Inwestor wystąpił do Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju o udzielenie informacji w kwestii stosowania rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

Zadał pytanie, czy jeżeli w budynku podlegającym termomodernizacji (a więc tak naprawdę przebudowie) nie są spełnione wymogi np. p.poż., to czy należy dokumentację projektową opracować w pełnym zakresie, aby zadość uczynić wymaganiom r.w.t.?

Inwestor tak rozumie obowiązujące przepisy, że np. roboty termomodernizacyjne wynikające z treści audytu energetycznego, polegające na: ociepleniu dachu; wymianie niewymienionych okien na okna drewniane z nawiewnikami; wymianie drzwi zewnętrznych na drzwi drewniane; wymianie instalacji centralnego ogrzewania – grzejniki z zaworami termostatycznymi; budowie systemu oświetlenia wbudowanego w oparciu o oprawy LED; budowie kanałów wentylacji grawitacyjnej; wymianie instalacji elektrycznej; mogą stanowić niepełny katalog robót, które tak naprawdę winny być wyartykułowane np. w treści ekspertyzy technicznej rzeczoznawcy budowlanego oraz do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych, uzgodnionych z właściwym komendantem wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej. Ministerstwo odpisało, że nie jest urzędem uprawnionym do wydawania wiążących interpretacji przepisów prawa powszechnie obowiązującego w oparciu o konkretny stan faktyczny. Ministerstwo wskazało, że to projektant jest osoba odpowiedzialną za przyjęcie rozwiązań architektoniczno – budowlanych.

Czy zakres robót termomodernizacyjnych wynikający z opracowanego wcześniej audytu, winien zawierać również katalog robót wynikający z treści ww. ekspertyzy uzgodnionej z KWPSP?

Czy rzeczywiście jest tak, że Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju nie powinno udzielić odpowiedzi na zapytanie inwestora?

Odpowiedź

Minister Infrastruktury i Rozwoju zajął prawidłowe stanowisko.

Uzasadnienie

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego - dalej k.p.a., organy administracji publicznej są obowiązane do należytego i wyczerpującego informowania stron o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków będących przedmiotem postępowania administracyjnego. Organy czuwają nad tym, aby strony i inne osoby uczestniczące w postępowaniu nie poniosły szkody z powodu nieznajomości prawa, i w tym celu udzielają im niezbędnych wyjaśnień i wskazówek.

Określona w powołanym przepisie zasada informowania stron i innych uczestników postępowania kształtuje obowiązki z niej wynikające w sposób zróżnicowany, a więc w zależności od podmiotu, wobec którego mają być wykonywane. Organ administracji publicznej jest zobowiązany do udzielania pełnej informacji (o okolicznościach faktycznych i prawnych) wyłącznie stronom postępowania, natomiast w stosunku do uczestników postępowania ma jedynie obowiązek udzielania informacji o okolicznościach prawnych. Co ważne, obowiązek udzielania pełnej informacji stronom spoczywa na organie administracji wtedy, gdy informacja dotyczy okoliczności faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie praw i obowiązków stron będących przedmiotem postępowania.

Wskazanej wyżej zasady informowania stron i innych uczestników postępowania nie można jednak rozciągać na obowiązek udzielania przez jakiekolwiek organy odpowiedzi na pytania zadawane zarówno w toku postępowania (przez strony), jak i poza nim. W szczególności bowiem organy administracji publicznej nie prowadzą poradnictwa prawnego (za wyjątkiem np. interpretacji przepisów prawa podatkowego). Ponadto, organy te wyrażają swoje stanowisko co do przedmiotu danej sprawy w formie decyzji kończącej postępowanie lub wcześniej, jak w przypadku postępowania w sprawie udzielenia pozwolenia na budowę, czy zgłoszenia, w formie postanowienia nakładającego na inwestora lub zgłaszającego określone obowiązki. Wreszcie, odnosząc się do publikowanych na stronach niektórych urzędów interpretacji przepisów, to należy podkreślić, że takie interpretacje nie są żadnym źródłem prawa i nie mogą mieć znaczenia dla rozstrzygnięcia żadnej sprawy.

Na marginesie należy zauważyć, że rację ma Minister Infrastruktury i Rozwoju stwierdzając, że do obowiązków projektanta należy opracowanie projektu budowlanego w sposób zgodny z wymaganiami ustawy, przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej - por. art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, a więc również opracowanie odpowiednich w danym przypadku rozwiązań projektowych.