Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.
Burmistrz miasta obciążył jedną z córek kosztami pobytu jej mamy w domu pomocy społecznej (DPS), które zastępczo pokryła gmina.
Kobieta odwołała się od decyzji. Uznała bowiem, iż niesprawiedliwie zobowiązano ją do pokrycia całości kosztów, pomijając zupełnie jej siostrę. Jej zdaniem decyzja jest krzywdzącą i karze ją za uczciwe wykazanie dochodów.
Organ tłumaczył, iż siostra skarżącej została zwolniona z ponoszenia odpłatności, bowiem dochód jej rodziny nie przekroczył 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie.
WSA przyznał rację skarżącej kobiecie.
Sąd przypomniał, iż zgodnie z ustawą z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 182 ze zm.) opłata obciążająca daną osobę z tytułu pobytu członka rodziny w DPS nie powinna być zwiększana w przypadku gdy jedna z osób współzobowiązanych jest zwalniana z odpłatności.
Zdaniem sądu zasadę tę odnosić należy także do sytuacji, w której określenie kwoty obciążającej osobę zobowiązaną następuje w drodze decyzji administracyjnej.
Zatem zwolnienie jednej z osób z ponoszenia odpłatności za pobyt pensjonariusza w DPS, nie może powodować zwiększenia opłaty po stronie pozostałych osób zobowiązanych.
W takiej sytuacji gmina dokonującą takiego zwolnienia, przejmuje obowiązek zapłaty pozostałej części kwoty – podkreślił sąd.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Gdańsku z 30 października 2014 r., sygn. akt III SA/Gd 667/14, nieprawomocny
Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.