Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.
Dyrektor miejskiego ośrodka pomocy rodzinie zobowiązał wnuczkę do poniesienia części kosztów za pobyt jej dziadka w domu pomocy społecznej (DPS).
Organ ustalił, iż dochodem podopiecznego jest renta i dodatek pielęgnacyjny, które nie wystarczają do pokrycia w całości jego kosztów utrzymania w DPS.
Wnuczka odwołała się od decyzji. Jej zdaniem organ niesłusznie przyjął, że w pojęciu dochodu nie mieszczą się oszczędności jej dziadka zgromadzone przez niego na lokatach i rachunkach bankowych (lokaty na kwotę 43.000 zł), które powinny zostać wykorzystane na pokrycie kosztów utrzymania w DPS.
WSA przyznał rację wnuczce.
Sąd wyjaśnił, iż w rozumieniu ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r., poz. 182 z późn. zm.) dochodem jest suma miesięcznych przychodów bez względu na tytuł i źródło ich uzyskania, za wyjątkiem enumeratywnie wymienionych świadczeń pieniężnych niewliczanych do dochodu, wśród których nie wymienia się środków na lokatach oszczędnościowych.
Zatem dochodem mogą być także oszczędności zgromadzone na lokacie terminowej – uznał sąd.
Istotne jest dla uwzględnienia takich środków jako dochodu, by został on uzyskany w ciągu 12 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o przyznanie świadczeń z pomocy społecznej oraz by został uzyskany w kwocie wyższej niż pięciokrotna wysokość kryterium dochodowego właściwego dla beneficjenta pomocy społecznej tj. jako osoby samotnie gospodarującej lub osoby w rodzinie.
WSA zwrócił uwagę, iż celem polityki społecznej jest pomoc osobom znajdującym się w wyjątkowo trudnej sytuacji życiowej, do których z pewnością nie należą osoby dysponujące na rachunkach bankowych kwotami kilkudziesięciu tysięcy złotych.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Białymstoku z 9 października 2014 r., sygn. akt II SA/Bk 542/14, nieprawomocny
Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.