Rada gminy uchwaliła zasady gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność gminy. W jednym z zapisów uchwały rada postanowiła, iż sprzedaży nieruchomości dokonuje wójt po uzyskaniu zgody rady wyrażonej w formie uchwały.


Wojewoda zaskarżył ten fragment uchwały. Zdaniem skarżącego organu, wprowadzając regulację z art. 18 ust. 2 pkt 9 lit a ustawy o samorządzie gminnym , ustawodawca zagwarantował organowi stanowiącemu gminy pełną kontrolę nad podejmowaniem decyzji przekraczających zwykły zarząd związanych z gospodarowaniem zasobem nieruchomości gminy.

Stworzono jednak możliwość "uproszczenia procedur", związanych z dysponowaniem wyżej wskazanym zasobem - rada uchwalając zasady może bowiem w ściśle określonych przypadkach, bez konieczności każdorazowego wydania zgody, upoważnić wójta do dokonania nabycia, zbycia i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony oraz w przypadku, gdy po umowie zawartej na czas oznaczony do 3 lat strony zawierają kolejne umowy, których przedmiotem jest ta sama nieruchomość. Ustawodawca umożliwił organowi stanowiącemu scedowanie owych uprawnień na organ wykonawczy. Wojewoda podkreślił, że celem przyjęcia zasad miało być przekazanie wymienionych kompetencji. Zatem zdaniem wojewody, uchwała rady gminy określająca zasady gospodarowania nieruchomościami, nakładająca jednocześnie na wójta obowiązek uzyskania zgody rady przy zbywaniu nieruchomości, w sposób istotny narusza prawo.

WSA zgodził się z wojewodą, iż zapis uchwały pozostaje w oczywistej sprzeczności z przepisem art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a  ustawy o samorządzie gminnym , stanowiącym podstawę prawną przedmiotowej uchwały. Rada gminy jest uprawniona jedynie do określania zasad gospodarowania mieniem gminy. Samo natomiast gospodarowanie jest już wyłączną kompetencją wójta (burmistrza, prezydenta miasta). Jedynie do czasu określenia przez siebie zasad gospodarowania mieniem rada gminy posiada dodatkowe uprawnienie polegające na udzielaniu wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta) zgody na dokonanie czynności w zakresie tego gospodarowania. Wobec tego, po wypełnieniu dyspozycji art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a  ustawy o samorządzie gminnym , rada gminy traci kompetencję do wyrażania zgody na dokonywanie przez organ wykonawczy czynności wymienionych w tym przepisie, a mających za przedmiot nieruchomości gminne.

WSA podzielił stanowisko organu nadzoru, iż podejmowanie przez radę gminy uchwał w sprawach gospodarowania nieruchomościami, o których mowa wart. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a  ustawy o samorządzie gminnym , należy traktować kompleksowo, a regulacja uchwałą obejmować powinna wszystkie elementy zawarte w tym przepisie, a więc nabywanie, zbywanie i obciążanie nieruchomości oraz ich wydzierżawienie i wynajmowanie na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony. Podejmując uchwałę w sprawie określenia zasad gospodarowania nieruchomości, o których mowa w powołanym przepisie, rada nie może wyłączyć niektórych z wymienionych powyżej elementów i uznać, że wójt może dokonywać tych czynności wyłącznie za jej zgodą – podkreślił WSA.

Na podstawie: Wyrok WSA w Olsztynie z 6 listopada 2012 r., sygn. akt II SA/Ol 1092/12, nieprawomocny

Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.)