Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.
Rada miasta ustaliła tryb udzielania i rozliczania dotacji z budżetu miasta dla szkół niepublicznych oraz dla szkół, przedszkoli i placówek publicznych nie będących jednostkami budżetowymi.
W uchwale rada wprowadziła zapis, iż w przypadku braku szkoły publicznej danego typu i rodzaju na terenie miasta podstawę ustalenia wysokości dotacji są wydatki bieżące, ponoszone przez najbliższą gminę lub powiat na prowadzenie szkoły danego typu i rodzaju.
Spółka zaskarżyła uchwałę.
W skardze żądała, aby rada miasta doprecyzowała zostały zasady i kryteria, którymi jednostka dotująca będzie dokonywać wyboru "pobliskiej" gminy lub powiatu.
Zdaniem WSA zarzut ten okazał się bezzasadny.
Sąd zwrócił uwagę, iż ustawodawca nie upoważnił jednostek stanowiących samorządu terytorialnego do definiowania nieostrego pojęcia "pobliskiej gminy lub powiatu", którego użył w art. 90 ust. 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jednolity: Dz. U. z 2004 r. nr 256, poz. 2572 ze zm.).
Pojęcie to jest wprawdzie ogólnikowe, ale potoczne rozumienie słowa "pobliski", którym należy się posłużyć przy stosowaniu powyższego przepisu ustawy oraz uchwały, nie nastręcza żadnych praktycznych trudności.
Z drugiej zaś strony, nie sposób dokonać szczegółowego uregulowania tej kwestii w sposób czysto teoretyczny, nie wiedząc jakiego rodzaju czy typu szkołę zamierzają prowadzić podmioty uprawnione do uzyskania dotacji w bliższej i dalszej przyszłości.
Dokonanie zatem dopiero ustaleń faktycznych pozwoli na stwierdzenie, gdzie znajduje się najbliższa placówka oświatowa, prowadząca analogiczną działalność szkolną. Działanie to mieści się w sferze wykonawczej uchwały i nie wymaga bardziej dokładnego sprecyzowania przepisem prawa miejscowego – wyjaśnił sąd.
Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Gliwicach z 8 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Gl 1191/14, nieprawomocny