WSA: stawki za urządzenia umieszczone w pasie drogowym mogą być różne

Jest dopuszczalne ustalenie różnych stawek za zajęcie pasa drogowego w odniesieniu do urządzeń wodno-kanalizacyjnych i gazowych uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku.

Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.



Problem prawny, który pojawił się w sprawie, dotyczył zróżnicowania w uchwale przez radę miejską stawek za zajęcie pasa drogowego.

Wysokość stawki zależała od tego, czy umieszczone w pasie urządzenia stanowią sieci sanitarne i wodociągowe – w odniesieniu do których w uchwale przewidziano niższe stawki, czy też inne urządzenia infrastruktury technicznej, w tym te zaopatrujące w gaz – dla których w uchwale przewidziano stawki wyższe.

Spółka prowadząca działalność gospodarczą w postaci przesyłu gazu, zaskarżyła taki zapis uchwały do sądu administarcyjnego. Jej zdaniem urządzenia wodociągowe, kanalizacyjne i gazowe są jednorodzajowymi urządzeniami infrastruktury technicznej i powinny być objęte taką samą stawką.

WSA nie zgodził się z takim stanowiskiem.

Sąd zwrócił uwagę, iż ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r., nr 71, poz. 838 ze zm.) dopuszcza różnicowanie stawek ze względu na rodzaj urządzenia, które są umieszczane w pasie drogowym.

Zdaniem sądu infrastruktura techniczna służąca do przesyłu gazu i infrastruktura wodnokanalizacyjna stanowią urządzenia różnego rodzaju. Fakt, iż urządzenia te są wykonane z tego samego rodzaju materiału oraz mają podobny kształt (rury) nie jest wystarczająca dla ich zakwalifikowania jako tożsamych rodzajowo.

Jako rodzaj urządzenia należy bowiem rozumieć nie tylko budulec i kształt sieci, ale i cel, jakiemu będzie to urządzenie służyło. W sprawie istotne jest, że za pomocą urządzeń infrastruktury wodnokanalizacyjnej i urządzeń sieci gazowej przesyłane są różne substancje (ciecze, gaz) i urządzenia te muszą spełniać szereg parametrów technicznych właściwych dla substancji, która jest nimi przesyłana.

Należy zauważyć, że o ile woda jest niezbędna do codziennego funkcjonowania, a ścieki są normalnym następstwem funkcji życiowych człowieka i działalności gospodarczej, o tyle – gaz, gdy chodzi o jego właściwości grzewcze, może być zastąpiony przez inne materiały – drewno, węgiel, prąd elektryczny.

Zdaniem sądu nie można podzielić stanowiska spółki, że urządzenia wodociągowe, kanalizacyjne i gazowe są jednorodzajowymi urządzeniami
infrastruktury technicznej.

Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.

Na podstawie:
Wyrok WSA w Gdańsku z 11 grudnia 2014 r., sygn. akt III SA/Gd 792/14, nieprawomocny