Za usuwanie drzew lub krzewów na podstawie zezwolenia ponosi się opłatę, chyba że zachodzi wyjątek uzasadniający zdaniem ustawodawcy potrzebę zwolnienia z niej (art. 86 ust. 1 pkt 2-15 ustawy o ochronie przyrody). W przypadku, gdy takie usunięcie nie wymaga wydania zezwolenia, to jest ono również wolne od opłaty. Wysokość opłaty ustalana jest w drodze decyzji. Nalicza się ją w zezwoleniu na usunięcie drzewa lub krzewu. Generalnie opłatę za usunięcie drzewa ustala się poprzez pomnożenie obwodu pnia drzewa (mierzoną na wysokości 130 cm) i obowiązującej stawki opłaty.
Czytaj więcej: Usuwanie drzew i krzewów – wyłączenia z obowiązku wniesienia opłaty >>
Ustawodawca często zmienił reguły wycinki
Do 28 sierpnia 2015 r. jedną z sytuacji w której nie była pobierana opłata, był przypadek, gdy drzewa lub krzewy posadzono lub wyrosły na nieruchomości po zakwalifikowaniu jej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele budowlane (art. 81 ust. 1 pkt 7). Przepis ten sprawiał, że wszystkie drzewa na nieruchomościach przeznaczonych na cele budowlane były traktowane jako tymczasowe, a co za tym szło, można je było usuwać bez obowiązku ponoszenia opłat. Nowelą z 25 czerwca 2015 r. do ustawy o ochronie przyrody zmieniono art. 86 ust. 1 pkt 7 i dodano nowy pkt 8 dotyczące:
- w pkt 7 – drzew, których obwód pnia mierzony na wysokości 130 cm nie przekraczał:
- 75 cm – w przypadku topoli, wierzb, kasztanowca zwyczajnego, klonu jesionolistnego, klonu srebrzystego, robinii akacjowej oraz platanu klonolistnego,
- 50 cm – w przypadku pozostałych gatunków drzew;
- w pkt 8 – krzewów, których wiek nie przekraczał 25 lat.
Czytaj też: Praktyczne aspekty kontroli dokonywanych przez organy po usunięciu drzew >>
Oba zwolnienia dotyczyły usuwania tych drzew lub krzewów w celu przywrócenia gruntów nieużytkowanych do użytkowania rolniczego lub innego użytkowania zgodnego z przeznaczeniem terenu, określonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Z regulacji tej wynikało, że usuwanie drzew i krzewów w celu przywrócenia gruntów nieużytkowanych do użytkowania wymagało uzyskania pozwolenia na usunięcie. Nie miał znaczenia ostateczny cel w jakim grunty będą użytkowane, pod warunkiem, że użytkowanie było zgodne z przeznaczeniem terenu w planie miejscowym lub decyzji o warunkach zabudowy.
Przeczytaj także: Nie zawsze drzewo orzecha włoskiego usuniemy bez zezwolenia>>
Czytaj też: Usuwanie drzew stanowiących zagrożenie w trybie interwencyjnym >>
Opłaty pobierane tylko w niektórych przypadkach
Kolejną nowelą z 16 grudnia 2016 r. (z datą wejścia w życie 1 stycznia 2017 r. ), regulacje te zmieniono w ten sposób, że zróżnicowano przywracanie gruntów nieużytkowanych do użytkowania rolniczego i innego niż rolnicze. Obecnie zatem, zgodnie z pkt 3b art. 83f ust. 1 ustawy o ochronie przyrody, usuwanie drzew lub krzewów w celu przywrócenia gruntów nieużytkowanych do użytkowania rolniczego, nie wymaga zezwolenia. Nie mają przy tym znaczenia obwody pni drzew, ani wiek (powierzchnia) krzewów. Nie ma także wymogu, by takie przywrócenie było zgodne z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy. Skoro nie ma wymogu uzyskania zezwolenia na takie usunięcie, nie jest również pobierana opłata. Jak się wskazuje, regulacja ta dotyczy przede wszystkim gruntów nabywanych od Agencji Nieruchomości Rolnych, porosłych drzewami i krzewami, które są przywracane do użytkowania rolniczego.
Czytaj też: Wycinka drzew i krzewów na własnej posesji - poradnik dla mieszkańca >>
W przypadku przywracania nieużytkowanych gruntów do użytkowania innego niż rolnicze istnieje obowiązek uzyskania zezwolenia, ale opłaty za usunięcie drzew i krzewów nie są pobierane. Zwolnienie z pobierania opłaty wymaga:
- w odniesieniu do drzew – ich obwód mierzony na wysokości 130 cm nie przekraczał:
- 120 cm (poprzednio 75 cm) w przypadku topoli, wierzb, kasztanowca zwyczajnego, klonu jesionolistnego, klonu srebrzystego, robinii akacjowej oraz platanu klonolistnego,
- 80 cm (poprzednio 50 cm) w przypadku pozostałych gatunków drzew;
- w odniesieniu do krzewów – ich powierzchnia (a nie jak poprzednio wiek, który dziś nie ma znaczenia) nie przekraczała 50 m/kw;
a ponadto, aby przywrócenie gruntu do użytkowania nierolniczego było zgodne z przeznaczeniem terenu, określonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy lub zagospodarowania terenu.
Właściwa interpretacja powyższej regulacji zakłada, że usuwanie drzew i krzewów w celu przywrócenia gruntów nieużytkowanych do użytkowania innego niż rolnicze wymaga uzyskania zezwolenia, ale:
- jeżeli są spełnione przesłanki z art. 86 ust. 1 pkt 7 i 8 u.o.p. – opłat nie nalicza się;
- jeżeli nie są spełnione, np. co do obwodu drzew albo powierzchni krzewów – opłaty będą naliczane.
Zobacz w LEX: Wyłączenie obowiązku uzyskania zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów z nieruchomości >>
Uwaga na plan miejscowy i warunki zabudowy
Ustawodawca uznał, że na każdej nieruchomości powinna znajdować się minimalna powierzchnia biologicznie czynna, określona w planie zagospodarowania. Aby ustalić, czy usunięcie drzew lub krzewów w celu przywrócenia gruntu do użytkowania nierolniczego będzie zgodne za planem miejscowym lub decyzją o warunkach zabudowy, należy ustalić, od kiedy dla danego terenu obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz w jaki sposób zmieniały się jego postanowienia.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
