9	"
"	"	X, XI, XII	7	"
"	"	XIII, XIV, XV, XVI	5	"

b) dla kandydatów na pracowników etatowych i pracowników nieetatowych, pobierających wynagrodzenie:

według	kategorji	1	9	zł
"	"	2, 3, 4	7	"
"	"	5, 6, 7, 8	5	"

(2) Praktykanci z wykształceniem wyższem i średniem, pobierający uposażenie w procentowym stosunku pewnej grupy, otrzymują diety według stawki przewidzianej dla danej grupy.

(3) Kandydaci na pracowników etatowych i pracownicy nieetatowi kolei górnośląskich, pobierający wynagrodzenie według kategoryj, odpowiadających grupom uposażenia od XI do XVI, otrzymują diety w wymiarze ustalonym w punkcie a) dla danej grupy.

(4) 1 W razie awansu w czasie podróży służbowych lub delegacyj należą się wyższe diety od dnia, od którego przysługuje prawo do wyższego uposażenia (wynagrodzenia).

§  4.

(1) Jednostką obliczania diet jest 24 godzinny okres czasu, liczony od chwili wyjazdu ze stałego miejsca służbowego do chwili powrotu do tego miejsca.

(2) Za przeciąg czasu krótszy niż 24 godziny należy się cała dieta, jeżeli pobyt poza stałem miejscem służbowem, trwający dłużej niż 6 godzin, przypada na porę nocną między 21 a 6 godziną, w przeciwnym razie wypłaca się tylko połowę diety, o ile pobyt poza stałem miejscem służbowem trwa dłużej niż 6 godzin.

(3) Jeżeli jednak wyjazd lub powrót następuje z miejsca zamieszkania pracownika względnie do tego miejsca, a miejsce to położone jest bliżej celu podróży, powyższy okres czasu należy liczyć od chwili wyjazdu z miejsca zamieszkania do chwili powrotu do tego miejsca.

(4) Za przeciąg czasu do 6-ciu godzin włącznie nie wypłaca się żadnych diet.

(5) Jeżeli przejazd odbywa się koleją lub statkiem, początek podróży należy liczyć od chwili odejścia pociągu lub statku, ustalonej w urzędowym rozkładzie jazdy. Jeżeli przejazd odbywa się innym środkiem komunikacyjnym np, końmi, samochodem i t. p. należy liczyć początek podróży od chwili ruszenia z miejsca. Jeżeli przejazd rozpoczyna się końmi, samochodem lub innym podobnym środkiem komunikacyjnym, w dalszej zaś części odbywa się koleją lub statkiem, początek podróży należy liczyć od chwili ruszenia z miejsca, o ile między obu częściami jazdy niema nieuzasadnionej przerwy.

§  5.

(1) W razie dłuższego pobytu przy podróży służbowej lub delegacji w tej samej miejscowości, wypłaca się diety w wysokości ustalonej w § 3, t. j. całe diety przez pierwsze 2 tygodnie, licząc od dnia następującego po dniu przybycia do danej miejscowości, przez następnych 6 tygodni diety zmniejszone, dla utrzymujących rodzinę (t. j. pobierających dodatek ekonomiczny) o 20 %, a dla samotnych (t. j. nie pobierających tego dodatku) o 40 %, po upływie zaś tego czasu diety zmniejszone dla utrzymujących rodzinę o 30 %, a dla samotnych o 50 %.

(2) Postanowienie to nie dotyczy pracowników drużyn konduktorskich i parowozowych, którzy za czas służby przy pociągach względnie na parowozie otrzymują dodatek godzinowo-kilometrowy. Pracownicy ci, w razie delegacji poza miejsce stałej siedziby służbowej na okres czasu dłuższy niż 3 dni (72 godzin), otrzymują niezależnie od stanu rodzinnego za cały czas delegacji, licząc od chwili wyjazdu ze stałego miejsca służbowego aż do chwili powrotu, diety zmniejszone o 70 %. Przy delegacjach do 3 dni włącznie diet nie zalicza się.

(3) Delegacja może trwać najdłużej pół roku. Przedłużenie delegacji ponad ten okres może nastąpić jedynie w wyjątkowych wypadkach za zgodą Ministra Komunikacji.

§  6.

(1) 2 W razie podróży służbowej w czasie delegacji do miejscowości położonych poza miejscem delegacji uzupełnia się diety, pobierane z tytułu delegacji stosownie do § 5 niniejszego rozporządzenia w wymiarze zmniejszonym, do wysokości całej diety.

(2) Ponadto zwraca się koszty przejazdu według zasad ustalonych niniejszem rozporządzeniem.

(3) Uzupełnienie, o którem mowa w pierwszym ustępie, nie ma miejsca w przypadku, gdy pracownik w czasie trwania delegacji udaje się do stałego miejsca służbowego.

(4) W razie wykonywania podróży służbowych w pierwszych dwóch tygodniach delegacji, za które w myśl § 5 wypłaca się całe diety, nie wlicza się do tego okresu czasu dni, przebytych w podróży służbowej.

(5) Postanowienia zawarte w ustępach 1) i 4) nie mają zastosowania do podróży służbowych, które nie trwają dłużej niż 6 godzin.

§ 7. Diety należą się również za niedziele i święta, przypadające w czasie trwania podróży służbowej lub delegacji.

§ 8. W razie zachorowania pracownika w czasie podróży służbowej lub delegacji należą się diety przez cały czas spowodowanego chorobą pobytu w odnośnej miejscowości, o ile choroba zostanie stwierdzona świadectwem lekarza kolejowego, a pracownik nie jest umieszczony na koszt przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe" w szpitalu.

§ 9. Pracownikowi delegowanemu nie przysługują diety za czas urlopu.

§ 10. Zwrot kosztów przejazdu obejmuje ceny biletów jazdy koleją lub statkiem oraz koszty przejazdu innemi środkami komunikacyjnemi, koszty przewozu koleją lub statkiem bagażu podróżnego oraz koszty na dojazd do dworca i z dworca kolejowego, do przystani i z przystani, do stacji autobusowej, lotniczej i z tych stacyj.

§  11.

(1) W razie podróży służbowych i delegacyj wydaje się pracownikom bilety wolnej jazdy na linjach "Polskich Kolei Państwowych".

(2) W razie niemożności dostarczenia biletu wolnej jazdy zwraca się cenę biletu faktycznie uiszczoną w czasie przejazdu służbowego w klasie, która przysługuje pracownikowi w myśl obowiązujących przepisów.

(3) W razie konieczności przewozu akt i innych przedmiotów, potrzebnych do spełnienia czynności służbowych, zwraca się udowodnione koszty ich przewozu.

(4) W wyjątkowych przypadkach, uzasadnionych ważnością i nagłością sprawy, można przy podróżach służbowych odbyć jazdę samolotem. W tych przypadkach wydaje się pracownikowi bilet wolnej jazdy, względnie z braku takiego zwraca się cenę faktycznie zapłaconą.

§ 12. Przy podróżach służbowych i delegacjach, trwających co najmniej 5 dni, zwraca się udowodnione koszty przewozu koleją lub statkiem koniecznego osobistego bagażu podróżnego o wadze do 50 kg, zaś przy podróżach i delegacjach, trwających dłużej niż 30 dni o wadze do 100 kg.

§  13.

(1) W razie niemożności dojazdu do celu podróży służbowej koleją, statkiem, omnibusem, autobusem i t. p. zwraca się pracownikowi kwotę wydaną na najem koni lub samochodu.

(2) W miejscowościach, w których obowiązują zatwierdzone przez władze taryfy najmu koni lub samochodu, zwraca się ceny podane w taryfie. W miejscowościach nie posiadających takich taryf, zwraca się ceny najmu koni lub samochodu, odpowiadające stosunkom miejscowym, na podstawie dołączonego przez rachunkozdawcę do rachunku własnoręcznego oświadczenia, zawierającego oprócz zapłaconej ceny także ilość kilometrów odbytej drogi kołowej, z wymienieniem miejscowości początkowej i końcowej.

(3) W razie wątpliwości, czy zapłacona kwota odpowiada miejscowym stosunkom, władza winna zwrócić się o wyjaśnienie do odnośnego magistratu (urzędu gminnego) i zależnie od otrzymanego wyjaśnienia zmniejszyć odpowiednio cenę najmu koni względnie samochodu.

(4) Przy wspólnych podróżach kołowych wolno zaliczyć jedną podwodę względnie samochód na trzy osoby. W razie równoczesnego przewozu większej ilości akt lub przedmiotów, potrzebnych do spełniania czynności służbowych, wolno zaliczyć podwodę względnie samochód na 2 osoby, a w wyjątkowych przypadkach na jedną osobę.

(5) Koszty wspólnej podróży kołowej zalicza pracownik posiadający wyższą grupę uposażenia.

§ 14. Przy czynnościach służbowych w miejscowościach, położonych bliżej niż 2 km od gmachu urzędu, w którym pracownik pełni służbę, nie zwraca się kosztów przejazdu.

§ 15. Przy czynnościach miejscowych w miastach mających ponad 50.000 mieszkańców, zwraca się koszty przejazdu dorożką względnie samochodem w kwocie faktycznie wydanej i odpowiadającej miejscowym, cenom, o ile odległość miejsca czynności służbowej od gmachu urzędu, w którym pracownik pełni służbę względnie od mieszkania pracownika, wynosi więcej niż 2 km. Jeżeli w danem mieście istnieje tańszy środek komunikacyjny np. tramwaj, autobus i t. p. zwraca się koszty przejazdu tym środkiem komunikacyjnym.

§ 16. Koszty dojazdu z miasta do dworca kolejowego, przystani, stacji autobusowej lub lotniczej i odwrotnie, zwraca się według taryfy miejscowej względnie z braku takiej taryfy według cen miejscowych, o ile odległość od gmachu urzędu, w którym pracownik pełni służbę, względnie od mieszkania pracownika do dworca kolejowego, przystani, stacji autobusowej lub lotniczej wynosi więcej niż 2 km.

§ 17. Do miejsca czynności służbowych należy zdążać bez żadnej przerwy i to bez względu na odległość. Rozpoczętej czynności nie wolno przerywać inaczej, jak tylko z ważnych przyczyn, które muszą być szczegółowo uzasadnione. Przy przejazdach kołowych należy używać tylko takich środków komunikacyjnych, które nie powodując niepotrzebnej zwłoki w osiągnięciu celu podróży, połączone są z mniejszemi kosztami dla przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe".

§  18.

(1) 3 Pracownikom etatowym, przeniesionym z urzędu lub w drodze konkursu do innej miejscowości, przyznaje się:

1) Diety dla przeniesionego za czas przejazdu do nowego miejsca służbowego i za pierwszą dobę pobytu w tej miejscowości oraz dla jego żony i dzieci za taki sam czas, a to dla żony w wysokości 75 %, dla dzieci w wysokości po 50 % diet przysługujących przeniesionemu, o ile na osoby te pobiera dodatek ekonomiczny.

2) Bezpłatny przejazd koleją dla przeniesionego, jego żony, dzieci i sługi.

3) Bezpłatny przewóz urządzenia domowego koleją.

4) Ryczałt na pokrycie wszystkich innych wydatków, połączonych z przesiedleniem się.

Ryczałt ten wynosi przy przesiedleniu się z budynku:

	a	b	c
	prywatnego do prywatnego	prywatnego do kolejowego, położonego w obrębie stacji lub między stacjami przy linji kolejowej i odwrotnie	kolejowego w obrębie stacji lub pomiędzy stacjami przy linji kolejowej do kolejowego w obrębie stacji lub między stacjami przy linji kolejowej.
dla pracowników pobierających dodatek ekonomiczny (żonatych lub wdowców z dziećmi)	120 %	96 %	80 %	uposażenia miesięcznego
dla innych pracowników (samotnych)	60 %	43 %	40 %

(2) W przypadku, gdy pracownik, pobierający dodatek ekonomiczny, przenosi się sam do innego miejsca służbowego, otrzymuje ryczałt w wymiarze dla samotnych. Dopiero po przesiedleniu się jego rodziny do nowego miejsca służbowego, przyznaje mu się ryczałt w wyższym wymiarze, względnie różnicę między kwotą pobraną, a ryczałtem przewidzianym dla pracowników, pobierających dodatek ekonomiczny.

(3) 4 Za podstawę obliczenia ryczałtu przyjmuje się uposażenie w wymiarze dla samotnego (t. j. bez dodatku ekonomicznego), a w szczególności uposażenie określone art. 3 i 118 ustawy z dnia 9 października 1923 r. o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych i wojska (Dz. U. R. P. Nr. 116, poz. 924).

(4) Praktykantom, kandydatom na pracowników etatowych i pracownikom nieetatowym, przeniesionym ze względów służbowych do innych miejscowości, przyznaje się należności określone w punkcie 1), 2), i 3) niniejszego paragrafu, a nadto zwrot faktycznie poniesionych i należycie udowodnionych kosztów przesiedlenia w granicach ryczałtu, przewidzianego w punkcie 4) ustępu (1) niniejszego paragrafu.

(5) 5 Pracownikom delegowanym, a następnie przeniesionym do miejscowości, do której ich uprzednio delegowano, przysługuje oprócz należności z tytułu przeniesienia zwrot kosztów przejazdu do miejscowości, w której mieli stały przydział służbowy i zpowrotem oraz diety w czasie tego przejazdu według zasad ustalonych dla podróży służbowych, o ile przejazd ten wedle uznania przełożonej władzy służbowej jest konieczny dla uregulowania spraw, wynikłych wskutek przeniesienia.

(6) 6 Przy przeniesieniu na prośbę pracownika lub za karę nie przysługują pracownikowi należności określone w ustępie pierwszym punkt 1) i 4) oraz w ustępie piątym niniejszego paragrafu, ani też nie zwraca się mu kosztów przesiedlenia.

§  19.

(1) W przypadkach, w których podróże trwają przez dłuższy okres czasu lub stale się powtarzają, Minister Komunikacji może przyznać zamiast diet i kosztów przejazdu odpowiedni ryczałt miesięczny.

(2) Przy przerwach w wyjazdach służbowych, trwających z jakichkolwiek powodów dłużej niż 14 dni, wstrzymuje się wypłatę ryczałtu za cały czas przerwy od dnia jej powstania, a odpowiednia kwota przypada zastępcy, o ile ten za spełnianie tych czynności nie pobiera diet.

(3) W razie poboru diet za podróże służbowe poza okrąg, na który przyznano pracownikowi ryczałt, pozostawia się ryczałt przez pierwsze 3 dni poboru diet, licząc od dnia wyjazdu, za dalszy zaś czas potrąca się odpowiednią część ryczałtu.

§ 20. Należności za podróże służbowe, delegacje i przeniesienia poza granicami Państwa normuje osobne rozporządzenie.

§  21.

(1) Rozporządzenie niniejsze ma zastosowanie także do podróży służbowych, delegacyj i przeniesień, odbywanych z kraju na obszar W. M. Gdańska i w obrębie tego obszaru, z tem, że należności, wyrażone w złotych, przelicza się na guldeny gdańskie w stosunku 1 złoty równa się 1 guldenowi gdańskiemu, oraz, że przez uposażenie, o którem mowa w § 18, rozumieć należy uposażenie krajowe, przeliczone na guldeny gdańskie w tym samym stosunku.

(2) W przypadku, gdy pracownik, przeniesiony z kraju na obszar W. M. Gdańska, przesiedla się do budynku, położonego w kraju, wypłaca się należności za przesiedlenie w złotych w myśl § 18 niniejszego rozporządzenia.

§  22.

(1) Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 maja 1931 r.

(2) Równocześnie tracą moc obowiązującą rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 17 października 1927 r. o należnościach za podróże służbowe, delegacje i przeniesienia etatowych pracowników kolei państwowych (Dz. U. R. P. Nr. 99, poz. 860) oraz wszystkie inne przepisy wydane w zakresie objętym niniejszem rozporządzeniem.

1 § 3 ust. 4 według numeracji ustalonej przez § 1 lit. a) rozporządzenia z dnia 24 września 1931 r. (Dz.U.31.89.700) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 października 1931 r.

2 § 6 ust. 1 zmieniony przez § 1 lit. b) rozporządzenia z dnia 24 września 1931 r. (Dz.U.31.89.700) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 października 1931 r.

3 § 18 ust. 1 zmieniony przez § 1 lit. c) rozporządzenia z dnia 24 września 1931 r. (Dz.U.31.89.700) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 października 1931 r.

4 § 18 ust. 3 zmieniony przez § 1 lit. c) rozporządzenia z dnia 24 września 1931 r. (Dz.U.31.89.700) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 października 1931 r.

5 § 18 ust. (5) według numeracji ustalonej przez § 1 lit. a) rozporządzenia z dnia 23 września 1932 r. (Dz.U.32.108.891) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 grudnia 1932 r.

6 § 18 ust. (6) według numeracji ustalonej przez § 1 lit. a) i b) rozporządzenia z dnia 23 września 1932 r. (Dz.U.32.108.891) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 grudnia 1932 r.

• Identyfikator: Dz.U.1931.41.362
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Należności za podróże służbowe, delegacje i przeniesienia pracowników przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe".
• Data aktu: 25/04/1931
• Data ogłoszenia: 01/05/1931
• Data wejścia w życie: 01/05/1931