Włochy-Polska. Konwencja dotycząca uregulowania stosunków finansowych włoskich towarzystw ubezpieczeń, które działały na obszarze, należącym obecnie do Rzeczypospolitej Polskiej. Rzym.1925.07.22.

KONWENCJA

pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Włoskiem, dotycząca uregulowania stosunków finansowych włoskich towarzystw ubezpieczeń, które działały na obszarze, należącym obecnie do Rzeczypospolitej Polskiej, podpisana w Rzymie dn. 22 lipca 1925 roku.

(Ratyfikowana zgodnie z ustawą z dn. 17 marca 1926 r. - Dz. U. R. P. Nr. 30, poz. 184).

Przekład.

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

Dnia dwudziestego drugiego lipca tysiąc dziewięćset dwudziestego piątego roku podpisana została w Rzymie pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Włoskiego Konwencja, dotycząca uregulowania stosunków finansowych włoskich towarzystw ubezpieczeń, które działały na obszarze, należącym obecnie do Rzeczypospolitej Polskiej, o następującem brzmieniu dosłownem:

Konwencja między Rzeczpąspolitą Polską a Królestwem Włoch, dotycząca przepisów finansowych dla włoskich towarzystw ubezpieczeń, które działały na obszarze należącym obecnie do Rzeczypospolitej Polskiej.

RZECZPOSPOLITA POLSKA

i

KRÓLESTWO WŁOCH

w celu załawienia w sposób przyjazny spraw finansowych włoskich towarzystw ubezpieczeń, które działały na obszarze należącym obecnie do Rzeczypospolitej Polskiej, zamianowały jako swoich Pełnomocników:

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej:

P. Henryka GRUBERA, Doktora praw, Dyrektora Państwowego Urzędu Kontroli Ubezpieczeń w Ministerstwie Skarbu;

Jego Królewska Mość Król Włoch:

Jego Ekscelencję Amedeo GIANNINI, honorowego Ministra Pełnomocnego, Radcę Stanu;

którzy po zbadaniu swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i należyte co do formy

zgodzili się na następujące postanowienia:

Art.  I.

Portfel polski.

1. Włoskie towarzystwa ubezpieczeń, które działały na obszarze, należącym obecnie do Rzeczypospolitej Polskiej, utworzą specjalny portfel umów ubezpieczenia na życie, jak również i rent, zawartych w koronach austro-węgierskich, markach niemieckich, markach polskich i rublach rosyjskich z osobami, które w dniu wejścia w życie niniejszej Konwencji są obywatelami polskimi i które ostatnią składkę, uiszczoną przed dniem 1 stycznia 1925 r., wpłaciły w oddziałach polskich wspomnianych towarzystw.

2. Obywatele polscy, których umowy nie odpowiadają warunkom wymaganym dla włączenia do portfelu polskiego na mocy postanowień ustępu poprzedniego niniejszego artykułu, ale którzy przynajmniej od dnia 1 stycznia 1925 r. stale zamieszkują na obszarach Rzeczypospolitej Polskiej, mają prawo w ciągu sześciu miesięcy od daty wejścia w życie niniejszej Konwencji żądać włączenia ich umów do portfelu polskiego i przekazania do biura uznanego przez Rząd Polski przedstawiciela towarzystwa włoskiego, o ile tylko wspomniane umowy zostały zawarte przed 1 stycznia 1919.

Art.  II.

Waloryzacja.

Umowy ubezpieczenia, włączone do portfelu polskiego zgodnie z art. I., będą zwaloryzowane w złotych stosownie do postanowień niniejszej Konwencji.

Art.  III.

Waloryzacja w złotych umów ubezpieczenia zawartych przed 1 stycznia 1919, będzie dokonana według kursów następujących:

1 korona austro - węgierska	0,15	zł.
1 marka polska	0,100	"
1 marka niemiecka	0,176	"
1 rubel rosyjski	0,381	"

pod warunkiem, że włoskie towarzystwa ubezpieczeń będą traktowane przez Rząd Polski z największą przychylnością.

Art.  IV.

Umowy ubezpieczenia zawarte przed 1 stycznia 1919.

1. Umowy ubezpieczenia zawarte przed 1 stycznia 1919, nie zapadłe i nie unieważnione na zasadzie warunków umowy przed datą wejścia w życie niniejszej Konwencji, będą stosownie do wyboru ubezpieczającego (biorącego ubezpieczenie) albo nadal utrzymane w mocy, albo zredukowane, albo wykupione. Unieważnienia umów dokonane przez towarzystwa, będą uznane za ważne tylko, jeżeli były spowodowane winą ubezpieczającego.

2. Dla dalszego utrzymania umów w mocy winni ubezpieczający uiścić bez procentów wszystkie składki zapadłe od 1 stycznia 1919, zwaloryzowane w złotych, stosownie do postanowień art. 3 z potrąceniem jeden procent sumy składek wpłaconych, przerachowanych na złote według przeciętnych kursów rocznych podanych w tabeli art. 8.

Składki wpłacane od 1 stycznia 1923 będą przerachowane według relacji jeden złoty za 1,800,030 marek polskich, lub za 2,570,000 marek niemieckich, lub 830,000 rubli rosyjskich.

3. Przy wpłacaniu należnych składek od ubezpieczającego przysługuje temuż prawo do 6-miesięcznej zwłoki od daty wejścia w życie niniejszej Konwencji. Towarzystwa ubezpieczeń wystosują do każdego ubezpieczającego wezwanie do uiszczenia składak.

W przypadkach, gdy składki, należne w myśl powyższych postanowień, nie będą wpłacone w terminie 6 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszej Konwencji, umowy zostaną zamienione na ubezpieczeni wolne od opłaty składek, z sumą zredukowaną, lub, na żądanie ubezpieczającego, będzie wypłacona suma wykupu.

Sumy zredukowane jak również sumy wykupu będą ustalane zgodnie z warunkami umów, przy przyjęciu za podstawę ubezpieczenia rezerwy matematycznej na dzień 31 grudnia 1918. Sumy w ten sposób określone będą zwaloryzowane w złotych według kursów przewidzianych w art. 3. Poza tem składki wpłacone po 31 grudnia 1918, będą zbonifikowane uprawnionym w wysokości 1 proc. sumy tych składek obliczonej w złotych według przeciętnych kursów rocznych podanych w tabeli art. 8.

Dla składek wpłaconych od 1 stycznia 1923, będą stosowane postanowienia ustępu drugiego § 2 niniejszego artykułu.

4. Sumy ubezpieczone na zasadzie umów zawartych przed 1-ym stycznia 1919, które już zapadły lub zapadną w ciągu sześciu miesięcy od daty wejścia w życie niniejszej Konwencji, będą zwaloryzowane w złotych, stosowne do postanowień art. 3. Od sum tych będą odjęte składki należne za czas od 1 stycznia 1919 r., zwaloryzowane w złotych stosownie do postanowień art. III, po potrąceniu jednak 1% sumy składek wpłaconych w czasie od dnia 1 stycznia 1919, a przerachowanych na złote według postanowień § 2 niniejszego artykułu.

5. Umowy zredukowane zgodnie z ich warunkami przed 1-ym stycznia 1919, będą zwaloryzowane w złotych według kursów ustalonych w art. III.

6. Towarzystwa ubezpieczeń będą mogły wypłacać sumy należne od nich z tytułu zapadłości wykupów lub zaliczek w terminie 3 lat od dnia 1 lipca 1926, bez odsetek. Sumy należne na skutek śmierci ubezpieczonego z wyjątkiem ubezpieczeń z terminem stałym, będą likwidowane bez zwłoki.

Art.  V.

Umowy ubezpieczenia zawarte w czasie od dnia 1 stycznia 1919.

Umowy ubezpieczenia, zawarte w czasie od dnia 1 stycznia 1919, będą przerachowane na złote według relacji 1 złoty za 1.800.000 marek polskich, 2.570.000 koron austro-węgierskich lub 830.000 rubli rosyjskich.

Uprawnieni otrzymają bonifikację w wysokości 1 proc. sumy składek wpłaconych, przerachowanych według przeciętnych kursów rocznych podanych w tabeli art. VIII, jeżeli składki te były uiszczone przed 1 stycznia 1923, bez względu na zapadłość lub też unieważnienie umów.

Do składek wpłaconych w czasie od dnia 1-go stycznia 1923, będą miały zastosowanie postanowienia ustępu drugiego § 2 art. IV.

Art.  VI.

Zapłaty uskutecznione przed dniem wejścia w życie Konwencji.

Zapłaty uskutecznione przez towarzystwa włoskie przed dniem wejścia w życie niniejszej Konwencji z tytułu umów, zawartych przed 1 stycznia 1919, nie będą mogły być kwestionowane, z wyjątkiem tych wypadków, kiedy zapłaty te zostały przyjęte z zastrzeżeniem ewentualnego dochodzenia różnicy, jakaby wynikła z waloryzacji sumy należnej. W wypadkach tych zakłady wypłacą sumę zwaloryzowaną stosownie do postanowień art. III, zmniejszoną o kwotę już zlikwidowaną, przerachowaną według kursów przewidzianych w art. VIII, odpowiednio do daty jej likwidacji. Co się tyczy składek, wpłaconych w czasie od dnia 1 stycznia 1919, będą obowiązywały postanowienia art. IV.

Art.  VII.

Pożyczki pod zastaw polis.

1. Pożyczki pod zastaw polis będą:

a) zwaloryzowane stosownie do postanowień art. III, jeżeli były wypłacone ubezpieczającym przed dniem 1 stycznia 1919;

b) przerachowane według kursów przewidzianych w art. VIII, jeżeli były wypłacone ubezpieczającym w czasie od dnia 1 stycznia 1919;

2. Odsetki od pożyczek będą liczone dopiero od daty wejścia w życie niniejszej Konwencji;

3. Zwaloryzowana lub przerachowana suma pożyczek pod zastaw polis nie będzie mogła być wyższą od rezerwy na dzień 31 grudnia 1918, zwaloryzowanej według art. 3, ani taż nie może przekraczać wysokości bonifikacji, przewidzianej w art. 5. jeżeli by to zaszło.

Art.  VIII.

Kursy przerachowania od 1 stycznia 1919 do 31-go grudnia 1922.

Jeden złoty równa się:		Rublom rosyjskim	Koronom austro-węgierskim	Markom niemiec.	Markom polskim
Styczeń	1919	1,10	2,90	1,8	1,50
Luty	"	1,35	3,20	2,0	1,75
Marzec	"	1,50	4,00	2,0	2,00
Kwiecień	"	2,00	4,75	2,0	2,25
Maj	"	2,25	5,50	2,0	2,50
Czerwiec	"	2,50	5,75	2,1	2,75
Lipiec	"	3,75	6,20	2,4	3,25
Sierpień	"	4,25	8,00	2,8	4,25
Wrzesień	"	5,75	11,00	3,3	6,00
Październik	"	6,55	14,00	4,2	7,50
Listopad	"	8,50	17,00	5,5	10,00
Grudzień	"	10,50	22,00	7,0	14,00
Styczeń	1920	12	28	9	19
Luty	"	13	35	11	23
Marzec	"	13	35	12	25
Kwiecień	"	13	35	12	25
Maj	"	14	35	11	30
Czerwiec	"	13	30	11	31
Lipiec	"	13	-	11	34
Sierpień	"	13	-	11	40
Wrzesień	"	14	-	11	45
Październik	"	17	-	11	60
Listopad	"	19	-	11	80
Grudzień	"	23	-	11	100
Styczeń	1921	25	-	11	120
Luty	"	30	-	11	130
Marzec	"	35	-	11	145
Kwiecień	"	40	-	11	140
Maj	"	55	-	11	150
Czerwiec	"	80	-	11	200
Lipiec	"	120	-	11	300
Sierpień	"	200	-	11	400
Wrzesień	"	-	-	14	425
Październik	"	-	-	18	450
Listopad	"	-	-	23	450
Grudzień	"	-	-	25	450
Styczeń	1922	-	-	28	450
Luty	"	-	-	31	500
Marzec	"	-	-	40	550
Kwiecień	"	-	-	46	600
Maj	"	-	-	48	650
Czerwiec	"	-	-	50	750
Lipiec	"	-	-	70	850
Sierpień	"	-	-	120	1.000
Wrzesień	"	-	-	180	1.200
Październik	"	-	-	320	1.400
Listopad	"	-	-	750	1.800
Grudzień	"	-	-	950	2.500

Art.  IX.

Umowy zawarte w innych walutach aniżeli wskazane w art. I.

Sumy należne z tytułu umów ubezpieczeń zawartych w innych walutach, aniżeli wskazane w art. I, lub zawartych z klauzulą wypłaty w zlocie, będą wypłacone stosownie do warunków tych umów, w wysokości i w walutach w nich ustalonych.

Art.  X.

Kaucje od ubezpieczeń podlegających waloryzacji.

Towarzystwa włoskie złożą w Polsce tytułem kaucji pokrycie rezerwy matematycznej, odnoszącej się do polskiego portfelu, zwaloryzowanej, stosownie do postanowień niniejszej Konwencji.

Powyższa kaucja będzie ulokowana stosownie do obowiązujących w Polsce przepisów o kaucjach i lokalach zagranicznych zakładów ubezpieczeń.

Art.  XI.

Kaucje od ubezpieczeń niepodlegających waloryzacji.

Kaucje złożone przez włoskie towarzystwa ubezpieczeń w Polsce na pokrycie zobowiązań, wynikających z umów ubezpieczenia, niepodlegających waloryzacji, nie mogą być użyte na pokrycie zobowiązań odnoszących się do portfelu polskiego, o którym mowa w art. I.

Art.  XII.

Sąd właściwy.

Dla wszystkich sporów, które mogłyby wyniknąć między włoskiemi towarzystwami ubezpieczeń i ubezpieczającymi, lub osobami uprawnionemi z tytułu umów ubezpieczeń, należących do portfelu polskiego, o którym mowa w art. I. właściwy będzie sąd miejsca, w którem ma swą siedzibę biuro zatwierdzonego przez Rząd Polski przedstawiciela włoskiego towarzystwa, nawet w wypadkach, kiedy w umowie ubezpieczenia postanowiono inaczej.

Art.  XIII.

Ratyfikacja.

Niniejsza Konwencja będzie ratyfikowana i dokumenty ratyfikacyjne będą wymienione możliwie najprędzej.

Data wymiany dokumentów ratyfikacyjnych będzie również datą wejścia w życie niniejszej Konwencji.

Na dowód czego wyżej wymienieni pełnomocnicy podpisali niniejszą Konwencję.

Sporządzono w Rzymie dnia 22 lipca 1925 roku, w języku francuskim, w dwóch egzemplarzach, które wzajemnie będą wydane każdemu z Państw podpisujących.

Zaznajomiwszy się z powyższą Konwencją uznaliśmy i uznajemy ją za słuszną zarówno w całości jak i każde z zawartych w niej postanowień; oświadczamy, że jest przyjęta, ratyfikowana i zatwierdzona i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 12 czerwca 1926 roku.

• Identyfikator: Dz.U.1926.77.439
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Włochy-Polska. Konwencja dotycząca uregulowania stosunków finansowych włoskich towarzystw ubezpieczeń, które działały na obszarze, należącym obecnie do Rzeczypospolitej Polskiej. Rzym.1925.07.22.
• Data aktu: 22/07/1925
• Data ogłoszenia: 03/08/1926
• Data wejścia w życie: 26/06/1926