Czechosłowacja-Polska. Układ o żegludze powietrznej. Praga.1926.04.15.

UKŁAD

pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeskosłowacką o żegludze powietrznej, podpisany w Pradze dnia 15 kwietnia 1825 r.

Przekład.

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

Dnia piętnastego kwietnia 1925 roku w Pradze został podpisany pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Czeskosłowackiej Układ o żegludze powietrznej o następującem brzmieniu dosłownem;

Układ

pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeskosłowacką o żegludze powietrznej.

Rzeczpospolita Polska i Republika Czeskosłowacka ożywione jednakowem pragnieniem nietylko utrzymać komunikacją powietrzną pomiędzy Pragą a Warszawą, lecz także popierać, ułatwiać i regulować rozwój międzynarodowej komunikacji powietrznej w obu krajach, postanowiły zawrzeć w tym celu umowę i zamianowały jako swych Pełnomocników:

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej:

pana Zygmunta Lasockiego, Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego

i

pana Franciszka Moskwę, Dyrektora Departamentu Ministerstwa Kolei, Sędziego Sądu Rozjemczego w Gdańsku,

Prezydent Republiki Czeskosłowackiej:

pana Vaclava Roubik'a, Ministra Robót Publicznych

pana Vaclava Girsę, Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego,

którzy, po złożeniu swych pełnomocnictw, uznanych pod wzglądem formy za dobre i należyte, zgodzili się na następujące postanowienia:

Artykuł  I.

Przedsiębiorstwo Polskie.

1) Republika Czeskosłowacka udzieli polskiemu przedsiębiorstwu żeglugi powietrznej, wyznaczonemu w tym celu przez Państwo Polskie, koncesji na regularną eksploatację linji powietrznej ponad swojem terytorjum w kierunku na Kraków lub Katowice z jednej i w kierunku na Wiedeń z drugiej strony, samolotami przynależności polskiej.

2) Przedsiębiorstwo, wyznaczone w tym celu, będzie obowiązane lądować na lotnisku celnem miasta Brna, stosownie do warunków, przewidzianych w koncesji, która ma być udzielona temu przedsiębiorstwu przez właściwą władzę czeskosłowacką.

3) Koncesja, udzielona przedsiębiorstwu polskiemu przez Państwo Czeskosłowackie, nie może być przez nie bez poprzedniej zgody Państwa Czeskosłowackiego cedowana ani całkowicie, ani częściowo.

Artykuł  II

Przedsiębiorstwo Czeskosłowackie.

1) Rzeczpospolita Polska udzieli czeskosłowackiemu przedsiębiorstwu żeglugi powietrznej, wyznaczonemu w tym celu przez Państwo Czeskosłowackie, koncesji na regularną eksploatację linji powietrznej, ponad swojem terytorjum, w kierunku na Morawską Ostrawę lub Uzhorod z jednej i w kierunku na Podwołoczyska z drugiej strony, samolotami przynależności czeskosłowackiej.

2) Przedsiębiorstwo, wyznaczone w tym celu, będzie obowiązane lądować na lotnisku celnem miasta Lwowa, stosownie do warunków, przewidzianych w koncesji, która ma być udzielona temu przedsiębiorstwu przez właściwą władzę polską.

3) Koncesja, udzielona przedsiębiorstwu czeskosłowackiemu przez Państwo Polskie, nie może być przez nie bez poprzedniej zgody Państwa Polskiego cedowana ani całkowicie, ani częściowo.

Artykuł  III.

Postanowienia techniczne.

1). Republika Czeskosłowacka obowiązuje się zapewnić na lotnisku miasta Brna, a Rzeczpospolita Polska obowiązuje się zapewnić na lotnisku miasta Lwowa bezpłatnie wszelkie urządzenia, potrzebne do ułatwienia lądowania samolotów linij powietrznych, wspomnianych w art. I i II, mianowicie:

korzystanie z lotniska i ze służby sygnalizacyjnej na lotnisku,

w granicach możliwości przewidzianej w budżecie, hangary, w celu odpowiedniego pomieszczenia samolotów, niezbędnych do komunikacji, lub miejsca pod te hangary,

pomieszczenia na biura lub miejsce, potrzebne na ich instalację,

miejsce na warsztaty reparacyjne, na garaż i na magazyn materjałów pędnych,

służbę meteorologiczną i, o ile ona istnieje, służbę radioelektryczną.

2) Oba Państwa obowiązują się urządzić, w granicach możliwości przewidzianej w budżecie, przyziemia potrzebne dla linij powietrznych, wymienionych w art. I i II.

3) Korzystanie przez samoloty z radjotelegrafji i z radjotelefonji będzie przedmiotem specjalnego układu zgodnego z postanowieniami Międzynarodowej Komisji Żeglugi Powietrznej.

4) Każde z obu Państw obowiązuje się udzielać przedsiębiorstwu drugiego Państwa wszelkiej pomocy, potrzebnej w razie przymusowego lądowania samolotów, za zwrotem rzeczywistych wydatków.

5) Szczegółowe warunki co do ułatwień, wymienionych w poprzednich ustępach niniejszego artykułu, będą ustanowione przez właściwą władzę odnośnego Państwa w koncesjach, przewidzianych w art. I i II.

6) Koncesje te zostaną udzielone bez zwłoki, po wniesieniu podania, na czas trwania niniejszego Układu i będą oparte na tych samych zasadach dla każdego z obu przedsiębiorstw.

Artykuł  IV.

Poczta.

Zarządy pocztowe obu Państw udzielą na podstawie specjalnych umów przedsiębiorstwom niezbędnych koncesyj na przewóz poczty lotniczej.

Artykuł  V.

Obowiązki przedsiębiorstw.

1) Każde z obu przedsiębiorstw będzie obowiązane stosować się w drugiem Państwie do wszystkich ustaw i ogólnych przepisów, posiadających moc obowiązującą.

Będzie ono również obowiązane stosować się na lotnisku drugiego Państwa do przepisów ruchu lotniczego i do przepisów porządkowych lotniska.

2) Przedsiębiorstwa będą zatrudniały na lotniskach drugiego Państwa i na samolotach, kursujących na linjach powietrznych, przewidzianych niniejszym Układem, jedynie przynależnych obu Państw Umawiających się.

Zatrudnianie przynależnych innych Państw jest dozwolone tylko za poprzednią zgodą obu Państw Umawiających się.

Każde z Umawiających się Państw, będzie miało prawo żądać od przedsiębiorstwa Państwa drugiego okazania dokumentu, wydanego przez jego Państwo, stwierdzającego, że przedsiębiorstwo to przedsięwzięło wszystkie potrzebne kroki celem umożliwienia wynagrodzenia szkód ewentualnie spowodowanych eksploatacją linji lotniczej na terytorjum drugiego Państwa.

Artykuł  VI.

Cło i paszporty.

1) Samoloty, motory, części zamienne i urządzenia przeznaczone dla linij wskazanych w art. I i II, będą wpuszczane z tymczasowem zwolnieniem od cła wwozowego.

2) Materjał ten będzie pozostawał pod kontrolą administracji celnej; będzie on mógł być używany wyłącznie na potrzeby lotów, w rozumieniu niniejszego Układu.

3) Stare materjały, za które cła przy wwozie do jednego z Państw Umawiających się nie uiszczono, powinny być zpowrotem wywiezione, o ile cło za nie nie zostało w następstwie zapłacone. Późniejsze oclenie starego materjału będzie dokonane z wszelkiemi ułatwieniami, dopuszczalnemi przez ustawodawstwo, z uwzględnieniem przeróbki lub zniszczenia wspomnianego materjału.

4) Podróżni w tranzycie bezpośrednim z lądowaniem lub bez nie będą poddawani postępowaniu celnemu, będą podlegali jednak kontroli celnej. Tranzyt towarów bez lądowania nie podlega żadnemu postępowaniu celnemu. Towary w tranzycie z lądowaniem podlegają kontroli celnej i opłacie taksy statystycznej, są jednak zwolnione od postępowania celnego i od opłaty celnej.

5) Podróżni w tranzycie winni być zaopatrzeni w ważny paszport, o ile w jednem z Państw Umawiających się istnieje obowiązek jego posiadania. Jednakże są oni zwolnieni od obowiązku wizowania swego paszportu przez właściwą władzę drugiego Państwa.

Artykuł  VII.

Prawa Państw.

1) Państwa Umawiające się mają prawo odwołać przedsiębiorstwa, przez nie wyznaczone i zastąpić je innemi przedsiębiorstwami.

2) W tym wypadku koncesje, udzielone poprzedniemu przedsiębiorstwu, utracą swą moc, a nowe przedsiębiorstwo otrzyma bez zwłoki koncesję analogiczną.

3) Przedsiębiorstwo odwołane przez jedno Państwo, nie ma prawa żądać z tego tytułu jakiegokolwiek odszkodowania od Państwa drugiego.

4) Każde z Państw Umawiających się będzie mogło żądać od drugiego Państwa Umawiającego się odwołania jego przedsiębiorstwa, o ile to ostatnie dopuszczało się powtarzających się występków przeciwko bezpieczeństwu Państwa lub poważnych wykroczeń celnych.

5) Na żądanie drugiego z Państw Umawiających się przedsiębiorstwo zwolni bezzwłocznie urzędnika, który popełnił występki naruszające bezpieczeństwo tego Państwa lub występki dotyczące kontrabandy.

Artykuł  VIII.

Postanowienia ogólne.

1) O ileby jedno z Państw Umawiających się przestało być stroną umowną Konwencji uwzględniającej żeglugę powietrzną z dnia 13 października 1919 r., Układ niniejszy pozostaje w mocy, a obydwa Państwa Umawiające się obowiązują się uzupełnić go, w zasadzie na podstawie postanowień wymienionej Konwencji Układem regulującym ogólne sprawy lotnicze.

2) W interesie racjonalnej eksploatacji linij lotniczych, objętych niniejszym Układem, właściwe władze lotnicze obu Państw porozumią się bezpośrednio co do wykonania postanowień niniejszego Układu, nie uciekając się do drogi dyplomatycznej.

Artykuł  IX.

Postanowienia końcowe.

1) Układ niniejszy będzie ratyfikowany; wymiana dokumentów ratyfikacyjnych nastąpi w Warszawie w czasie możliwie najkrótszym.

2) Wejdzie on w życie w dniu wymiany dokumentów ratyfikacyjnych i będzie ważny do dnia 31 grudnia 1930 r.

3) O ile żadne z Państw Umawiających się nie wypowie Układu przed pierwszym stycznia 1930 r., pozostanie on w mocy przez milczące wznowienie, o ile nie zostanie wymówiony na rok zgóry przez jedno z Państw Umawiających się.

Na dowód czego wyżej wymienieni Pełnomocnicy podpisali niniejszy Układ.

Sporządzono w Pradze dnia piętnastego kwietnia tysiąc dziewięćset dwudziestego szóstego roku w języku francuskim w dwóch egzemplarzach, po jednym dla każdego Państwa Umawiającego się.

(-) Dr. Zygmunt Lasocki (-) Dr. V. Girsa

(-) F. Moskwa (-) Inż. Václav Roubik

Przekład.

PROTOKÓŁ ZAMKNIĘ CIA.

"Przystępując do podpisania Układu pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeskosłowacką o żegludze powietrznej, niżej podpisani Pełnomocnicy, upoważnieni należycie, w zamiarze dokładnego wyjaśnienia jego tekstu, zgodzili się na to, co następuje:

1) Rozumie się, że warunki koncesyj, udzielonych przedsiębiorstwom w myśl artykułów I i II niniejszego Układu, na życzenie jednej ze Stron Umawiających się, będą mogły być poddawane rewizji za wzajemnem porozumieniem się obu Państw Umawiających się.

2) Gdyby w eksploatacji jednej z linij, wymienionych w art. I i II, musiała zajść przerwa, Umawiające się Państwo, które wydało odnośną koncesję, wyrazi zgodę na tę przerwę na życzenie drugiego Państwa Umawiającego się, jednakże udzielona przezeń koncesja nie może z tego powodu utracić swej mocy.

3) W razie, gdyby materjał, wymieniony w art. VI niniejszego Układu, dopuszczony prowizorycznie bez opłaty celnej, postał sprzedany na terytorjum drugiej Strony Umawiającej się bez opłacenia cła, odnośne przedsiębiorstwo będzie obowiązane uiścić w terminie oznaczonym przez właściwą władzę celną i na jej wezwanie wszystkie należności celne i inne przepisane należności wraz z należnościami dodatkowemi i odpowiedniemi procentami.

4) Co się tyczy komunikacji z lądowaniami ustanowionemi w art. I i II niniejszego Układu, właściwe władze Państwa, przez które odbywa się tranzyt, zatwierdzą taryfy, rozkłady lotów i przepisy przewozowe przedsiębiorstwa, wyznaczonego przez drugie Państwo, o ile one zostały zatwierdzone przez właściwe władze Państwa, do którego przynależy to przedsiębiorstwo.

Pod tym względem przedsiębiorstwo eksploatujące będzie obowiązane dostosować te taryfy, rozkłady lotów i przepisy przewozowe do taryf i t. d. na linjach prowadzących przez Państwo, przez które odbywa się tranzyt, a przechodzących przez Brno, względnie przez Lwów, biorąc zarazem pod uwagę interesy odnośnych linij obydwu Państw Umawiających się.

Na dowód czego niżej podpisani Pełnomocnicy spisali niniejszy Protokół, który będzie miał taką samą moc i taki sam czas trwania jak i Układ, do którego on się odnosi.

Sporządzono w Pradze, dnia piętnastego kwietnia tysiąc dziewięćset dwudziestego szóstego roku w dwóch egzemplarzach, po jednym dla każdego z Państw Umawiających się.

(-) Dr. V. Girsa (-) Dr. Zygmunt Lasocki

(-) Inż. Václav Roubik (-) F. Moskwa

Przekład.

PROTOKÓŁ.

Przystępując do podpisania Układu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeskosłowacką o żegludze powietrznej, Pełnomocnicy polscy, należycie do tego upoważnieni, oświadczają w odpowiedzi na pytanie Pełnomocników czeskosłowackich, że Międzynarodowe Towarzystwo Żeglugi Powietrznej (dawniejsze "Towarzystwo Franco-Roumaine") korzysta ze strony Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie Umowy z dnia 20 lipca 1921 r., na przeciąg dziesięciu lat, z zezwolenia na przewóz osób, poczty i towarów drogą powietrzną na linji z Warszawy do granicy w kierunku na Pragę.

Pełnomocnicy czeskosłowaccy przyjmują to oświadczenie do wiadomości.

Sporządzono w Pradze, dnia piętnastego kwietnia tysiąc dziewięćset dwudziestego szóstego roku, w dwóch egzemplarzach, po jednym dla każdego z Państw Umawiających się.

(-) Dr. V. Girsa (-) Dr. Zygmunt Lasocki

(-) Inż. Vaclav Roubik (-) F. Moskwa

Przekład.

PROTOKÓŁ.

Niżej podpisani Pełnomocnicy zebrali się w dniu dzisiejszym, celem podpisania Układu pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeskosłowacką o żegludze powietrznej.

Przystępując do podpisu, niżej podpisani, należycie upoważnieni zgodnie uchwalili co następuje:

1) Celem popierania rozwoju lotnictwa handlowego i międzynarodowych połączeń powietrznych między obu krajami, Państwa Umawiające się, porozumieją się w układzie późniejszym co do warunków skutecznej współpracy pod względem technicznym i materjałów lotniczych.

2) Kompetentne władze administracyjne obu Umawiających się Stron, będą ułatwiały w granicach własnego ustawodawstwa regulowanie wszystkich spraw administracyjnych, odnoszących się do stosunków między wspomnianemi władzami administracyjnemi i przedsiębiorstwami wskazanemi w niniejszym Układzie, i będą w tym względzie postępowały z możliwie największym pośpiechem.

Na dowód czego niżej podpisani spisali niniejszy Protokół i zaopatrzyli go swojemi podpisami.

Sporządzono w Pradze, dnia piętnastego kwietnia tysiąc dziewięćset dwudziestego szóstego roku, w dwóch egzemplarzach, po jednym dla każdego z Państw Umawiających się.

(-) Dr. V. Girsa (-) Dr. Zygmunt Lasocki

(-) Inż. Vaclav Roubik (-) F. Moskwa

Przekład.

PROTOKÓŁ.

1. Przystępując do podpisania Układu pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeskosłowacką o żegludze powietrznej, Pełnomocnicy polscy, upoważnieni do tego należycie, oświadczają, że Rząd Polski wyznacza, w myśl brzmienia art. pierwszego wymienionego Układu, "Polską Linję Lotniczą (P. L. L.) Aerolot S. A." jako przedsiębiorstwo, eksploatujące linję wymienioną we wspomnianym artykule.

Pełnomocnicy czeskosłowaccy przyjmują to oświadczenie do wiadomości i oświadczają, że przedsiębiorstwo czeskosłowackie, wymienione w art. 2 tegoż Układu, zostanie w odpowiednim czasie wyznaczone.

2. Pełnomocnicy niżej podpisani opracowali wspólnie tekst koncesji, która zostanie udzielona towarzystwu, wyznaczonemu w myśl powyższego przez Rząd Polski, przez właściwą władzę czeskosłowacką.

Koncesja ta, której tekst dołącza się do niniejszego, udzielona zostanie towarzystwu, gdy ono zastosuje się. pod tym względem do przepisów ustawy czeskosłowackiej z dnia 29 lipca 1925 r., № 172 Zbioru Ustaw i Rozporządzeń.

3. Pełnomocnicy zgodzili się również na to, że właściwa władza czeskosłowacka udziela wyżej wyznaczonemu przedsiębiorstwu polskiemu pozwolenia w myśl art. 45 powyżej wspomnianej ustawy na przewóz ponad terytorjum czeskosłowackiem osób, poczty i towarów, na linji w kierunku na Kraków lub na Katowice z jednej strony, i w kierunku na Wiedeń z drugiej strony, bez lądowania na wspomnianem terytorjum.

Pozwolenie niniejsze będzie ważne do czasu udzielenia koncesji wymienionej powyżej pod 2. Pozwolenie niniejsze traci wszelako swą ważność w dniu 15 czerwca 1926 r., jeżeli P. L. L. Aerolot S. A. nie wniesie do tego dnia podania, należycie sporządzonego celem otrzymania ze strony czeskosłowackiego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych uprawnienia do działalności handlowej w Czechosłowacji.

Na dowód czego, niżej podpisani Pełnomocnicy spisali niniejszy Protokół, i zaopatrzyli go swojemi podpisami.

Sporządzono w Pradze, dnia piętnastego kwietnia tysiąc dziewięćset dwudziestego szóstego roku, w języku francuskim, w dwóch egzemplarzach, po jednym dla każdego z Państw Umawiających się.

1 załącznik.

(-) Dr. V. Girsa (-) Dr. Zygmunt Lasocki

(-) Inż. Vaclav Roubik (-) F. Moskwa

ZAŁĄCZNIK 

Ministerstwo Robót Publicznych Republiki Czeskosłowackiej udziela Spółce "Polska Linja Lotnicza (P. L. L.) Aerolot S. A." na podanie z dn. 15 kwietnia 1926 r. na mocy art. 17 ustawy o lotnictwie z dnia 8 lipca 1925 r. № 172 Zbioru Ustaw i Rozporządzeń koncesji na prawo wykonywania regularnych lotów celem przewozu osób, bagażu, towarów i poczty na linji lotniczej w kierunku do Krakowa lub Katowic z jednej strony oraz w kierunku do Wiednia z drugiej strony i zpowrotem (art. 17 2a wymienionej ustawy), o ile ona przechodzi przez terytorjum Republiki Czeskosłowackiej, na czas ważności czeskosłowacko-polskiego Układu o żegludze powietrznej z dnia 15 kwietnia 1926 r., na następujących warunkach:

I.

1) Spółka winna przy wykonywaniu przedsiębiorstwa przestrzegać wszystkich przepisów czeskosłowackich, regulujących ruch lotniczy oraz odnośnych regulaminów, obowiązujących na lotnisku, które w czasie wydania koncesji obowiązują lub też będą potem wydane, jak również wszystkich przepisów Konwencji Lotniczej z dnia 13 października 1919 r. wraz z aneksami. Spółka podlega poza tem i ogólnym ustawom, rozporządzeniom i przepisom, obowiązującym w Republice Czeskosłowackiej.

2) Spółka winna zwłaszcza celem wykonywania swego przedsiębiorstwa powołać stałego zarządcę w myśl ustępu 4 art. 17 ustawy Na 172/1925 Zbioru Ustaw i Rozporządzeń, którym może być jedynie obywatel czeskosłowacki lub polski, władający w słowie i piśmie państwowym językiem czeskosłowackim i zakomunikować o nim Ministerstwu Robót Publicznych celem zatwierdzenia najmniej 14 dni przed rozpoczęciem działalności.

3) a) Spółka winna przy wykonywaniu regularnego przewozu na tej linji osób, bagażu, towarów i poczty lądować na państwowem lotnisku cywilnem w Brnie, to znaczy jest obowiązana lądować w Brnie przy przelocie w każdym kierunku trzy razy tygodniowo w różnych dniach; loty z lądowaniem w Brnie w niedzielę zależne są od pozwolenia Ministerstwa Robót Publicznych w Pradze w myśl porozumienia ze Spółką.

b) Jeśli normalny lot z obowiązkowem lądowaniem w Brnie nie mógł być wykonany w dniach przewidzianych przez rozkład lotów z innych powodów niż meteorologicznych. Spółka jest obowiązana na drugi dzień wykonać lot kompensacyjny z obowiązkowem lądowaniem w Brnie, jeżeli warunki meteorologiczne na to pozwolą.

c) Obok lotów wymienionych pod a) i b) może Spółka, jeśli wymaga tego jej interes, wykonywać loty z lądowaniem lub bez lądowania w Brnie. Te loty nie mogą mieć miejsca w dniach, w których nie były wykonane loty regularne według rozkładu lotów z obowiązkowem lądowaniem w Brnie. Jeśli jednak lot z Krakowa (Katowic) lub Wiednia z lądowaniem w Brnie nie mógł być wykonany z przyczyn meteorologicznych wcześniej niż 4¹/₂ godziny przed zachodem słońca, może Spółka wykonać w ten dzień lot bezpośredni bez lądowania w Brnie.

4) Spółka winna uruchomić linję najpóźniej w rok po wydaniu koncesji.

5) Spółka jest obowiązana w razie życzenia czeskosłowackiego Zarządu Pocztowego obsługiwać przewozy poczty samolotami za wynagrodzeniem, które będzie określone według art. IV czeskosłowacko-polskiego Układu o żegludze powietrznej z dnia 15 kwietnia 1926 r.

6) Spółka jest odpowiedzialną za wszelkie szkody, któreby powstały wskutek wykonywania wyżej wymienionego przedsiębiorstwa na własności, życiu lub zdrowiu osób trzecich według art. 29-40 ustawy № 172/1925 Zbioru Ustaw i Rozporządzeń i jest obowiązana przed rozpoczęciem eksploatacji przedstawić Ministerstwu Robót Publicznych w Pradze zaświadczenia, wydane przez Państwo Polskie o tem, że przedsięwzięta wszelkie potrzebne środki, aby mogła zapłacić odszkodowanie za wszelką szkodę, powstałą wskutek wykonywania tego przedsiębiorstwa na terytorjum Republiki Czeskosłowackiej.

7) Do prowadzenia i obsługi samolotów i urządzeń na nich Spółka może powoływać jedynie osoby całkowicie pewne, zadość czyniące przepisom Międzynarodowej Konwencji Żeglugi Powietrznej z dn. 13 października 1919 r. i jej aneksom, osoby, które są obywatelami czeskosłowackimi lub polskimi; również na lotnisku w Brnie Spółka winna zatrudniać pracowników, będących wyłącznie obywatelami tych Państw. Wyjątki od powyższego postanowienia są możliwe tylko za poprzednią zgodą Ministerstwa Robót Publicznych w Pradze.

8) Spółka winna jest na żądanie Ministerstwa Robót Publicznych w Pradze niezwłocznie zwolnić swego funkcjonarjusza, który dopuścił się przewinienia przeciwko bezpieczeństwu Państwa Czeskosłowackiego, lub przemytnictwa.

9) Tekst biletów i obwieszczeń wydawanych przez Spółkę na terytorjum Republiki Czeskosłowackiej oraz tekst napisów na obiektach Spółki, znajdujących się na tem terytorium, winien być na pierwszem miejscu w języku czeskosłowackim. Napisy w samolotach, przeznaczonych dla publiczności winny być także w języku czeskosłowackim.

10) Koncesja wygasa z chwilą wygaśnięcia ważności czeskosłowacko-polskiego Układu o żegludze powietrznej z dnia 15 kwietnia 1926 r. a przed upływem tego terminu w wypadkach wskazanych w art. 20 ustawy № 172/1925 Zbioru Ustaw i Rozporządzeń. Ważność koncesji może być jednak zawieszona w każdej chwili, jeśli nie bada spełnione warunki tej koncesji, lub się okaże, że nią zostały spełnione postanowienia art. 17, ustępu 6 ustawy z dnia 8 lipca 1925 r. № 172 Zbioru Ustaw i Rozporządzeń, w szczególności w razie, jeśli czeskosłowacko-polski Układ o żegludze powietrznej z dnia 15 kwietnia 1926 r. nie będzie ratyfikowany w trzy miesiące od dnia jego podpisania; oprócz tego ważność koncesji może być zawieszona jeśli działalność Spółki będzie zawieszona przez Państwo Polskie zgodnie z art. VII pkt. 1 i 4 powyższego Układu i to bez różnicy, czy stanie się to z własnej decyzji, lub wskutek żądania Państwa Czeskosłowackiego.

II.

1) Państwo Czeskosłowackie zapewni Spółce dla celów związanych z eksploatacją w myśl niniejszej koncesji na państwowem lotnisku cywilnem w Brnie bezpłatnie:

a) korzystanie z państwowego lotniska cywilnego;

b) umieszczenie 2 samolotów Spółki w hangarze na tem lotnisku, oświetlenie hangaru oraz w razie możliwości jego ogrzewanie;

c) korzystanie z jednego urządzonego pokoju kancelaryjnego, z opałem, światłem i sprzątaniem;

d) korzystanie z jednego podziemnego bezpiecznego składu na 20.000 litrów benzyny oraz umieszczenie w magazynie potrzebnej ilości smarów;

e) dowóz samochodem podróżnych, towarów i poczty z lotniska do Brna i odwrotnie;

f) korzystanie z telefonicznych rozmów miejskich oraz przesyłanie służbowych depesz telegraficznych i radiotelegraficznych, jeśli dyrekcja lotniska uzna poprzednio ich niezbędność dla przelotu;

g) służbę sygnalizacyjną;

h) wspólne korzystanie jednemu monterowi Spółki z normalnych urządzeń warsztatowych;

ch) korzystanie z niezbędnych pomieszczeń na skład materjałów i części zapasowych;

i) korzystanie ze służby meteorologicznej;

j) pomoc przy przylocie i odlocie we dnie, zaś w nocy niezbędną pomoc przy lotach opóźnionych, a w razie wprowadzenia na lotnisku służby nocnej pomoc, jak we dnie, przyczem pod słowem "pomoc" nie rozumie się opatrzenia samolotu;

k) załatwianie spraw handlowych i administracyjnych Spółki w razie życzenia Spółki.

2) Państwo Czeskosłowackie da do dyspozycji Spółce dla naprawy samolotów mechaników, monterów i siły pomocnicze w warsztatach w Brnie za zwrotem własnych kosztów, pod warunkiem, że prace te będą wykonywane pod dozorem mechanika Spółki. Spółka jednak nie ma prawa bez zgody Ministerstwa Robót Publicznych wykonywać na państwowem lotnisku cywilnem w Brnie żadnej innej zarobkowej czynności, oprócz tej, która jest przedmiotem niniejszej koncesji.

3) Co się tyczy materjałów pędnych będą Spółce przyznane takie same ulgi, z jakich korzystają inne zagraniczne towarzystwa lotnicze w Republice Czeskosłowackiej.

III.

1) Samoloty, motory oraz części zapasowe, przyrządy, przeznaczone do wykonywania przedsiębiorstwa w myśl niniejszej koncesji, będą przy wwozie do Republiki Czeskosłowackiej podlegały procedurze rejestracji celnej.

2) Ten materjał będzie się znajdował pod dozorem zarządu celnego i może być użyty jedynie do celów eksploatacji w myśl niniejszej koncesji.

3) Zużyty materjał, który nie podlegał opłatom celnym przy wwozie do drugiego państwa umawiającego się, winien być wywieziony, jeśli opłaty celne nie zostały dodatkowo uiszczone. Przy dodatkowem ocleniu zużytego materjału będą uwzględnione wszystkie ustawowo dopuszczalne zniżki, wynikłe z przeróbek lub ze zniszczenia wzmiankowanego materjału.

4) Podróżni w tranzycie z lądowaniem lub bez lądowania nie będą podlegali postępowaniu celnemu, podlegają jednak w wypadkach lądowania kontroli celnej. Przewóz towarów w tranzycie nie podlega postępowaniu celnemu. Towar w tranzycie z lądowaniem podlega dozorowi celnemu, nie podlega jednak celnemu postępowaniu ani opłatom celnym, z wyjątkiem opłat statystycznych.

5) Jak długo w Republice Czeskosłowackiej lub Rzeczypospolitej Polskiej obowiązuje przymus paszportowy, podróżni winni posiadać ważny paszport, są jednak zwolnieni od zaopatrywania go w wizę odnośnych urzędów czeskosłowackich.

Zaznajomiwszy się z powyższym Układem uznaliśmy go i uznajemy za słuszny zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nim postanowień; oświadczamy, że jest przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywany.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 12 lipca 1926 r.

Przekład.

Praga, dn. 2 kwietnia 1927 r.

№ 47.641/IV-7/27

Panie Ministrze,

Powołując się na Układ pomiędzy Rzeczypospolitą Polską a Republiką Czeskosłowacką o żegludze powietrznej podpisany w Pradze dnia 15 kwietnia 1926 r., mam zaszczyt, należycie do tego upoważniony, zakomunikować Waszej Ekscelencji co następuje:

Sens postanowień artykułu VI, ust. 1 i 2 wymienionego wyżej Układu oraz postanowienie punktu 3-go Protokółu zamknięcia sprecyzowany jest przez następujące postanowienia:

"1) Jako gwarancję należności celnych oraz innych opłat przepisanych za części zamienne, wskazane w art. VI Układu między Republiką Czeskosłowacką a Rzeczypospolitą Polską o żegludze powietrznej podpisanego w Pradze dnia 15 kwietnia 1926 r., właściwe władze jednego Umawiającego się Państwa przyjmą oświadczenie Poselstwa drugiego Umawiającego się Państwa, stwierdzające, że Rząd tego ostatniego zatrzyma, w razie potrzeby, z sum subwencyjnych państwowych, przyznanych swojemu towarzystwu żeglugi powietrznej, kwotę należną przez to towarzystwo z tytułu należności celnych i innych opłat Państwu, do którego powyższe części zamienne są importowane i że ten Rząd prześle tę kwotę niezwłocznie w drodze dyplomatycznej do kasy władzy celnej, która wydała nakaz wypłacenia.

2) Żadna kaucja nie będzie żądana przez Państwo przelotu od przelatujących tranzytem, z lądowaniem lub bez, przez jego obszar celny samolotów drugiego Państwa".

Postanowienia powyższe zachowają taką samą moc i taki sam czas trwania co i wymieniony wyżej Układ.

Komunikując powyższe, proszę Waszą Ekscelencję zechcieć zakomunikować mi o zgodzie Jej, potwierdzając mi odbiór tego listu.

Zechce Pan, Panie Ministrze, przyjąć zapewnienia mego wysokiego poważania.

(-) Dr. K. Krofta

Jego Ekscelencja

Pan Dr. Zygmunt LASOCKI,

Poseł Nadzwyczajny i Minister

Pełnomocny Rzeczypospolitej Polskiej

w Pradze.

Przekład.

POSELSTWO POLSKIE Praga, dnia 2 kwietnia 1927 r.

№ 1048/27

Panie Ministrze,

Listem z daty dnia dzisiejszego zechciał Pan, powołując się na Układ pomiędzy Republiką Czeskosłowacką a Rzecząpospolitą Polską o żegludze powietrznej podpisany w Pradze dnia 15 kwietnia 1926 r., zakomunikować mi co następuje:

Sens postanowień artykułu VI, ust. 1 i 2 wymienionego wyżej Układu oraz postanowienie punktu 3-go Protokółu zamknięcia sprecyzowany jest przez następujące postanowienia:

"1) Jako gwarancję należności celnych oraz innych opłat przepisanych za części zamienne, wskazane w art. VI Układu między Republiką Czeskosłowacką a Rzecząpospolitą Polską o żegludze powietrznej podpisanego w Pradze dnia 15 kwietnia 1926 r., właściwe władze jednego Umawiającego się Państwa przyjmą oświadczenie Poselstwa drugiego Umawiającego się Państwa, stwierdzające, że Rząd tego ostatniego zatrzyma, w razie potrzeby, z sum subwencyjnych państwowych, przyznanych swojemu towarzystwu żeglugi powietrznej, kwotę należną przez to towarzystwo z tytułu należności celnych i innych opłat Państwu, do którego powyższe części zamienne są importowane, i że ten Rząd prześle tę kwotę niezwłocznie w drodze dyplomatycznej do kasy władzy celnej, która wydała nakaz wypłacenia.

2) Żadna kaucja nie będzie żądana przez Państwo przelotu od przelatujących tranzytem, z lądowaniem lub bez, przez jego obszar celny samolotów drugiego Państwa".

Postanowienia powyższe zachowają taką samą moc i taki sam czas trwania co i wymieniony wyżej Układ.

Należycie upoważniony, mam zaszczyt potwierdzić Panu odbiór tego komunikatu, na którego treść Rząd Polski i Rząd Czeskosłowacki wyrażają zgodę.

Zechce Pan, Panie Ministrze, przyjąć zapewnienie mego wysokiego poważania.

(-) Zygmunt Lasocki

Jego Ekscelencja

Pan Dr. KAMIL KROFTA,

Poseł Nadzwyczajny i Minister

Pełnomocny Republiki Czeskosłowackiej

w Pradze.

Noty niniejsze potwierdzam i ratyfikuję.

Warszawa, dnia 14 lipca 1927 r.

• Identyfikator: Dz.U.1927.86.768
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Czechosłowacja-Polska. Układ o żegludze powietrznej. Praga.1926.04.15.
• Data aktu: 15/04/1926
• Data ogłoszenia: 05/10/1927
• Data wejścia w życie: 23/07/1927