Artykuł pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.


Do starostwa napływają od kilku już lat skargi na działalność jednego z kół łowieckich wydzierżawiającego obwód łowiecki polny. Skargi dotyczą wyceny szkód wyrządzanych przez dziką zwierzynę w uprawach rolnych i ich rekompensowanie. Skargę rolników poparł wójt gminy, na której znajduje się obwód łowiecki. Problem dotyczy, według rolników, sposobu szacowania szkód. Koło wybiera sposób mniej korzystny dla rolnika.

Toczą się liczne postępowania sądowe o wypłatę odszkodowań. Pod ostatnią skargą podpisało się ponad 50 rolników. Umowa dzierżawy milczy na temat odszkodowań i szkód. Plany łowieckie są realizowane. Jakie kroki prawne powinien podjąć starosta dla rozwiązania problemu? Jakie ma możliwości? Do jakich instytucji mógłby zwrócić się o opinię? Nadmieniam, że problem dotyczy tylko jednego koła na naszym terenie. Wszystkie inne rozwiązują problemy szkód łowieckich bezkonfliktowo.


Odpowiedź:

Starosta lub wójt może zwrócić się z prośbą o interwencję do Zarządu Okręgowego PZŁ w związku ze skargami rolników na niedoszacowania odszkodowań. Warto byłoby do pisma dołączyć orzeczenia sądów, które takie spory rozstrzygały na korzyść rolników.

Uzasadnienie:

Zaniżanie wysokości należnego odszkodowania poprzez przyjmowanie niekorzystnego sposobu jego obliczania to często sposób na minimalizowanie szkód łowieckich przez koła, które nie radzą sobie z prowadzeniem racjonalnej, zrównoważonej gospodarki łowieckiej, nawet jeśli koło realizuje plany łowieckie.


Sprawa niestety nie jest prosta do rozwiązania, skoro umowa dzierżawy milczy na temat ustaleń dotyczących szacowania szkód łowieckich i nie definiuje w żaden sposób rażących naruszeń. Starosta może jednak uwzględnić stanowisko wójta, gdy będzie rozstrzygał, czy obowiązki koła zostały naruszone w rażący sposób na podstawie ogólnych postanowień ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1226) – dalej pr. łow oraz ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121), które mają zastosowanie w przypadku spraw nieuregulowanych w pr. łow. (art. 291 ust. 3 pr. łow.).


Wójt lub starosta może również poprosić o interwencję Zarząd Okręgowy PZŁ, zawiadamiając o sporach związanych z szacowaniem szkód łowieckich. Zarząd Okręgowy może skorzystać z dyspozycji § 152 ust. 3 Statutu PZŁ, który stanowi, że "w stosunku do kół dopuszczających się przewinień przeciwko przepisom prawa łowieckiego, Statutu oraz uchwałom Zrzeszenia mogą być stosowane kary porządkowe (upomnienia, nagany)". Kary porządkowe w stosunku do kół stosuje właściwy zarząd okręgowy. Przed wymierzeniem kary zarząd koła, bądź zarząd okręgowy, są obowiązane wysłuchać zainteresowanego lub umożliwić mu w inny sposób zajęcie stanowiska. W myśl § 75 statutu PZŁ, koło traci członkostwo w przypadku wykluczenia koła ze Zrzeszenia, a wykluczenie może nastąpić, gdy jego organy w sposób rażący naruszają przepisy ustawy, Statutu, uchwały organów Zrzeszenia oraz dyscyplinę organizacyjną (§ 76 statutu).


Gdyby koło łowieckie zostało ukarane, starosta będzie miał podstawę do wcześniejszego rozwiązania umowy dzierżawy, a jeśli do końca umowy pozostał niezbyt długi okres – do zawarcia umowy z innym kołem. Zarząd Okręgowy ma również wpływ na losy koła, bowiem może zaopiniować negatywnie wniosek o przedłużenie dzierżawy, przedstawić wniosek o wykluczenie koła ze Zrzeszenia Okręgowej Radzie Łowieckiej itp.

Artykuł pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.