Wychowanek rodziny zastępczej, wystąpił do prezydenta miasta o przyznanie mu pomocy na kontynuowanie nauki. Argumentował to złożeniem oświadczenia o podjęciu decyzji o usamodzielnieniu i rozpoczęciu prowadzenia odrębnego gospodarstwa domowego.


Organ ustalił, iż wychowanek nie opuścił rodziny zastępczej i w związku z tym odmówił mu pomocy na kontynuowanie nauki. Natomiast wnioskodawca wskazał, iż z treści ustawy z 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. Nr 149, poz. 887 ze zm.) nie wynika, że musi faktycznie opuścić dom byłej rodziny zastępczej, aby rozpocząć proces usamodzielniania.

WSA zwrócił uwagę, iż ustawodawca nie wprowadził rozwiązania sprowadzającego się do tego, że rozpoczęcie procesu usamodzielnienia wychowanka rodziny zastępczej musi wiązać się z fizycznym opuszczeniem dotychczasowej rodziny zastępczej. W tej sytuacji podstawowy argument organów administracji sprowadzający się do przyjęcia stwierdzenia, że skarżący nie opuścił dotychczasowej rodziny zastępczej nie znajduje potwierdzenia w stanie normatywnym. Uznać należy, że proces usamodzielnienia rozpocznie się z dniem wskazanym w indywidualnym programie usamodzielnienia i związany będzie z deklaracją jaką składa osoba zainteresowana. Ponadto pomoc na kontynuowanie nauki nie jest uwarunkowana wysokością dochodu osoby usamodzielnianej, a zatem może ona tę formę wsparcia uzyskać nawet wówczas, gdy jej dochód przekracza kryteria przewidziane dla innych form pomocy przyznawanej w ramach usamodzielnienia – podkreślił WSA.


Na podstawie:
Wyrok WSA w Gliwicach z 11 czerwca 2013 r., sygn. akt IV SA/Gl 1037/12, nieprawomocny