Za niesegregowanie odpadów grozi grzywna

Obowiązek segregacji odpadów komunalnych jest obowiązkiem ustalanym w regulaminie utrzymania czystości i porządku w gminie, wobec czego jego niedopełnienie jest wykroczeniem. Po otrzymaniu powiadomienia wójt powinien podjąć działania zmierzające do pociągnięcia właściciela nieruchomości do odpowiedzialności za wykroczenie.

Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.

Czy wójt, burmistrz lub prezydent miasta na gruncie ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 391, z późn. zm.) - dalej u.u.c.p.g. dysponuje podstawą prawną do wydania decyzji podwyższającej opłatę za gospodarowanie odpadami w związku ze stwierdzeniem, że odpady nie są na nieruchomości segregowane?

Jeżeli tak, to który z przepisów ustawy umożliwia wydanie takiej decyzji (na jaki przepis należy się powołać wszczynając ewentualne postępowanie, a następnie w decyzji)? Czy do ewentualnego ustalania opłaty podwyższonej będą miały zastosowanie przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) – dalej o.p.?

Jeżeli natomiast przepisy u.u.c.p.g. nie dają podstaw do wszczęcia postępowania zmierzającego do podwyższenia opłaty, to na jakiej podstawie i w jaki sposób można nałożyć na właściciela nieruchomości obowiązek ponoszenia opłaty podwyższonej z uwagi na fakt, że nie segreguje odpadów (dotychczas ponosi opłaty za odpady segregowane)?

Odpowiedź:

Jeżeli właściciel nieruchomości złożył deklarację o wysokości należnej opłaty za gospodarowanie odpadami, to nie ma zastosowania art. 6o u.u.c.p.g. W przypadku gdy właściciel nieruchomości zadeklarował selektywną zbiórkę odpadów, a nie zbiera selektywnie wytworzonych odpadów, zastosowanie znajdzie art. 9f u.u.c.p.g. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli przedsiębiorca stwierdzi, że właściciel nieruchomości nie segreguje odpadów, to wójt (burmistrz, prezydent miasta) wszczyna postępowanie na zasadzie art. 379 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1232) - dalej p.o.ś., przywołując przepis art. 9f u.u.c.p.g., a następnie stosuje przepisy o.p., przy czym po zakończeniu postępowania, w wyniku którego ustali, że właściciel nieruchomości zapłacił opłatę niższą, a powinien uiścić opłatę wyższą (bo nie segreguje odpadów), nie wydaje odrębnej decyzji (w związku z uchyleniem art. 6p u.u.c.p.g.), tylko od razu stosuje przepisy o.p., gdyż w sprawach dotyczących opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi stosuje się jej przepisy, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta.

Ponadto, wójt może skorzystać z trybu, o którym mowa w art. 10 ust. 2a u.u.c.p.g., jeżeli w regulaminie utrzymania czystości i porządku w gminie zawarto postanowienia o obowiązku segregowania odpadów.

Uzasadnienie:

Jeśli właściciel nieruchomości w wymaganym terminie złoży deklaracje o wymaganej opłacie za gospodarowanie odpadami komunalnymi, to wójt (burmistrz, prezydent miasta) nie wydaje żadnej dodatkowej decyzji. To właściciel nieruchomości, stosując się do uchwały określającej wysokość opłat za odbiór odpadów komunalnych, ustala należną stawkę tej opłaty.

Obowiązek prowadzenia selektywnego zbierania odpadów komunalnych jest obowiązkiem ustalanym w regulaminie utrzymania czystości i porządku w gminie, zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 lit. a u.u.c.p.g., wobec czego jego niedopełnienie jest wykroczeniem z art. 10 ust. 2a u.u.c.p.g. Po otrzymaniu powiadomienia określonego w art. 9f u.u.c.p.g. wójt (burmistrz lub prezydent miasta) powinien podjąć działania zmierzające do pociągnięcia właściciela nieruchomości do odpowiedzialności za wykroczenie.

Zgodnie z art. 24 § 1 ustawy z dnia 21 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 482) - dalej k.w., grzywnę wymierza się w wysokości od 20 do 5000 złotych, chyba że ustawa stanowi inaczej. W wykroczeniach przeciwko przepisom porządkowym wydanym z upoważnienia ustawy kara grzywny została określona w granicach 20-500 złotych (art. 54 k.w.), przez co kara ta posiada stosunkowo niewielki stopień dolegliwości. Kara grzywny orzekana na podstawie art. 54 k.w. nie podlega też zamianie. Zamiana kary grzywny (na pracę społecznie użyteczną bądź areszt) może bowiem nastąpić tylko w odniesieniu do kwot przekraczających 500 złotych (art. 25 § 1 k.w.).

Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.