Starosta powinien poinformować o wydaniu decyzji wbrew właściwości

Starosta powinien poinformować organ o tym, że jako organ niewłaściwy wydał decyzję zmieniającą decyzję o zamknięciu składowiska wydaną na podstawie art. 54 u.o. z 2001 r. oraz że w obecnej sytuacji, gdy składowisko jest już zrekultywowane, prowadzenie postępowania o stwierdzenie nieważności tej decyzji jest nieuzasadnione, gdyż decyzja wywołała już nieodwracalne skutki prawne.

Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.

Starosta przeprowadził kontrolę zamkniętego już składowiska i wydał decyzję w zakresie zmiany harmonogramu prac rekultywacyjnych zakończonych w lipcu 2013 r. Decyzja na zamknięcie składowiska zmieniona przez tutejszy organ (prawomocna w lutym br.) zawierała harmonogram zakończenia rekultywacji do końca lipca br.

Czy można powiedzieć, że organ przeprowadzał kontrolę, egzekwując zapisy decyzji ostatecznej?

Jeżeli starosta nie jest właściwy, to w sprawie w jakiej formie powinien przekazać akta sprawy do marszałka?

Czy, zgodnie z art. 249 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r. poz. 21) – dalej u.o., należy je przekazać na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych czy zwykłym pismem?

Czy starosta, będąc w posiadaniu spraw zakończonych dotyczących innych składowisk, powinien je przekazać do marszałka?

Co powinien zrobić organ w przypadku, gdy wydał decyzję zmieniającą termin rekultywacji w czasie obowiązywania nowej ustawy o odpadach, choć nie był już organem właściwym, a składowisko obecnie jest po odbiorze i wykonało rekultywację?

Jaki organ powinien zostać poinformowany przez starostę o podjęciu działań w związku z nieprawidłowościami dotyczącymi sposobu odprowadzania wód odciekowych?

Odpowiedź:

Po wejściu w życie u.o. starosta nie był już organem właściwym ani do zmiany decyzji o zamknięciu składowiska ani do kontroli wykonania decyzji w zakresie prowadzonych działań rekultywacyjnych. W razie zmiany przepisów powodujących utratę właściwości przez organ administracji publicznej powinien on postępowanie umorzyć, a sprawę przekazać organowi właściwemu do jej załatwienia.

Starosta powinien zwykłym pismem przekazać marszałkowi akta sprawy dotyczącej zamkniętego składowiska (a nie protokołem zdawczo-odbiorczym).

Akta spraw zakończonych przekazuje się organom właściwym, gdy jest taka potrzeba, np. gdy wnioskodawca zwróci się do organu o zmianę decyzji, podczas gdy organ ten utracił właściwość rzeczową na rzecz innego organu; wtedy postępowanie powinno zostać umorzone, a akta sprawy przekazane organowi właściwemu zwykłym pismem. Aby organ był zobowiązany do przekazania wszystkich posiadanych akt spraw, w których stał się organem niewłaściwym, musiałaby zostać uchwalony przepis wprost do tego zobowiązujący.

Ministerstwo Środowiska prezentuje stanowisko, że brak jest podstawy prawnej do dokonania zmiany w decyzji na zamknięcie składowiska odpadów wydanej na podstawie art. 54 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 158, poz. 1243, z późn. zm) – dalej u.o. z 2001 r. Decyzja wydana przez starostę jest decyzją nieważna i organ powinien z urzędu przeprowadzić postępowanie w sprawie stwierdzenia jej nieważności. Jednakże w analizowanym przypadku może mieć zastosowanie art. 156 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 267).

O nieprawidłowościach w zakresie odprowadzania wód odciekowych starosta powinien poinformować WIOŚ, a także marszałka województwa, gdyż ten jest uprawniony do prowadzenia kontroli zrekultywowanego składowiska.

Uzasadnienie:

Przekazując akta sprawy organowi właściwemu za pośrednictwem zwykłego pisma, należy poinformować organ, czego sprawa dotyczy, jakie dokumenty są przekazywane oraz jakie czynności zostały podjęte, np. postępowanie zostało umorzone przed organem niewłaściwym.

Natomiast w omawianym przypadku starosta powinien poinformować organ o tym, że jako organ niewłaściwy wydał decyzję zmieniającą decyzję o zamknięciu składowiska wydaną na podstawie art. 54 u.o. z 2001 r. oraz że w obecnej sytuacji, gdy składowisko jest już zrekultywowane, prowadzenie postępowania o stwierdzenie nieważności tej decyzji jest nieuzasadnione, gdyż decyzja wywołała już nieodwracalne skutki prawne. Obecnie organ właściwy może wyegzekwować jedynie wykonanie decyzji o zamknięciu składowiska.

Artykuł 249 u.o. dotyczy jedynie spraw wszczętych i niezakończonych.

Na marginesie, nie zgadzam się ze stanowiskiem MŚ, że decyzje wydane pod rządami u.o. z 2001 r. nie mogą być zmienia z uwagi na uchyloną podstawę prawną. Jest wiele orzeczeń sądów administracyjnych, które akceptują zmiany, jeśli nowy akt nieznacznie inaczej reguluje dana kwestię. A tak jest w przypadku decyzji zezwalającej na zamknięcie składowiska odpadów.

Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.