Adwokatura w górnośląskiej części Województwa Śląskiego.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 16 czerwca 1922 r.

o adwokaturze w górnośląskiej części Województwa Śląskiego. ^*

Na mocy ust. 1 art. 36 Ustawy Konstytucyjnej z dnia 15 lipca 1920 r., zawierającej statut organiczny Województwa Śląskiego (Dz. U. R. P. № 73 poz. 497), w brzmieniu art. 1 ustawy z dnia 18 października 1921 r. (Dz. U. R. P. № 85 poz. 608) w związku z ustępem ostatnim art. 40 powołanej Ustawy Konstytucyjnej w brzmieniu art. 2 ustawy z dnia 30 lipca 1921 r. (Dz. U. R. P. № 69 poz. 449) stanowią w porozumieniu z Tymczasową Radą Wojewódzką Województwa Śląskiego co następuje:

Art.  1. ¹

Niemiecka ordynacja adwokacka z dnia 1 lipca 1878 r./22 maja 1910 r. (Dz. U. Rz. z r. 1878 str. 177; z roku 1910 str. 772) ulega następującym zmianom:

1. § 1 otrzymuje brzmienie następujące:

"W okręgach sądów apelacyjnych w Poznaniu i Toruniu oraz górnośląskiej części okręgu sądu apelacyjnego w Katowicach może być dopuszczony do wykonywania adwokatury obywatel Rzeczypospolitej Polskiej, który:

1) w myśl przepisów, obowiązujących na wymienionym obszarze, uzyskał uzdolnienie do piastowania urzędu sędziowskiego, a po uzyskaniu tegoż conajmniej przez dwa lata był czynny na tym obszarze jako asesor, sędzia, prokurator (podprokurator) lub członek sądu administracyjnego, lub też, który przed wejściem w życie niniejszej ustawy wykonywał zawód adwokacki na obszarze, na którym obowiązywała niemiecka ordynacja adwokacka z dnia 1 lipca 1878 r. - 22 maja 1910 r.;

2) w myśl przepisów, obowiązujących w okręgach innych sądów apelacyjnych, nabył uprawnienie do wykonywania zawodu adwokackiego, lub przez dwa lata piastował urząd sędziowski;

3) po uzyskaniu uzdolnienia do piastowania urzędu asesora Prokuratorji Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej conajmniej przez dwa lata pracował w tym urzędzie".

2. § 3 otrzymuje brzmienie następujące:

"O wniosku o dopuszczenie rozstrzyga Minister Sprawiedliwości.

Przed rozstrzygnięciem należy zasięgnąć opinji wydziału właściwej Izby Adwokackiej.

We wniosku o dopuszczenie należy wymienić miejscowość, w której wnioskodawca zamierza zamieszkać".

3. Ustępy pierwszy i drugi § 4 otrzymują brzmienie następujące:

"Kto posiada uzdolnienie do sprawowania zawodu adwokackiego w myśl § 1 liczba 1), musi być na swój wniosek dopuszczony do wykonywania adwokatury.

Prawnicy, wymienieni w § 1 pod 1. 2) i 3), będą dopuszczeni do wykonywania zawodu adwokackiego, jeśli wykażą, że conajmniej przez jeden rok byli czynni na obszarze, na którym obowiązuje niniejsza ustawa, jako sędziowie, prokuratorzy (pod-prokuratorzy), urzędnicy konceptowi Prokuratorji Generalnej lub członkowie sądów administracyjnych".

4. W § 5 dodaje się jako liczbę 7 przepis następujący:

"7) jeśli wnioskodawca, należący do prawników, wymienionych w § 1 pod I.1. 2) i 3), nie odbył służby państwowej, wymienionej w ustąpię 2 § 4".

5. § 6 otrzymuje brzmienie następujące:

"Wnioskowi o dopuszczenie można odmówić:

1) jeżeli wnioskodawca po uzyskaniu uzdolnienia do wykonywania zawodu adwokackiego przez trzy lata nie był dopuszczonym do wykonywania tego zawodu, ani nie piastował urzędu państwowego lub gminnego, ani nie był czynnym w służbie wymiaru sprawiedliwości, ani też nie był profesorem prawa na żadnej z wszechnic państwowych Rzeczypospolitej Polskiej;

2) jeżeli wnioskodawca skutkiem wyroku sądu karnego utracił na pewien przeciąg czasu zdolność do piastowania urzędów publicznych;

3) jeżeli przeciwko wnioskodawcy, który przedtem był adwokatem, w ciągu ostatnich dwóch lat orzeczono w postępowaniu dyscyplinarnem karę nagany lub grzywny powyżej stu pięćdziesięciu złotych;

4) jeżeli przeciw wnioskodawcy, który przedtem piastował urząd sędziego albo prokuratora (podprokuratora), lub który był urzędnikiem Prokuratorji Generalnej, lub członkiem sądu administracyjnego, orzeczono w postępowaniu dyscyplinarnem karę conajmniej nagany",

6. § 7 otrzymuje brzmienie następujące:

"Jeżeli przeciwko wnioskodawcy, uprawnionemu w myśl § 4, wniesiono oskarżenie publiczne O przestępstwo, które może pociągnąć za sobą utratę zdolności do piastowania urzędów publicznych, lub jeżeli przeciwko niemu toczą się dochodzenia dyscyplinarne, należy odłożyć załatwienie wniosku o dopuszczenie aż do ukończenia dochodzeń sądowych lub dyscyplinarnych".

7. § 8 otrzymuje brzmienie następujące

"Dopuszczenie do wykonywania zawodu adwokackiego uprawnia do wykonywania tego zawodu we wszystkich sądach, położonych na obszarze, na którym obowiązuje niniejsza ustawa i przed Sądem Najwyższym".

8. §§ 9 do 13 uchyla się.

9. § 14 otrzymuje brzmienie następujące:

"Dopuszczenia można odmówić, jeżeli w miejscu, w którem wnioskodawca zamieszkać zamierza, urzęduje sędzia, spokrewniony lub spowinowacony z nim w linji prostej, albo spokrewniony lub spowinowacony z nim w linji pobocznej do drugiego stopnia, choćby małżeństwo, będące przyczyną spowinowacenia, już nie istniało".

10. § 15 uchyla się.

11. § 17 otrzymuje brzmienie następujące:

"Adwokat, dopuszczony do wykonywania zawodu adwokackiego, składa na publicznem posiedzeniu sądu powiatowego, w którego siedzibie obrał sobie miejsce zamieszkania, przysięgę wedle roty następującej:

"Przysięgam Panu Bogu Wszechmogącemu, że obowiązki zawodu adwokackiego sumiennie i zgodnie z przepisami prawa spełniać będę; przeciw dobrym obyczajom, porządkowi publicznemu i bezpieczeństwu Rzeczypospolitej Polskiej nie działać, a honoru i godności stanu adwokackiego zawsze strzec będę.

Tak mi Panie Boże dopomóż!"

12. § 18 otrzymuje brzmienie następujące:

"Adwokat musi mieć miejsce zamieszkania w siedzibie sądu; prezes sądu apelacyjnego może wyjątkowo zezwolić adwokatowi na zamieszkanie w miejscowości znajdującej się w pobliża siedziby sądu, w którym to razie przyjmuje się, że adwokat ma miejsce zamieszkania w siedzibie sądu (§ 39). Miejsce zamieszkania winno być identyczne z miejscem, wymienionem we wniosku w myśl ustępu trzeciego § 3.

Adwokat może zmienić miejsce zamieszkania i to w okręgu tej samej Izby Adwokackiej po uprzedniem trzyrniesięcznem zawiadomieniu Izby, w razie zaś przeniesienia się do okręgu innej Izby - po uprzedniem trzymiesięcznem zawiadomieniu obu Izb".

13. § 19 uchyla się.

14. W § 20 wprowadza się zmiany następujące:

a) Ustęp pierwszy otrzymuje brzmienie następujące:

"Przy każdym sądzie apelacyjnym prowadzi się listę adwokatów, mających miejsce zamieszkania w jego okręgu; w liście tej należy wymienić ich miejsce zamieszkania. Odpis listy i wszelkie w niej zmiany podaje sąd apelacyjny do wiadomości Ministrowi Sprawiedliwości, Sądowi Najwyższemu, wszystkim sądom swego okręgu oraz innym sądom apelacyjnym na obszarze, na którym obowiązuje niniejsza ustawa".

b) Ustęp czwarty otrzymuje brzmienie następujące:

"Wpisy ogłosi sąd apelacyjny na koszt adwokata w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Sprawiedliwości, w Monitorze Polskim i w dzienniku, przeznaczonym w Województwie Śląskiem do urzędowych obwieszczeń".

15. W § 21 wprowadza się zmiany następujące:

a) L: 2 otrzymuje brzmienie następujące:

"2. jeżeli adwokat swoje miejsce zamieszkania porzuca z pominięciem przepisu § 18";

b) Ustęp ostatni uchyla się.

16. § 22 otrzymuje brzmienie następujące:

"Dopuszczenie do wykonywania zawodu adwokackiego można odwołać:

1) jeżeli adwokat skutkiem sądowego zarządzenia jest ograniczony w rozporządzaniu swoim majątkiem;

2) jeżeli przez przeniesienie się adwokata wy tworzył się stosunek pokrewieństwa lub powinowactwa, przewidziany w § 14".

17. Ustęp drugi § 24 otrzymuje brzmienie na stępujące:

"Wykreślenie ogłosi sąd apelacyjny w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Sprawiedliwości, w Monitorze Polskim i w dzielniku, przeznaczonym w Województwie Śląskiem do urzędowych obwieszczeń".

18. Ustęp drugi § 25 otrzymuje brzmienie na stępujące:

"O ile zastępcą adwokata nie ma być adwokat, ustanowienie zastępcy może zarządzić tylko prezes sądu apelacyjnego".

19. § 26 otrzymuje brzmienie następujące:

"Na podstawie dopuszczenia do wykonywania zawodu adwokackiego adwokat jest uprawniony do prowadzenia obron, do występowania jako doradca i zastępowania stron w sprawach, do których stosują się ustawy o postępowaniu karnem, o postępowaniu w cywilnych sprawach spornych i postępowaniu upadłościowem.

20. § 27 uchyla się.

21. § 29 otrzymuje brzmienie następujące:

"Jeżeli adwokat chce się wydalić ze swego miejsca zamieszkania na dłużej niż na tydzień, musi się postarać o zastępstwo i zawiadomić o tem sąd powiatowy, w którego siedzibie ma swoje miejsce zamieszkania, oraz wymienić zastępcę".

22. Ustęp pierwszy § 36 otrzymuje brzmienie następujące:

"Adwokata, mającego być przydanym stronie, wybierze sędzia, przed którym się sprawa toczy, z pośród adwokatów, zamieszkałych w siedzibie tegoż sądu, jeżeli zaś takich adwokatów niema, a zachodzi konieczność przydania stronie adwokata - z pośród adwokatów, zamieszkałych w okręgu sądu okręgowego".

23. § 39 otrzymuje brzmienie następujące:

"Pod względem obowiązku adwokata do prowadzenia obrony w sprawach karnych są miarodajne przepisy ustawy o postępowaniu karnem.

W przypadkach, w których w myśl § 144 ustawy o postępowaniu karnem przewodniczący sądu okręgowego lub sędzia powiatowy ma wyznaczyć obrońcę, adwokaci, zamieszkali w okręgu sądu, stoją na równi z adwokatami, zamieszkałymi w siedzibie sądu. Nie mają oni prawa żądać wyjezdnego ani dniowego za podróż do siedziby sądu".

24. § 41. otrzymuje brzmienie następujące:

"Adwokaci, zamieszkali w okręgu sądu apelacyjnego, tworzą Izbę Adwokacką. W okręgu sądu apelacyjnego w Katowicach tworzą Izbę Adwokacką adwokaci górnośląskiej części tegoż okręgu".

25. § 41 a uchyla się.

26. Ustęp pierwszy § 42 otrzymuje brzmienie następujące:

"Izba posiada Wydział, składający się z dziewięciu członków, jeżeli jednak Izba liczy mniej niż-pięćdziesięciu adwokatów, Wydział Izby składa się z pięciu członków".

27. Zdanie pierwsze ustępu pierwszego § 44 otrzymuje brzmienie następujące:

"Wybór członków Wydziału następuje na dwa lata z tem ograniczeniem, że corocznie ustępuje połowa członków, a w razie nierównej liczby za pierwszym razem ich większość".

28. § 47 otrzymuje brzmienie następujące:

"Wynik wyborów należy oznajmić Ministerstwu Sprawiedliwości i prezesowi sądu apelacyjnego, który na koszt Izby adwokackiej ogłosi go w Dzienniku Grzędowym Ministerstwa Sprawiedliwości, w Monitorze Polskim i w dzienniku, przeznaczonym w Województwie Śląskiem do urzędowych obwieszczeń".

29. Ustęp pierwszy § 52 otrzymuje brzmienie następujące:

"Walne Zgromadzenie Izby odbywa się corocznie najpóźniej w marcu. Przewodniczący Izby zwołuje zgromadzenie Izby i Wydziału oraz przewodniczy na nich".

30. Zdanie pierwsze ustępu drugiego § 58 otrzymuje brzmienie następujące:

"Celem zniewolenia członków do poddania się zarządzeniom, można nakładać grzywny do wysokości łącznej sumy trzystu złotych".

31. Po § 61 dodaje się jako § 61 a następujące postanowienie:

"Językiem urzędowym Izby Adwokackiej jest język polski".

32. § 63 otrzymuje brzmienie następujące:

"Karami dyscyplinarnemi są:

1. przestroga; 2) nagana; 3) grzywna do trzech tysięcy złotych; 4) wykluczenie ze stanu adwokackiego.

Naganę można połączyć z grzywną".

33. § 65 otrzymuje brzmienie następujące:

"O ile z przepisów niżej podanych "nie wynika nic innego, stosuje się w postępowaniu dyscyplinarnem odpowiednie przepisy ustawy o postępowaniu karnem w sprawach, podlegających właściwości sądów okręgowych, oraz przepisy §§ 156 nr. II, 177, 188, 189, 191 do 200 niemieckiej ustawy o ustroju sądownictwa, zaś przepisy §§ 187 i 190 tej ustawy przy odpowiedniem uwzględnieniu przepisów o języku urzędowym w sądownictwie i notarjacie, obowiązujących na obszarze, na który rozciąga się moc obowiązująca niniejszej ustawy".

34. § 67 otrzymuje brzmienie następujące:

"W postępowaniu dyscyplinarnem Wydział orzeka jako sąd dyscyplinarny w gronie trzech członków. Sąd dyscyplinarny składa się z przewodniczącego Izby, jego zastępcy i jednego członka Wydziału, wy branego przez Wydział, który oznacza także kolejność powoływania reszty członków Wydziału na zastępców członków sądu dyscyplinarnego".

35. Ustęp pierwszy § 70 otrzymuje brzmienie następujące:

"Sąd dyscyplinarny może postanowić rozpisanie rozprawy głównej bez, poprzedniego śledztwa wstępnego".

36. § 78 i 80 uchyla się,

37. § 84 otrzymuje brzmienie następujące:

"Przy rozprawie główne; po odczytaniu aktu oskarżenia jeden z członków sądu dyscyplinarnego w charakterze sprawozdawcy przedstawi w nieobecności świadków wyniki dotychczasowego postępowania, o ile one odnoszą się do okoliczności, objętych aktem oskarżenia".

38. § 90 otrzymuje brzmienie następujące:

"Przeciw wyrokom sądu dyscyplinarnego przy sługuje odwołanie do Senatu Dyscyplinarnego dla adwokatów przy Sądzie Najwyższym.

Czasokres do odwołania wynosi jeden miesiąc; jest to czasokres konieczny i zaczyna się z dniem doręczenia wyroku dyscyplinarnego.

Odwołanie zakłada się, wnosząc pismo odwoławcze do sądu dyscyplinarnego, którego wyrok jest przedmiotem odwołania.

Senat dyscyplinarny składa się z przewodniczącego i jego zastępcy oraz dwóch członków i dwóch ich zastępców, wybieranych corocznie przez ogólne zgromadzenie sędziów Sądu Najwyższego z pośród sędziów tegoż sądu, oraz dwóch członków i dwóch ich zastępców z każdej z Izb Adwokackich, wybieranych corocznie na walnem zgromadzeniu tychże Izb z pośród ich członków.

Senat dyscyplinarny dla adwokatów orzeka w gronie, składającem się z przewodniczącego lub jego zastępcy, z dwóch sędziów Sądu Najwyższego i z dwóch członków tej Izby Adwokackiej, do której należy adwokat, którego sprawa jest przedmiotem odwołania".

39. § 96 otrzymuje brzmienie następujące:

"Wykluczenie ze stanu adwokackiego następuje z chwilą prawomocności wyroku. Sekretarz Wydziału doniesie o tem - z dołączeniem wierzytelnego odpisu sentencji wyroku, zaopatrzonego w poświadczenie wykonalności - sądowi powiatowemu, w którego siedzibie adwokat miał swe miejsce zamieszkania, prezesowi sądu apelacyjnego oraz Ministerstwu Sprawiedliwości".

40. §§ 98 do 102 uchyla się.

Art.  2. ²

(uchylony).

Art.  3.

Adwokaci, którzy - po dopuszczeniu ich do adwokatury na zasadzie przepisów ordynacji adwokackiej w brzmieniu art. 1. Niniejszego rozporządzenia-wykonają prawo opcji na rzecz Państwa Niemieckiego, mogą jeszcze przez jeden rok od dnia opcji sprawować czynności adwokackie, przyczem powinni jednak ograniczyć je jednak tylko do zlikwidowania swej praktyki.

Art.  4. ³

(uchylony).

Art.  5. ⁴

W górnośląskiej części okręgu sądu apelacyjnego w Katowicach Minister Sprawiedliwości może w czasie do dnia 31 grudnia 1925 r. odmówić dopuszczenia do wykonywania zawodu adwokackiego tym osobom, które w dniu ogłoszenia niniejszej ustawy tamże są lub po tym dniu przestały być sędziami (podprokuratorami), albo urzędnikami zarządu wymiaru sprawiedliwości lub Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej.

Przepis powyższy nie stosuje się do prawników, oznaczonych w ustępie 2 § 4, o ile oni objęli stanowisko służbowe tylko celem dopełnienia wymogu, przewidzianego w ustępie 2 § 4.

Art.  6. ⁵

(uchylony).

Art.  7. ⁶

Wydziały izb Adwokackich winny posługiwać się pieczęcią № 3 dla władz i urzędów państwowych, przepisaną w art. 1 i. 2)" ustawy z dnia 1-go sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. R. P. № 69 poz. 416).

Pieczęć winna być na wstędze dookoła orła zaopatrzona w napis: "Wydział Izby Adwokackiej w ...

Art.  8.

W czasie do dnia 31 grudnia 1925 r. Minister Sprawiedliwości ma prawo żądać od adwokatów górnośląskiej części Województwa Śląskiego sprawowania urzędów sędziów komisoryjnych lub podprokuratorów komisoryjnych przy sądach okręgowych (Art. 3 A. rozporządzenia, zaprowadzającego zmiany w ustroju sądownictwa w górnośląskiej części Województwa Śląskiego).

Art.  9. ⁷

Adwokaci w górnośląskiej części okręgu sądu apelacyjnego w Katowicach, nie władający językiem polskim, mogą na zgromadzeniach Izby Adwokackiej i jej wydziału oraz w pismach do tychże posługiwać się do dnia 15 lipca 1926 r. językiem niemieckim.

Art.  10.

Rozporządzenie niniejsze wchodź! w życie w górnośląskiej części Województwa Śląskiego z dniem ogłoszenia.

* Z dniem 4 września 1924 r. rozciąga się moc obowiązującą nin. rozporządzenia na obszar okręgów sądów apelacyjnych w Poznaniu i Toruniu, zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 18 lipca 1924 r. o adwokaturze w okręgach sądów apelacyjnych w Poznaniu i Toruniu oraz górnośląskiej części okręgu sądu apelacyjnego w Katowicach (Dz.U.24.78.755).

1 Art. 1 zmieniony przez art. 2 ustawy z dnia 18 lipca 1924 r. o adwokaturze w okręgach sądów apelacyjnych w Poznaniu i Toruniu oraz górnośląskiej części okręgu sądu apelacyjnego w Katowicach (Dz.U.24.78.755) z dniem 4 września 1924 r.

2 Art. 2 uchylony przez art. 2 ustawy z dnia 18 lipca 1924 r. o adwokaturze w okręgach sądów apelacyjnych w Poznaniu i Toruniu oraz górnośląskiej części okręgu sądu apelacyjnego w Katowicach (Dz.U.24.78.755) z dniem 4 września 1924 r.

3 Art. 4 uchylony przez art. 2 ustawy z dnia 18 lipca 1924 r. o adwokaturze w okręgach sądów apelacyjnych w Poznaniu i Toruniu oraz górnośląskiej części okręgu sądu apelacyjnego w Katowicach (Dz.U.24.78.755) z dniem 4 września 1924 r.

4 Art. 5 zmieniony przez art. 2 ustawy z dnia 18 lipca 1924 r. o adwokaturze w okręgach sądów apelacyjnych w Poznaniu i Toruniu oraz górnośląskiej części okręgu sądu apelacyjnego w Katowicach (Dz.U.24.78.755) z dniem 4 września 1924 r.

5 Art. 6 uchylony przez art. 2 ustawy z dnia 18 lipca 1924 r. o adwokaturze w okręgach sądów apelacyjnych w Poznaniu i Toruniu oraz górnośląskiej części okręgu sądu apelacyjnego w Katowicach (Dz.U.24.78.755) z dniem 4 września 1924 r.

6 Art. 7 zmieniony przez art. 2 ustawy z dnia 18 lipca 1924 r. o adwokaturze w okręgach sądów apelacyjnych w Poznaniu i Toruniu oraz górnośląskiej części okręgu sądu apelacyjnego w Katowicach (Dz.U.24.78.755) z dniem 4 września 1924 r.

7 Art. 9 zmieniony przez art. 2 ustawy z dnia 18 lipca 1924 r. o adwokaturze w okręgach sądów apelacyjnych w Poznaniu i Toruniu oraz górnośląskiej części okręgu sądu apelacyjnego w Katowicach (Dz.U.24.78.755) z dniem 4 września 1924 r.

• Identyfikator: Dz.U.1922.46.402
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Adwokatura w górnośląskiej części Województwa Śląskiego.
• Data aktu: 16/06/1922
• Data ogłoszenia: 22/06/1922
• Data wejścia w życie: 22/06/1922