Eksperci: tylko symulujemy, że uczymy zawodu

Dobre kształcenie zawodowe w Państwowych Wyższych Szkołach Zawodowych (PWSZ) nie może odbyć się bez systemu praktyk. Bez rozwiązań systemowych jedynie symulujemy naukę zawodu - ocenili uczestnicy konferencji z okazji 15-lecia działalności PWSZ.

O dokonaniach i warunkach rozwoju Państwowych Wyższych Szkół Zawodowych w Polsce dyskutowano w środę w gmachu Sejmu. Fundacja Edukacyjna Perspektywy we współpracy z Konferencją Rektorów Publicznych Szkół Zawodowych (KRePSZ) zaprezentowała też specjalny raport przygotowany z okazji jubileuszu PWSZ. 

 

Państwowe Wyższe Szkoły Zawodowe utworzono w 1998 roku. Miastem, w którym zaczęła działać pierwsza PWSZ, był Tarnów. Kolejne powstawały m.in. w Legnicy, Elblągu, Nowym Sączu, Jeleniej Górze. Miały one tworzyć praktyczne profile kształcenia i odpowiadać na potrzeby lokalnego rynku pracy. Obecnie na 36 tego typu uczelniach w Polsce studiuje 80 tys. studentów, z czego 56 tys. na studiach stacjonarnych. Od momentu powstania PWSZ ukończyło je ponad 210 tys. absolwentów.

 

Jak podkreślali uczestnicy spotkania, uczelnie zawodowe powinny w jak najszerszym zakresie wdrażać praktyczne profile kształcenia. Według prognoz do 2020 roku w krajach Unii Europejskiej powstanie ponad 15 mln miejsc pracy dla osób z wyższym wykształceniem zawodowym. Tylko absolwent takiego profilu będzie poszukiwanym pracownikiem na trudnym dziś rynku pracy.

„Dobre kształcenie zawodowe na poziomie studiów pierwszego stopnia wymaga innego, zorientowanego na praktyczne efekty kształcenia. Nie może odbyć się bez systemu praktyk zawodowych” – powiedział poprzedni przewodniczący KRePSZ prof. Andrzej Kolasa. 

 

Jednak, aby taki system mógł sprawnie funkcjonować konieczna jest dobra współpraca między uczelniami i przemysłem. „Niestety w Polsce brak jest jakichkolwiek warunków opartych na prawnych podstawach organizacji praktyk zawodowych dla studentów. Niezbędne są do tego rozwiązania systemowe” – podkreślił Kolasa. 

 

Jego zdaniem trzeba stworzyć system wzorowany na krajach lepiej rozwiniętych od Polski, aby to przedsiębiorstwa były zainteresowane przyjęciem studentów a nie tratowały ich jak zło konieczne. „Jedyną korzyścią jaką dziś dostrzegają pracodawcy w zatrudnianiu praktykantów jest możliwość wyboru potencjalnych kandydatów do pracy. Bez rozwiązania systemowego symulujemy praktyczną naukę zawodu” – zaznaczył Kolasa.