Pisaliśmy o tym również:
Zakres miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (P.II.0911-35/10)
Rozstrzygnięcie nadzorcze
z dnia 8 marca 2010 r.
Wojewoda Podkarpacki
P.II.0911-35/10
W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dopuszczalne jest ustalenie zasad podziału nieruchomości objętych planem, natomiast nie jest możliwe wprowadzenie zakazu podziału konkretnej nieruchomości.
Sentencja
Działając na podstawie art. 85, 86 i 91 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142 poz. 1591 ze zm.) oraz art. 15 ust. 2 pkt 1 i 8 w związku z art. 28 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), § 4, § 11 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz. U. Nr 100, poz. 908), § 4 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164, poz. 1587), § 7 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie.
STWIERDZAM NIEWAŻNOŚĆ
uchwały Rady Miejskiej w Stalowej Woli Nr LX/982/10 z dnia 29 stycznia 2010 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru mieszkaniowo-usługowego osiedla "Hutnik" w Stalowej Woli.
Uzasadnienie faktyczne
Uchwałą Nr LX/982/10 z dnia 29 stycznia 2010 r. Rada Miejska w Stalowej Woli uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obszaru mieszkaniowo-usługowego osiedla "Hutnik" w Stalowej Woli. Treść uchwały narusza zapis art. 15 ust. 2 pkt 1 i pkt 8 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, który to przepis wskazuje obowiązkowy i dopuszczalny zakres planu, a który został naruszony następującymi zapisami:
1) § 3 ust. 1 pkt 9 i § 8 ust. 1 - bowiem dopuszczalne jest jedynie określenie przeznaczenia terenu w planie a nie umieszczenie zapisów dotyczących podmiotów wymienionych z nazwy władających terenem i rodzaju prowadzonej przez te podmioty działalności,
2) § 17 ust. 3 pkt 1 - bowiem w planie dopuszczalne jest ustalenie zasad podziału nieruchomości objętych planem natomiast nie jest możliwe zakazu podziału konkretnej nieruchomości.
3) § 24 i § 25 w zakresie podania nazw ulic nie stanowią przedmiotu ustaleń planu i wykraczają poza dopuszczalny jego zakres.
Zapisy w/w uchwały naruszają również przepisy rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" a to § 4 ust. 4 i § 11, w następujący sposób:
1) § 4 ust. 3, § 6 ust. 1 pkt 3 lit. a nakazują stosowanie innych aktów normatywnych a w aktach prawa miejscowego jakim jest uchwała w sprawie planu zagospodarowania przestrzennego nie można zamieszczać przepisów nakazujących stosowanie innych aktów normatywnych,
2) § 4 ust. 4, § 5 ust. 3 i 5, § 5 ust. 4 pkt 4 zawierają zapisy stanowiące uzasadnienie ustanawianych norm oraz informacje o tym że czegoś się nie ustala a w uchwale będącej aktem prawa miejscowego nie zamieszcza się wypowiedzi, które nie służą wyrażaniu norm prawnych.
W uchwale znalazły się także ustalenia naruszające przepisy § 4 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, którymi są:
1) § 8 ust. 1 pkt 8 lit. b i § 8 ust. 3, które zawierają zapisy " na warunkach określonych przez..." i stanowią przypomnienie wykonywania procedur regulowanych odrębnymi przepisami natomiast zakres planu z założenia obejmuje wszystkie nakazy, zakazy dopuszczenia i ograniczenia w zagospodarowaniu terenu objętego planemi ustalenia tego planu winny być normami zamkniętymi,
2) ustalenia § 10, § 16, § 28 nie spełniają wymogów przepisów bowiem nie zawierają parametrów i wskaźników kształtowania zabudowy,
3) niewłaściwe jest ustalenie dla poszczególnych terenów wskaźnika intensywności zabudowy gdyż nie jest on zdefiniowany w § 9 ust. 5 pkt1, § 11 ust. 4 pkt 2, § 12 ust. 5 pkt1, § 13 ust. 4 pkt 1, § 14 ust. 4 pkt 1, § 15 ust. 3 pkt 1, § 18 ust. 3 pkt 1, § 19 ust. 3 pkt 3, natomiast należy w planie określić wielkość powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni działki lub terenu.
Ponadto ustalenia dotyczące szerokości w liniach rozgraniczających dla dróg publicznych klasy D zawarte w § 25 ust. 3 pkt 1 w/w uchwały oraz rysunku planu są niewłaściwe i nie spełniające wymogów określonych w § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie.
Wobec faktu tak licznych naruszeń obowiązujących przepisów prawa wypełniających normę art. 28 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stwierdzenie nieważności uchwały przywołanej na wstępie jest w pełni uzasadnione.
Na rozstrzygnięcie nadzorcze służy skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4 A za pośrednictwem Wojewody Podkarpackiego w terminie 30 dnia od daty jego otrzymania.