Działanie rozporządzenia z dnia 18 grudnia 1920 r. o opłatach za czynności Urzędów Miar (Dz. Ustaw R. P. r. 1921, № 1, poz. 2) rozciąga się na terytorjum b. zaboru austrjackiego z następującemi zmianami i uzupełnieniami:W części I.
Art. 3 i 4 nie wchodzą w życie.
Art. 5 otrzymuje treść następującą:
Zgłaszający narzędzia miernicze do legalizowania poza Urzędem, lecz w siedzibie Urzędu, opłaca 150 mk. za 8 godzin, 100 mk. za 6 godzin i 60 mk. za 4 lub mniej godzin pracy, jako wynagrodzenie dla urzędnika. Czas, zużyty na przebycie drogi do miejsca sprawdzania, wlicza się do godzin pracy.
Poza siedzibą Urzędu wynagrodzenie dla urzędnika wraz z djetami liczy się 250 marek za każdy rozpoczęty dzień. Oprócz tego przy cechowaniach poza siedzibą Urzędu zgłaszający powinien ponieść koszta noclegów urzędnika albo dostarczyć je w naturze.
W razie zmiany mnożnika dla płac urzędniczych, obowiązującego w chwili wydania rozporządzenia niniejszego, wyżej wymienione normy djet i wynagrodzeń będą się zmieniały w tym samym stosunku z zaokrągleniem wzwyż do 5 mk.
Art. 6 odpada zdanie ostatnie.
Art. 8 nie wchodzi w życie.
W części II.
Ustęp IV A otrzymuje treść następującą:
| A) |
Pojemniki zwyczajne |
|
wielkości |
do |
1/4 |
l |
włącznie |
|
4 |
marki |
|
" |
od |
0,5 - 2 |
l |
włącznie |
|
10 |
marek |
|
" |
" |
5-10 |
l |
" |
|
20 |
" |
|
większe |
|
|
|
|
|
40 |
" |
Ustęp IV C otrzymuje treść następującą:
| C) |
Przyrządy miernicze do płynów |
|
za sprawdzenie każdego ograniczenia |
10 |
marek |
|
dopłata od każdego przyrządu |
30 |
" |
Ustęp V otrzymuje treść następującą:
V. Naczynia pojemności niekwalifikowanej.
A) Wzorcowanie i legalizowanie lub uwierzytelnianie naczyń pojemności niekwalifikowanej.
| 1. |
Konwie do mleka, gąsiory (balony szklane) |
|
wielkości |
do |
10 l |
włącznie |
20 |
marek |
|
" |
powyżej |
10 l |
do |
20 l |
włącznie |
25 |
" |
|
" |
" |
20 l |
do |
50 l |
" |
30 |
" |
|
większe |
|
35 |
" |
| 2. |
Inne naczynia pojemności niekwalifikowanej (beczki i t. p.): |
|
wielkości do 25 litrów |
5 |
marek |
|
za każde następne całe lub rozpoczęte 25 litrów |
5 |
" |
|
Beczki piwne w browarach t. zw. ćwiartówki (25÷27 l) będą liczone za 25 l, t. zw. wiadra (50÷54 l) - za 50 l, t. zw. hekta (100÷105 l) -za 100 l i t. zw. duplaki (200÷208 1) - za 200 1. |
|
|
| B) |
Określanie i legalizowanie lub uwierzytelnianie tary mokrej naczynia |
|
|
|
za każde naczynie |
15 |
" |
C) Przy sprawdzaniu beczek poza Urzędem przy zachowaniu dotychczas obowiązujących warunków (art. 2-gi rozporządzenia austr. Ministerstwa Handlu z dnia 18 sierpnia 1906 r. R. G. B. № 175) opłaty, wymienione pod A2, zmniejszają się o 20%.
D) Od naczyń pojemności niekwalifikowanej, sprawdzonych w Urzędzie opłaca się dodatkowo składowe, licząc po fen. 60 od doby i hektolitra za każdą dobę po upływie dwuch dni od terminu odbioru, wyznaczonego przez Urząd Miar. Ułamki marki zaokrągla się wzwyż do jednej marki.
Ustęp VI A otrzymuje treść następującą:
A) Pojemniki cylindryczne tak, jak pojemniki dla płynów.
Ustęp IX A 1) otrzymuje treść następującą:
| 1) |
Proste odważnikowe |
|
Nośności |
do |
1 |
kg |
włącznie |
|
|
20 |
marek |
|
" |
powyżej |
1 |
kg |
do |
5 |
kg |
włącznie |
|
40 |
" |
|
" |
" |
5 |
" |
" |
10 |
" |
" |
|
60 |
" |
|
" |
" |
10 |
" |
" |
20 |
" |
" |
|
80 |
" |
|
" |
" |
20 |
" |
|
|
100 |
" |
Ustęp IX A 2) uzupełnia się następującym dodatkiem:
2 a) złożone równoramienne.
Stawki taryfowe dwa razy wyższe niż dla wag prostych odważnikowych (IX A 1).
Ustęp IX A 3) uzupełnia się w tytule w sposób następujący:
3) złożone nierównoramienne.
Ustęp IX uzupełnia się na końcu w sposób następujący:
E) Za sprawdzanie (Cz. I art. 1 rozp. o opł. za czynności Urzędów Miar) wag, już uprzednio cechowanych przez urzędy właściwe na obecnem terytorjum Państwa Polskiego i posiadających czytelną i wyraźną cechę, pobiera się połowę opłat powyższych. Nie dotyczy to jednak wag o nośności, przekraczającej 3000 kg, wag fundamentowanych, automatycznych, bagażowych, towarowych kolejowych i pocztowych oraz wag dokładniejszych.
W części IV.
Art. 2 otrzymuje treść następującą:
Rozporządzenie niniejsze obowiązuje na terytorjum b. zaboru austrjackiego i wchodzi w życie od dnia 15 kwietnia 1921 r. Z dniem tym tracą moc obowiązującą wszelkie dotychczasowe przepisy o opłatach za czynności Urzędów Miar w b. zaborze austrjackim.
