Podwyższenie opłat pocztowych, telegraficznych i telefonicznych.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA POCZT I TELEGRAFÓW

z dnia 18 sierpnia 1921 r.

w sprawie podwyższenia opłat pocztowych, telegraficznych i telefonicznych.

Na mocy art. 10 ustawy z dnia 27 maja 1919 r. o państwowej wyłączności poczty, telegrafu i telefonu (Dz. Praw № 44 poz. 310) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 1920 r. w przedmiocie przekazania Ministrowi Poczt i Telegrafów zarządu poczt, telegrafów i telefonów na obszarze b. dzielnicy pruskiej (Dz. Ust. R. P. № 119 poz. 786) zarządzam co następuje:

§ 1. Dotychczasowe opłaty pocztowe, telegraficzne i telefoniczne podwyższają się, według załączonej taryfy, począwszy od dnia 1 września 1921 r. z wyjątkiem wszelkich opłat kwartalnych lub rocznych, które wchodzą w życie od dnia 1 października 1921 r. oraz opłat pocztowych dla przesyłek zagranicznych, które wchodzą w życie od dnia 15 września 1921 r.

Różnice, powstałe między opłatami już wniesionemi, a nowoustanowionemi za czas po 1 październiku 1921 r. winny być dodatkowo wpłacone. Stronom, które wpłaciły już należytości kwartalne lub roczne poza dzień 1 października 1921 r., wolno wypowiedzieć abonament do końca września 1921 r., w tym wypadku będą im zwrócone opłaty, wniesione za czas od 1 października 1921 r.

Podwyższone opłaty za rozmowy telefoniczne będą pobierane od 1 września 1921 r.

§ 2. Znosi się należytość za polecenie przy opłacie listów wartościowych.

§ 3. Znosi się ulgową opłatę za paczki z książkami.

§ 4. Znosi się różniczkową opłatę za przekazy co 100 mk. i do 250 mk.

§ 5. Należytość. przy odbiorze listów wartościowych i przekazów pocztowych oblicza się za każde 1000 mk.

§ 6. Znosi się przy doręczeniu paczek wartościowych należytość od wartości.

§ 7. Nowe taryfy obowiązują, na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Opłaty za abonament telefoniczny, za stale przyłączenia nocne; rożne opłaty telefoniczne, obowiązujące obecnie w b. dzielnicy pruskiej zostaną osobnej uregulowane.

W obrocie z obszarem Wolnego Miasta Gdańska oraz z urzędami Litwy Środków;: obowiązują taryfy wewnętrzne.

§ 8. Z dniem wejścia w życie tej taryfy tracą moc obowiązującą wszelkie dotychczasowe postanowienia o należytościach, sprzeczne z niniejszem rozporządzeniem, a w szczególności rozporządzenie Ministra Poczt i Telegrafów z dnia 4 lipca 1921 r. (Dziennik Ustaw № 61 poz. 382) i rozporządzenie Ministra b. Dzielnicy Pruskiej z dnia 10 grudnia 1920 r. (Dz. Urz. Min. b. Dz. Pr. № 79 poz. 534). Dotychczas obowiązujące postanowienia rozdziałów A, D; E taryfy telefonicznej ostatnio powołanego rozporządzenia objęte zostają załączoną taryfą.

ZAŁĄCZNIK  ¹

TARYFA POCZTOWA, TELEGRAFICZNA I TELEFONICZNA.

I.

TARYFA POCZTOWA.

A.

Wewnętrzna taryfa pocztowa.

1. Listy zwykłe: Mk. f.

a) obrót miejscowy:

do wagi 250 gramów 10.-

b) obrót zamiejscowy:

do	wagi	20	gramów	10.-
"	"	250	"	20.-
urzędowe ponad 20 gr. do 2.000 gr.				20.-

2. Kartki pocztowe:

a) pojedyncze 8.-

b) z odpowiedzią 16.-

3. Kartki widokowe i świąteczne, zawierające pozdrowienia

lub inne formy grzeczności ujęte najwyżej w pięciu wyrazach 5.-

4. Druki zwykłe:

do	wagi	50	gramów	2.-
"	"	100	"	4.-
"	"	250	"	10.-
"	"	500	"	20.-
"	"	1000	"	30.-
urzędowe ponad 1000 g. do 5000 g				30.-

5. Druki dla ociemniałych:

do	wagi	500	gramów	1.-
"	"	1000	"	2.-
"	"	1500	"	3.-
"	"	2000	"	4.-
"	"	2500	"	5.-
"	"	3000	"	6.-

6. Papiery handlowe (także manuskrypty bez korrekty):

do	wagi	250	gramów	10.-
"	"	500	"	20.-
"	"	1000	"	30.-

7. Próbki towarowe i przesyłki mieszane:

do	wagi	250	gramów	10.-
"	"	500	"	20.-

8. Czasopisma:

Opłatę za czasopisma wraz z ewentualnem doręczeniem oblicza się procentowo od miesięcznej lub kwartalnej miejscowej ceny prenumeraty (bez doręczenia) i pobiera w gotówce ryczałtem z góry.

Opłata wynosi:

I. Za czasopisma wychodzące najmniej 6 razy w tygodniu bez względu na wagę:

a) przy dwurazowem wydawnictwie dziennem i dwukrotnej wysyłce 14%

najmniej jednak miesięcznie 15.-

b) przy jednorazowej wysyłce 10%

najmniej jednak miesięcznie 10.-

II. Za czasopisma wychodzące wogóle rzadziej niż czasopisma grupy I, których pojedynczy egzemplarz przekracza wagę 25 gramów 7%

najmniej jednak miesięcznie 5.-

III. Za czasopisma pod 11, których pojedynczy egzemplarz nie przekracza wagi 25 gramów 4%

najmniej jednak miesięcznie 0.50

9. Przekazy:

do	500	marek	10.-
"	1.000	"	15.-
"	2.500	"	30-
"	5.000	"	50.-
"	10.000	"	100.-
"	15.000	"	135.-
"	20.000	"	170.-
"	25.000	"	200.-

10. Listy wartościowe:

Za listy wartościowe zamknięte (opieczętowane przez nadawcę):

a)	należytość	za list	zwykły	do	20	gr.	10.-
	"	"	"	"	250	"	20.-
	"	"	urzęd.	ponad	20 g	do 2000 g	20.-
b)	należytość od deklarowanej wartości za każde 1000 marek lub część tychże						25.-

Za listy wartościowe otwarte (przeliczone) pobiera się należytość od wartości w podwójnej wysokości.

11. Paczki:

do	wagi	1	kg.	opłata	wynosić	ma	50	mk.
"	"	5	"	"	"	"	200	"
"	"	10	"	"	"	"	400	"
"	"	15	"	"	"	"	600	"
Za każde dalsze 5 kg.							200	"

W obrocie między urzędami pocztowemi polskiej części Śląska Cieszyńskiego pobiera się za paczki do wagi 20 kg. opłatę jak za paczki do wagi 15 kg.

Za paczki ochronne pobiera się należytość od wagi w podwójnej wysokości.

Za paczki z podaną wartością pobiera się oprócz tego należytość od wartości za każde 1000 mk. lub część tychże. 25.-

Za paczki kas i urzędów skarbowych państwowych z donacjami i nadmiarami kasowemi i t. p. (Dz. Urz. № 27 z 1920) pobiera się: prócz opłaty od wagi jak wyżej, należytość od wartości:

Do	10.000	mk.	5.-
"	50.000	"	20.-
"	100.000	"	25.-
za każde dalsze 100.000 mk. lub część tychże			25.-

Należytości dodatkowe.

Należytości przy nadaniu.

Mk. f.

Polecenie przesyłek pocztowych 15.-

Zwrotne poświadczenie odbioru (recepis zwrotny):

a) przy nadaniu 15.-

b) po nadaniu 30.-

Zwrotne poświadczenie wypłaty (potwierdzenie wypłaty):

a) przy nadaniu 15.-

b) po nadaniu 30.-

Za ściągnięcie pobrania od odbiorcy 5.-

Pisemne doniesienie na blankiecie P. K. O 8.-

Za doręczenie pospieszne (przez umyślnego posłańca): przesyłek listowych oraz zawiadomień o nadejściu listów wartościowych, przekazów i paczek 50.-

Należytości przy odbiorze.

Za doręczenie w okręgu miejscowym (gdzie ten rodzaj służby już zaprowadzono):

a) listy wartościowe

za każde 1000 mk. lub część tychże 10.-

b) przekazy pocztowe

za każde 1000 mk. lub część tychże 5.-

c) przekazy P. K. O.

do	500	marek	5.-
"	1000	"	10.-
za każde dalsze 1000 mk			5.-

d) paczki bez podanej wartości:

do	wagi	1	kg	10.-
"	"	5	"	20.-
"	"	10	"	50.-
"	"	15	"	75.-
"	"	20	"	100.-

Za skrytki lub przegródki (zastrzeżenie odbierania na poczcie) miesięcznie:

a) dla przesyłek listowych i gazet zamiast 200 mk. 400 mk.

b) dla przesyłek listowych pod a) i listów wartościowych oraz przekazów

zamiast 500 1.500

c) dla paczek wyłącznie zamiast 1.000 2.500

Opłatę pod b) i c) pobiera się tylko tam, gdzie wskazane przesyłki doręcza się do domu n. p. przekazy z pieniędzmi, paczki, listy wartościowe i t. d.

Za wszystkie przesyłki adresowane "poste restante" opłata dodatkowa 10.-

Składowe za paczki za każdy dzień zwłoki i za każdą paczkę. 50.-

Inne opłaty.

Należytość za wniesioną reklamację od każdej przesyłki. 25.-

Zmiana adresu lub zarządzenie zwrotu przesyłki 50.-

Duplikat poświadczenia nadania 25.-

Mk. f.

Zniesienie lub zmniejszenie pobrania 50.-

Zawiadomienie o niedoręczalności paczki 10.-

Zawiadomienie o wydaniu paczki niedoręczalnej innemu adresatowi według zarządzenia nadawcy 25.-

Należytość za pośrednictwo przy ocleniu:

a) przesyłek listowych 10.-

b) paczek 25.-

Za wyładowanie z okrętów i przewiezienie do składów pocztowych paczek amerykańskich w Gdańsku 100.-

Za przepakowanie paczek pobiera się należytość w wysokości faktycznie poniesionych kosztów.

Za zastrzeżenie osobistej interwencji przy cieniu, miesiącznic. 200

Upoważnienie wypłaty w razie zagubienia przekazu przez odbiorcę 25.-

Pełnomocnictwo do odbioru przesyłek (niezależnie od opłaty skarbowej) 50.-

Za osobne zastrzeżenie odbierania czasopism i listów na dworcach kolejowych (przesyłki dworcowe) miesięcznie 200.-

Pisma sądowe do stron w Małopolsce.

a) za pismo sądowe doręczone w miejscu siedziby sądu 5.-

b) za pismo sądowe doręczone w innej miescowości 10.-

Specjalne należytości pocztowe w b. dzielnicy pruskiej.

1) Za listy zleceniowe celem pobrania pieniędzy, uzyskania przyjęcia lub zaprotestowania

10.-

2) Za protestowanie weksli przez pocztę do 5000 mk. 20.-

ponad 5000 mk. 30.-

3) Za doręczenie dokumentu sądowego i zwrócenie dowodu doręczenia 5,-

4) Za nadanie listów poleconych oraz paczek poza godzinami urzędowemi od sztuki 5.-

5) Poświadczenie nadania zwykłej paczki 1.-

6) Za przyjęcie paczki przez organ doręczający paczki: należytość jak za doręczenie paczki.

7) Za przyjęcie przesyłki przez listonosza wiejskiego 3.

8) Za kredytowanie opłat pocztowych za późniejszem rozliczeniem się za każdą markę

0.20

najmniej miesięcznie 5.-

9) Za przewóz torb zamkniętych miesięcznie 50.-

10) Za zastrzeżenie obecności odbiorcy przy ocleniu w urzędzie celnym miesięcznie 10.-

11) Za wystawienie zaświadczenia upoważniającego do podejmowania w urzędzie przesyłek pocztowych 10.-

12) Za wystawienie legitymacji pocztowej 5.-

13) Za zamówienie dodatkowych okazów gazet 5.-

14) Za wystawienie pocztowych listów kredytowych. 10.-

15) Za jednorazową wypłatę z konta listu kredytowego

należytość zasadnicza 1.-

i za każde 100 mk. lub część 0.50

16) Za bagaż podróżujących pocztą do 10 kg.

a) do 10 km 20.-

b) ponad 10 km 30.-

od 10 kg. do 20 kg.

a) do 10 km 40.-

b) ponad 10 km 60.-

17) Za jazdę pocztą od kilometra 10.-

18) Za przyjęcie telegramu przez listonosza wiejskiego 3.-

19) Za przekazywanie czasopism w razie zmiany mieszkania abonenta w obrębie tej samej miejscowości o ile nowa dzielnica należy do okręgu doręczeń innego urzędu pocztowego, kwartalnie 10.-

20) Za przekazywanie czasopism w razie zmiany pobytu abonenta do zamiejscowych miejscowości lub innego urzędu, kwartalnie 20.-

B.

Zagraniczna taryfa pocztowa.

Ważna od 15 września 1921 r.

1. Listy (bez ograniczenia wagi):

do wagi 20 gramów 25.-

za każde dalsze 20 gramów 12.50

2. Kartki pocztowe:

a) pojedyncze 15.-

b) z odpowiedzią 30.-

3. Druki zwykłe (najwyższa waga 2 kg.)

za każde 50 gramów 5.-

4. Czasopisma wysyłane bezpośrednio przez redakcje

za każde 50 gramów 2.50

5. Druki dla ociemniałych (najwyższa waga 3 kg.)

za każde 500 gramów 2.50

6. Papiery handlowe (najwyższa waga 2 kg.)

za każde 50 gramów 5.-

najmniej jednak 25.-

7. Próbki towarowe (najwyższa waga 350 gr.)

za każde 50 gramów 5.-

najmniej jednak 10.-

8. Polecenie przesyłek listowych 25.-

9. Zwrotne poświadczenie odbiorą (recepis zwrotny):

a) przy nadaniu 25.-

b) po nadaniu 50.-

10. Należytość za wniesioną reklamację 50.-

11. Za doręczenie pośpieszne (przez umyślnego posłańca) 50.-

Od paczek wysyłanych z Polski do Czechosłowacji:

Mk.

a)

5

klg.

paczka

zwykł

260

b)

5

"

"

ochronna

390

c)

5

"

"

expres

pospieszna

zwykła

460

d)

5

"

"

"

"

ochronna

590

Mk.

a)

od

5

do

10

klg.

paczka

zwykła

520

2)

b)

"

5

"

10

"

"

ochronna

780

c)

"

5

"

10

"

"

pospieszna

zwykł

720

d)

"

5

"

10

"

"

"

ochronna

980

Od paczek wysyłanych z Polski do Austrji:

a)

5

klg.

paczka

zwykła

420

1)

b)

5

"

"

ochronna

630

c)

5

"

"

pospieszna

zwykła

620

d)

5

"

"

"

ochronna

830

a)

od

5

do

10

klg.

paczka

zwykła

840

2)

b)

"

5

"

10

"

"

ochronna

1260

c)

"

5

"

10

"

"

pospieszna

zwykła

1040

d)

"

5

"

10

"

"

"

ochronna

1460

II.

TARYFA TELEGRAFICZNA.

Wewnętrzna taryfa telegraficzna.

Oplata za telegram w obrocie wewnętrznym składa się z opłaty od wyrazu i taksy zasadniczej.

1. Telegramy zamiejscowe i miejscowe zwykłe:

a)	opłata od wyraz	10	mk.
b)	taksa zasadnicza	30	"

Telegramy miejscowe pilne, z zapłaconą odpowiedzią, ze sprawdzeniem i o kilku adresach niedopuszczone.

2. Telegramy zamiejscowe pilne (D):

a)	opłata od wyraz	30	"
b)	taksa zasadnicza	90	"

3. Zapłacona odpowiedź (Rp.):

opłata od ilości wyrazów na odpowiedź i taksa zasadnicza.

30

"

4. Zapłacona odpowiedź pilna (Rpd.):

opłata za telegram pilny i taksa zasadnicza

90

"

5. Telegramy prasowe:

opłata od wyrazu o 50% niższa i taksa zasadnicza

5

"

6. Telegramy prasowe Polskiej Agencji Telegraficznej:

opłata od wyrazu	2	"
taksa zasadnicza	5	"

7. Sprawozdanie telegramu (Te):

25% opłaty telegramu zwykłego.

8. Poświadczenie odbioru:

a)	telegraficzne (Pc): jak za telegram zwykły o 5 wyrazach oraz taksa zasadnicza	30	"
b)	telegraficzne pilne (Pcd): jak za telegram pilny o 5 wyrazach oraz taksa zasadnicza	90	"
c)	pocztą (Pcp): jak za list zwykły.

9. Telegramy o kilku adresach (Tm):

za odpis każdych 100 wyrazów lub części telegramu zwykłego	30	"
za odpis każdych 100 wyrazów lub części telegramu pilnego	60	"

10. Doręczenie telegramów:

a) w miejscowym okręgu doręczeń bezpłatnie,

b) w zamiejscowym okręgu doręczeń przedpłata nadawcy po 25 mk. od kilometra.

Różnicę między kwotą zapłaconą a rzeczywistemi kosztami ponosi odbiorca.

11. Za nadanie, względnie wydanie telegramu przez telefon, za każde 100 wyrazów lub część tychże 15"

12. Poświadczenie (pokwitowanie) nadania na osobne żądanie. 10"

13. Za dodatkowy odpis telegramu:

za odpis każdych 100 wyrazów lub części po

30

"

14. Skrócone adresy kwartalne 800"

15. Doręczenie telegramów o pewnych porach do oznaczonych dwu miejsc kwartalnie

1000"

16. Za cofnięcie telegramu 30"

17. Opłata za pośrednictwo przy nadawaniu telegramów na rachunek wpłaconej zaliczki od każdego telegramu 10"

18. Za telegramy, nadawane na stacjach kolejowych, w miejscowościach, posiadających państwowe urzędy pocztowo-telegraficzne, może być pobierana opłata dodatkowa na rzecz skarbu kolejowego.

19. Należytość za wniesioną reklamację 20 mk.

III.

TARYFA TELEFONICZNA.

A.

Wyjaśnienia ogólne.

§ 1. Sieć telefoniczna Państwa Polskiego składa się z:

a) sieci lokalnych,

b) połączeń międzymiastowych, tworzących razem sieć międzymiastową.

Korzystanie z sieci lokalnej dostępne jest za stałą opłatą roczną, abonament. (Patrz §§ 11-23).

Korzystanie z sieci międzymiastowej - za opłatą od poszczególnej rozmowy. (Patrz §§ 24-31).

§ 2. Sieci lokalne służą do stałego porozumiewania się między sobą mieszkańców pewnego określonego terytorjum, mającego własny ośrodek życia miejscowego (przeważnie terytorjum powiatu z ośrodkiem w mieście powiatowem).

Sieć lokalna może posiadać:

a) jedną tylko centralę główną, lub

b) jedną centralę główną, oraz jedną lub kilka centrali pomocniczych, zależnie od miejscowych warunków.

§ 3. Centrala główna sieci lokalnej mieści się przeważnie w mieście powiatowem, w poszczególnych wypadkach, również w większym ośrodku przemysłowym lub handlowym.

Centrale pomocnicze- w mniejszych miastach

Określenie charakteru poszczególnej stacji, względnie przynależności jej do pewnej sieci lokalnej, należy do kompetencji odnośnej Dyrekcji Poczt i Telegrafów.

§ 4. Teren, obsługiwany przez centralę główną lub pomocniczą, stosownie do odległości od stacji, dzieli się na dwie strefy:

a) pierwsza strefa (miejska) obejmuje teren, leżący w promieniu 1-go, 2-ch, lub 3-ch kilometrów od centrali głównej lub pomocniczej, a to zależnie od ilości abonentów danej sieci, mianowicie:

dla	sieci	z	ilością	do	100	abonentów -	teren	w	promieniu	1	klm.
"	"	"	"	od	101	do 2000 abon.	"	"	"	2	"
"	"	"	"	"	2001	wzwyż	"	"	"	3	"

b) druga strefa (zamiejska) - pozostały teren poza granicą pierwszej strefy.

§ 5. Sieć międzymiastową tworzą połączenia między wszystkiemi stacjami centralnemi, oraz pomocniczemi odrębnych sieci lokalnych; dostępna jest ona do użytku publicznego za opłatą od poszczególnej rozmowy, której wysokość określa się w zależności od czasu trwania rozmowy i wzajemnej odległości krańcowych stacji łączących.

B.

Opłaty za przyłączenie i przeniesienie aparatów.

§ 6. Nowoprzybywający abonenci ponoszą częściowo koszta przyłączenia ich do sieci telefonicznej, a mianowicie:

a) abonenci, zamieszkali w obrębie strefy pierwszej:

za przyłączenie do centrali niezależnie od ilości abonentów tejże płacą jednorazowo po 3750 mk. za każde 100 metrów (lub część takowych) rzeczywistej długości linji telefonicznej;

b) abonenci, zamieszkali w drugiej strefie, oprócz opłaty podług punktu a), ponadto za każde 100 mtr. (lub część takowych) rzeczywistej długości linji telefonicznej, położonej poza strefą pierwszą po 5000 mk.

c) za roboty instalacyjne w lokalu abonenta przy zakładaniu telefonu pobiera się jednorazowo 2500 mk.

O ile zachodzi potrzeba ustawienia nowych słupów, dostarczenie tychże do miejsca budowy w odpowiedniej ilości i jakości ciąży na abonencie.

W razach wyjątkowych słupy mogą być dostarczone przez odnośne organa Ministerstwa Poczt i Telegrafów, za zwrotem wartości tychże i kosztów transportu do miejsca ustawienia.

§ 7. Przyłączenie aparatu dodatkowego, dzwonka dodatkowego lub kontaktów zatyczkowych uskutecznia się za jednorazową opłatą ryczałtową, a mianowicie:

a)	za	przyłączenie	w tym	samym	pokoju, co i	aparat	główny	2500	mk.
b)	"	"	"	"	mieszkaniu co i	"	"	3750	"
c)	"	"	"	"	budynku co i	"	"	5000	"
d)	o ile aparat dodatkowy ma być ustawiony w innym budynku, oprócz opłaty ryczałtowej (mk. 2500) płaci abonent za linję, łączącą aparat główny z dodatkowym jak za linję dla aparatu głównego, t. j. na zasadach, wyłuszczonych w § 6 wraz z uwagą co do słupów.

§ 8. Do centrali państwowej mogą być również przyłączone za zgodą odnośnej Dyrekcji Poczt i Telegrafów egzystujące lub nowopowstające telefoniczne centrale prywatne, pod natępującemi warunkami:

a) system urządzeń centrali prywatnej odpowiada systemowi urządzeń centrali państwowej,

b) wszystkie aparaty, obsługiwane przez taką centralę znajdują się w jednej posiadłości,

c) liczba aparatów centrali prywatnej nie może być mniejszą niż 6,

d) obsługa oraz konserwacja centrali, aparatów i urządzeń wewnętrznych należy wyłącznie do właścicieli centrali prywatnej,

e) na każde 10 aparatów centrali prywatnej musi wypadać niemniej niż jedno połączenie z centralą państwową, przyczem takowe uskutecznia się za opłatą na zasadach, wyłuszczonych w § 6.

Przy ilości aparatów dodatkowych do 5 włącznie urządzenie centrali i utrzymywanie aparatów wchodzi bezwzględnie w zakres działania Zarządu Telefonów Państwowych na zasadach dla aparatów dodatkowych (§§ 7, 14 i 17). Obsługa centrali i w tym wypadku należy do abonenta.

§ 9. Za przeniesienie aparatu głównego lub dodatkowego względnie dzwonka dodatkowego pobiera się jednorazowe opłaty, jak następuje:

a)	za	przeniesienie	w tym samym pokoju		mk.	2500
b)	"	"	do innego	pokoju tego samego lokalu	"	3750
c)	"	"	do innego	lokalu tego samego budynku	"	5000
d)	"	"	"	budynku na tej samej lub innej posesji prócz ryczałtowej opłaty mk. 5000 (według punktu c) dopłaca abonent za każde 100 metrów (lub część takowych) rzeczywistej długości linji nowej lub przedłużenia użytkowanej dotychczas:	"
	w	obrębie	strefy	pierwszej (miejskiej)	"	3750
	"	"	"	drugiej (zamiejskiej)	"	5000

Ponadto w sprawie nowych słupów obowiązuje uwaga do § 6-go. Co do ryczałtów obowiązują te same zastrzeżenia co przy § 6-ym.

§ 10. Opłaty na pokrycie kosztów budowy lub przeniesienia pobierane są przed rozpoczęciem robót i podlegają zwrotowi tylko w tym wypadku, jeżeli aparat telefoniczny nie może być założony lub oddany do użytku abonenta.

C.

Opłaty abonamentowe za korzystanie: sieci lokalnej.

§ 11. Wysokość opłaty abonamentowej dla abonentów, połączonych z centralą główną lub pomocniczą za pomocą oddzielnych dla każdego abonenta przewodów, uzależnia się od:

a) kategorji abonamentu (§ 12),

b) grupy, do której zaliczona jest dana centrala (§ 13),

c) strefy, w obrębie której znajduje się aparat abonenta (§ 14),

d) od tego, czy abonent załączony do stacji pomocniczej korzysta z komunikacji telefonicznej w obrębie całej sieci lokalnej za stałą roczną opłatą, czy też za opłatą poszczególnej rozmowy.

§ 12. Rozróżnia się następujące kategorje abonamentu:

a) Abonament prywatny. Do tej kategorji należą aparaty, założone w mieszkaniach prywatnych i przeznaczone wyłącznie do użytku abonenta i jego rodziny. Aparaty w mieszkaniach osób zawodów wyzwolonych (lekarzy, adwokatów, inżynierów, dentystów, felczerów, akuszerek, i t. p.), mogą być zaliczone do tej kategorji wtedy tylko, gdy osoby powyższe nie zatrudniają w tych mieszkaniach pomocników, lub innych pracowników, oraz gdy odwiedzająca ich klijentela nie ma dostępu do telefonu.

b) Abonament zbiorowy. Do tej kategorji zaliczają się aparaty, urządzone w instytucjach państwowych, społecznych, handlowych lub przemysłowych, w kantorach, agenturach, sklepach, domach zdrowia, ambulatorjach, szkołach, kancelarjach, biurach adwokackich i t p. i przeznaczone do użytku abonenta i osób u niego pracujących.

c) Abonament publiczny. Do tej kategorji zaliczają się aparaty, dostępne dla publiczności, jako to: w hotelach, restauracjach, kawiarniach, cukierniach, teatrach, giełdach, klubach, salach ogólnych domów bankowych, dla lokatorów jednego domu i t. p., również i sklepach, gdzie aparat założony jest w miejscu dostępnem dla użytku publiczności.

d) Abonament towarzyski. Do tej kategorji zaliczają się aparaty, dwóch, trzech lub czterech różnych abonentów, połączonych ze stacją centralną za pomocą jednego wspólnego przewodu.

§ 13. W zależności od ilości abonentów, załączonych do danej stacji centralnej bądź to głównej, bądź pomocniczej, zalicza się ona do grupy:

I-ej	przy	ilości	abonentów	do 50.
II-ej	"	"	"	od 51 do 100.
III-ej	"	"	"	od 101 do 2000.
IV-ej	"	"	"	od 2001 do 5000.
V-ej	"	"	"	ponad 5000.

§ 14. Opłata abonamentowa w zależności od kategorji abonamentu (§ 12) i grupy, wynosi w pierwszej strefie (miejskiej):

Grupa	Ilość abonentów sieci	W strefie pierwszej t.j. w promieniu km.	Abonam. kwrtalnv			Abonam. towarzyski
			publiczny	publiczny	publiczny	kwartalnie
						we dwójkę	we trójkę	we czwórkę
			Mk.	Mk.	Mk.	Mk.	Mk.	Mk.
I	do 50	1	450	1200	2700	300	225	150
II	od 51-100	1	1050	2100	4200	750	525	450
III	od 101-2000	2	2100	4050	8550	1500	1050	825
IV	od 2001-5000	3	3150	6000	9375	2250	1650	1275
V	ponad 5000	3	4500	8250	11250	3300	2175	1725

Ponadto o ile do abonowanego aparatu załączone są dodatkowe aparaty i przyrządy, umieszczone w tym samym budynku, od abonenta pobiera się kwartalnie:

a)	za aparat dodatkowy	mk.	1000
b)	za dzwonek dodatkowy	"	200
c)	za słuchawką dodatkową (bez ryczałtu za załączenie).	"	200
d)	za dodatkowy kontakt zatyczkowy	"	400
e)	za aparat, załączony na stałe do kontaktu, stanowiący własność abonenta	"	400
f)	za aparat, załączony na stale do kontaktu, stanowiący własność skarbu pocztowego	"	1000

§ 15. Oznaczona w § 14 opłata zasadnicza dotyczy abonentów w obrąbie strefy pierwszej. Od abonentów, położonych poza strefą pierwszą pobiera się oprócz zasadniczej jeszcze opłata za konserwacją linji, a mianowicie:

rocznie po mk. 300 za każde 100 metrów (lub część takowych) rzeczywistej długości linji, leżącej poza strefa pierwszą.

Za stacje sezonowe pobiera się od abonentów opłaty: za abonament za ¹/₂ roku, a za konserwację linji za cały rok.

§ 16. W abonamencie towarzyskim opłatą za konserwację linji poza strefą pierwszą, obliczoną w stosunku do rzeczywistej długości całej linji wraz z odgałęzieniami według § 15, uiszczają poszczególni udziałowcy według zasady, iż każdy z nich płaci:

a) za te części linji, z których korzysta wspólnie z innymi udziałowcami, należność podzieloną przez ilość udziałowców, korzystających z danej części linji,

b) za część linji, która służy do jego wyłącznego użytku-całkowitą należność.

§ 17. Jeżeli aparat dodatkowy umieszczony, jest w innym budynku niż główny, pobiera się oprócz zasadniczej opłaty według § 14 ponadto opłatę za konserwację linji po 300 mk. rocznie za każde 100 metrów (lub część takowych) rzeczywistej długości linji, łączącej aparat główny, z dodatkowym.

§ 18. Abonenci, utrzymujący własnym kosztem prywatną centralę telefoniczną (§ 8) połączoną z centralą państwową, opłacają za każdą linję, sączącą według kategorji abonamentu zbiorowego (§ 12) punkt b) za każdy zaś aparat dodatkowy, załączony do centrali prywatnej po 2000 mk. rocznie.

§ 19. Abonent stacji pomocniczej, który chce korzystać z komunikacji telefonicznej w obrębie całej sieci lokalnej za stale opłatą roczną, oprócz zwykłego abonamentu (§ 14) i należności za konserwacją (§ 15), dopłaca za odległość stacji pomocniczej od stacji centralnej według poniższej tabelki:

Odległość stacji pomocniczej od centralnej licząc w kierunku prostym		Opłata za odległość rocznie marek
do 10 klm		4000.-
od 10 do 20	klm	6000.-
od 20 do 30	"	9000.-
od 30 do 40	"	12000.-

Abonenci stacji pomocniczej, opłacający powyższy dodatek za odległość. mają prawo korzystać z rozmów z abonentami innych stacji w obrębie całej sieci lokalnej bez ograniczenia ilości rozmów. Czas trwania rozmowy może być jednak ograniczony do 6 minut, o ile istnieje więcej zgłoszeń na rozmowy za pośrednictwem tego samego przewodu, łączącego stację pomocniczą ze stacją centralną. Obsługa komutatora stacji pomocniczej odbywa się tylko w godzinach normalnych czynności danego urzędu.

Abonenci stacji pomocniczej, którzy nie wnoszą powyższej opłaty za odległość, płacą za rozmowy z abonentami innych stacji w obrąbie tejże sieci lokalnej każdorazowo na zasadach ustanowionych dla rozmów międzymiastowych.;:

§ 20. Zaliczenie centrali telefonicznej do tej lub innej grupy odnośnie, wymiaru opłat odbywa się perjodycznie na podstawie obliczenia ilości abonentów danej centrali w ostatnim dniu kwartału kalendarzowego, przyczem ilość abonentów stwierdzona w dniu 31 grudnia powoduje zmianę taryfy od dnia 1 kwietnia.

Ilość	abon.	stwier.	w dn.	31/111	powoduje	zmianą	tar.	od	1	lipca
"	"	"	"	30/VI	"	"	"	"	1	paźdz.
"	"	"	"	30/IX	"	"	"	"	1	stycz.

Aparaty, służące do użytku osób i instytucji, należących do Ministerstwa Poczt i Telegrafów, jako służbowe, przy ustalaniu ilości abonentów nie brane są w rachubę.

§ 21. Opłaty abonamentowe winny być wnoszone zgóry: pierwsza rata za czas od dnia otwarcia komunikacji u abonenta do końca kwartału kalendarzowego, następne zaś raty za każdy kwartał kalendarzowy t. j. w terminach pierwszego stycznia, pierwszego kwietnia, pierwszego lipca, pierwszego października.

Opłaty abonamentowe winny być uiszczone przez abonenta najpóźniej w ciągu 7 dni od powyższych terminów bez specjalnego przypomnienia. Opłaty już wniesione zwrotowi podlegają tylko wtedy, jeżeli abonent nie z własnej winy nie mógł używać telefonu przez najmniej 30 dni, licząc od dnia w którym, o tym doniósł właściwemu urzędowi telefonicznemu.

§ 22. W razie nieuregulowania należności w ciągu 7 dni zgodnie z po przednim paragrafem, aparat abonenta wyłącza się z centrali, a po upływie dalszych 7 dni-usuwa się z lokalu abonenta. Aparat może być włączony do sieci, względnie ponownie założony dopiero po uregulowaniu należności przez abonenta, przyczem winna być pokryta również należność za czas rozliczenia z siecią danego aparatu.

Jeżeli aparat został zdjęty, wówczas, prócz zaległych należności, winien abonent wnieść dodatkową opłatę za ponowne założenie aparatu według § 9 punkt a.

§ 23. Abonenci telefonu nie mają prawa odstępować za opłatą umieszczonego u nich aparatu telefonicznego do użytku osób obcych.

W razie ujawnienia nadużyć pod tym względem abonent pozbawiony będzie niezwłocznie komunikacji telefonicznej bez zwrotu wniesionych opłat.

D.

Taryfa opłat za rozmowy międzymiastowe.

§ 24. Czas trwania rozmowy międzymiastowej oblicza się według jednostek 3 minutowych, przyczem część 3 minut uważa się za całą jednostkę.

Odległość, według której określa się wysokość opłaty za jednostkę czasu, oblicza się w linji powietrznej pomiędzy głównemi stacjami do których bezpośrednio załączeni są rozmawiający abonenci, względnie rozmównice.

Dla obliczenia tej odległości stosuje się system kwadratów taksowych według specjalnej instrukcji.

§ 25. Rozmowy międzymiastowe podlegające opłacie, mogą być państwowe i prywatne. Prywatne dzielą się na zwyczajne i pilne.

Oplata za jednostkę (3 min.) rozmowy międzymiastowej wynosi:

Przy	odległości	do	25	klm.		mk.	50.-
"	"	"	50	"		"	100.-
"	"	"	100	"		"	200.-
i za każde dalsze			100	"	po	"	100.-

Za rozmowy pilne pobiera się opłatę potrójną.

§ 26. Abonenci telefonu mogą zamawiać rozmowy międzymiastowe z abonentami z innych sieci, wymieniając naprzód nazwisko osoby, z którą chce się mówić lub wzywać do rozmównicy osoby, nie abonujące telefony, zamieszkałe w miejscowym okręgu doręczeń.

a) W pierwszym wypadku pobiera się:

za przesłanie zamówienia piątą część opłaty, przypadającej za 3 minutową rozmowę do danej miejscowości.

o) W drugim wypadku:

oprócz opłaty za przesłanie wezwania, obliczonej jak w p. a) - ponadto za posłańca w obrębie miejscowego okręgu doręczeń 30 mk.

§ 27. Jeżeli zamawiający lub wezwany nie stawił się do rozmowy w wyznaczonym terminie, zamówiona rozmowa uważa się za cofniętą, przyczem pobiera się opłatę jak za cofnięcie rozmowy w wysokości jak w § 26 poz. a).

Za reklamacje wnoszone w sprawach rozmów telefonicznycznych międzymiastowych opłata po 20 mk.

E.

Rozmównice.

§ 28. Za rozmowy miejscowe t. j. prowadzone z rozmównic z abonentami, załączonymi do tej samej co i rozmównica centrali, pobiera się po 25 mk. za każde 3 minuty rozmowy, za rozmowy prowadzone z rozmównic z abonentami innych centrali-według taryfy dla rozmów międzymiastowych (§ 25).

§ 29. Osoby, korzystające z rozmównicy telefonicznej mogą (analogicznie do § 26) zamawiać rozmowy z abonentami innych sieci lub wzywać do rozmównicy znajdującej się w innej miejscowości osoby nie abonujące telefonu i zamieszkałe w miejscowym okręgu doręczeń.

W pierwszym wypadku" pobiera się zgóry:

a) za przesianie zamówienia piątą część opłaty, przypadającej za 3-minutową rozmowę do danej miejscowości.

b) za mającą się odbyć rozmowę międzymiastową według taryfy (§ 25) za jednostkę rozmowy do danej miejscowości.

W drugim wypadku pobiera się zgóry oprócz opłat jak w punkcie-a) i b) ponadto:

c) za posłańca w obrębie miejscowego okręgu doręczeń - 50 tuk. Opłaty według punktu b) zwraca się w całości jedynie w tym wypadku, jeżeli rozmowa nie mogła dojść do skutku z winy zarządu telefonów; jeśli zaś wezwany do rozmowy się nie zgłosił, postępuje się jak powiedziano w § 27.

F.

Sieć podmiejska.

§ 30. Wszystkie przepisy i taryfy, zawarte w powyższych paragrafach, rozciągają się również na sieć podmiejską warszawską, którą, należy uważać za sieć lokalną (§ 2), a jej centralę poza Warszawą - za pomocnicze wzglądem centrali miejskiej w Warszawie, jako głównej.

Dla abonentów, załączonych bezpośrednio lub pośrednio t. j. za pomocą centrali pomocniczych, którzy pragną korzystać ze stałaj komunikacji telefonicznej w obrębie całej sieci podmiejskiej (wraz z siecią koncesyjną w Warszawie), wysokość abonamentu zasadniczego wbrew brzmieniu §§ 13 i 14 określa się jak dla sieci o ilości abonentów ponad 5000.

A.

Taryfa telefoniczna abonamentowa.

Ważna tylko na obszarze b. dzielnicy pruskiej.

§ 1. Za każdą stację główną, oddaloną nie więcej niż 5 klm. od głównej centrali telefonicznej, pobiera się roczną opłatę ryczałtową (Pauschgebür), która wynosi:

w sieciach	telefonicznych	do	50	abonentów				2720	mk.
"	"	od	51	do	włącznie	100	abonentów	4200	"
"	"	"	101	"	"	200	"	4360	"
"	"	"	201	"	"	500	"	5000	"
"	"	"	501	"	"	1000	"	6300	"
"	"	"	1001	"	"	5000	"	6760	"
"	"	"	5001	"	"	20000	"	7160	"

§ 2. Nowo przystępujący abonent opłaca oprócz opłaty rocznej (Pauschegebür) jednorazowo za urządzenie każdej głównej stacji. 3000 "

§ 3. a) Jeżeli stacja główna położona jest dalej niż 5 klm. w linji powietrznej od centrali głównej, wówczas pobiera się za każde pełne lub nadpoczęte 100 mtr. długości przewodu, leżącego poza granicą koła o promieniu 5 klm., dodatkową opłatę rocznie

180 mk.

(Zuschlagegebühr). Długość przewodu, za który pobiera się tę dodatkową opłatę, wymierza się wzdłuż najkrótszej drogi prowadzącej do tej stacji, chociażby w rzeczywistości przewody prowadzone były drogami ubocznemi.

b) Jeżeli stacja główna leży w linji powietrznej więcej niż 10 klm. od centrali głównej, opłaca abonent oprócz opłaty dodatkowej pod a) jeszcze dodatek budowlany (Baukostenzuschuss) 560 "

za każde pełne lub nadpoczęte 100 mtr. rzeczywistej długości przewodu, leżącego poza granicą koła o promieniu 10 kim.

§  4.

1. Zwykłe stacje boczne.

Za zwykłe stacje boczne telefoniczne, które Zarząd Państwowych Telegrafów urządza i utrzymuje we własnym zakresie, opłaca abonent:

a) za urządzone na tej samej posiadłości (Grundstück), gdzie stacja główna, w ubikacjach mieszkaniowych lub zawodowych właściciela głównej stacji, od każdej stacji rocznie

860 "

za każdą inną boczną stację rocznie 1260 "

b) Jeżeli do połączenia stacji bocznej z stacją główną użyto więcej niż 100 mtr. podwójnego przewodu, wówczas płaci abonent za każde następne pełne lub nadpoczęte 100 mtr. podwójnego przewodu rocznie 180 "

mierzone wzdłuż najkrótszej drogi, prowadzącej do stacji bocznej, chociażby w rzeczywistości przewody prowadzone były drogami ubocznemi.

c) Za boczne stacje, odległe w linji powietrznej od centrali więcej niż 10 klm., płaci abonent za każde następne, pełne lub nadpoczęte 100 mtr. przewodu mierzonego od stacji głównej, analogiczne dodatki, jak przy stacjach głównych, wyszczególnione w § 3 pod a) i b).

2. Stacje bocznie szeregowe. (Reihenschaltung).

a) Za każdą boczną stację, urządzoną na tej samej posiadłości, gdzie stacja główna, w ubikacjach mieszkaniowych lub zawodowych właściciela głównej stacji przy użyciu dostarczonych przez Państwowy Zarząd Telegrafów szafek łącznikowych:

przy	jednem	połączeniu	z centralą	rocznie	1260	"
"	dwóch	połączeniach	"	"	1500	"
"	trzech	"	"	"	1760	"
"	więcej jak trzech połączeniach z centralą				1900	"

b) 23 każde inne boczne stacje:

przy	jednem	połączeniu	z centralą	rocznie	1700	"
"	dwóch	połączeniach	"	"	1900	"
"	trzech	"	"	"	2100	"
przy więcej jak trzech połączeniach z centralą					2300	mk

c)

za każcie pełne lub nadpoczęte 10 mtr. kabla, użytego do połączenia dostarczonych szafek łącznikowych między sobą przy jednem połączeniu z centralą rocznie.

120

"

Przy	dwóch	połączeniach	z centralą	rocznie	160	"
"	trzech	"	"	"	220	"
"	więcej jak trzech połączeniach za każde dalsze połączenia z centralą rocznie 60 mk. więcej, t. j. 280 mk. 340 mk. i t. d.

d) Przy połączeniach miedzy stacjami bocznemi z zwyczajnemi aparatami i bocznemi stacjami o szeregowem załączeniu za każdą boczną stację z aparatem zwyczajnym dodatek rocznie 180 "

e) Za przemianę bocznych stacji o zwykłych aparatach na boczne stacje o szeregowem załączeniu, jakoteż za przeleżenie i zmianę bocznych stacji o szeregowem załączeniu, koszta własne z wyłączeniem kosztów szafki łącznikowej i materjału budowlanego.

f) Za specjalne urządzenia do ochrony kabli przed uszkodzeniem tychże - koszta rzeczywiste.

g) Za urządzenia podsłuchowe za każdą szafkę, zaopatrzoną w takie urządzenie podsłuchowe i za każdy przewód, który może być podsłuchany, rocznie 120 "

§ 5. Za urządzenie każdej nowej, zewnętrznej bocznej stacji należytości rocznej, jednorazowo 1500 "

§ 6. Za bezpośrednie połączenie aparatów dwóch stacji oprócz dodatku za przewód (paragr. 4 1. c.) -za rozszerzenie wewnętrznych technicznych urządzeń w obydwóch stacjach, o ile one znajdują się w ubikacjach mieszkaniowych lub zawodowych tej samej osoby i na tej samej posiadłości, razem rocznie 700 "

w innym wypadku rocznie 1060 "

§ 7. Opłata ryczałtowa za stacje boczne, urządzone nie przez Państwowy Zarząd Telegrafów.

1. Za każdą boczną stację, umieszczoną w ubikacji mieszkaniowej lub zawodowej właściciela stacji głównej i w obrębie tej samej posiadłości co stacja główna, rocznie

360 "

2. Za każdą inną boczną stację 660 "

§ 8. Za wykonane przez Zarząd Państwowy Telegrafów urządzenia telefoniczne z gniazdami wtyczkowemi (Anschlussdosen) pobiera się:

1. Za każde gniazdo wtyczkowe rocznie 220 "

2. Za przewód, łączący gniazda wtyczkowe między sobą i ze stacjami głównemi lub bocznemi a każde pełne lub nadpoczęte 100 mtr. podwójnego przewodu rocznie

120 "

3. Za każdą szafkę łącznikową przeznaczoną do włączenia się w gniazda wtyczkowe należytość, jak za stacje boczne wedle stawek § 4.

4. Przy urządzeniach, oddalonych więcej niż 10 kim. od centrali za nadwyżkę długości przewodu mierzonego od stacji głównej, te same dodatki budowlane, jak przy stacjach głównych § 3.

5. Przy urządzeniach telefonicznych z gniazdami wtyczkowemi, których nie urządził Państwowy Zarząd Telegrafów pobiera się za każdą szafką łącznikową, przeznaczoną do włączenia się w gniazda wtyczkowe, należytość, jak za boczną stację wedle stawek § 7.

§  9.

III. -Przeniesienie stacji telefonicznych.

a)	Za przeniesienie jednej stacji telefonicznej w tym samym pokoju jednorazowo	500	mk.
b)	Za przeniesienie jednej stacji telefonicznej w tym samym budynku jednorazowo	760	"
c)	Za przeniesienie jednej stacji telefonicznej do innego budynku i innej posiadłości	1500	"

Za zdjęcie i ponowne założenie dodatkowych urządzeń przy przełożeniu aparatu telefonicznego nie pobiera się osobnych opłat. Jeżeli przeniesiona stacja jest oddalona więcej jak 10 kim. od centrali, wówczas pobiera się za nowo wybudowany przewód poza granicą 10 kim. dodatek budowlany w myśl zasad § 3 punkt b. takie i w tym wypadku, gdy stacja poprzednio leżała poza tą granicą.

d) Przy przeniesieniu stacji telefonicznej głównej, połączonej z stacjami bocznemi, pobiera się rzeczywiste koszta przeniesienia, gdy te przekraczają podwójne opłaty, wymienione pod literami a, b i c.

e) Gdy dwóch abonentów zamienia wzajemnie swe mieszkania lub ubikacje zawodowe, w których są urządzone stacje telefoniczne i zatrzymują dawny swój numer załączenia stacji 203 "

f) Gdy stacja telefoniczna ma być odstąpiona innemu uczestnikowi i zarazem przeniesiona, wówczas pobiera się oprócz opłaty według punktu e, opłaty wymienione pod a, b, lub c.

§ 10. Za wymianę aparatu telefonicznego ściennego na stosowy i przeciwnie, na żądanie abonenta 260 "

§ 11. Dodatkowe urządzenia, małe roboty przy stacjach telefonicznych, budowa szczególnie kosztownych przewodów i dostarczanie szczególnie kosztownych aparatów.

Dodatkowe urządzenia przy stacjach telefonicznych (dzwonki, tarcze spadkowe, mikrofony, induktory, słuchawki), są dozwolone tylko w obrębie posiadłości stacji telefonicznej. Opłata wynosi:

1. Za każdy dodatkowy dzwonek rocznie 120 "

2. Za każdą dodatkową tarczę spadkową rocznie 120 "

3. Za drugi mikrofon rocznie 130 "

4. Za każdy dodatkowy dzwonek innej konstrukcji aniżeli używany przez Państwowy Zarząd Telegrafów rocznie. 160 "

5. Za dodatkowy induktor do aparatu telefonicznego dla baterji centralnych rocznie

120 "

6. Za przyrząd do chwilowego wyłączenia aparatu telefonicznego lub słuchawek rocznie

120 "

7. Za urządzenie dzwonkowe, dołączone do tarcz spadkowych i

8. za drugą słuchawkę nie pobiera się żadnych bieżących opłat.

9. Koszta sprawienia i utrzymania dodatkowych urządzeń »d punktu 4 do 8 wraz z dodatkowemi materjałami zwraca abonent Zarządowi Państwowych Telegrafów. Przedmioty kupione na rachunek abonenta stają się jego własnością. Dołączenia osobnych dzwonków, uskutecznione przez samego abonenta do stacji telefonicznych, wykonanych przez Państwowy Zarząd Telegrafów, muszą odpowiadać wymogom technicznym, przepisanym przez Państwowy Zarząd Telegrafów.

Należytość za każdy taki dzwonek wynosi rocznie 120 mk.

Za wszelkie inne małe roboty przy stacjach telefonicznych, jak zdjęcie i ponowne założenie przewodu pokojowego, za naprawą uszkodzonego przewodu pokojowego albo ziemnego i t. p. świadczenia płaci abonent rzeczywiste koszta.

Za wszelkie inne dostarczone i wykonane dodatkowe urządzenia, nie objęte tym paragrafem, ustanawia Państwowy Zarząd Telegrafów od wypadku do wypadku warunki dostarczenia przymocowania i utrzymania tych urządzeń.

§ 12. Dołączony do aparatu telefonicznego drugi aparat telefoniczny ręczny uważa się za boczną stację {§ 4) ; opłata wynosi.

1. Przy stacjach głównych i bocznych, urządzonych przez Państwowy Zarząd Telegrafów rocznie 420 "

2. Przy stacjach bocznych, urządzonych nie przez Państwowy Zarząd Telegrafów 220 "

§ 13. Za używanie przewodów, których koszta budowy przekraczają zwyczajne wydatki budowy więcej niż o 500 mk., pobiera się oprócz przypadających zwykłych opłat 70 % o dodatku do kosztów nadzwyczajnych.:

§ 14. Za aparaty, które są specjalnie przygotowane do umieszczenia w ubikacjach wilgotnych, płac; abonent 80 %, o kosztów ich sprawienia. Oprócz tego pokrywa abonent koszta naprawy aparatu uszkodzonego z powodu wilgoci.

B.

Stale połączenie nocne.

§ 15. a) W ruchu miejscowym:

za połączenie przez jedną noc jednorazowo	7	"
Miesięcznie	36	"
Kwartalnie	92	"

b) W ruchu zamiejscowym:

W ruchu zamiejscowym dopuszczalne są stałe połączenia nocne tylko na krótką odległość.

Są one zależne od zezwolenia Państwowego Zarządu telegrafów.

Za każde połączenie dwóch abonentów różnych miejscowości z centralami telefonicznemi bez nocnej służby pobiera się potrójną naieżytość za rozmowę, jednakże najmniej

40.

"

Za połączenie abonenta w miejscowości bez służby nocnej z miejscowością ze służbą nocną pobiera się za każdą rozmowę nocną opłatę taryfową najmniej jednak za jedną rozmowę. 1

C.

Różne opłaty.

§ 16. a) Należytość za codzienne podawanie dokładnego czasu abonentom roczni

360 "

b) za wcześniejsze zniesienie urządzeń telegraficznych i telefonicznych za każdą stację główną lub boczną 528 "

c) za współużywanie państwowych słupów telegraficznych i telefonicznych dla prywatnych urządzeń, tudzież za wynajęcie żył kablowych dla tych samych celów:

1. Na słupach drewnianych za każdy kilometr rocznie. 640 "

2. Na słupach żelaznych za każdy kilometr rocznie. 1620 "

w obu wypadkach bez różnicy ilości drutu na słupach umieszczonych.

3. Za wynajęcie pojedynczej żyły kablowe] za każdy kilometr rocznie 1620 "

4. Za wynajęcie podwójnej żyły kablowej za każdy kilometr rocznie 3160 "

1 Załącznik:

-zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 4 października 1921 r. (Dz.U.21.83.591) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 października 1921 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 18 lutego 1922 r. (Dz.U.22.18.152) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 marca 1922 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 18 marca 1922 r. (Dz.U.22.22.190) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1922 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 13 kwietnia 1922 r. (Dz.U.22.30.250) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 1922 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

• Identyfikator: Dz.U.1921.72.499
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Podwyższenie opłat pocztowych, telegraficznych i telefonicznych.
• Data aktu: 18/08/1921
• Data ogłoszenia: 01/09/1921
• Data wejścia w życie: 01/09/1921