Pytanie:
Czy pracownikowi, który był zatrudniony od 1 listopada 1984 r. do 31 sierpnia 2015 r. na stanowisku nauczyciela szkoły (gimnazjum specjalne), należy się "trzynastka" za rok 2015?
Z pracownikiem został rozwiązany stosunek pracy na podstawie wypowiedzenia umowy o pracę zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela – dalej KN. W roku 2015 pracownik ten przebywał na długotrwałym zwolnieniu lekarskim, tj. 115 dni (83 dni roboczych) od 7 do 31 stycznia 2015 r., od 1 do 13 lutego 2015 r., od 2 do 31 marca 2015 r., od 16 do 31 lipca 2015 r. i od 1 do 31 sierpnia 2015 r.
Odpowiedź:
Okres przebywania na zwolnieniu lekarskim nie został wyszczególniony wśród okresów uprawniających do trzynastki. Ewentualne wliczenie tego okresu do okresu uprawniającego do trzynastki leży w kompetencji pracodawcy.
Uzasadnienie:
Nauczyciel uprawniony jest do dodatkowego wynagrodzenia rocznego na podstawie art. 48 KN. Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej - dalej u.d.w.r., pracownik nabywa prawo do wynagrodzenia rocznego w pełnej wysokości po przepracowaniu u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego.
Pracownik, który nie przepracował u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego, nabywa prawo do wynagrodzenia rocznego w wysokości proporcjonalnej do okresu przepracowanego, pod warunkiem że okres ten wynosi co najmniej 6 miesięcy (art. 2 u.d.w.r.). Sytuacje, kiedy pracownik nabywa prawo do dodatkowego wynagrodzenia rocznego mimo nieprzepracowania 6 miesięcy w danym roku, zostały enumeratywnie wymienione w ustawie i są to okresy:
1) nawiązania stosunku pracy w trakcie roku kalendarzowego z nauczycielem i nauczycielem akademickim zgodnie z organizacją pracy szkoły (szkoły wyższej);
2) zatrudnienia pracownika do pracy sezonowej, jeżeli umowa o pracę została zawarta na sezon trwający nie krócej niż trzy miesiące;
3) powołania pracownika do czynnej służby wojskowej albo skierowania do odbycia służby zastępczej;
4) rozwiązania stosunku pracy w związku z:
a) przejściem na emeryturę, rentę szkoleniową albo rentę z tytułu niezdolności do pracy lub świadczenie rehabilitacyjne,
b) przeniesieniem służbowym, powołaniem lub wyborem,
c) likwidacją pracodawcy albo zmniejszeniem zatrudnienia z przyczyn dotyczących pracodawcy,
d) likwidacją jednostki organizacyjnej pracodawcy lub jej reorganizacją;
5) podjęcia zatrudnienia:
a) w wyniku przeniesienia służbowego,
b) na podstawie powołania lub wyboru,
c) w związku z likwidacją poprzedniego pracodawcy albo ze zmniejszeniem zatrudnienia z przyczyn dotyczących tego pracodawcy,
d) w związku z likwidacją jednostki organizacyjnej poprzedniego pracodawcy lub jej reorganizacją,
e) po zwolnieniu z czynnej służby wojskowej albo po odbyciu służby zastępczej;
6) korzystania:
a) z urlopu wychowawczego,
b) z urlopu macierzyńskiego,
c) z dodatkowego urlopu macierzyńskiego,
d) z urlopu ojcowskiego,
e) z urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego,
f) z dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego,
g) z urlopu dla poratowania zdrowia,
h) przez nauczyciela lub nauczyciela akademickiego z urlopu do celów naukowych, artystycznych lub kształcenia zawodowego;
7) korzystania z urlopu rodzicielskiego;
8) wygaśnięcia stosunku pracy w związku ze śmiercią pracownika.
Okres przebywania na zwolnieniu lekarskim nie został wyszczególniony wśród ww. okresów uprawniających do trzynastki pomimo faktycznego nieprzepracowania co najmniej 6 miesięcy w roku.
Ponadto należy mieć na uwadze również orzecznictwo Sądu Najwyższego, który w ostatnich latach stoi na stanowisku, iż okres umożliwiający nabycie prawa do trzynastki powinien być okresem faktycznie przepracowanym (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 7 lipca 2011 r., III PZP 3/11, OSNP 2012 nr 1-2, poz. 3; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 października 2011 r., I PK 263/10, LEX nr 1001281). Zatem ewentualne wliczenie tego okresu do okresu uprawniającego do trzynastki leży w kompetencji pracodawcy.
Pracownik nabywa prawo do trzynastki po przepracowaniu całego roku kalendarzowego
Pracownik, który nie przepracował u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego, nabywa prawo do wynagrodzenia rocznego w wysokości proporcjonalnej do okresu przepracowanego, pod warunkiem że okres ten wynosi co najmniej 6 miesięcy.