Artykuł pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.
Lekarz orzecznik ZUS poinformował starostę o potrzebie przeprowadzenia u kierowcy badań lekarskich. Starosta uznał informację od lekarza za wiarygodną i skierował go na badania.
Kierowca wskazał, że informacja lekarza ZUS opiera się na starych badaniach, podczas gdy aktualne wyniki badań wykazują brak ograniczeń do prowadzenia pojazdów.
Zdaniem kierowcy samo zawiadomienie ZUS nie wystarcza do podjęcia decyzji o skierowaniu go na badania. Organy administracji powinny zbadać czy uzyskana informacja o zastrzeżeniach dotyczących jego stanu zdrowia jest wystarczająco umotywowana do powzięcia takich wątpliwości.
WSA przyznał rację kierowcy. Przede wszystkim aby organ mógł skierować osobę na badanie lekarskie musi istnieć nasuwające się zastrzeżenie co do stanu zdrowia tej osoby. Ponadto zastrzeżenia muszą być potwierdzone w wyniku przeprowadzonego postępowania na skutek wiarygodnej informacji.
Zatem podstawą wydania decyzji o skierowaniu na badania mogą stanowić tylko te przesłanki, które z dużym prawdopodobieństwem wskazują na zmniejszenie się sprawności kierującego pojazdem. Nie wystarczą same wątpliwości, że kierujący nie może zagwarantować bezpiecznego prowadzenia pojazdem – podkreślił WSA.
Artykuł pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Krakowie z 10 grudnia 2013 r., sygn. akt III SA/Kr 277/13, nieprawomocny