Wniosek o stwierdzenie nadpłaty nie może wzruszyć ostatecznej decyzji podatkowej

Istnienie ostatecznej decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego, stanowi przeszkodę w prowadzeniu postępowania w przedmiocie nadpłaty w tym podatku uznał Naczelny Sąd Administracyjny.

Jedna z mieszkanek Łodzi, w odwołaniu od decyzji ustalającej wysokość podatku od nieruchomości, wystąpiła o stwierdzenie nadpłaty w podatku.

Prezydenta miasta odmówił stwierdzenia nadpłaty.

Kobieta wystąpiła ze skargą do sądu administracyjnego.

Zdaniem NSA, rozpatrującego sprawę, podatnik kwestionujący kwotę podatku wynikającą z decyzji ustalającej, nie może formułować wniosku o stwierdzenie nadpłaty, o którym mowa w art. 75 § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.).

Przysługują mu jedynie środki prawne w postaci zainicjowania postępowania odwoławczego lub trybów nadzwyczajnych wzruszenia decyzji ostatecznych.

Dopiero skuteczne wyeliminowanie z obrotu prawnego decyzji ustalającej lub jej zmiana, może spowodować powstanie po stronie organu podatkowego określenie nadpłaty.

Przeciwna wykładnia doprowadziłaby do tego, że instytucja stwierdzenia nadpłaty mogłaby być wykorzystywana do wzruszania ostatecznych decyzji ustalających, a nawet decyzji wymiarowych.

Tymczasem tryb postępowania podatkowego zmierzający do stwierdzenia nadpłaty nie jest nadzwyczajnym środkiem prawnym, dzięki któremu można wzruszyć ostateczne decyzje podatkowe – przypomniał sąd.

Na podstawie:
Postanowienie NSA z 26 czerwca 2015 r., sygn. akt II FSK 1316/15, prawomocne