Odpowiedź

Za usunięcie drzewa, które nie rokuje szans na przeżycie lub zagraża bezpieczeństwu ludzi lub mienia oraz które zagrażają bezpieczeństwu ruchu drogowego oraz kolejowego albo bezpieczeństwu żeglugi nie pobiera się opłat, zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 4, 5 i 9 ustawy o ochronie przyrody . Usunięcie drzewa bez zezwolenia właściwego organu ochrony przyrody, o którym mowa w art. 83 oraz 90 ustawy o ochronie przyrody , także w sytuacji, w której podmiot usuwający drzewo byłby zwolniony z opłat, podlega karze administracyjnej, zgodnie z art. 88 ustawy o ochronie przyrody .

Warunkiem zwolnienia z opłaty w przypadku wskazanym w art. 86 ust. 9 ustawy o ochronie przyrody jest ustalenie braku winy właściciela nieruchomości za utratę żywotności drzewa lub brak szans na przeżycie.

W polskim prawie istnieją odstępstwa od wymogu uzyskania zezwolenia na usunięcie drzew i krzewów, którego nie wymagają rośliny wymienione na liście wyjątków - w art. 83 ust. 6 ustawy o ochronie przyrody . Brzmienie art. 83 ust. 6 ustawy o ochronie przyrody nie pozostawia wątpliwości, że chodzi zarówno o zezwolenia udzielane przez wójta, burmistrza, prezydenta miasta, jak i przez wojewódzkiego konserwatora zabytków. Wśród wskazanych wyjątków nie ma drzew, które nie rokują przeżycia albo zagrażają bezpieczeństwu.

Jednocześnie art. 86 ust. 4 ustawy o ochronie przyrody wyraźnie zwalnia z opłat za usunięcie drzewa, stanowiącego zagrożenie dla ludzi lub mienia w istniejących obiektach budowlanych (a więc także rosnących przy drodze, która jest obiektem budowlanym albo na cmentarzu, zagrażając nagrobkom), z kolei ust. 5 tego przepisu dotyczy drzew zagrażających bezpieczeństwu ruchu albo bezpieczeństwu żeglugi, przy czym należy wskazać, że chodzi tu o drzewa inne niż wymienione w art. 83 ust. 6 pkt 8 ustawy o ochronie przyrody , ich usuwanie nie wymaga zezwolenia, a tym samym jest zwolnione z opłat na podstawie art. 86 ust. 1 pkt 1. Jeśli zaś chodzi o drzewa i krzewy ograniczające widoczność na łukach i skrzyżowaniach, to ich usuwanie wymaga zezwolenia, ale za to usunięcie nie pobiera się opłat. Inna jest natomiast sytuacja opisana w art. 86 ust. 9 ustawy o ochronie przyrody , gdyż ustawa rozgranicza tu dwie sytuacje: gdy obumarcie lub brak szans na przeżycie wynika z winy właściciela nieruchomości (posiadacza) i gdy brak szans na przeżycie nie wynika z winy właściciela nieruchomości. W tym drugim przypadku opłat nie pobiera się, natomiast, jeśli drzewo nie rokuje szans przeżycia z winy właściciela, to organ wydający zezwolenie powinien naliczyć opłatę na podstawie stawki, która zależy od obwodu pnia oraz rodzaju i gatunku drzewa (topoli białej). Jeżeli drzewo rozwidla się na wysokości poniżej 130 cm, każdy pień traktuje się jako odrębne drzewo.

Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. 2009 r. Nr 151, poz. 1220 ze zm.)