Szerszy dostęp do świadczeń dla cudzoziemców

30 sierpnia 2014 roku wejdzie w życie nowelizacja ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw, której celem jest uzyskanie pełnej harmonizacji przepisów prawa krajowego z przepisami europejskimi w zakresie norm dotyczących kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako beneficjentów ochrony międzynarodowej, jednolitego statusu uchodźców lub osób kwalifikujących się do otrzymania ochrony uzupełniającej oraz zakresu udzielanej ochrony.

Ustawa dokonuje zmian w ustawie z 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.).

Zmiany mają poszerzyć krąg osób, które będą mogły korzystać ze świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych. W odniesieniu do osób, którym nadany został w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub udzielona została ochrona uzupełniająca usunięto z ustawy warunek posiadania obywatelstwa polskiego (z art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej), przy zachowaniu warunku zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Tym samym wspomniane osoby mają możliwość uzyskania statusu świadczeniobiorców innych niż ubezpieczeni, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej. Osoby te mogłyby otrzymywać decyzję władz gminy właściwej dla miejsca zamieszkania cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o której mowa w art. 54 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej oraz - w przypadku małoletnich (do ukończenia 18. roku życia) i kobiet w okresie ciąży, porodu i połogu oraz korzystać ze świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Możliwość korzystania ze świadczeń będzie rozszerzona na członków rodzin beneficjentów.

Ponadto zmiany odnoszą się również do zapewnienia dostępu do zawodów regulowanych beneficjentom ochrony międzynarodowej oraz członkom ich rodzin. Zmiany w tym zakresie obejmują następujące ustawy:
1)   ustawę z 21 grudnia 1990 roku o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 767, z późn. zm.);
2)   ustawę z 19 kwietnia 1991 roku o izbach aptekarskich (Dz. U. z 2008 r. Nr 136, poz. 856, z późn. zm.);
3)   ustawę z 5 grudnia 1996 roku o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2011 r. Nr 277, poz. 1634, z późn. zm.);
4)   ustawę z 15 grudnia 2000 roku o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów (Dz. U. z 2013 r. poz. 932);
5)   ustawę z 11 kwietnia 2001 roku o rzecznikach patentowych (Dz. U. z 2011 r. Nr 155, poz. 925);
6)   ustawę z 1 lipca 2011 roku o samorządzie pielęgniarek i położnych (Dz. U. Nr 174, poz. 1038 oraz z 2013 r. poz. 779 i 1247);
7)   ustawę z 15 lipca 2011 roku o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. Nr 174, poz. 1039, z późn. zm.).

Opracowanie: Ewelina Wójcik