Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.
Mieszkaniec wystąpił do zarządu dzielnicy o uregulowanie tytułu prawnego do lokalu mieszkalnego zajmowanego wcześniej przez jego rodziców.
Zarząd w formie uchwały odmówił mieszkańcowi wydania skierowania do zawarcia umowy najmu lokalu, o który wnioskował.
Mieszkaniec zaskarżył uchwałę do WSA.
WSA uznał, iż sprawa nie należy do właściwości sądów administracyjnych. Zdaniem sądu relacja pomiędzy gminą a osobą, która występuje o zawarcie z nią umowy najmu tego lokalu po jego opuszczeniu albo po śmierci jego dotychczasowego najemcy, ma cechy cywilnoprawnego stosunku oferty, której przyjęcie prowadzi bezpośrednio do zawarcia umowy najmu. Zdaniem WSA uchwała zarządu dzielnicy zawierała jedynie odpowiedź na propozycję lokatora, dotyczą zawarcia z nim umowy najmu konkretnego lokalu.
Brak wyrażenia zgody na złożoną przez mieszkańca propozycję, uprawnia go do ubiegania się o pomoc gminy w zaspokojeniu jego potrzeb mieszkaniowych na zasadach ogólnych. W takim przypadku przepisy prawa zapewniają mu możliwość domagania się skontrolowania przez sąd administracyjny podjętej przez zarząd dzielnicy uchwały w sprawie zakwalifikowania i umieszczenia na liście osób oczekujących na najem lokalu z mieszkaniowego zasobu gminy – podkreślił WSA.
Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.
Na podstawie:
Postanowienie WSA w Warszawie z 29 stycznia 2014 r., sygn. akt II SA/Wa 2066/13, nieprawomocne